*Niet voor gevoelige lezers*
Ja, inderdaad. Dit is een post over kaka. Niet de voetballer, maar de substantie die uit iedereen zijn gat dient te komen. Zelfs uit dat van de koning, naar verluidt. Ge kunt dus stoppen met lezen, het is niet dat ik u niet verwittigd heb.
Wij hebben een redelijk fantastische baby. Ik bezondig mij heel graag aan ‘mijn kind, (voorlopig) supergemakkelijk kind’. Hij eet goed, slaapt goed en weent zelden. Het enige wat niet zo vlot gaat, is kaka doen. Er gaan dagen voorbij, dat er helemaal niks in de broek te vinden is behalve liters pipi. We hebben dat uiteraard al gemeld aan de dokter, maar die zegt dat we ons geen zorgen hoeven te maken zolang Basiel een blije en vrolijke baby is. Hij heeft niet vaak last van krampjes, ook al trekt hij soms een serieus gezicht. Zo zag hij er vanmiddag uit.
Frisgewassen. Het is al vier dagen geleden.
Maar bon. Er worden hier dus wel gesprekken gevoerd over meneer zijn stoelgang. “Nee liefje, nog altijd niks. Maar ik denk dat ik nu wel iets ruik? Jeej.” tot zelfs euforische mails of telefoontjes om uit te roepen dat hij kaka heeft gedaan. We zijn serieus trots als zijn broek vol is. Vuistje. Ouders, het zijn rare wezens.
Als er 5 dagen voorbij gaan zonder, kunt ge u voorstellen dat het de 6de dag een indrukwekkende massa is. Ik heb hier al gesproken van die keren dat het tot in zijn nek hing of onder zijn oksels. Maar ik kan natuurlijk veel zeggen, zonder bewijzen. Ik dacht daarnet iets te ruiken (ze zeggen dat borstvoedingskaka niet stinkt, maar ik spreek dat tegen) en trok zijn broek uit, om dit te vinden. En geloof me, het was bijlange niet de ergste keer.
Omdat ik de vorige keer zo gestoeft had met zijn volle broek en mijn lief teleurgesteld was dat er geen foto’s waren, ben ik er deze keer voor gegaan. Ik vond mezelf wel grappig. Zo foto’s trekken van mijn kleine die vol kaka hangt. Zal hij over 20 jaar vast heel leuk vinden.
Ge ziet het hier niet zo duidelijk. Maar er ligt meer naast de pamper, dan erin. Rug, edele delen en linkerbeen zijn zwaar gehavend.
Maar voor de mensen die niet weten hoe ge zoiets oplost. Vooral rustig blijven en eens goed lachen. En hopen dat Sam Gooris niet in uw huis is, want die moet daar naar het schijnt van overgeven. (En daar kan ik echt niet tegen, vanwege de vomeerfobie)
Pas op, hier had ik al een groot stuk schoongeveegd.
Ge probeert dan zo voorzichtig mogelijk de eventueel nog propere kleren uit te trekken (maak u geen illusie, meestal ben je eraan voor de moeite). Ge veegt alles zoveel mogelijk schoon en haalt ook de overtrek van het verzorgingskussen. Vervolgens vult ge een bad en maakt meneer helemaal proper. Daarna vult ge de wasmachine met alle zaken die met kaka in aanraking geweest zijn. Behalve uzelf, een goede was- en schrobbeurt moet in dat geval volstaan. Ge doet het kind verse kleren aan en verschoont het verzorgingskussen.
Zo zag hij eruit na de feiten. Alsof er nooit iets gebeurd is.
Het voordeel is dat ge een reden hebt om hem weer andere wijze kleren aan te trekken. Het nadeel is dat waarschijnlijk niemand meer op hem zal willen babysitten als hij al een paar dagen niks meer in zijn broek heeft gelegd.
Wij noemen dat hier “ontploft”. As in “jup, hij is weer ontploft”. Dat komt hier dus ook geregeld voor, en ook bij Fien was dat schering en inslag. Ook al wacht hij nooit langer dan twee dagen, die van ons, hij ontploft toch regelmatig, dat heeft volgens mij niet zo veel met de frequentie te maken, meer met de consistentie van borstvoedingskaka.
Plezant hé?
Tegenwoordig is het zo erg dat als ik “pprrrrrrrrrrt” uit dat ventje hoor komen, ik meteen met hem naar het kussen snel, want de kans is groot dat er dan nog iets te redden valt. Als ik een minuut durf wachten, is het garantie zijn rug op.
Los daarvan kan die van ons ook gewéldig stinkende scheten laten. Van ons vieren stinkt hij zonder twijfel het hardst… Ook dat zal hij graag lezen als hij zestien is. Gelukkig is het uw blog en niet de mijne, met wat sjans komt hij het nooit te weten…
al heeft hij weken geen kaka gedaan, dan nog mag hij komen en zal ik met veel plezier verwennen!
En het leuke is, bij tweejarigen valt dat ook nog wel eens voor. En die zitten op fietsjes of autootjes of uw schoot voor ge het goed door hebt. En die blijven niet meer zo schoon liggen om de boel op te kuisen 😉
awel Sofie, wij waren dinsdag toch maar al te blij dat hij dan toch nog een dag of 2 extra hiermee heeft gewacht!! 🙂
hahaha, dan heb je misschien ook al de kaka na de kruidentapkes (tegen vallingen) gehad…amaai dat is een eigenaardige geur
Ik sluit me aan bij Lies, hier spraken we ook over een ontploffing… De kracht dat daarachter zit is niet te doen, heb het 1x live zien gebeuren op het verzorgingskussen. 2 meter ver, I kid you not en de vroedvrouw vond dat niet eens zo indrukwekkend…
Hier zelden lekkages gehad. Als het wel voor viel was het dan ook nog vaak wanneer de dochter eens per uitzondering een wegwerpluier aanhad. Dus bij deze nog wat reclame voor katoenen luiers! Ook rode poepkes zelden gehad en dan vooral na het dragen van wegwerp 😉
Ook de dochter sloeg haar dagelijks kakske nogal eens over. Heb dan eens gelezen dat dit bij borstvoeding perfect normaal is. Zelfs tot een week. Maar zij had er wel geregeld eens last van, dus wij ook steeds enthousiast als er gekakt werd. En nu we met zindelijkheidstraining bezig zijn gaan de gesprekken hier nog meer over pies en kak 😉
Supergrappig, de Basiel voor en na!
Ik ga ook eens reclame maken voor herbruikbare luiers. Daar hebben wij eigenlijk ook nooit lekken mee gehad, in tegenstelling tot wat iedereen lijkt te denken. Ik ben echt fan van onze herbruikbare luiers. Ze zijn eigenlijk van bamboe, lekker zacht. Goed voor het milieu (zelfs met wassen en drogen) en goed om de kosten wat te drukken, want zo’n wegwerp kost wel wat. Uiteraard moet je zelf beslissen of het iets voor jullie is. In sommige winkels kan je proefpakketen proberen.
Op verplaatsing en voor ‘s nachts gebruiken we wel wegwerp (Moltex Oko, ook een aanrader). We kunnen dus wel wat vergelijken.
En voor je vriend denkt dat dat enkel voor hippies is: jullie hebben nu toch ook al een fietskar, hé! 🙂
En weet je wat helemaal fun is? Als ze dat trucje doen als je ergens bent waar er helemaal geen verzorgingskussen in zicht is.
Ik zag je deze voormiddag en ik moest ondanks alles toch een paar keer aan ontplofte luiers denken 🙂
Heerlijk dat je daar zoveel foto’s van gemaakt hebt! Ontploffende baby’s waren ook voor mij een complete verrassing, lees maar op http://kleinkoninckske.blogspot.be/2008/08/ontploffende-babytjes.html?m=1 Je kan dus misschien eens glycerinesuppo’s proberen? Maar let op: die werken dus snel, he. Zorg dat je opkuisgerief bij de hand hebt!! 😉
mijn dochter deed dat 3 dagen na de geboorte op het verzorgkussen in de kliniek. Kast vol, kussen vol, muur vol en nog van die schone zwarte meconiumkak. De vroedvouw vond het -gelukkig- hilarisch! Uwe zoon is al flink gegroeid zeg!
Dat moeten moeders doen fotos pakken ipv de poep afkuisen. Laat staan ze nog op internet posten. Het is precies een blik in een marginale wereld deze blog.