Op algemeen verzoek zat ik vandaag klaar voor aflevering twee van De Inrichters. Speciaal voor buurvrouw K en vriendin K (een andere K) die geen televisie heeft, maar dit programma nu ook kan volgen. Een verslag.

Het koppel van deze week: Kim en Kurt – vijf jaar getrouwd – twee kinderen. Probleemgebied: de slaapkamer – al negen maanden. Kim wil er graag een plek van maken om tot rust te komen. Daarbij heeft ze gekke ideeën over boeddha’s. Kurt is dan weer totaal het tegenovergestelde. Hij gaat voor de uitputting in de slaapkamer en wil graag een cabardouche om schaapjes in te tellen. Rust tegenover lust is het thema van de week.

De sfeer zat er trouwens al meteen in met bij het maken van het beroemde moodbord. Toen Kurt daarvoor stiekem een jas van zijn vrouw verknipte (omdat hij dat een fijn kleurtje en stofke vond), konden we zeker zijn dat dit alweer een topaflevering zou worden.

Kim is een jonge vrouw die haar moeder meestal ‘ons mama’ met sterk Antwerpse a noemt, maar af en toe ook blinde vink tegen haar zegt (persoonlijk vind ik dat beter dan gordon bleu, toch?). Kurt is een man die actie totaal niet nodig vindt. Hij heeft ongeveer 2596 keer gezegd dat werken toch echt niets voor hem is. “Nee, ik ben eerder het brein.” –  “Ik maak me niet graag moe.” – “Als ik me moet inspannen dan krijg meteen fysieke pijnen.” Daar waren even later ook getuige van, toen Kurt drie strepen verf op de muur had gezet, deed zijn arm al pijn. Tijd voor een pintje en rust, vond de man. Hij wilde ook niet te veel doen, want stel je voor dat Kim het in de mot zou krijgen en dat hij dan thuis ook iets zou moeten gaan doen. Stel je voor, zoiets vies als werken, nee, niks voor Kurtje.

Kim pretendeerde om smaak te hebben, maar combineerde daarvoor wel gekke dingen. Appelblauwzeegroen met bruin en zwart bijvoorbeeld en lampjes die eerder op vetplekken leken. Kim wilde zich geen hoer voelen in haar eigen slaapkamer (iets wat Kurt voor ogen had), maar koos wel voor een zwart lederen bed, waar ze even later bij het wippen ook nog eens doorzakte. Kim had trouwens ook beter een iets flatterender pulleke aangetrokken om op tv te komen, maar soit.

Kurt slaapt blijkbaar liefst zo weinig mogelijk. Hij vindt dat slaapkamers er vooral zijn om te vrijen. Die moeten seks uitstralen Ann Van Elsen, seks. Het was dus ook te verwachten dat Kurt naar een seksshop zou trekken om zijn kamer aan te kleden. De werkmakkers van de eerste dag, die vooral om het pintje kwamen helpen, waren de tweede dag trouwens al vervangen door vrouwelijke familieleden met creativiteit. Dat vond Kurt een beter idee. Kurt liet zich ook gaan met handboeien, pluimpjes, kaarsjes en lingerie. Maar de creativiteit van de vrouwelijke familieleden leidde het uiteindelijk allemaal nog in redelijk goede banen. Geen spiegel aan het plafond bijvoorbeeld.

Toen ze elkaar mochten beoordelen, waren ze lief. Duidelijk meer liefde dan vorige week. Kurt moest een beetje pipi doen van de waterval die Kim geïnstalleerd had, maar was verder enthousiast. Kim was geëmotioneerd omdat Kurt niet echt een bordeel had gemaakt, maar wel een liefdesnestje. Een liefdesnestje met handboeien kan ook een liefdesnestje zijn Kim, geen probleem. Al snel kwamen de tranen. Want Kim had niet verwacht dat dit in Kurt zou zitten. Hij is altijd zo egoïstisch, voegde ze er nog aan toe.

Bij het bekijken van de kamer van de ontwerpers, was het voor Kim toch even moeilijk om haar overwinning uit handen te geven. Maar uiteindelijk raakten ze het eens over de kamer. Kurt zag er hete nachtjes in, Kim liefdevolle nachtjes. Ze werden er ter plekke verliefd van. Een ongelooflijk verschil met het vorige koppel. Kim was verbaasd dat ze Kurt nu pas echt had leren kennen. (Niet na twee kinderen, vijf jaar huwelijk – maar wel na het inrichten van een slaapkamer)

En Kurt vatte het hele gebeuren prachtig samen. Ja, het enige wat deze kamer (die van de ontwerpers) nog nodig heeft is Kim en Kurt. Lust en rust. Het ga jullie goed.