Woensdag
6:00 – De wekker loopt af. Sofie springt gezwind uit bed sleept zich uit bed. Kleren worden bij elkaar geraapt, de douche begint te lopen. Haren wassen, benen scheren, de rest hygiënisch maken. Wakker worden.
6:15 – Er wordt een banaan in de blender gegooid, samen met wat melk. De boterhammetjes worden uitgehaald en gesmeerd met kalkoenfilet en komkommer, confituur en ook eentje met speculoospasta crunchy. Er wordt een potje yoghurt bij gezet.
6:25 – Sofie checkt haar mails terwijl Vitaya op de achtergrond opstaat. Ondertussen wordt de bananenshake naar binnen gewerkt. Dikke buik wordt ingesmeerd, kleren worden aangetrokken. De tanden worden verzorgd met onze nieuwe elektrische tandenborstel en de vieze paradonthax (moest van de tandarts)
6:45 – Sofie trekt de deur achter zich dicht en vertrekt naar het werk. Zich van geen kwaad bewust.
FF
Meteen na het viaduct van Gentbrugge had ik door dat mijn boterhammen nog op de tafel in de living stonden. *gevloek*
Donderdag
6:10 – De wekker loopt af. Sofie drukt op snooze.
6:15 – Er komt toch beweging in. Kusje aan het lief. Kleren kiezen. Naar beneden strompelen. Douchen.
6:30 – Boterhammen uit de diepvries halen en smeren. Zeker geen potje yoghurt vergeten klaar te zetten. Bananenshake maken en kom cornflakes naar binnen werken. Wakker worden. Even in de zetel liggen, om een hele dag op een bureaustoel daarna te overleven.
6:35 – Mijn lief komt naar beneden. Knuffelen. Verder eten en drinken. Tanden poetsen. Nog wat rommelen. Zak maken. Kleren aantrekken en lijf insmeren, met speciale aandacht voor het huis van Hugo. Afspreken voor vanavond. Mijn lief nog snel een opdracht geven. Tanden poetsen.
6:55 – Toch maar andere schoenen kiezen om aan te doen en daar boven omgaan. Schoenen vastdoen. Van mijn lief moeten horen dat hij niet verwacht dat ik dat nog lang zelf ga kunnen. En dat niet echt kunnen ontkennen. Een laatste kusje.
7:00 – Sofie trekt de deur achter zich dicht en vertrekt naar het werk (een beetje te laat). Zich van geen kwaad bewust.
FF
Aangekomen op het werk beseffen dat ge uw boterhammen niet bij hebt. Alweer.
* Gevloek. Uzelf uitlachen. Gevloek. Honger*
Serieus maat. Is dat nu zwangerschapsdementie? Of toch nog jetlag?
Toevoeging op vrijdag:
Het wordt nog erger. Want ik dacht dat ik mijn boterhammen thuis was vergeten, maar ze bleken daar ook niet te zijn. En ook niet in de auto. Een groot mysterie.
Tot ik op Nostalgie iets uit de koelkast haalde. En daar mijn boterhammen vond. Tja. Ik was ze gisteren dus zelfs niet eens vergeten. Ik wist gewoon niet meer dat ik in ze in de koelkast had gezegt.
Ik weet ni. Maar volgens mij is dat nog erger.
Of je vriend die het wel lief vindt dat je al twee dagen boterhammen voor hem smeert 😉
Da’s een preview van het leven zoals het zal worden 😉
Bij mij zijn zulke dingen een typisch voorbeeld van zwangerschapsdementie. Niet zo echt vergeten dat dingen gebeurd zijn ofzo, of dingen niet meer weten, maar wel kleine handelingen vergeten, stommiteiten doen.
Zoals naar Mechelen fietsen en uitgebreid gaan shoppen, en dan terugkomen en merken dat mijn fiets heel de tijd los stond en dat iedereen er zomaar mee weg kon rijden. Typisch.
Stond versteld van hoe snel jij alles gedaan krijgt; op 5 minuten tijd schrok je een pot cornflakes naar binnen, maak je je boterhammetjes en bananenshake klaar en leg je je nog efkes opt gemak in de zetel. Daaraan kan een Duracelkonijntje niet tippen zulle. 😀
Misschien dat er over de minuten wel gediscussieerd kan worden :-). Het hele dingen duurt meestal 40 minuten. Moest ik het zetel liggen eraf laten, dan was ik nog veel sneller weg 🙂
ik denk dat Filip gelijk heeft. 🙂