Wij zijn een topentiteit, mijn lief en ik. Fantastisch, op alle vlakken. Behalve misschien op het vlak van eten. Dat is vooral mijn verantwoordelijkheid. Ik kook heel graag, maar ik haat afwassen. Koken is dus van mij, mijn lief doet de afwas. Dat is historisch zo gegroeid.

Maar de organisatie van het eten kan beter. Elke dag is het opnieuw diezelfde pertinente vraag. “Wat gaan we – Ja, wat zullen we vandaag eens maken? Ik denk dat we toe zijn aan weekplanningen, maar ik ben daar een beetje bang van (spontaniteit en al – waar heb ik nu zin in en al – mezelf nog meer druk opleggen en al).

Het is trouwens niet mijn eigen schuld, dat ‘probleem’. Ik heb ongeveer acht jaar op verschillende plaatsen gewoond en gependeld, waardoor de organisatie van eten een ramp was. Als je twee of zelfs drie frigo’s hebt die tientallen kilometers van elkaar verwijderd zijn, dan gaat dat gewoon niet zo vlot (als je niet constant de helft wil weggooien omdat het slecht geworden is). Maar ondertussen is alles gecentraliseerd op één plaats (heerlijk, echt ongelooflijk heerlijk om niet meer te moeten sleuren), maar dat eten vlot nog altijd niet. De organisatie kan beter. Elke dag is er opnieuw de vraag: ah ja, wat gaan we eten?

Het begint bij de boodschappen, die kunnen zeker beter. Maar we wonen vlak naast een supermarkt, dat helpt niet bepaald om efficiënt te winkelen. Ik ben van plan om daar binnenkort verandering in te brengen en eindelijk voor collect&go te gaan. Iedereen is daar zot van, dus dat zou dan moeten goed komen. Daar gaan we van uit.

Want de inefficiëntie bij de boodschappen, steek ik ook een beetje op de diepvries. Ik eet namelijk graag verse dingen – dat mag uit de diepvries zijn. Maar. Wij hebben maar een klein vriezertje. Dus ik kan geen geweldige voorraad inslaan. Want wij zijn ook vaak niet thuis en ik heb niet elke dag uitgebreid de tijd om uitgebreid te koken. Ik maak vaak speedy-eten. Vers, snel en zo gezond mogelijk. In het nieuwe huis, gaan we een grote diepvries in de berging zetten, dus dat probleem gaat dan ook al beter gaan. (Als ge dat zo leest, is dat binnenkort vanzelf opgelost, tss)

Komen we tot de absolute kern van het probleem: het gebrek aan inspiratie. Ik weet gewoon vaak niet wat ik moet maken. Maar ook daar een paar argumenten ter verdeding van mijn mindere kwaliteiten als kokende huisvrouw:

– Mijn lief is hyperallergisch aan verschillende ingrediënten, ik kan dus niet zomaar alles maken

– Hij sport nogal veel en eet nogal graag gezond. En hij is redelijk verslaafd aan rijst, zou eigenlijk liefst elke dag rijst eten. (Ik vind dat wel eens lekker, maar totaal niet elke dag) Maar ik wil hem zo graag gelukkig maken. En dan probeer ik telkens opnieuw een rijstgerecht uit te vinden. Werkt dus niet. Ik heb het zowat gehad met rijst.

– Ik kook graag met de oven, maar die hebben we nu tijdelijk niet. In het nieuwe huis wordt dat probleem vanzelf opgelost (man, dat nieuwe huis gaat gewoon dat heel probleem oplossen), maar ik voel me nu zonder oven toch geweldig gehandicapt in de keuken. Een pak van mijn topgerechten vallen daardoor automatisch uit de boot.

– Ik kook ongelooflijk graag (en ik durf ook te zeggen redelijk goed). Maar ik eet het niet graag op. Een of twee keer per week warm eten, dat is voor mij meer dan genoeg. Ik eet veel liever gewoon fruit, groentjes, boterhammen met confituur en choco, shakes…Van warm eten word ik zo moe en loom. En het smaakt me altijd maar eventjes (er zijn een paar uitzonderingen, maar toch). En na dat warme eten, wil ik toch altijd nog iets zoets. Dus sla ik dat warme eten liever over, dan heb ik toch al minder caloriën binnen…(Ja, eten en ik, het gaat soms wat moeilijk)

Enfin, ik wil maar zeggen, er zijn een paar beperkingen. En de grootste beperking vind ik toch nog vooral tijd. Als ik thuis kom van het werk, is er zoveel te doen. Huishoudelijke dingen, administratieve dingen, sociale dingen, sportieve dingen en ga zo maar door. De avond duurt maar een paar uurtjes en dat is gewoon te kort. En dan begin ik in slaap te snijden, which is not a good idea. Er zijn echt te weinig uren in een dag, officieel. Voltijds werken met maar 20 dagen verlof is eigenlijk te druk (zeker in combo met alle nevenactiviteiten, maar bon, mijn eigen schuld zeker).

Maar dat is een andere discussie, ik wijk af van de sleutelvraag: wat gaan we vandaag eten? Ik wil namelijk mijn lief goed verzorgen en elke dag lekker eten voor hem klaarmaken. Of toch zoveel mogelijk. Op de dagen dat het in principe mogelijk is, laat ons zeggen. Maar meestal komt het op hetzelfde neer. Ongeveer elke dag.

Dus ik vraag jullie met aandrang.

Hoedoedegunderdadeigenlijk?