De verjaardagsmaand van Sofinesse is officieel voorbij, maar alle gastblogs zijn nog niet online geraakt. Dus voilà, ook in april ga ik met plezier nog eventjes door. Bij deze eentje van Stefanie van hetongedroomdeland.
Werken combineren met een gezin met kleine kindjes, het is niet evident. Sofie haalt regelmatig aan dat ons Belgische systeem het best moeilijk maakt om als jonge mama de puzzel te kunnen leggen. En Sofie staat hier niet alleen in, ook andere bloggers trekken deze kaart (zoals Le cœur à marée basse met haar prachtige tekeningen). Ik sluit me volmondig bij hen aan, maar in afwachting van een betere wereld moeten we intussen wel verder. Daarom heb ik de laatste jaren enkele puzzelstukjes verzameld die ik helemaal zelf in de hand heb, en die samen maken dat mijn combinatie tussen werk en leven vandaag best goed zit. Deze puzzelstukjes zijn bedacht in het pre-Coronatijdperk, maar ook nu komen ze me goed van pas. Ik ben heel enthousiast dat ik ze met jullie mag delen via deze gastblog!
🧩Puzzelstukje 1: slaap is de topprioriteit.
Niets is belangrijker dan slapen. Dit is echt de manier bij uitstek om gezond te zijn en te blijven. Op fysiek vlak helpt een goede nachtrust bijvoorbeeld om infecties te overwinnen en om ziektes op afstand te houden. Altijd een winner, en zeker in tijden van Corona. Maar ook op mentaal vlak is slapen belangrijk, onder andere voor emotionele stabiliteit. Als je systematisch te weinig slaapt voelt alles al snel te zwaar, en is het extra moeilijk om rustig te blijven bij een ontploffende kleuter, of bij een ontploft huis. Of bij een televergadering die ontspoort door aanhoudend gejengel…
Achter deze claims zit serieuze wetenschap (leestip: het fantastische Why we sleep) en helaas ook een portie proefondervindelijke ervaring. Net als Sofie was ik meer dan een jaar lid van #TeamNoSleep na de geboorte van onze oudste zoon, en de resultaten waren echt niet fraai: een bacteriële longontsteking die me meer dan een maand onderuit haalde. Sindsdien beschouw ik slaap niet meer als een luxe maar als een essentiële basisbehoefte. Dit krijgt prioriteit, en ik zal dus nooit of bijna nooit meer slaap opofferen om te sporten, werken, lezen of wat dan ook.
🧩Puzzelstukje 2: Leve de dienstencheques (x2!)
Toegegeven: terwijl je slaapt kan je geen badkamers poetsen, geen hemden strijken en geen vaatwassers vullen. Gelukkig bestaan daar oplossingen voor. Sinds ik terug aan het werk ging na de geboorte van ons tweede kind hebben wij twee keer per week poetshulp via dienstencheques. In het begin voelde dat buitensporig en verwend aan, maar nu vind ik het de beste vondst ooit. De acht uren hulp volstaan ruimschoots om te poetsen, op te ruimen, was te plooien, hemden te strijken en nog wat extra dingen te doen. Als ik ‘s avonds thuis kom is alles netjes en dat geeft me heel veel mentale energie. Ik kan meteen op de kinderen focussen en hoef niet op tien fronten tegelijk aan de slag. En ook niet onbelangrijk: doordat we twee verschillende poetshulpen hebben valt de hele boel hier niet meer in duigen als één van hen ziek valt of verlof heeft. Een quasi perfect systeem dus, met tot nu toe maar één groot nadeel: het is niet voorzien op Corona-tijden. Helaas…
Voor alle duidelijkheid, ik ben me er ten volle van bewust dat niet iedereen dit zich zomaar kan permitteren. Wij hebben zelf ook geschoven met ons budget om hiervoor ruimte te hebben. De dienstencheques krijgen voorrang op reizen en kledij, ik kocht heel veel babyspullen tweedehands en we hebben onze lening bewust laag gehouden. Als het enigszins lukt denk ik dat het de investering meer dan waard is, en dat je echt geen slechtere mama bent omdat je voor dit soort zaken hulp inschakelt.
🧩Puzzelstukje 3: gemakkelijke(re) ochtenden
Peuters en kleuters zijn er oprecht van overtuigd dat ze ‘s ochtends alle tijd van de wereld hebben. Die eerste categorie wil daarom werkelijk alles helemaal zelf doen, want dat gaat lekker traag. De tweede categorie daarentegen wil helemaal niets zelf doen, want dan zou het wel eens vooruit kunnen gaan. Argumenteren dat de trein of de videocall niet wacht helpt niet (heb ik vaak geprobeerd) en roepen ook niet (is me helaas ook al wel eens overkomen). Wat er wél helpt in ons geval is voorbereid zijn.
‘s Avonds smeren we de boterhammen voor de volgende ochtend en de volgende middag. Ik vul de drinkbussen en de koekjesdozen en leg een stuk fruit klaar. De oudste kan daar ook al bij helpen. Eventuele extra benodigdheden voor in de kleuterklas verdwijnen al in de boekentas (genre een eierdoos of een glazen bokaal, je kent het wel). Ik leg kleren voor de oudste klaar zodat hij zich ‘s ochtends zelf kan aankleden. Voor de jongste kies ik ook een outfit, en vaak trekken we die al meteen aan. Ze slaapt dan in haar kleren van de volgende dag en ze heeft daar nog nooit over geklaagd (uiteraard geen jeans met een hemd, maar een joggingbroekje met een los truitje).
Op die manier hoeven we ‘s ochtends niet veel meer te doen, kunnen we langer slapen en zijn de kinderen ook een stuk relaxter. Als er dan toch nog tijdsnood is heb ik een magische truc achter de hand: “Wie kan er het eerst zijn schoenen aantrekken/zijn jas aandoen/tot aan de auto stappen?”. Elke keer opnieuw een bijzonder spannende wedstrijd die ik met de glimlach verlies.
Dit soort tips (en vele andere) keren ook terug in de podcast Werk en Leven van Anouck Meier en Kelly Deriemaeker. Een absolute aanrader!
🧩Puzzelstukje 4: witruimte in de planning
Mijn agenda en mijn hoofd mogen nooit zo vol zijn dat er werkelijk niets meer bij kan. Want vroeg of laat valt er een kind ziek of ergens een lijk uit de kast, en dan loopt het allemaal in het honderd. Slim en efficiënt plannen wil dus niet zeggen dat de agenda helemaal volgeboekt is, wel integendeel.
Ik werk 4/5 via tijdskrediet en tijdens de week gebruik ik die 2 halve dagen als buffer. Als er op het werk extra inspanningen nodig zijn voor een deadline beslis ik bijvoorbeeld om een halve dag toch te werken (en neem ik die later op als recup). Maar ik gebruik die tijd even goed voor onverwachte bezoekjes aan de dokter, om kapotte schoenen te vervangen of om nog op tijd een cadeautje in huis te halen voor het verjaardagsfeestje dat zaterdagochtend om 10u begint. Er is bijna altijd wel iets te regelen, en zoniet gebruik ik de vrije tijd voor de kinderen of puzzelstukje 5.
🧩 Puzzelstukje 5: Breaks zijn essentieel
Zijn breaks een luxe en is het de taak van een mama om altijd maar te blijven gaan? Of zijn breaks essentieel om goed te functioneren en dus eerder een cadeau voor jezelf en je gezin? Ik stem voor het tweede, en de wetenschap met mij. Daarom hecht ik veel belang aan momenten waarop ik niets te doen heb. De invulling van die momenten varieert sterk en maakt eigenlijk niet zoveel uit. Er zijn wel drie basisregels die mij het beste helpen om mijn hoofd leeg te maken en mijn batterijen op te laden:
- Weg van smartphones, tablets en andere schermen
- Open lucht opzoeken, liefst natuur
- Alleen zijn met mijn gedachten
Op zaterdagen breng ik mijn zoon bijvoorbeeld met de fiets naar de zwemles in plaats van met de auto. Of ik ga op mijn eentje naar de sauna. Sinds de Corona-quarantaine zijn beide helaas geen optie meer. Maar wat wel nog werkt is ‘s ochtends en ‘s avonds tien minuten mediteren met Headspace, en in België mag je gelukkig nog altijd onbeperkt wandelen en fietsen.
Voilà, dit zijn mijn 5 basisrecepten. Uiteraard zijn dit geen toverformules, en uiteraard draait er ook bij ons al eens een wiel af. En nu zeker, nu we min of meer thuis opgesloten zitten met een peuter en een kleuter en twee veeleisende jobs. Maar ook deze periode gaat uiteindelijk wel voorbij.
Tot dan wens ik iedereen met kleine kinderen veel goede moed, veel momenten van rust, en uiteraard veel slaap.