Ok, ik ben heel erg koppig als het er op aan komt. En het komt er op aan. Ik wilde heel graag een halfjaar borstvoeding geven, zonder groente- of fruitpapjes en zonder extra flessenvoeding. Waarom? Omdat ik daar heel veel over gelezen heb en dat gewoon het beste is. En omdat ik een droomborstvoeding heb doorgemaakt, zonder het allerminste probleem. Het is niet dat er iets mis is met flessenvoeding of met vroeg starten met groentjes. Dat zeg ik niet. Maar ik wil hem het beste geven. En ik denk dat ongelooflijk veel mensen met hun ogen rollen door mijn halsstarrigheid, maar dat is dan maar zo. Als het op mijn kind aankomt, ben ik koppig. Excuses.
Tot zover. Vandaag was het de eerste dag dat Basiel naar de creche moest en ik weer gaan werken.
Het begon allemaal goed. Gezwind uit bed gesprongen om 5u40. Flink gekolfd (220 cc), mezelf klaargemaakt en Basiel een droomvoeding gegeven. In de auto om 6u40. Klaar voor een nieuwe start. Op dat moment ging het allemaal nog heel goed. Ik had zelfs nog geen traan gelaten (ok, de dag ervoor wel in de comfortabele omgeving van mijn gezin, maar dat is beter dan on the day. Toch?). Vrolijk gearriveerd op het werk, blij weerzien met de collega’s.
Het hele weekend hebben we ons trouwens goed geïnformeerd over hoe werken&borstvoeding combineren. Extra informatie ingewonnen bij lactatiedeskundigen. Alle sites afgeschuimd die er iets van af weten. Mijn kleine teen vertelde me dat mijn ventje zeker 500 cc zou nodig hebben om de periode zonder mij te overbruggen, maar alle lactatiedeskundigen spraken dat tegen. Maar ik had toch een potje extra meegegeven. Ge weet wel, voor de zekerheid. Maar meer dan ik op één dag kan kolvend kan verzamelen, dat in ieder geval.
De eerste berichten bleven positief. De ochtendspits met papa was super verlopen. Het afzetten in de crèche (ook met papa) prima gegaan. Ik voelde me op het werk ook in mijn sas. De hele dag met mijn hoofd bij Bruce Springsteen gezeten, die na veel interviews te bekijken en beluisteren best een lekker stuk blijkt te zijn (maar wel veel ‘ya know’ zegt). Maar ik wijk af.
Rond 11u30 of zoiets kreeg ik een paniektelefoon.
“Basiel is de hele tijd aan het krijsen. Hij heeft alles supersnel opgedronken en heeft nu nog honger. Hij weent de hele tijd. En zijn eten is op. Wat moeten we doen?”
Slik. Nog voor de middag was de hele voorraad erdoor, die eigenlijk voorzien was voor vandaag en een stukje morgen. (Als ik de lactatiedeskundigeN had mogen geloven toch). En terwijl ik probeerde te luisteren naar hoe het was gegaan, hoorde ik op de achtergrond een krijsende baby. Mijn baby, die ik de laatste vier maanden maar een enkele keer zo’n geluid heb horen produceren.
Moederhart in stukken. Borsten op springen. Teleurstelling alom. Het is niet gelukt. Niet gelukt. Vier maanden en bijna twee weken, en we moeten noodgedwongen een fles bijgeven. Alleen maar omdat ik moet werken, want met live borstvoeding is er nooit een probleem geweest. Natuurlijk was het boeleke honger laten lijden geen optie. Toch had ik nog hoop, dat hij het met dat extra flesje zou halen tot borst en baby elkaar weer konden vinden.
Tot ik binnenkwam in de opvang. En Basiel net zijn eerste fles poedermelk had opgedronken. Even gulzig als met een flesje bv blijkbaar. Eén dag werken en mijn ‘droom’ van zes maanden exclusief borstvoeding ligt al aan diggelen. Maar ja, ik krijg onmogelijk een liter moedermelk bijeengekolfd op een dag. Onmogelijk.
Iedereen zegt me dat het toch geen ramp is (en dat is het ook niet). Veel mensen zeggen dat ik dan maar met patatjes moet starten (maar dat wil ik nog niet, na veel research) of niet zo belachelijk moet doen (kan zijn). Dat een fles even goed is en dat kindjes daar even gezond groot van worden (wat waar is).
Het is allemaal niet_echt_erg. Basiel moet wennen aan fulltime creche, mama moet wennen aan weer fulltime werken. Hij is nog steeds ongelooflijk gezond en ziet er behoorlijk gelukkig uit. De glimlach die ik kreeg toen hij mij zag, was onbetaalbaar.
Maar ik krijg de emoties maar moeilijk afgeschud. Veel meer dan cocoonen in de zetel zie ik vandaag niet zitten. Maar dat mag. Want morgen moeten we er opnieuw staan.
Je bent een heldin, hou dat maar in gedachten. Terug aan het werk en goede moet om BV te combineren met full time werken. Geniet van de momenten dat het lukt en sla jezelf niet teveel voor het hoofd als het niet lukt. Succes!
Volgens mij maakt ge er gewoon ook zo veel stress in dat het niet KAN lukken. Als je er zoveel over gelezen hebt, dan weet je ook dat stress en borstvoeding geen goede combinatie is. Zen, Sofie, en leren loslaten. Het moet een mantra worden voor u 🙂
Maar voor de rest: wat Bie zegt. Ge hebt uw best gedaan, ge doet nog uw best. Meer kunt ge niet doen.
En ge kunt niet altijd het beste geven aan uw kind. Leer daar mee leven. Moederschap is ook leren omgaan met dat eeuwige stukje schuldgevoel dat op de loer ligt 🙂 Ge kunt alleen maar zo goed mogelijk uw best doen. En dat doet ge. Bij de rest moet ge u neerleggen.
Amen to that!
Oh Sofie, ik begrijp je ongelooflijk goed zeg. Wat een pijn doet het aan je moederhart he… Maar seg, zoveel dat jouw mannetje drinkt! Ongelooflijk!
Het enige dat ik kan bedenken, is dat het waarschijnlijk wel zal lukken om je productie op peil te houden, als je zo dapper kolft. En dat die 6m exclusief dus eigenlijk toch wel bijna zal lukken. In elk geval geen patatten, en in de hoofdzak moedermelk. En dat is echt al héél veel! En om trots op te zijn!
Nog een stomme vraag misschien, maar kan het zijn dat hij na zijn melk misschien nog zuigebhoefte heeft, ipv honger? En kan die dan niet gestild worden met een tuutje, ipv met (kunst)voeding?
In elk geval: goede moed!
Wat is dat toch met baby’s die in de crèche hun fles leegslokken!
Hier net hetzelfde scenario vandaag. HIj ging een namiddag, moest normaal maar 1 flesje hebben, ik had ruim genoeg meegegeven. En blijkbaar is hij nog al krijsend gestopt. Dus hier ook gekolfd meegeven en poeder om desnoods aan te vullen.
Maar was dat niet jouw baby die een tijdje geleden nog van geen flesje wou drinken??? Super toch dat dat al lukt!!!
En van dat exclusief: dat gaan we samen een beetje loslaten, ok?
Cocoon maar lekker verder!!
Trouwens, ter info: mijn beide kinderen hebben een kleine 8 maand borstvoeding gehad. Janne 4,5 maand exclusief, Sien 6 maand exclusief. Omdat het kon, allez, omdat ik twee maand ouderschapsverlof en gewoon verlof opgenomen heb. Dus ik kan me er best wel iets bij voorstellen. Alleen (weer uit ervaring dus) het is ontzettend moeilijk om exlusief borstvoeding te geven als je tien uur per dag uit werken bent. Sommigen zal het lukken, de meesten niet. Maar ge hebt er alles aan gedaan om het te doen lukken, en dat is nu even het enige dat telt, OK?
Onze jongen zou ook niet toegekomen zijn met 500 ml. Zo uitzonderlijk is dat dus niet. Er zijn nu eenmaal hongerige baby’s, en moedermelk verteert sneller dan KV. (Maar pas op, zelfs met een fles Beba ingedikt met Nutriton kwam onze man maximaal 3 uurtjes toe. Ik heb me daarbij neergelegd. Onze dochter kwam 4 uur toe met een gemiddelde fles afgekolfde melk maar onze zoon, die was daar helemaal anders in.)
Ten eerste: Een liter kolven per dag én ook nog twee keer live BV geven, is wel degelijk mogelijk. Maar het vergt veel geduld, want je productie opdrijven gaat helaas traag. (Het afbouwen gaat sneller, zal je merken.) Je moet je de vraag stellen of de kosten de baten waard zijn, in dat geval.
Ten tweede: Het zou kunnen dat Basiel de crèche wat ongewoon vond en dat compenseerde door extreem veel te drinken. Het zou dus ook kunnen dat hij de komende dagen wél toekomt met wat je bijeen hebt gekolfd, omdat hij stilaan zal wennen aan die nieuwe omgeving.
Ten derde: Natuurlijk is je missie nog niet mislukt. Misschien zal hij nu enkele flesjes KV drinken, maar ik ben er zeker van dat hij grotendeels moedermelk zal drinken, en wie weet binnen enkele dagen zelfs weer uitsluitend moedermelk. Er is nog geen man overboord!
Succes!
Jullie doen het niet perfect ,maar jullie doen het goed. En dat is al heel wat. Zeg binnen een week of twee of het lukt of niet. Nu is dat nog veel te vroeg om dat al te besluiten. Het is jullie eerste dag !
Vooreerst: chapeau dat je het zag zitten, exclusief borstvoeding en fulltime werken combineren. En dan: als er iets is wat het moederschap mij al geleerd heeft is het wel: pin u nergens op vast, meestal loopt het anders 🙂
En ook nog: jeej, de eerste dag overleefd!
Sofie ik las echt in spanning mee en kon wel wenen als ik las dat Basiel een flesje KV had gekregen. Gewoon omdat ik wist dat jij het zo graag niet wou. Maar chapeau jong, je moed, je karakter..
En zoals hierboven, goeie moed, Basiel krijgt voornamelijk BV!
Je bent, met of zonder BV, een supermama. All that matters. Dat ventje is ongetwijfeld heel gelukkig en dat gaat nu echt niet veranderen.
Hi Sofie,
ik kan je goed begrijpen. Sinds mijn eerste bevalling ben ik ook heel erg emotioneel als het op mijn kindjes aankomt. Ze betekenen alles voor mij. Ik wil ook alleen het beste voor hen. En als dat niet lukt, doet het pijn. De tranen die ik sindsdien al gelaten heb terwijl dat vroeger zelden gebeurde… Laat ze stromen en probeer het daarna los te laten.
Ik ben ook (een beetje) een controlefreak en met kindjes heb je zoveel vaak niet onder controle. Dat levert ook interne strijd op. Net als de keuze tussen persoonlijke/professionele tijd en tijd met de kindjes. Na meer dan 3 jaar heb ik er nog altijd geen vrede mee dat ik mijn kindjes niet vroeger kan ophalen ‘s avonds terwijl ik mijn fulltime job niet wil opgeven omdat ik mijn “onafhankelijke vrouw”-spirit niet zomaar wil opgeven… Ik zoek daarom een job dicht bij huis maar dat is niet evident.
Succes nog! Je doet dat supergoed.
Zo herkenbaar die gevoelens. En de mensen bedoelen het goed hoor als ze zeggen dat zo één flesje KV geen kwaad kan en ergens heel diep van binnen weet je dat zelf ook. MAAR je moederhart breekt op zo een moment en alle goedbedoelde raad, komt dan zo ongelooflijk hard aan.
En toch wil ik je zeggen: je doet dat goed! Blijf kolven, geef zoveel mogelijk moedermelk mee als je kunt en hou vol! Het komt goed en misschien compenseerde hij inderdaad het gemis met heel veel drinken en wie weet drinkt hij volgende week meer “normalere” porties. De tijd zal het uitwijzen, maar doe ondertussen verder zoals je bezig bent en….. zennnnnn.
Ai voor je moederhart, ik zou ook denken in de richting van zuigbehoefte.
Op welk speentje drinkt hij? Mijn dochtertje heeft tot op de leeftijd van 1 jaar op nr 1 (pasgeboren dacht ik) gedronken kwestie van de borstvoeding te benaderen.
Maar dat duurde dan wel een hele tijd en daar waren ze dan bij de crèche ook niet super blij mee maar toch beter dan een krijsend kind denk ik.
op de school waar onze zoon binnenkort begint hebben ze gezegd dat je de eerste week zeker wat extra boterhammetjes moet meegeven omdat die kindjes blijkbaar ook een beetje aan” emotioneel eten” doen. Voor hun is het ook allemaal nieuw en ze moeten zich ook wat aanpassen.
je hamert er heel erg op dat zes maanden borstvoeding het aller-allerbeste is wat je aan jouw baby kan geven, niks is beter
waarmee je eigenlijk wel een beetje wil zeggen dat, als je dat niet doet, je niet het allerbeste hebt gegeven
ik denk dat zo’n uitspraken een beetje gevaarlijk zijn, veel jonge mama’s die hiermee geworsteld hebben zouden zich wel eens gekwetst kunnen voelen, en zich enorm schuldig kunnen voelen, terwijl ze er niet aan kunnen doen (en ik weet van meespreken, bij de eerste was het een zeer pijnlijke ervaring en ik heb mij daar zeer slecht over gevoeld)
Ik denk dat Sofie met deze blog echter wel bewijst dat ze heel goed inziet dat het niet steeds vanzelfsprekend is he, om het aller-allerbeste te geven?
maar ik heb deze comment niet zo slecht bedoeld hoor, ik vind het heel mooi van haar, hoe strijdlustig ze wel is
ik wil gewoon zeggen dat sommige uitspraken een gevoelige snaar kunnen raken bij mensen bij wie het niet zo goed gelukt is, dat zij ook het beste kunnen geven, maar dan op een andere manier
Ik snap wat je bedoelt An. Maar ik heb het er vooral zo lastig mee, omdat de borstvoeding perfect verliep. Maar doordat ik niet meer bij mijn baby kan zijn, loopt het een beetje mis. Dat maakt het heel moeilijk. En zoals ik zei, kunstvoeding is natuurlijk niet verkeerd of ongezond, het is gewoon niet mijn eerste keuze. Ik wil niemand voor het hoofd stoten, echt niet.
Goh. Bij mij is de borstvoeding vreselijk hard mislukt: zij kreeg het niet onder de knie, ik kreeg het niet geproduceerd, en na zes weken zijn we gestopt. Het was één van de lastigste dingen die ik ooit heb moeten doen, mijn beeld bijstellen. En ja, ik voel mij nog altijd een loser dat ik fysiek niet in staat was om het allerbeste te doen voor mijn kind, als ik zoiets lees. Maar dat zijn mijn eigen gevoelens, niet de gevoelens die Sofie mij wil geven.
Wat ik ondertussen wel weet: het beste is niet altijd haalbaar, uw best doen wel. En ik weet dat ik mijn best doe voor mijn kind, op een realistische manier. Loslaten is het belangrijkste element van het moederschap voor mij. Op alle gebied.
Ik eis ook heel bewust geen perfectie van mezelf meer, vooral omdat ik niet wil dat mijn kleine perfectie van zichzelf eist, nu en later. Kinderen groeien op door spiegelen: wat gij doet en hoe ge reageert bepaalt wat een kind van zichzelf zal verwachten/wil/doet. Ik wil graag een meiske opvoeden dat niet kapot is van iets dat mislukt, later.
Amai, wat een tekst. Ik lees hem een week later, maar het raakt me echt. Op een goede manier hé. Niet alleen schoon geschreven, maar vooral zó de nagel op de kop wat betreft de issues die ik (waarschijnlijk elke moeder wel eens) met mezelf heb, maar niet aan mijn dochter wil doorgeven… of toch met zo min mogelijk van de negatieve aspecten eraan. merci i.
bruce springsteen??
ge moet uzelf niets verwijten: ge doet dat keigoed! en verder alles wat Lien zegt vind ik ook
Mijn zoontje van 7 maanden heeft 6,5 maand borstvoeding gekregen, waarvan ik er 1,5 maaand heb afgekolft op het werk, maar het werd te uitputtend en een te grote stress elke dag om genoeg melk te hebben voor de volgende. De eerste fles kv doet zeer, ik vond die bus poeder niet plezant om te geven of een flesje te maken. Maar stap voor stap heb ik me erover gezet. En nu ben ik het al vergeten en is kv handig. Hij is er zeker niet ongelukkiger op geworden.
Als je toch nog wilt doorzetten, geef Basiel dan een flesje mee met speentje 1, dat doe ik ook soms bij die van ons, ‘s morgens bijvoorbeeld om zijn zuigbehoefte te bevredigen, de melk komt trager, alles duurt wat langer, maar hijzelf is veel tevredener dan wanneer het er na een paar minuten doorheeft. Dat hebben borstvoedingskindjes geerft van de maanden dat ze gezellig bij ons aan de borst hingen. Daar stroomt het ook niet door als een fles maar komt het rustig en moeten ze al eens een beetje meer werken om te eten. Gellof mij achteraf zijn ze veel contenter en misschien kan je zo wel nog eventjes verder om de 6 maanden te halen, veel succes in ieder geval!!
Mijn zoontje van 7 maanden heeft 6,5 maand borstvoeding gekregen, waarvan ik er 1,5 maaand heb afgekolft op het werk, maar het werd te uitputtend en een te grote stress elke dag om genoeg melk te hebben voor de volgende. De eerste fles kv deed zeer, ik vond die bus poeder niet plezant om te geven of een flesje te maken. Maar stap voor stap heb ik me erover gezet. En nu ben ik het al vergeten en is kv handig. Hij is er zeker niet ongelukkiger op geworden.
Als je toch nog wilt doorzetten, geef Basiel dan een flesje mee met speentje 1, dat doe ik ook soms bij die van ons, ‘s morgens bijvoorbeeld om zijn zuigbehoefte te bevredigen en naar de creche ook, de melk komt trager, alles duurt wat langer, maar hijzelf is veel tevredener dan wanneer het er na een paar minuten al allemaal door is. Dat hebben borstvoedingskindjes geërft van de maanden dat ze gezellig bij ons aan de borst hingen. Daar stroomt het ook niet door als een fles maar komt het rustig en moeten ze al eens een beetje meer werken om te eten. Geloof mij achteraf zijn ze veel contenter en misschien kan je zo wel nog eventjes verder om de 6 maanden te halen, veel succes in ieder geval!! En als het niet lukt, geniet dan zo hard je kan van dat beetje meer vrijheid 😉
Wat dat aangevallen voelen betreft: ik versta dat niet. We gaan niet discussiëren wat het beste is: KV of BV. Wetenschappers hebben dat namelijk onderzocht, en het is BV.
Ben je dan een slechte mama omdat je voor KV kiest? Neen. Iedereen heeft eigen redenen om er wel of niet voor te kiezen. Maar mama’s die voor KV kiezen, moeten niet doen alsof dat even gezond is, vind ik. (Ik zeg niet dat iemand dat hier doet, maar op fora bijvoorbeeld lees ik het soms.)
Zijn mama’s die koste wat kost BV willen geven, te koppig? Neen. Ze hebben hun eigen redenen om dat te willen.
We moeten aanvaarden dat iedereen eigen motieven heeft en dat niemand met opzet iets slechts voorheeft met zijn kind. Ik heb me ook lang gigantisch schuldig gevoeld dat ik op 7 weken gestopt met bij mijn zoon, tot ik besefte: dat schuldgevoel maakt van mij geen betere mama. Ik zou beter blij zijn dat hij gezond is, en de flesjes KV gulzig leegdrinkt.
Dus: BV-mama’s, ga ervoor. Zo goed als je kan. En KV-mama’s: geniet van de voordelen van KV, want die zijn er uiteraard ook.