Dit is de blogpost die ik nooit ging schrijven. Want weet je nog, ik was een beetje een make-up-hater? Ik vond die verstoppende deklaag eigenlijk not done. En ik vind dat nog altijd een beetje zo, maar tegelijk ben ik wel grote fan geworden.

Komt het omdat ik volgens de gynaecologische regels met mijn nakende 35 bijna op vruchtbaarheidspensioen wordt gestuurd? Is het door alle miserie dat ik een beetje afleiding en wat kleur zocht? Ligt die donkere herfst en winter aan de basis? Ik weet het niet. Het is gewoon gebeurd, op een dag deed ik een vleugje op mijn gezicht. Sporadisch in den beginne, maar nu zit het eigenlijk in mijn ochtendroutine (oh my god, dat rijmt!).

Eerst deed ik ook gewoon verder met de oude rommel die al jaren in mijn bescheiden schminktasje zit. Ook al wist ik van mijn goede vriendin Barbara dat zoiets compleet not done is. Zij had me dan ook een pakketje gestuurd aan het begin van het academiejaar, om wat meer docent-like voor de dag te komen. Twee pakketjes eigenlijk, eentje van Clinique en eentje van Bella Pierre.

Toen het dan helemaal op gang begon te komen, kreeg ik een pakketje (#influencer) van Cent Pur Cent. Ik kende dat merk, want Barbara had er al veel over gestoeft. Minerale make-up, dat zou ook een ideaal verhaal zijn voor mijn puistgevoelige kop. Blij worden van schoonheidsproducten, wie is die nieuwe Sofie?

Bon. Ik ging er meteen mee aan de slag. Een dikke week verder kan ik eerlijk zeggen: goed spul. Echt, goed spul. (Het is uw goed recht om daar aan te twijfelen want ik heb het uiteindelijk wel gewoon #gekregen, maar als je hier al even leest, zou je toch beter moeten weten. Ik zeg het zoals het is. En het is goed) Toen ik ermee aan de slag ging in mijn instastories, kreeg ik ook veel reacties van andere adepten. Prijzig, maar het volledig waard.

Ik begrijp dat de luttele mannen die deze blog lezen (echt, ik ben wel eens benieuwd eigenlijk, procentueel gezien. Hoe zou de verhouding man-vrouw bij mijn lezers zijn?) al lang zijn afgehaakt. En als make-up u geen zak interesseert, ben je misschien ook al lang weg. Ik ben ook helemaal niet van plan om een beautyblogger te worden, maar op algemene aanvraag vertel ik toch wat meer over mijn ochtendroutine.

Ik ga als volgt te werk:

1. Wakker worden en pipi doen.
2. Instagram en facebook checken.
3. Douchen.

Als ik daarmee klaar ben, kan ik aan mijn gezicht beginnen. Ik kreeg de tip van iemand die zich geregeld professioneel opmaakt om eerst de ogen te doen (voor als je daarmee morst) en daarna je gezicht, maar ik ben nog niet helemaal overtuigd. Ik doe lompe dingen bij beide volgordes, maar iets minder lomp als ik eerst gezicht doe. Dit is mijn laagje vernis:

1. Mineral primer van Cent Pur Cent
2. Coverstick van Bella Pierre (voor de ergste gevallen. Dat zijn dus kanjers van puisten of rode vlekken of zo)
3. Mineral concealer van Cent Pur Cent
4. Anti Blemish foundation van Clinique
5. Setting Powder van Bella Pierre

Je moet dat natuurlijk helemaal voor jezelf ontdekken, maar voor mij werkt dit goed. Ik ben content van de teint die het me geeft, het blijft een hele dag zitten (de voorbije dagen ook fikse sneeuwbuien op de fiets overleefd!) en ik krijg er geen pukkels van. Dat laatste is toch wel belangrijk, want ik krijg echt van alles pukkels.

Daarna gooi ik er nog wat blush bovenop. Op de juiste plaats, zodat ik er wat slanker uitzie in mijn gezicht. De blush van Cent Pur Cent geeft echt een natuurlijke blos en ik ben ook enorm fan van de verpakking. Het potje heeft namelijk binnenin een draaidop, waardoor het poeder goed beschermd is. Bij mijn setting powder van Bella Pierre is dat niet, en dat is daardoor echt werkelijk een groter gesmos.

Als ik daarmee klaar ben, begin ik aan mijn ogen. Maar had ik al gezegd dat ik er eigenlijk compleet geen verstand van heb en gewoon maar wat probeer? Ik ben wel al een paar keer professioneel opgemaakt (remember, in de tijd dat ik nog een glamoureus leven had?) en toen heb ik altijd heel goed opgelet. Als het een toffe visagiste was, durfde ik zelfs wat tips te vragen. Stel je voor!

Op mijn ooglid maak ik een eyeline met zwart poeder en borsteltje. Dat is voorlopig met spul van de Hema waarover ik een beetje beschaamd ben (wegens serieus vervallen – ik weet dat dat niet goed is), maar het werkt. Aan de onderkant trek ik een lijntje met het oogpotlood van Cent Pur Cent. De finishing touch is een streepje Mascara van Rituals (ja, die van Hema heb ik buitengegooid).

Voila. Klaar. Dat hele verhaal heeft ongeveer tien minuutjes geduurd. Het lukt me nooit om er een deftige foto van te trekken (ons badkamerlicht is echt niet geschikt voor goeie foto’s van mijn smoel), maar ik doe het toch maar. Ik vind altijd dat het er beter uitziet in de spiegel dan op de foto, dus anders moet ge gewoon eens meekomen naar onze badkamer he.

Want yup. Make-up!

(En please, deel uw beste tips & tricks in de comments!)

PS: Ik ben blij dat ik pas op mijn (bijna) 35ste in dit verhaal ben gerold, want daarvoor heb je toch echt wel genoeg natuurlijke schoonheid. Ook al omdat het echt niet gratis is.

PPS: Ik ga op 20 april een gratis workshop van Cent Pur Cent volgen in een apotheek in Gent. Je kan ook eentje zoeken bij jou in de buurt. (Of meegaan met mij, maar er gaat wel al redelijk wat volk mee :))

PPPS: Mijn lief vindt het allemaal belachelijk en niet nodig. Maar goed, met zijn ogen rollen is gewoon een van zijn hobby’s. Ik doe dat ook wel eens, maar ik rol tegenwoordig dus meestal met opgemaakte ogen.