We mogen niet klagen. Eigenlijk is dat ventje nog zo goed als nooit echt ziek geweest. Eén keer, en toen had hij het toevallig gekozen op een moment dat we thuis waren. Voorlopig geen stress-geregel voor een zieke baby dus. Pollekes. En kussen.

Gisteren had Basiel een klein beetje koorts. Niet boven de 38 en hij heeft alles opgegeten. Ik maakte me dus weinig zorgen. Vanmorgen 36.2 en vrolijk, dus Tom heeft hem gewoon naar de crèche gebracht. Ik was op dat moment al – lang – op het werk.

Vanmiddag telefoon. Basiel heeft koorts, wil niet eten en is futloos. Aaah. We moeten hem gaan halen. We moeten naar de dokter. We moeten even nadenken hoe we dat gaan doen. Ik ga u niet vervelen met de details, we zijn er uiteindelijk vrij vlot geraakt. Met een afspraak bij de dokter, om 16u15.

16u07: Basiel en Sofie stappen de lege wachtzaal binnen. Mooi op tijd.

16u22: Een gladde jongeman met aktetas stapt de wachtzaal binnen. Knikt vriendelijk, en gaat zitten.

16u25: Er komt nog iemand binnen die gaat zitten in de wachtzaal.

16u30: Er komt een patiënt naar beneden, de volgende mag dus binnen gaan bij de dokter. Terwijl ik met mijn zieke zoon op schoot opsta en mijn gerief bijeen scharrel (ge kent dat wel, altijd veel gerief met kinders) glipt de gladde aktetasjongen naar boven. Naar de dokter. Ook al was het obviously my turn. En bovenal, ik zit daar met een zieke baby van tien maanden. Wat denkt die kerel wel?

16u45: Er wandelen nog mensen de wachtzaal binnen. Maar verder gebeurt er niks. Die vervelende gozer (ik kijk te veel naar de Nederlandse televisie) zit nog altijd bij de dokter. Ik begin ondertussen echt een beetje boos te worden. Dat doe je toch niet, zomaar voorsteken. Boer.

17u05: Onze boer komt naar beneden, alsof er niets aan de hand is. Maar ik was na een uur wachten een klein beetje geïrriteerd en heb dat ook gezegd. (Dat is eerder iets voor mijn lief, om dat dan ook te zeggen. Maar wie bij de hond slaapt. Tja.)

“Excuseer meneer, maar ik vind het behoorlijk onbeleefd dat u gewoon bent voorgestoken. Ik was hier eerst.”

De mens stamelt een beetje. Dat hij wel een afspraak had om 16u. Maar ook excuses.

“Dat kan wel zijn meneer, maar ik had ook een afspraak. En u bent gewoon voorgestoken. Ik zit hier met een ziek kind.” (Even de kaart van de zieligheid spelen, niet dat die werkte bij deze mens)

Hij excuseert zich nog een keer. En glipt weg, even snel als dat hij gekomen is. Ik ga naar de dokter, die het hele verhaal ook gehoord had natuurlijk. Ze zei dat die man wel een afspraak had om 16u. En ik inderdaad om 16u15.

Ok, dat kan wel zijn. Maar die mens was meer dan 20 minuten te laat, en ik was netjes op tijd. Die mens heeft bovendien niet gevraagd wanneer ik een afspraak had. Aangezien ik daar al zat te wachten in afspraak-uur, kon ik even goed een afspraak hebben om 15u45. Dat kon hij niet weten. Dan mag ik toch wel voorgaan of niet?

(Of was mijn lontje gewoon eventjes te kort?)

 

(Basieltje heeft trouwens een keelontsteking. En wordt tijdelijk een ander kind als je er een beetje Nurofen in kapt.)