Zes feesten op zeven dagen, dat is nogal vermoeiend. En ge kunt dat wel proberen, maar ge eet toch altijd te veel.  Onvermijdelijk. Vandaag zei zelfs iemand tegen mij “Gij eet veel te graag he?” en tikte daarbij met een blik van ocharme op mijn bovenbeen, maar dat proberen we tot morgen te negeren. Vanaf dan doen we weer flink ons best. Want er zijn veel voornemens voor 2014, maar een nieuwe voordeur op de weegschaal is er daar zeker eentje van. (Voila, het staat op tinternet, ik kan niet meer terug)

Maar dat wilde ik niet vertellen. Wel dat we uitgeteld op de bank lagen te bekomen van al dat gefeest (en het gebrek aan slaap de laatste weken,  ik zou twee dagen aan een stuk kunnen slapen. In need of vacation, very much) met op de achtergrond de televisie. Basiel liep hier ook rond, dus er kwam lawaai van alle kanten. (Alle mensen die speelgoed hebben uitgevonden dat lawaai maakt, ik hoop dat ge nog altijd diarree hebt van die kerstkalkoen)

Ik hoorde plots een gsm gaan. Dat kan natuurlijk gebeuren, want we hebben er maar liefst vier (vraag maar niet waarom). Maar ik herkende het geluid toch niet echt. Het leek ook niet van de tv te komen.

“Liefje, hoor jij dat ook?”

–          Maar nee gij. Dat is van de televisie.

“Nee serieus, ik hoor echt een gsm. Het is die van Tomputers, jaja, waar ligt die?”

–          Maar nee, zeker dat het die van u niet is? Waar ligt die van u? Het komt niet van mij.

“Schat, ik heb hem vast. Het is echt niet die van mij. Serieus, van waar komt dat? Creepy!”

Ondertussen werd de tv uitgezet en het kind het zwijgen opgelegd. En ja hoor, er begon opnieuw een gsm te rinkelen. We dachten even dat we in een slechte Paranormal Activity film zaten. Maar lieten ons ook niet afschrikken: wij dapper op zoek naar de lawaaimaker!

Het rinkelend geluid bleek uit de luiertas te komen. En het bleek mijn neef die aan de telefoon hing.

“Hallo met Sofie.”

–          Euh Sofie. Ah. Oei. Dan heb ik het verkeerde nummer gedraaid. Wij zoeken de gsm van moemoe.”

Damn you gsm’s die op speelgoedmodellen lijken.