Als je ouders een eigen zaak hebben, dan gebeurt het al eens dat je daar plots vlees staat te verkopen. Zo gaat dat nu eenmaal. En omdat je tegen klanten altijd vriendelijk bent, ben ik tegen klanten altijd vriendelijk. Maar die doen dat niet altijd terug.
Zo was er die mevrouw, die gewoon zei: “Amai, gij hebt zeker ook genen tijd om naar de kapper te gaan?”
Nu moet u weten dat ik nog maar net naar de kapper ben geweest. Dat ik daar lang naar gezocht heb, en serieus content was. (Fabio van Wakko Wakko heeft dat goed en snel gedaan.) Dat ik die ochtend om 6u15 gewoon niet veel aandacht aan mijn kapsel had besteed (u begrijpt waarom, dat is gewoon te vroeg), dat het mogelijks een tikkeltje vettig was maar dat ik het later op die dag – na het vlees – proper zou wassen en in de plooi zou leggen. Maar dat het er nog altijd wel heel erg ok uitzag, want voor klanten moet ge er ook altijd deftig uitzien.
Ik antwoordde dan ook een beetje verbouwereerd. “Euh, ik ben eigenlijk nog maar net naar de kapper geweest.”
En als u dacht dat het daarmee gedaan was, dan had u het mis. Geen sociaal aanvoelen dat er al genoeg belediging was geweest, maar nog een lekker schepje er bovenop.
“Amai, dan is dat ook wel een slechte kapper”.
Pijnlijk ja. Ik had kunnen spugen op haar 7 sneetje filet d’anvers. Maar dat doet ge niet.
laat me raden…Irma zeker?
En ik maar mijn best doen om geen namen te noemen moeder! Ik heb er zelf een fictieve bestelling van gemaakt. Anders had ik gewoon kunnen zeggen. Kaas, iets dikker gesneden en stoofvlees. En dan had ge het ook geweten e 🙂
Yup, ik ken die kapper.
Dat is die kapper waar al Sandra er nét van terugkomt en ik ga met haar op straat staan en ik vraag aan twintig voorbijgangers “meneer mevrouw, vindt u nu niet dat het eigenlijk echt eens tijd wordt om naar de coiffeur te gaan, mijn vrouw haar haar ziét er toch absoluut niet uit, ‘t is gelijk dat er ratten aan geknaagd hebben”, dat die twintig man dat volmondig beamen.
En dat er ondertussen nog vijf zes andere mensen mij aanklampen om te zeggen dat het toch eigenlijk eens dringend tijd wordt om die mevrouw terug naar haar instelling te brengen, of toch minstens iets aan dat haar te doen.
Serieus, ge moogt dat een asymmetrisch modern coupken noemen, wat die mensen doen, met een kapke hier en een knipke daar en een uithaal van een scheermes links en rechts: feit is dat er meestal minstens tien wasbeurten en een week of twee moeten over gaan voor het weer presentabel is.
Maar allez Michel. Ik zal eens een foto posten. Er is bij mij niks asymmetrisch gedoe, gewoon een deftige coupe. Wat vraagt Sandra eigenlijk als ze daar langs gaat? Hebt ge daar al eens over nagedacht?
Ik wil daar niet over nadenken. Wij zijn het eens om het niet eens te zijn, Sandra en ik, over kappers en make-up.