Vorige week zag ik beelden passeren van kuierende mensen in Malaga. Het flitste me meteen terug. We zeggen het ook geregeld tegen elkaar, hoe heerlijk die vakantie wel niet was. Een paar dagen helemaal voor ons, helemaal voor elkaar, helemaal voor de liefde. En belofte maakt schuld.
Ik kan drieduizend redenen bedenken waarom het een goed idee is om af en toe zonder de kindjes op vakantie te gaan, maar ik denk dat je met veertien argumenten ook al wel iets kan aanvangen. (Pas op, ik begrijp dat het niet zomaar evident is om opvang te vinden en de boel achter te laten. Maar als het kan, ga er voor.)
Waarom? Daarom:
- Je kan op restaurant gaan zonder een babysit te zoeken. Of een plaats waar kinderen kunnen spelen. Je kan gaan eten waar je maar wil. Wanneer je maar wil. En het maakt geen hol uit hoe lang het duurt voor ze het eten brengen. (Tenzij je scheurt van de honger. Maar dan nog, geen zeurende kinderen.)
- Je kan ongestoord slapen. Maar dus echt he: je kan ONGESTOORD slapen. En lang. En van vroeg, indien gewenst. En ik val zwaar in herhaling, maar slapen dus he, zonder dat iemand je daarin stoort! Tenzij om de juiste redenen. (Oh yeah, meer juiste redenen dan je ooit energie voor vindt in ratracetijden.)
- Nu we het er toch over hebben: ja begod, je kan in de koffer duiken op elk moment van de dag. Niemand wordt daar wakker van. Je bent niet te moe. Het hoeft niet snel te gaan. Je kent de buren niet, dus laat die decibels maar vliegen. Had je ook nog graag een tekeningetje?
- Je kan urenlang praten. Of zwijgen.
- Ik had het al gehad over doorslapen zeker? En uitslapen? Waarschijnlijk, maar dat is dan ook echt geweldig speciaal. Geeuw.
- Je kan weer ontdekken waarom je verliefd geworden bent op elkaar. En je kan ook ongestoord verliefd doen. Handjes geven en kussen achter den hoek, me like.
- Je kan leven zonder planning of structuur. Alleen je neus achterna. Aaah, wat zou ik mijn neus vaker willen volgen.
- Er is tijd voor nutteloze heerlijke dingen. Wij nemen altijd Rummikub mee en ik vind het zelfs niet erg dat ik altijd word afgedroogd. Je kan een boek lezen. Of een magazine. Of gewoon in het ijle staren. All all right.
- Je kan de kindjes samen missen. Babbelen over hoe schattig ze zijn. Samen foto’s en filmpjes bekijken. En glunderen van geluk.
- Je hoeft alleen rekening te houden met elkaar. En merken dat alles zo vanzelf gaat. Rust.
- Je kan high fiven met de vlinders in je buik.
- Je kan een uur ontbijten. Of twee uur. Terwijl het eigenlijk al middag is.
- Je kan samen gaan lopen. #wearesosporty
- NIKS MOET. ALLES MAG. ALLES KAN. Need I say more?
Want dat is zo geweldig. Dat kan zoveel deugd doen. En dat geeft zoveel zuurstof. Laten we een kat een noemen, het is niet altijd gemakkelijk. Er ligt veel druk op jonge dertigers. We willen teveel, we moeten veel, er zijn zoveel domeinen waarin we moeten/willen presteren en perfect zijn. Ik probeer zo hard ik kan foert te zeggen, maar zo werkt het niet volledig. En te midden van dat alles moet je ook als koppel blijven staan. Door de wind, door de regen, door de storm. Naar de zon dus, yes please.
Die paar dagen vakantie met mijn lief waren zo fantastisch, daar teren we nog we eventjes op. (Allez, toch zeker tot de volgende vakantie waar we stilletjes al van dromen. Nog niks gepland en de vorige keer heeft er ook bijna drie jaar tussen gezeten. Maar dromen mag)
Dromen moet. Dromen is heerlijk. Zeker als die even realiteit worden.
En het allerbeste van al: je komt volledig ontspannen thuis en er vliegen twee kindjes om je nek. Triple bliss.
Ik doe dat regelmatig, eens een weekendje weg zonder kinderen. Alleen is voor slechte slapers zoals ik slaap nooit gegarandeerd, dus vaak kom ik vermoeider terug dan thuis wegens ander bed, licht, enz… En dat samen sporten moet ik nog eens proberen met Peter 🙂
Een ideale vakantie voor het lief en mij is uitgebreid kunnen avondeten en uitgebreid kunnen ontbijten… Met L is dat wat moeilijk tegenwoordig 🙂
Daarom heeft L een superweekend mogen gaan logeren bij oma en zijn wij 3 dagen naar Brugge vertrokken ( iedereen content!)
Volgende zomer wordt het misschien weer een gezinsvakantie. Want nu kleine broer er aan komt, moet mijn mama hart eerst nog wennen aan het lossen 🙂
Ik ga iets héél stouts zeggen: da’s wellicht het enige voordeel aan gescheiden zijn, en een nieuw samengesteld gezin, dat je samen op vakantie kan als de kindjes naar de ex zijn…
Klinkt heerlijk. Ik wou dat wij de babysitmogelijkheden hadden om dat te doen 🙁
i hear ya! ik teer nog na op 3 dagen Londen twee weekends geleden….zalig! Gewoon gaan waar je wil en heb je zin om een uur in een winkel te snuisteren, gewoon doen 🙂
O ja! Alleen het lief en ik en dan gaan waar onze voeten/de trein/een taxi/… ons brengen. En dan helemaal opgeladen terug naar de grote kindjes (die hebben het voordeel van geen oppas meer nodig te hebben) die ook blij zijn dat je terug bent.
Heerlijk! Wij hebben er ook wel eens nood aan, maar ik ben er nog niet aan toe om ons kleine meisje ‘achter te laten’ (ook al zou ze in goeie handen zijn bij onze ouders)…
Ooh damnit, we zouden het eigenlijk écht moeten doen!
Ik ben eind oktober 4 dagen naar Amsterdam geweest met een vriendin.
Zonder kinderen, zonder echtgenoot.
Heel bewust omdat ik eens ‘weg’ wou zijn. Weg van thuis, van de kinderen, van ‘t gezin.
Het was de leukste ‘vakantie’ ooit. (hoe erg is het als je 4 dagen ‘vakantie’ noemt, maar goed. zo voelde het!)
Tijdens die 4 dagen dacht ik regelmatig “dit is zalig, en wou ik eigenlijk héél graag met Matthijs, met mijn ventje doen.” Omdat we’t allebei zo hard nodig hebben! No more excuses, gewoon doen! (morgen maak ik er werk van, beloofd!)
Als jullie nog eens terug willen naar de Costa del Sol, kunnen we misschien eens een huisruil bedisselen? Wij even terug in ons vertrouwde Gent, jullie een vakantie op 20 meter van het strand 😉
14 redenen om het te doen, 1 hele grote om het niet te doen; mijn mamahart. Onder de 2,5 jaar zag ik zelfs een overnachting weg van onze kinderen niet zitten. Als werkende mama zie ik ze al heel weinig in de week en ik vind hechting nogal belangrijk… Ondertussen zijn we 1x 1 nacht weggeweest en dat smaakte wel heel erg naar meer. En omdat die eerste nacht goed is gegaan blijven ze nu omwille van opvang redenen elke schoolvakantie wel eens 1 nacht bij de oma en die avond gaan wij dan elke keer na het werk wel samen eten en even genieten van de rust. Of we nemen eens verlof terwijl ze op school zitten. Maar echt een vliegvakantie zonder kinderen, weet echt niet of ik dat zelfs ooit maar ga zien zitten. Elk jaar 1 weekendje weg zie ik wel zitten en dat doet ook wel deugd, ik zal het daarmee moeten rooien denk ik 🙂
Hier staat het ook gepland.. volgend jaar! Het zal dan 4 jaar geleden zijn dat we er met ons tweetjes tussenuit trokken en tegen dan zijn we begod al 5 jaar getrouwd 😊. Ook al staat het pas gepland in het najaar, ik kan al uren zoet zijn met te fzntaseren over die fantastische reis (en bestemming zoeken). Voorlopig nog eventjes genieten vannde prachtige kindjes van ons, het slaaptekort, de ratrace, ..