Ik hou van lege weekends. De werkweek kan soms zo zwaar zijn, dat ik – en onze kroost ook – de weekends vaak echt nodig hebben om te bekomen. En om het huishouden bij te werken (wanneer gaan ze nu eens kaboutertjes uitvinden?). Ik vind het ongelooflijk jammer dat superleuke dingen daardoor soms een opdracht kunnen worden, en ik vind het nog erger dat ik daarom af en toe bewust nee moet zeggen. Maar een versnelling lager schakelen is soms echt nodig. En kan zoveel deugd doen.

Vrijdagavond hebben we de oversteek gemaakt naar de heimat voor het verjaardagsfeestje van nichtje Estée, maar de rest van het weekend was heerlijk leeg. Gisterenmiddag heb ik wel een lactaattest gedaan. Vaneigens dat er daar nog een verslag van komt, maar ik wacht mijn officieel rapport en trainingsschema nog af. En ik ging sowieso gaan lopen, dus dat paste wel. De rest van het weekend: blank.

Het weer is eindelijk weer een beetje op temperatuur, en om te vermijden dat we de hele dag binnen blijven hangen (ook al hebben we een gezellig tuintje, wij kunnen echte hangers zijn) trokken we naar de opendeurdag van de Gentse brandweer.

Een echte aanrader, zeker voor gezinnen met (jonge) kinderen. Het is al een spectaculaire omgeving om rond te lopen zonder activiteiten, maar ze doen geweldig hun best om er iets van te maken. Met succes, de brandweerfun spat er van af.

Je kan een ritje maken in de brandweerwagen (sirene inclusief), op de ladder klimmen, er staan springkastelen, je mag van de paal glijden, in brandweerwagens klimmen, er staat een draaimolen. De lijst is eindeloos. Ze geven tussendoor ook rondleidingen en demobranden, je verveelt je echt geen moment. Ik laat de beelden voor zich spreken.

Je kan de Gentse brandweer ook volgen via Helden van hier: Door het vuur (ik was maar een klein beetje starstruck af en toe) en we hebben nu ook aan den lijve mogen ondervinden dat het allemaal geweldig vriendelijke kerels zijn. Geen brandweervrouwen gezien, maar hopelijk is dat toeval. Je kan de brandweer maar beter tegenkomen op hun opendeurdag, want voor de rest zie je ze liever niet natuurlijk.

Als Felix niet bijna op een brandweerwagen in slaap was gevallen, hingen we daar nog rond. Maar we zitten nog wat vast aan dutjes, iets waar moeder ook af en toe deugd van heeft.  Want uiteraard is het voor mij is geen verlengd weekend. Ik mag morgen wel een uurtje langer slapen (tot 4u40 – jochei!), maar van 7u tot 9u zijn Stefan en ik op post met de Goeie Morgen.

Net als de brandweer trouwens, want die zijn er altijd. Dikke pluim voor de helden van Zone Centrum. Tot volgend jaar!