Lege zondagen.

Dagen waarop we met z’n drieën nog een beetje in bed blijven liggen, om rustig wakker te worden. Wij toch, want dat kleine monster kan meestal niet wachten om aan de dag te beginnen. Dagen waarop mijn lief een grote toer gaat lopen, zodat ik rustig drie wasmachines...

Liefste grotemoe,

Ik was altijd zo trots, dat ik kon zeggen dat ik nog een overgrootmoeder had. Niet zomaar één, maar eentje die zelfs de twee wereldoorlogen had meegemaakt, die nog alleen woonde en er een stevige, moderne mening op nahield. Ik was altijd zo blij, dat wij het geluk...

Jij.

De kerel die het precies drie jaar geleden aandurfde om aan mijn deur te bellen en zei “Hallo, ik ben Tom”. Die zich vervolgens in mijn bed, mijn hart en mijn leven vlijde. De eerste dagen een beetje aarzelend om na een week al stiekem samen te wonen. Het lief waarbij...

Maandbrief – 18

Zondagnamiddag. De regen tikt tegen de ramen. De vader des huizes is in het verkeerde vak de nieuwe arena gaan uittesten. Er ligt een lijstje klaar met dingen die echt heel dringend moeten gebeuren. Het kind doet zijn middagslaap. De vrouw des huizes moet in actie...

“Dat kan toch niet.”

De eerste keer was mijn West-Vlaams nog niet goed genoeg, om te begrijpen wat hij zei. Gelukkig snapte ik perfect wat zijn ogen vertelden en de stevige schouderklop met knipoog aan het adres van mijn lief, was ook veelbetekenend. Toen we niet heel veel later vertelden...