Ik was gisteren jarig. Niet voor echt – dat was op Valentijn – maar gewoon nog een keertje dit jaar. Een van mijn beste vriendinnen had nog een laat verjaardagscadeau voor mij, ik moest de hele dag vrijhouden.

Ik kreeg ‘s middags een sms dat ik op een bepaald uur op de Vrjdagmarkt moest zijn, onderweg moest ik foto’s nemen van alle dingen waar ik van hou. Ik ga ze niet allemaal noemen (mijn moemoe leest ook mee), maar onder andere radio, presentatie, Gent, het koppelschap, humor, de goeie koop  en sport moesten er tussen zitten. Trouwens, niet veel mensen zouden een foto van Voeding Geert met koppelschap associëren, maar voor de kenners. Voeding Geert is heel bepalend geweest voor dit liefdesverhaal. Enfin, de foto-opdracht is goed verlopen.

Toen stond vriendin K. me op te wachten en werd ik meegetroond naar de H&M. Zogezegd stond haar lief daar te wachten, die moest iets brengen zodat we verder konden met de opdrachten. Het was even verwarrend dat er twee H&M’s zijn in de Veldstraat, maar dat was snel opgelost. Toen we daar stonden, liep er plots een boertig wijf tegen mij.  Ik zal de term ‘boertig wijf’ even specificiëren: een vrouw met geweldig veel kleren in haar armen  loopt bulldozer-gewijs tegen mij – boertig dus. Ik draaide me verschrikt om en wilde net van mijn oren maken, toen ik zag dat het een andere vriendin was, ook een K. Het duurde even voor ik door had dat het opgezet spel was. Het was dus opgezet spel, K. en K. hadden dat allemaal bekokstoofd. Zelfs dat van de bulldozer.

In de H&M hebben we even een ander T-shirtje gekocht (geel is blijkbaar toch een winner voor mijn teint) en daarna werd ‘the challenge’ uit de doeken gedaan. ‘The challenge’ ja. Daar zijn ook jullie bij betrokken. Omdat ik er nogal prat op ga om voor weinig geld een outfit te scoren, werd ik uitgedaagd voor 20 euro. De opdracht: scoor in een tweedehandswinkel een outfit voor 20 euro en  look smart for an evening party. Vriendin K en K deden uiteraard ook mee, voor hetzelfde bedrag. De winnaar mogen jullie straks uitkiezen (de foto’s volgen later).

Wij dus winkel in en winkel uit. Kleed in en kleed uit. We deden daarbij alsof de pashokjes gewoon onze eigen dressingroom was. Ik heb zelden zo vaak van het ene pashokje naar het andere gelopen, gewoon in lingerie. Ik heb zelden zoveel gepast, op een warme lentedag. Ik heb zelfs een ongelooflijk fantastische trouwkleed gepast, maar daarover volgt vast nog een andere blog (daarvoor zullen jullie moeten wachten, until he pops the question – and who knows when that will be J). Uiteindelijk zijn we een paar uur in de T2 blijven hangen. We hebben werkelijk alles in die winkel gepast en zijn met een zeer stevige buit buitengewandeld.

Ik dacht toen dat de dag erop zat, want ik was er van overtuigd dat we naar de instuif van mijn schoonzus moesten. Dat stond zo al lang in de agenda. In de loop van de dag waren er een paar dingen gepasseerd in de conversatie , die ietwat vreemd waren. Maar je besteedt er geen aandacht aan, want je verwacht niks. We wandelden rustig naar het huis van vriendin K. Ik rook weinig onraad.

Maar toen stapten we daar binnen met al onze zakken, was de tafel gedekt voor zes en doken plots onze mannen op. Suprise. Fantastische surprise. En toen bleek dat er helemaal geen instuif was, maar een gezellig etentje met de drie vrouwen en hun mannen.

De mannen hebben bij momenten raar gekeken, want zij hebben drie giechelende kledingpassende wijven moeten ondergaan. Wij hebben alles geshowd en zij moesten punten geven. Angstzweet all over the place. En wij in de badkamer – passen, giechelen, haar doen, oorbellen kiezen, giechelen en meer. Sisterhood bonding. Heerlijk.

Daarna een superlekker en gezellig etentje (st jacobsnootjes met een perfecte cuisson, heerlijk catalaans visstoofpotje en een mexicaanse dame blanche – wow) met de drie koppels. Waarvan de drie mannen elkaar nog nooit gezien hadden. Het was heerlijk, wat een fantastische verrassing. Ik heb er enorm van genoten.

Straks krijgt u nog de foto’s van de challenge en mag u stemmen.

En misschien het verhaal van het trouwkleed, want dat is toch wel bijzonder. (Heel bijzonder eigenlijk)

Maar vooral, merci K en K, het was geweldig!