Het weer was vorig weekend eigenlijk veel geschikter, maar toen was ik niet thuis. En het is niet omdat het sleccht weer is, dat ik geen zin kan hebben in bbq, toch. Ik had dus zin in bbq. En met een zwangere vrouw wordt er niet gediscussieerd. Voila.

Bovendien hebben we speciaal een huis met een koertje gekocht, waarop we zouden kunnen bbq’en. En wonen we hier bijna een halfjaar en was het dringend tijd om het uit te proberen.

Wij dus naar Brico om een bbq te kopen, waar ongeveer de helft van de modellen was uitverkocht. Uiteindelijk kon ik mijn lief overtuigen van de kleine Smokey Joe van Weber. Hij was een beetje bang dat zijn vrienden hem gingen uitlachen omdat het zo’n ‘kleine bbq’ is. Maar hallo, hij is kei schoon en stoer. En het is niet dat wij elke week een bbq voor 20 man geven. (De kleur heeft mijn lief mogen kiezen, allez ja, van mijn shortlist. En op de een of andere manier heeft hij mijn voorkeur gekozen. Ha, ik ben goed)

Na het klaarmaken van de pastasalade, aardappelsalade, patatjes met lookboter en andere groentjes was ik redelijk uitgeput (37,5 week, weetwel), maar mijn lief heeft beloofd vandaag alles op te ruimen en ik hou hem daaraan.

De tuintafel moest trouwens nog ineen gezet worden toen het volk arriveerde, maar er waren genoeg mannen. En uiteindelijk bleek onze koer ook wel smal genoeg, maar het ging. Het was ook allemaal wat op den bots geregeld, er was ook meer volk dan eerst voorzien. Maar hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Oordeel zelf maar.

We hebben in de diepvries trouwens nog zoveel gerief zitten, dat we er van de zomer nog wel een paar kunnen geven. En terwijl we daar zaten te smullen, hebben we ineens de marathon-reis naar Spanje geboekt. Hmmm. Life can be good.

(En ja, u ziet dat goed, de bromo’s hebben hetzelfde vestje aan)