Soms zit een broek meteen als gegoten. Je zou wel gek zijn om ooit nog een andere broek te dragen, want met dit aan je onderstel sta je instant te stralen. Je kan de wereld aan met deze broek. Comfort meets beauty meets fashion meets everything. Je absolute lievelingsbroek, waar was die toch al die tijd?
Soms neemt een broek haar tijd om je lievelingsbroek te worden. De liefde groeit gestaag. Of er moeten eerst wat vlekken op komen, voor ze helemaal als van jou voelt. Misschien hangt er zelfs een draadje los. Of moet je eerst het prikkend etiketje eruit knippen. Het zou kunnen dat ze eerst duizend keer gewassen moet worden, zoals een nieuwe keukenhanddoek pas na een paar wasbeurten zijn werk begint te doen. Maar het is jouw broek. En als je één broek in het donker uit je kleerkast zou moeten halen, dan is het altijd die broek.
Soms vind jij een broek geweldig. Maar vinden anderen dat je er niet goed mee staat. Of dat die broek een beetje uit de mode is. Of dat de broek van een bepaald materiaal gemaakt is, terwijl er ondertussen toch al andere dingen op de markt zijn? Of krijg je commentaar op hoe je die broek combineert. Met die top? Met dat truitje, really? Maar ook: met die benen? Soms durf je de straat niet op met die broek, want de blikken kunnen hard zijn. En de commentaar soms ook.
Soms voel je je onzeker in je broek. Terwijl anderen je overladen met complimentjes. Je staat zo goed met die broek, wat is eigenlijk het probleem? Waarom zet je geen 300 foto’s op Instagram van die broek, want die is echt zoooo mooi. Bij jou. Maar er zijn gewoon momenten waarop je de broek even achteraan in de kast zou willen plaatsen, want het is zo vermoeiend om ze te dragen. Ze knelt een beetje aan je buik, of je bent de halve dag bezig met de broek op te trekken omdat ze anders op je enkels valt. Niet iedereen vindt dat de broek je staat trouwens, er komen honderden meningen op je af. Terwijl je gewoon even wilde weten of je gat niet te dik was in die broek.
Soms passeer je iemand met een broek en denk je, nou, dat had misschien wel beter gekund. Of anders. Of hing de broek misschien op halfzeven. Of was er water in de kelder. Of een heel groot gat. Misschien met opgestreken tekenfilmfiguurtje, misschien met steeds meer draden. Het gat wordt groter, en is nog maar moeilijk te herstellen.
Soms zie je een broek passeren en hoop je dat je ooit ook met die fierheid en dat gemak over straat kan paraderen. Dat je ooit past in die geweldige broek. Ook al is de kans klein dat je op dit moment in blote billen over straat loopt, je voelt je nog niet klaar voor de catwalk. Of voor de Delhaize om de hoek.
Soms is een broek heel kleurrijk. Soms is een broek een beetje grijs. Er zijn ook broeken die heel erg zwart-wit zijn. Er zijn schreeuwerige broeken, stille broeken, korte broeken, lange broeken. Perfect gestreken, maar ook met heel veel kreuken. Sommige broeken hebben zakken, anderen hebben glitters. De ene broek heeft een rits, de andere is met knopen. En er zijn ook van die broeken met de perfecte elastische band die je gewoon omhoog trekt.
Soms kijken mensen naar je broek. Soms kijk jij naar mensen hun broek. Soms denk je daar dingen bij, soms spreek je daarbij iets uit. Soms voel je de blikken priemen, soms hoor je harde woorden.
Maar het is altijd jouw broek. Die jij draagt, op de manier die jij wil. En dat iedereen denkt wat ie wil. Het is jouw broek.
Misschien mag iedereen denken wat ie wil, maar misschien moeten we elkaars broeken niet veroordelen. Alle benen zijn anders. Er zijn zelfs mensen zonder benen. Dat lijkt me wel een goed plan. Want altijd een broek dragen, dat kan knap lastig zijn. Prachtig ook, naast geweldig vermoeiend. Iedereen zijn eigen broek? En lief zijn voor elkaars broek? Ik kijk ook in eigen broek boezem, ja.
Het is jouw broek lieverd, alleen jouw broek. Wow, wat doe jij dat goed met die broek.
Misschien is het moederschap een broek.
#mompeace
PS: Chance dat er ook rokskes en kleedskes zijn.
Wel blij met die laatste zin… ik heb behalve homewear broeken – zeg gerust ne jogging – alleen rokken en kleedjes in mijn kast.
Ik wens je heel veel mompeace toe. Soms wil ik je gewoon een hele grote knuffel geven omdat ik het gevoel heb dat je veel aan je hartje laat komen terwijl je gewoon je goed moet voelen in die superbroek die je aangetrokken hebt.
Ik begrijp er geen hol van