In de top tien van de vragen die mij de laatste week zijn gesteld, heeft bovenstaande zeker een prominente rol.  En daarom dacht ik: anders moet ik daar gewoon even op antwoorden. Gewoon even vertellen hoe de voorbije week is verlopen. Dat is al zo gemakkelijk.

• Het gaat, echt waar. Er zijn de afgelopen weken een paar bommen op mij gedropt, maar ik hou (voorlopig) stand. Ik word fantastisch omringd en dat helpt enorm. Ik kan aan de rotsituatie ook helemaal niets meer veranderen, dus ik heb geen andere keuze dan vooruit te kijken. Het ene moment heb ik een klein beetje vertrouwen in de toekomst, het andere wil ik voor eeuwig onder een steen kruipen. Maar dat lijkt me normaal.

• Ik wil iedereen bedanken voor de superlieve berichtjes. Mijn instagram-message en telefoon is zowat ontploft de afgelopen week, en dat doet echt deugd. Merci daarvoor, echt waar. Aan de lijve voor u getest: hard nieuws in een warm bad, is echt minder hard.

 

• We vertrekken bijna op vakantie, wat extreem goed gelegen komt. Ik ga er ook kei hard van proberen te genieten. De komende weken staan volledig in het teken van mijn gezin, ik probeer de zorgen en vraagtekens tot daarna uit te stellen. (Los van die ene perfecte vacature die ik niet kon laten liggen)

 

• Als er één theaterstuk is dat je dit seizoen gezien moet hebben, dan is het JR van FC Bergman. Ik zat gisteren in de zaal en was enorm onder de indruk. De grens tussen theater en film is extreem dun, de acteerprestaties zijn fenomenaal en het decor is magistraal. Aan het verhaal was wat mij betreft nog een beetje werk, maar ik wil niet mierenneuken. Niet te missen, echt een mijlpaal in het hedendaagse Vlaamse theater.

 

• Ik heb zoveel chance met mijn omgeving. Ik heb het al vaker gehad over mijn toplief, mijn heerlijke kinderen. Maar ik heb ook topvrienden en een geweldige familie.

 

• Eigenlijk is de officiele term voor een deel daarvan ‘schoonfamilie’, maar het voelt volledig als familie. Afgelopen weekend gingen we voor de 5de keer op Brutin-familieweekend en het was alweer fantastisch. Om aan de vele vragen te beantwoorden: we zaten in villa 121 in Overmere. En ik kan daar helemaal niets op aanmerken, geweldig vakantiehuis. (Ook niks aan te merken op mijn schoonfamilie trouwens, die zijn geweldig. Ik zou wel vaker op weekend willen gaan)

 

• Het is wat het is, gasten. Ik ben een paar dingen in één klap en totaal onverwachts verloren en mijn hart is gebroken. Maar ik wil echt vooruit kijken. Ik moet mezelf heruitvinden, herbronnen en hierboven geraken. En ik hoop dat ik er niet bitter over word, dat ik er over een paar maanden of jaren vooral met warmte op kan terugkijken. Mijn hart is gemaak van radiocement, dat zal nooit veranderen. Maar er zitten vermoedelijk nog wel andere bouwstenen en die ga ik nu zoeken. (Tenzij andere radiostations me zouden kunnen gebruiken natuurlijk, insert knipogende smiley met uitgestoken tong)

 

• Halfvol.