Ik ben er niet trots op, maar ik rij elke dag 120 km met de auto. Geloof mij, ik zou veel liever met de fiets of het openbaar vervoer gaan werken, maar dat kan echt niet.
Een job is natuurlijk een eigen keuze, maar die van mij is toch een beetje speciaal. Er zijn eigenlijk maar drie mogelijke werkgevers als je in Vlaanderen met radio je boterham wil verdienen, dus je schikt je naar de locatie. Je kiest die job ook niet helemaal zelf, het is meer een kwestie van “gekozen worden”. Een boekhouder of pakweg IT’er kan selecteren op locatie, ik kan dat niet. En ik verhuis mijn hebben en houden ook niet, want mijn hart en nest liggen in Gent én bij de radio. Mijn lief werkt trouwens wel achter de hoek, heel bewust. Een job kan ook op elk moment voorbij zijn, dus het lijkt me nogal omslachtig (en dom) om dan alles telkens mee te verhuizen.
Maar waarom ga ik met de auto, ook al kost me dat gemakkelijk een derde van mijn loon (als het al niet meer is) en is dat niet bepaald ecologisch te noemen? Wel, omdat ik het anders echt niet zou halen.
Mijn werkgever betaalt het openbaar vervoer nochtans terug, maar dat zou me ongelooflijk veel uren van de dag kosten. En slapen zou al helemaal uit den boze zijn. Het zou er dan ongeveer zo uitzien:
4u10 : Fietstocht thuis -> Gent Dampoort: 20 min (dat is krap gerekend, want ik moet mijn fiets nog uit de garage gaan halen en parkeren aan het station)
4u34 : Treinreis Gent Dampoort -> Antwerpen Centraal: 49 min (zonder enige vertraging uiteraard). Vertrek om 4u34, aankomst 5u23.
5u35: Tram Antwerpen Centraal -> P+R Linkeroever (Nostalgie): 20 min
Aan pure reistijd ben ik dus al 1u30 min kwijt enkel, maar waarschijnlijk van deur tot deur eerder twee uur. Want ik heb uiteraard tijd nodig om me van tram naar trein en fiets te kunnen begeven. Bovendien zou ik ongeveer rond 3u30 moeten opstaan, om ongeveer op hetzelfde moment te arriveren als nu met de auto (met een trein later zou ik te laat zijn). Ik sta nu ’s morgens op rond 5u (dat is al vroeg genoeg me dunkt), stap in de auto tussen 5u30-5u50u en arriveer rond 6u10-6u30. Inderdaad, dat is zelfs minder dan de treinreis alleen. Ik ben de files dan ook voor, daarom sta ik ook zo vroeg op. Maar stel je voor dat ik ’s avonds de omgekeerde weg ook nog zou moeten doen met het openbaar vervoer, dan kon je mij na twee dagen voorzekers bij het groot huisvuil kappen. Ik zou elke dag ongeveer 4 uur onderweg zijn, wat nu met de auto ongeveer anderhalf à twee uur is. En ik kan nog eens stoppen voor boodschappen.
Ik zou natuurlijk met de fiets kunnen gaan, maar 120 km per dag lijkt me toch net iets te stevig. Er zijn zeker crazy gevallen die dat doen (respect!), maar met twee kleine kinderen en zo’n onkatholiek beginuur, denk ik er nog niet aan. Nochtans maakt fietsen mij echt gelukkig. Als ik het moeilijk heb, kan een fietstochtje de scherpste kantjes snel wegnemen. Ik droom ervan om met de fiets te kunnen gaan werken. Jammer, maar helaas. Keuzes, aah, keuzes.
Ik ga dus met de auto naar het werk. Verschrikkelijk duur en niet ecologisch, maar wel de beste optie om niet helemaal te verdrinken. Ik ben wel streng, eens thuis gebruik ik mijn auto zelden of nooit. Dan is er de fiets of gaan we te voet. Ik ga mijn kinderen elke dag te voet van school halen. Als we ergens anders naartoe gaan, neem ik geheid de fiets. Ook al begint Basiel een beetje uit de fietskar te groeien en ook al vallen ze wel eens allebei in slaap, zoals hier toen we net bij de dokter zouden binnengaan.
Ik ben op zich dus een grote fan van het nieuwe Gentse mobiliteitsplan. Want hoe minder auto in de stad, hoe beter. Maar toch maak ik me grote zorgen. Onze wijk (Brugse Poort) wordt helemaal afgeknipt, wat het ook voor mij moeilijker zal maken om ’s avonds naar mijn huis te rijden. Parkeren wordt betalend, wat er hopelijk voor zal zorgen dat ik niet langer eeuwen hoef rond te rijden om een plaatsje te vinden. Wat wel jammer is voor mijn dure mobiliteitsportomonee, want ik zal een bewonerskaart moeten kopen. Wat ook jammer is voor ons bezoek, want we wonen expres niet in het centrum-centrum maar in een woonwijk om dat te vermijden. Maar ok, kan ik helemaal mee leven. Ik vind het niet tof, maar ik leg me er bij neer.
Ze spreken ook van Park & Rides en buurtparkings. Ik zou dat echt nog overwegen, om mijn auto ergens te zetten op een zekere afstand van mijn huis, als ik daar op een veilige en overdekte manier ook mijn fiets zou kunnen stallen. Maar dat van dat veilig fietsen stallen, is nog een heel serieus pijnpunt in het verhaal. En dat van die buurtparkings en Park & Rides eigenlijk ook.
Hetzelfde met het openbaar vervoer. Wij hebben perfecte toegang tot een buslijn (den 3) die ons rechtstreeks naar het centrum brengt. Maar we hebben schrik om die te nemen, want met twee kinderen ( en eventueel een buggy) is het een huzarenstukje om daar bij te geraken zonder verpletterd te worden. En alsof het nog niet erg genoeg is dat ik al eens huilend ben afgestapt omdat ik bijna van de bus geduwd werd, vind ik het ook nog eens schandalig en degoutant duur. Als wij met ons gezin (twee volwassenen, twee kinderen die nog niet moeten betalen) even de bus willen nemen voor anderhalve kilometer (want dat is de afstand), dan kost ons dat maar liefst 12 euro heen en terug. Say what? 12 euro heen en terug! (UPDATE*) Dat is nogal ontmoedigend ja, bijzonder ontmoedigend. Maar voor mijn 3,5 jarige is twee keer anderhalve kilometer stappen nog net iets te ver, en twee buggy’s meesleuren is ook niet altijd een pretje. Of draagzak, doen we ook, maar verandert het probleem niet.
En dan heb ik hier nog niet eens al mijn vragen en bezorgdheden op tafel gelegd. Ik besef dat dit vooral mijn probleem is en dat de stad Gent of de Vlaamse regering of jij – hier misschien geen boodschap aan hebt. Maar ik wou het toch even kwijt, want dat mobiliteitsplan komt steeds dichterbij en ik doe een beetje in mijn broek. Het idee is mooi, maar naar mijn gevoel zijn de alternatieven die vragen om zo’n koerswijziging bijlange nog niet in orde.
Ondertussen stap ik elke dag met tegenzin in de auto. Ook als is hij al vijf jaar lang mijn trouwe kameraad, die eerder deze week een symbolische grens overschreed. Het is niet persoonlijk liefste Opel Corsa, ik weet dat je je best doet. We zijn toch samen naar de carwash geweest?
Maar nu serieus. Met alle zotte en moderne snufjes van tegenwoordig, zou je toch denken dat ze er al een beter antwoord zou zijn op dat hele mobiliteitsprobleem. Een grote zorg voor de toekomst, lijkt mij.
De heel nabije toekomst hier in Gent.
*Ik heb via De Lijn opgezocht hoeveel een ticket kost en kwam uit bij 3 euro. Iemand vertelde me laatst dat ze ook zo geschrokken was toen ze met haar man 6 euro moest betalen voor een enkele rit. Ik was me niet bewust dat er alternatieven zijn die veel minder kosten. Een sms-ticket kost 1.80 + 0,15 euro. Een lijnkaart kost 14 euro voor 10 ritten. Mijn excuses, het was echt geen kwade wil. Eerder ontwetendheid. Wat dan misschien automatisch een pijnpunt bloot legt, want blijkbaar is niet iedereen op de hoogte van die verschillen.
Ach, als iedereen zou doen zoals u zou de wereld er al een pak beter uit zien: met de auto als het niet anders kan en verder te voet of met de fiets.
Een vraag/opmerking: wat betreft dat naar de stad geraken: 12 euro met de tram is duur, maar het kan goedkoper dacht ik (lijnkaart: 1,4 per beurt= 5,6 euro want de kindjes betalen toch nog niet?). En dat moet je dan naast de kost leggen die je anders betaalt aan parkeergelden (in centrum ook niet goedkoop).
Een sms is mss ook goedkoper. Voor alle duidelijkheid, wij gaan niet met de auto naar het centrum maar het stoort me wel dat het openbaar vervoer zo duur is en niet echt voorzien op een gezinsverplaatsing. Te voet soms, met de fiets meestal of we splitsen ons op en de kinderen blijven thuis :s
Jamaar, het IS toch niet zo duur als je zegt? Allez, je kan ook vergelijken met een taxi hé, dat is nog duurder 🙂
een enkel ticketje kost 3 euro, maar sms en een lijnkaart zijn precies wel iets goedkoper. Maar nog altijd duur, gaat uit van een uur reistijd, wat onhandig is als je naar daar wil en pas een paar uur later terug (een maar 10min op de bus zit). Allez ja, ik zou daarvoor een speciaal ticket ontwerpen of zo 🙂
Sms is 1.80 euro. Als het is voor een snelle boodschap, dan ben ik zelfs met hetzelfde ticket over en weer. Ge moet nl. opstappen voor het verloopt. En 60 minuten is echt lang.
Awel, maar het is dat wat ik net zei he. Als ge daar een tijdje blijft en rondhangt, is dat onhandig om twee keer voor een uur te betalen!
Lijnkaart is 1,4 euro voor een uur. Als je langer dan een uur in de stad blijft moet je dus nog eens betalen. Kinderen zijn gratis.
akkoord met Lien: voor 5,6 euro met 2 volwassenen en twee kinderen heen en weer naar het centrum is toch geen geld?
Ja ik vind dat ook echt niet duur. Ge spaart ook uit op de parking. Lijnkaart is goedkoper als sms ticket trouwens. En ter info, er is een verschil in duur tussen beide ticketten. Ze zijn zogezegd alletwee 60 min geldig. Maar als ge met de lijnkaart op een bus zit en de 60 min zijn om, dan moogt ge wel nog uw rit uitzitten. Met sms ticket niet. Als daar de 60 min om zijn dan is uw ticket niet meer geldig, ook al zit ge nog op de bus, en zou ge een nieuw sms ticket moeten nemen. Dus met lijnkaart kunt ge nog op minuut 59 op een bus springen en rustig naar huis rijden 😉
Ik begrijp helemaal dat je het zelf niet altijd fijn vindt om zoveel kilometers te doen en dat het dan wel niet ‘ecologisch’ is, maar ik denk dat iedereen het op die manier zou doen. Wat je beschrijft met het openbaar vervoer is te gek voor woorden toch, dan ben je inderdaad zo lang onderweg. En dan mag je nog geen vertragingen of afgeschafte treinen hebben. Een auto geeft je ook zoveel meer flexibiliteit.. Ik woon vrij dichtbij het werk en heb geen auto (nog maar pas mijn rijbewijs en ik ben stiekem nog een beetje bang om alleen in de auto te stappen) en ook ik doe er veel langer over met het openbaar vervoer. Doordat trein/bus van die rare routes nemen doe ik er op een goede dag 30 minuten over, maar meestal eerder 45-50 minuten. Met de auto zou het 20 minuten zijn, inclusief file. Het is dus niet altijd de beste optie :-). Ik ben voor het hele idee om auto’s meer te weren en meer in te zetten op openbaar vervoer, maar dan moet daar ook wel écht op worden ingezet door een betere dienstverlening. Ik ben best bereid om wat te betalen, maar hoe het nu is denk ik niet dat ze mensen echt aansporen om het openbaar vervoer te nemen. En oh my, met een buggy op de bus is ook niet aan mij besteed. Ik zie dat elke dag, en dat is altijd zo’n gedoe, ik waag mij er niet aan. Er is nog wel wat werk aan de winkel!
Ik heb ervoor gekozen om te verhuizen waardoor ik nu heel wat tijd kwijt ben per dag, maar ik twijfel er geen moment aan om de trein boven de auto te verkiezen als het over Gent binnenrijden gaat…
Ik werk in Gent, woonde daar ook tot 2 maand geleden. Sindsdien ben ik een pendelaar en ben elke dag ferm wat tijd kwijt aan mijn reisje naar en van het werk (zo’n 4u/dag).
Ik heb – gelukkig maar – een 9 to 5 job waardoor ik niet op een onmenselijk uur eruit moet, al is mijn bioritme het daar nog niet mee eens.
Ik sta op om 6u, vertrek om 6u30 met de auto naar het station en stap om 6u53 op de trein. Ik zit 1u17min op de trein en moet dan nog 5km fietsen naar mijn werk vanaf het station. Ik kom gemiddeld aan op het werk (afhankelijk van eventuele vertragingen) om 8u35.
Ik vertrek met de fiets terug om 17u en om 19u10 rijd ik mijn auto de garage binnen…
Geloof me, het is een “getjool” en ergens zou ik het liever anders zien. Maar de werkgever betaalt mijn trein (luxe, ik weet het), ik heb geen slijtage en benzinekosten gekoppeld aan een enkele rit van 105km, ik ben niet chagrijnig door de file…
Nuja, neemt niet weg dat ook ik alles en iedereen vervloek op het moment van een bovenleiding die knapt aan het station of de trein die afgeschaft wordt op vrijdagavond waardoor 3 treinen studenten gezellig met de werkmens op 1 trein naar huis toe gaan…
Wow, jij ging er inderdaad niet echt op vooruit qua verplaatsingstijd dan. Vanwaar de verhuis? Die reden + jouw job moeten dan toch flink de moeite zijn om dat zo vol te houden…
Ik versta je punt volledig!
Als bewoner kan je toch één gratis bewonerskaart aanvragen? Pas voor een tweede wagen hoef je te betalen, meen ik mij te herinneren.
Mijn lief heeft een bedrijfswagen, want die moet naar klanten. Eentje is dus te betalen (wat ik zeker begrijp)
Kan hij zijn auto niet op het werk laten staan, eigenlijk? Als hij toch achter de hoek werkt…
De figuurlijke hoek he, zo dicht is het nu ook niet 🙂
Bwoh, hij kan dat lopend 🙂
erg, ik sta binnenkort voor hetzelfde dus, vanaf september minstens 2 keer per week naar Wilrijk. ik keek eens (voor de lol dus duidelijk) naar de reistijd volledig met openbaar vervoer van deur tot deur. Als ik smorgens om 7 uur de deur uitga ben ik om 8.50 uur ter plaatse. Met de auto ben ik er zelfs met een klein beetje aanschuiven aan de Kennedytunnel op pakweg 55 minuten. Hier in Gent doe ik zoveel mogelijk te voet of met de fiets. Niet altijd evident met een 8jarige die nog steeds met zijn hoofd in de wolken rondfietst. Tram en zeker bus probeer ik echt te vermijden. Niet gebruiksvriendelijk, niet goedkoop idd… Ik hou m’n hart ook vast voor de gevolgen van het nieuwe plan. Pas op ik ben zeker voor het uitbreiden van de voetgangerszone en voor het feit dat auto’s enkel in het centrum mogen als ze daar echt moeten zijn en niet als doorgang.. maar er zijn toch heel veel zaken waar duidelijk niet echt over nagedacht is..
En is een abonnement op de Lijn dan niet goedkoper of sla ik helemaal door? Je moet dan wel heel veel de tram nemen om het “uit te winnen” veronderstel ik. Toen ik kotstudente was had ik een buzzypass maar die gebruikte ik wel dagelijks tijdens mijn stages om de verschillende locaties in de stad te bezoeken.
Beste Sofie
Je hebt al meermaals aangegeven dat radio maken echt jouw droomjob is; je hebt zelfs al met een loopbaanbegeleider samen gezeten en die bevestigde dat radio echt jouw ding is. Is het dan niet normaal dat je dichter bij jouw werk gaat wonen? In jouw post hierboven (en in een eerder verschenen post) zeg je dat een job elk moment voorbij kan zijn, maar je spreekt over niets anders dan radio. Heb je al eens uitgerekend hoeveel tijd je uitspaart wanneer je (ik zeg maar iets) in Mechelen of Lier zou wonen? Leuke steden en dichter bij jouw werk. Voor zover ik het kan volgen doet jouw partner iets met IT. Zoals je zelf aanhaalt: die kan toch selecteren op locatie?
Soit, ieder zijn leven, maar ik vind jouw redenering (woon-/werkverkeer) niet logisch.
Je hebt duidelijk gelezen over het feit dat mijn hart ook in Gent ligt. Ik ben van Mechelen afkomstig en toen ik ooit – inmiddels bijna 20 jaar geleden – voor het eerst voet zette in Gent, wist ik: hier hoor ik thuis. Ik ben supergelukkig in Gent en weet – uit ervaring – dat een andere plaats mij niet gelukkig maakt. I tried.
Ik blijf hier, met volle overtuiging. Mijn schoonouders zijn v Brugge, mijn ouders v Mechelen. Gent is waar we elkaar leerden kennen en echt hopen oud te worden.
Annick, Ik weet niet of je dit zelf ook gedaan hebt en je daar gelukkig bij voelt, maar wij zijn omwille van de ‘logica’ voor het werk verhuisd. Naar een stad waar we geen band mee hebben, en waar we ook niemand kenden. Familie en vrienden allemaal in Gent en omstreken.
We dachten dat we elkaar wel vaak genoeg gingen zien en dat het allemaal niet uitmaakte. Oh wat hebben we ons daarin vergist. Met een kleintje erbij is het gemakkelijk om dicht bij (schoon)ouders te wonen of dichtbij vrienden te wonen die eens, al was het maar een uurtje, kunnen inspringen. Of om te ontspannen, in een omgeving en bij mensen waar je je goed bij voelt. Dat hebben wij allemaal niet meer. Ik weet wat ik mis.
Ik versta Sofie perfect dat ze wil blijven waar haar hart ligt. Want , mocht het werk niet zo’n verschil maken in verplaatsingstijd, zou ik ook terugkeren – zonder twijfel. De meest rationele keuze is daarom niet de beste.
Kat
Neen, ik heb daar geen ervaring mee.
Mijn referentie naar de onlogische verklaring van Sofie i.v.m. woon-/werkverkeer gaat over het feit dat ze niet wilt verhuizen voor een job, want die kan ook zomaar ineens gedaan zijn. En tegelijkertijd ziet ze zich niets anders doen dan radio maken… Daar zit een kronkel in die ik niet kan rijmen met de gezondheidsklachten die Sofie soms aanhaalt. Eerlijk, ik heb twee jaar geleden zelf ervaren dat er grenzen zijn aan wat een lichaam aankan. Maar zoals ik al in mijn eerdere comment aangaf: ieder zijn leven/ieder zijn keuzes.
Ik vind niet dat je je schuldig moet voelen over het gebruik van je wagen om naar het werk te gaan. Ik wist niet eens dat je op dat uur daar al kon geraken met de trein! 🙂 Mijn man werkt ook vroeg, en die gaat altijd werken met de auto. Ik vond en vind het niet te doen om om 5u in vroeger Anderlecht, dan Nijvel, nu Deinze te geraken met het openbaar vervoer. Hij heeft een tijdje in Merelbeke gewerkt, en toen probeerde hij vaak met de fiets te gaan, maar dat was ook niet zo fijn wegens in het pikkedonker op een slecht fietspad vlak naast het water.
En het is waar: ons openbaar vervoer wordt steeds triestiger en wordt ook steeds duurder. Het mobiliteitsplan moet er komen, want er moet echt wel iets beginnen bougeren, zoals we nu bezig zijn, kan het niet meer verder (“we” als in: wij allemaal, met z’n allen). We moeten onze gewoontes veranderen. Maar daarvoor hebben we een performanter openbaar vervoer nodig, en niet een openbaar vervoer dat steeds verder afgebouwd wordt.
Het parkeren is bij ons ook een ellende, met daarbij nog een overbuur met poort die de straat terroriseert. Maar sedert we zelf een garage gehuurd hebben, gaat de ellende toch wat meer aan ons voorbij.
En als één van jullie beide dicht bij het werk woont, is dat al heel belangrijk. Wij hebben dat ook zo gedaan: ik woon dicht bij mijn werk (ik heb geen rijbewijs), het komt er eigenlijk op neer dat ik gewoon woon waar ik al altijd woon. Mijn man is erbij gekomen, en hij moet meer afstand afleggen. Maar al goed dat we niet ergens tussen de twee gaan wonen zijn, want uiteindelijk heeft hij de laatste pakweg 5 jaar al op 4 verschillende plekken gezeten binnen dezelfde firma: Anderlecht, Nijvel, Merelbeke en nu Deinze.
Dus in ‘t kort: ik vind dat je al één probleem mag schrappen van je lijstje, namelijk je schuldig voelen over het woon-werkverkeer. Dat is gewoon nodig, punt.
Ik zou mij wel verschrikkelijk rot voelen als er minstens een derde van mijn loon louter naar woon-werkverkeer zou gaan!! Dan kan ik geloven dat je een ticketje van 1,40 euro voor een ritje met de bus al veel vindt…
Ik begrijp ook totaal en totaal niet dat je die droomjob blijft doen. Je verdient quasi niets en je lijdt er elke dag onder omdat je zo vroeg op moet en dus te weinig kan slapen. Daar lijdt je gezin dan toch ook onder. Want onvoldoende slaap werkt op je humeur en moraal. Waar ligt je prioriteit? Er zijn echt en echt wel nog andere leuke jobs dan die ene. Zeker in de wereld van vandaag waar alles rond sociale media en elke dag meer en meer rond videocommunicatie draait.
En wat als Nostalgie ermee stopt of je contract op een dag beëindigt ? Die kans is reëel. Je schrijft het trouwens zelf.
Geld lijkt me ook erg belangrijk voor jou en toch ga je werken voor een hongerloon. Waarom ? Je levenskwaliteit zou echt omhoog kunnen gaan door te kiezen voor een andere job.
Volgens mij moet je je perfectionisme laten varen. Alles perfect hebben (job, woonplaats, partner, kinderen, sociaal leven) bestaat niet.
Ook spijtig van die verkeerde prijs over een rit met het openbaar vervoer…
Sorry als dit hard overkomt.
Als je geen kritische commentaren wil, moet je die optie uitschakelen.
Waar heb ik de laatste twee jaar iets gezegd over een hongerloon? Nergens. De prijs van het openbaar vervoer is niet verkeerd, er zijn gewoon alternatieven. Een rit kost 3 euro, maar via sms (1,95) of via een lijnkaart nog minder. Mea culpa, maar die 3 euro is wel niet fout. Geld is niet belangrijk, maar comfortabel leven wel liefst. Mag ook wel, als je hard werkt. Ik sta ook vroeg op, omdat ik dan af en toe aan de schoolpoort kan staan. Dat zou op een andere job mss niet kunnen. Dus lees aub wat er staat, en niet wat je denkt te lezen. Of te veronderstellen. Danku.
Ik kan spijtig genoeg rekenen: de kost van een auto en dagelijks 120km rijden. En dat x3.
Trouwens: je stond ooit in jobat met je loon.
En dat is een hongerloon. Echt.
Je verdient meer en beter.
En elke job heeft minstens evenveel flexibiliteit als de job die jij nu doet.
Dus jij denkt dat je weet hoeveel mijn auto kost (verzekering, onderhoud, verbruik, …) en je gaat er van uit dat mijn loon geen evolutie gekend heeft (ik oefen nu een andere taak uit dan toen in jobat, is ook al 5 jaar geleden). Veronderstellingen dus, die niet echt kloppen.
Sofie, als ik je een suggestie mag doen: kijk rond en lanceer je als freelancer waarbij je je stem “leent” aan allerhande online cursusses, bedrijfsfilmpjes e.d. Je hebt ook een goede pen en kan daarmee ook geld verdienen. Als je 2 dagen per week werkt, zal je evenveel verdienen als nu. Hoe zal dat je levenskwaliteit niet verhogen ? En tja, het zal geen radio zijn maar je zal veel leuke mensen ontmoeten en volgens mij jezelf veel meer ontplooien.
Sorry, maar de inspanningen en tijd die jij op en voor je werk levert, stroken niet met je loon. Echt niet.
Dat doe ik al in bijberoep, dankuwel. Daar kan ik niet van leven, beetje naief om daar van uit te gaan. Zelfstandig zijn is bovendien een hoop stress die ik niet aankan. Hoe denk jij trouwens mijn huidig loon te kennen en er van uit te gaan dat ik te weinig krijg? Mijn werkgever treft hierin geen schuld, hij geeft me veel flexibiliteit.
Waarom heb ik het gevoel dat je je altijd persoonlijk aangevallen voelt ? En dat je door iedereen wil “goedgekeurd” worden ? Belangrijkste is dat jij gelukkig bent. Wat anderen denken en vinden, telt totaal niet en doet er helemaal niet toe.
Ik wou jou alleen een andere en goedbedoelde insteek geven omdat het altijd dezelfde problemen zijn die terugkeren. Ik zal mijn energie er niet meer aan verspillen.
Het is jouw recht om te ventileren op je blog. En ook jouw recht om te geloven dat wat je verdient wel in verhouding is met de inspanningen die je ervoor doet.
Ik snap je volledig. Ik trek elke dag van het Antwerpse naar Gent en na dit een maand geprobeerd te hebben met het openbaar vervoer, ga ik ook al twee jaar met de auto. Iets meer dan 4 uur op een dag onderweg, soms langer als ik een aansluiting miste, is zelfs zonder kinderen te lang.
Maar die job dicht bij huis daar blijf ik wel van dromen
Kunnen jullie niet wisselen van job? 🙂
Ik zou maar een saaie zijn op de radio 😉
Ik heb onlangs gemerkt op mijn gsmfactuur dat een smsje naar ‘de Lijn’ inderdaad 1,80€ kost maar je betaalt nog eens 0,15€ extra voor het smsje dat ‘de Lijn’ terugstuurt. Dit wist ik niet. Dus eigenlijk betaal je 1,95€ per rit als je via SMS betaalt. Een 10-rittenkaart is dus eigenlijk goedkoper.
Voor de rest zou ik zeggen: blijf uw het volgen… Blijf in Gent en blijf bij de radio!
Ik bedoel uiteraard ‘hart’ ipv ‘het’ 🙂
No offence, maar als je een punt wil maken moeten je gegevens wel juist zijn. Ik weet niet waar je juist woont, dus daar kan ik niets over zeggen, maar ik weet wel waar Nostalgie is, en als je die trein van 4u35 neemt, dan kan je om 5u25 afstappen in Zwijndrecht waarna je 10 minuutjes moet fietsen tot bij Nostalgie (en dat is aan een magere 17 per uur gerekend). Ruim 20 minuten sneller dus dan jouw claim, dat lijkt toch een beetje op vooringenomenheid.
Nemen we even aan dat je in Gent inderdaad 20 minuten moet fietsen. Dan zou je dus als je dat dagelijks doet een vouwfiets kopen, om 4u15 vertrekken en om 5u35 aankomen. Dat is nog steeds langer dan met de wagen en misschien nog steeds onaanvaardbaar voor jou, maar het is wel de eerlijke vergelijking.
Het rare is Erik, dat als je Zwijndrecht als bestemming aangeeft, de trein op exact hetzelfde moment vertrekt en aankomt als in Antwerpen Centraal (wat uiteraard onmogelijk is, want Antwerpen Centraal is nog een heel eind van Zwijndrecht). Je bent dus ook 50 minuten onderweg op die trein, en moet daarna ongeveer nog een kwartiertje fietsen. Het zou mss iets sneller zijn, maar hoop en al tien minuten. En ik zou nog een plooifiets moeten kopen :). Maar correct, ik had Zwijndrecht inderdaad even over het hoofd gezien.
Wat ik dus eigenlijk bedoel is dat Zwijndrecht een station is van een stoptrein. Wat betekent dat de reis even lang is als naar Antwerpen Centraal met een IC trein. Alleen zijn er veel meer treinen naar Antwerpen Centraal (en terug ook) dan van en naar Zwijndrecht.
Je moet trouwens met de fiets over de berg, dus 17 km/h is wel aangewezen 🙂
Dat is wel een stoptrein die je niets kost en waarop je kan slapen of lezen… Als je enkel met de worstcasescenario’s afkomt voor de duur van de treinrit en de prijs van de bus, kom je op mij over als een zeurtje dat weinig buiten het kader denkt. (Ik krijg eigenlijk vaak dat gevoel als ik je blog lees. Waar ik maar eens zal mee stoppen, want het wordt de blog you love to hate eigenlijk.)
Je hebt me net aan het huilen gebracht. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik alweer bijna niet geslapen heb. Ik had nog niet eens gezaagd over het feit dat ik met het openbaar vervoer NOOIT aan de schoolpoort zou kunnen staan. Maar ok, ik word alweer misbegrepen. Every time. Ik zou beter stoppen.
Mijn excuses, ik was te hard. Je hoeft helemaal niet te stoppen. Net zoals je de trein niet hoeft te nemen, voor alle duidelijkheid. Ik erger mij aan het pleidooi dat je steeds lijkt te willen geven voor jouw keuze en de botsing met hoe je je daarbij voelt. Ik ben dan van de pak-het-aan-aanpak. Maar laat die ergernis maar bij mij he. Het ga je goed!
Er is geen aanpak mogelijk, waarbij er niet gigantisch verloren word. Dat kan ik niet aan. Je hebt een job nodig, als dat eentje is die je ongelukkig maakt, is dat ook maar triestig tot je 65. En op een plaats wonen waar je niet gelukkig bent – been there, done that – is ook geen optie. Uitzweten dus, en af en toe eens ventileren op mijn blog.
Amen to that! Ventileer hier maar af en toe, ‘t is nodig en meer dan genoeg lezers die je graag volgen (waaronder ikzelf).
Helemaal akkoord trouwens met het feit dat dit probleem moeilijk aan te pakken valt. Wonen op een plek waar je niet gelukkig bent is vreselijk, ik spreek ook uit ervaring (heb mezelf een half jaar geregeld in slaap gehuild, verhuizen was praktisch niet de beste keuze, maar boy, wat zijn we nu duizend keer gelukkiger!). En begrijpelijk dat jij jouw droomjob niet zomaar wil opgeven!
Respect Sofie! Een mens en dan vooral vrouw moet niet altijd haar job aanpassen aan haar gezin. Jij doet dat wonderwel goed passen in je gezinsleven. Als je gelukkig bent in je job, moet je dat vooral blijven doen. Dat kan alleen maar positief zijn, zowel voor jou, je man en je kindjes.
En ja, dat mobiliteitsplan, wonende in een boerendorpen heb ik hier bitter weinig ervaring mee…
Maar met de vele commentaren hier : kop op, je bent een topvrouw! Twee kleine kindjes, een job, borstvoeding geven combineren. Daar kan ik alleen maar jaloers van zijn 🙂
Mannekelief, Sofie, ik vind die reacties allemaal zo erg! Ik snap dus echt niet waarom mensen het telkens opnieuw nodig vinden om jou te zeggen wat je moet doen. En ik snap al helemaal niet waarom de ‘logische keuze’ telkens is dat jij de job opgeeft die je graag doet en/of de stad die je graag ziet. Als ik dat hier allemaal lees, heb ik zin om een feministische barricade op te werpen en erop te springen: vrouwen mogen én een leuke job én kinderen die ze borstvoeding geven én een toffe relatie én een leuk huis in een leuke stad hebben! Ze moeten niet alles aan de kant schuiven, gaan voor een 9to5 job die ze niet graag doen en gaan wonen in een dorp waar ze niet graag wonen. En bovenal mogen ze klagen en zagen zonder dat iemand hen de oplossing gaat geven. Ik dacht dat mensen net graag hoorden dat het bij een ander ook niet altijd rozengeur en manneschijn was, ik ben in elk geval blij als ik lees dat er nog mensen zijn die slechte nachten hebben, zich zorgen maken over de werk-privé balans en als ik dan zie dat die mensen ook gewoon even klagen en dan morgen weer gewoon verder doen.
Dag Sofie
Gewoon een berichtje om je een hart onder de riem te steken. Je blog is een uitlaatklep vol herkenbaarheden en ik hou van je oprechtheid, daarom blijf ik hier terugkomen. Ik vind het dan ook jammer om te lezen dat er zoveel mensen negatief reageren en menen jouw leven beter te kennen dan je zelf doet.
Mede dankzij jouw berichten heb ik langer bv gegeven dan voorzien, en als ik mij nog wat meer had verdiept, was ik misschien nog niet gestopt.
Mijn diepste respect dus voor jou, ik lees in jou een topvrouw! Je volgt je hart en dat is een van de mooiste dingen die er bestaan.
(En jee zeg.. ik zou het niet kunnen!!)
Liefs
PS even on topic: wat ze met Gent van plan zijn, baart me ook zorgen. Ik heb er ook mijn hart verloren en hoop dat ze het haalbaar houden voor iedereen.
Het Gentse Mobiliteitsplan suckt! Nu ja, dat van Brussel en heel Belgie ook eigenlijk… Tis dramatisch. Ik wacht op de teleportatie-uitvinding. En in de tussentijd wens ik ons allemaal veel doorzettingsvermogen 🙂
Aan iedereen die hier wat komt zagen en hun mening komen spuien en blijkbaar ook helemaal tot in de puntjes weten hoe Sofie haar leven in elkaar zit en daarbij een beetje met het vingertje komen wijzen én daarbij soms ook nog ronduit grof zijn: waarom in godsnaam komen jullie hier lezen? En waarom in godsnaam denken jullie dat jullie het recht hebben om alle bovenstaande dingen te doen? Ik zou daar echt graag eens een antwoord op hebben sé.
Mensen met te veel tijd zeker Laura :-)?
Serieus, Sofie, laat het niet aan je hart komen.
Je doet ook maar je best, elke dag opnieuw. En is het een misdaad om “alles” te willen? Toffe job, vrije tijd, goedkoper openbaar vervoer, wonen in je droomstad, …? Neen toch? Dat wil toch iedereen? Dus blijf maar ventileren… dat kan deugd doen en weet dat er veel lezers zijn die weinig of nooit reageren, maar je bij deze toch eens een schouderklopje willen geven!
Het is ver gekomen dat een mens zich moet gaan verdedigen over het feit dat ze me de auto naar het werk rijdt. Serieus…..?
Als het niet zo erg was, ge zou er begot mee lachen.
hey sofie,
trek je van alle commentaar niets aan en blog gewoon verder zoals je gewoon bent !
hoge bomen vangen veel wind 😉
Ik vind de reacties hier niet fijn. Ik las je blogpost graag! ik begrijp je.Ik zou die verplaatsing ook doen voor mijn droomjob, ook op dat uur. Ik weet wel niet of ik het zou volhouden :). Ik duim mee dat het mobiliteitsplan in Gent wat meevalt voor jullie in de praktijk.
Ik begrijp de negatieve reacties ook niet echt (en al zeker niet als men uw rekening begint te maken). Een autorit van 40 min om op het werk te geraken, al bij al valt dat goed mee. Dat is toch zeker niet in die mate ver dat iemand er z’n droomjob en/of droomstad voor zou moeten opgeven.
1. Neuters gonna neut
2. Mobiliteit zuigt overal in België, denk ik. Toen ik nog in Elsene werkte, geraakte ik op een uur “deur tot deur” dankzij een goede treinaansluiting (geen rechtstreekse verbinding). Meer zou eigenlijk zot zijn voor welgeteld 17km. Nu ik in Antwerpen werk (voor ik dus huisarrest kreeg van de gyn) is het openbaar vervoer ook bijna uitgesloten, zeker met dikke buik en dus weinig conditie 🙂 Het is een algemeen probleem: veel mensen willen best het OV gebruiken als het kan, maar kunnen alleen concluderen dat ze een eeuwigheid doen over hun traject en dus kruipen ze maar weer in de auto en staan we met z’n allen aan te schuiven. Ikzelf heb een bedrijfswagen, maar zou die zonder probleem omruilen voor een flexibeler mobiliteitsbudget als het ook andere mensen zou aanzetten tot meer verantwoorde manieren van verplaatsen.
3. OV is best duur. Zeker als je niet zo héél vaak hetzelfde traject doet en dus geen baat hebt bij een abo, rittenkaart of iets dergelijks. Ze zouden een soort kredietkaart moeten uitvinden waar je een budget op zet dat je voordelig kan inzetten op de verschillende netten.
4. Ik zou nooit mijn droomjob inruilen. We moeten begot tot ons 67 of langer werken. Als je dan een job doet tegen je zin, loop je gegarandeerd tegen een burn-out aan. Zo zie ik er al genoeg rond mij, nee danku. Blijf maar lekker bij de radio zitten.
5. Als meneer Sofinesse relatief dichtbij Gent werkt, is het logisch dat je niet verhuist. Het traject Mechelen/Lier – Linkeroever zal niet veel sneller zijn (believe me) en qua OV zal het aanbod ook niet significant beter worden. En dan zou de wederhelft van daaruit naar Gent moeten… over Antwerpen of Brussel. Goed om hém dan met asfaltmoeheid te confronteren.
Nee het is gewoon een moeilijke situatie en als het je oplucht, moet je zeker hier je gedacht zetten. Er zitten er veel in je schuitje. En zolang ze dat openbaar vervoer én de mobiliteitsproblematiek op die zakdoek van ons niet deftig aanpakken, zullen we met zijn alleen blijven vloeken, stilstaand in de file, wortel schietend op een perron of waar ook.
PS: op de onmenselijke uren waarop jij vertrekt, zou ik als vrouw ook liever niet op een fiets zitten, zo in het donker. Veiligheid boven alles. Dan ook liever de auto.
Knuffel
Sofie, bij mij zou het nog niets eens in mijn hoofd opkomen om met het openbaar vervoer te gaan. Zeker niet op zo een uur. Heb het ooit – 15 jaar geleden – even gedaan. Met de auto van Genk naar Hasselt, met de trein van Hasselt naar Antwerpen Centraal, met de bus naar Wilrijk… Euh neen merci.
Het is geweten dat het openbaar vervoer ook niet altijd even stipt is, stakingen, overvolle treinen en dan vooral het tijdverlies.
Wij zijn wel verhuisd voor het werk van mijn man en zo een 8500 km van onze geboortestad 🙂 Maar dit is dan ook maar tijdelijk.
Sofie, ik ga hier niet over mobiliteit praten of doen (ik heb er geen mening over). Je vraagt je af waarom je zo vaak ‘aangevallen’ wordt als je je mening kwijt probeert te geraken op je blog.
1) Als je een mening hebt, zullen mensen maar al te vaak een andere mening hebben. Dat ze kunnen comentaar geven, nemen ze dan aan als dat ze ‘moeten’ commentaar geven.
2) Je schrijfstijl is vrij aggressief. Ik ken andere mensen die blogs schrijven vol met meningen, maar die niet deze reacties krijgen. Niet omdat mensen hun ‘toffer’ vinden (het internet is anoniem, we kennen de mensen achter de blogs niet, net zoals ik jou niet ken). Je hebt de neiging om ‘belerend’ over te komen. Dit is vermoedelijk niet je bedoeling, maar het is je schrijfstijl. Dus mensen voelen zich in hun ‘gat’ gebeten (omdat belerend zijn hen het gevoel geeft alsof hun keuzes minderwaardig zijn).
3) De schrijfstijl komt vaak over als ‘excuses’ zoeken om jouw eigen ‘keuzes’ (dingen die jij geen keuze noemt) goed te praten. Mensen zullen dan snel denken dat je overkomt als een ‘verwend nest’. Weeral, de mensen kennen je alleen van wat je hier schrijft en hoe je dat schrijft. Dit heeft niks te maken met de persoon die je bent en vaak is de schrijfstijl van een persoon niet gelijk aan hun ‘praatstijl’.
4) Lees de stukjes die de meeste commentaren krijgen eens vanuit het perspectief van iemand anders. In dit geval, mobiliteit is miserie. Zonder excuses waarom je een auto moet hebben (genoeg mensen moeten een auto hebben voor het werk), of waarom de bus nemen te duur is (klagen over een paar euro als je net een huis gekocht hebt, met 2 verdient en nog cadeaus kan kopen, is mensen amunitie geven om commentaar te geven). Het is niet makkelijk als er in een stad geen parkeerplaatsen zijn voor de inwoners (dat is gewoon simpel, niet iedereen kan voor gelijk welke reden niet helemaal zonder auto(s)). Het is niet makkelijk om met kleine kinderen door een stad te navigeren (kasseien, slechte smalle stoepen) en het openbaar vervoer te nemen (onafhankelijk hoe duur de bus is). Stel je de vraag had je dit stukje ook kunnen schrijven, zonder op voorhand al agressief defensief te worden (in je schrijfstijl)? Of meer psychologisch, waarom heb je nood om op deze manier te schrijven? Hoop en verwacht je dat mensen het met je eens gaan zijn? Heb je die bevestiging nodig?
Het is gewoon een perspectief. Geen aanval of commentaar. Het is jou blog, maar sinds je je afvroeg waarom mensen de neiging hebben van je aan te vallen. Vanuit mijn perspectief, is het de manier waarop je schrijft.
Ik volg Saski ongeveer over de hele lijn.
Daarnaast ook nog eens het feit dat je de neiging hebt te schrijven met een vrij pessimistische ondertoon, het glas lijkt altijd eerder halfleeg dan halfvol.
In de regel heb je gelijk hoor, niemand kan ontkennen dat het duurste busticket 3 euro per rit kost. Maar je zou echt wel dom moeten zijn (of een toerist) om dat te kopen, als je per sms goedkoper bent (en wie heeft er tegenwoordig geen GSM bij?). En iemand als jij, die dicht bij de buslijn woont, koopt toch gewoon een 10-beurtenkaart? Die blijft eeuwig geldig, en je betaalt minder dan de helft van de prijs die jij in je blog vernoemt.
Dat weet je allemaal zelf ook wel, veronderstel ik, maar je vermeld het niet. Zo creëer je een pessimistische sfeer, die als snel enorm zagerig en klagerig overkomt.
Ik woon zelf op de grens met de Brugse Poort, werk aan de dampoort en doe die verplaatsingen de regel met de bakfiets. Per uitzondering (ongeveer 1 keer in de maand) gaan we met bus 3, dat is dan ikzelf en m’n 2 zonen van bijna 2 en bijna 4 + boekentassen/onthaalmoederspullen/werkgerief voor mezelf. We doen dit in volle spits.
Toch zou het nooit in me opkomen om die busrit te omschrijven zoals jij dat hierboven doet. Ècht niet.
Integendeel. Ik ben héél blij en dankbaar zo dicht bij een bushalte te wonen die extreem regelmatig bediend wordt.
Hoe jij de bus beschrijft in je vorige stuk, waarin je huilend bent afgestapt. Ik vind dat héél jammer en negatief.
Ik herken het niet, het lijkt over een ander land te gaan terwijl het notabene over krak dezelfde buslijn gaat.
Ok, die ene persoon zal misschien een extreem geval geweest zijn. Maar dan sluit je meteen af met “Maar vooral, ik had geen zin om weer in de bustrouble terecht te komen. Want naast dat geschifte wijf waren er nog genoeg andere ambetante mensen”
Hoe verzuurd kan je zijn?
Ik lees vaak mee maar heb nog nooit gereageerd. Nu wil ik het toch een keertje doen. Ik merk namelijk dat er vaak reacties in dezelfde stijl komen en ik meen te begrijpen hoe dat komt.
Sofie, ik denk dat je de beste bedoelingen hebt met wat je schrijft. Ik kan me niet inbeelden dat het je bedoeling is mensen op stang te jagen of te kwetsen. Tegelijk kan ik me voorstellen dat mensen hun wenkbrauwen fronsen bij wat je schrijft.
Je maakt niet-evidente keuzes in je leven, en op zich is daar niks mis mee, want het is jouw leven. Hard werken, lang borstvoeding geven, veel tijd steken in woon-werk-verkeer, verhuizen op een druk moment in je leven, enzovoort. Je doet er niemand pijn mee die keuzes te maken, maar in wat je schrijft lijk je jezelf er soms wel wat pijn mee te doen. Je gebruikt je blog om te ventileren, en dat is wat mij betreft prima; alleen … – en daar wringt het schoentje – je legt de ‘fout’ van het feit dat het soms zwaar is, nooit bij het feit dat je een keuze gemaakt hebt, wél bij: het systeem (te weinig ouderschapsrust), De Lijn (drukke bussen, hoge prijzen), de huizenmarkt in Gent (hoge prijzen), de kinderartsen (slechte informatie over borstvoeding), het stadsbestuur in Gent (bewonerskaarten en weinig parkeerplaatsen), enz. Het is vast niet je bedoeling die mensen zo openlijk te beschuldigen, maar als er zoveel mensen dat wél zo lezen, kan het raadzaam zijn na te denken hoe dat komt. Ik zeg dat niet om je te kwetsen, wel omdat ik denk dat het veel kan oplossen en lezers voor je blog aantrekken. Je mag je gerust verantwoorden voor je keuzes, uitleggen waarom je die hebt gemaakt, maar het blijven hangen in een soort ‘ik heb alles goed gedaan en alles rondom mij werkt nu tegen’ jaagt mensen weg. En zo komt, helaas, soms over.
Ik denk zelf niet dat dit een groot probleem hoeft te zijn. Het zit soms in kleine dingen zoals woordkeuzes. Ook zelf durven toegeven dat je niet alles weet, dat het een proces van zoeken is, dat er afwegingen gemaakt moeten worden … kan helpen. Nu lijkt het alsof de slotsom van alle afwegingen die jullie maken, maar tot één resultaat kan leiden. Dat is nooit zo. Het heeft geleid tot een slotsom waar jij hopelijk gelukkig mee kan zijn, maar laat toe dat mensen suggesties doen. Anders is een ‘Post comment’-keuzeknop beter een ‘Say what I want to hear’-keuzeknop.
Ik wens je het beste, zowel met je blog als met je leven. Je hebt veel geluk met zoveel dingen, en zoveel mensen gunnen je dat geluk ook, denk dus niet dat iedereen erop uit is het je zo lastig mogelijk te maken …
Oh wat ben ik blij dat mijn kinderen al wat groter zijn, bij de komst van het Gentse Mobiliteitsplan! Met de 4- en 6-jarige op de ouder-kind tandem, de rugzak op mijn rug of de bagagedrager om de boodschappen in te dragen. Zeker om naar het centrum te gaan….. . Het lukt het laatste jaar steeds beter. Nog even zwoegen en zweten en het zal een pak handiger worden…. Maar daar ben je dus deze zomer nog niks mee.
Ik heb bewust het mobiliteitsplan nog niet bestudeerd : ik zal wel zien wat er op mij afkomt. Mijn absurde eerste gedachte was wel: “naar AZ St Lucas gaan wordt zowat de laatste optie vanuit de Brugse Poort”. Absurde gedachte : het stikt in Gent van de ziekenhuizen en daarbij is St Lucas sowieso mijn favoriet niet omdat ik er iets te veel negatieve ervaringen opgedaan heb.
Dan het andere topic dat je aanbrengt: dat het een bewuste keuze is om in de buurt van je nest te wonen. Je hebt groot gelijk! Ik spreek uit ervaring wanneer ik zeg dat geïntegreerd geraken in andere regio echt niet van de poes is… Nu, na 18jaar en dank zij kinderen die naar school gaan, begint het mij ietwat te lukken…
Het komt goed, ook al zal het eerst nog even lastig zijn (of wat lastiger worden)
Ik lees hier al een tijdje mee en heb nog nooit gereageerd. Ik wil toch even kwijt dat ik veel reacties bijzonder streng vind. Sofie, het is jouw blog en ik vind dat jij mag schrijven wat je wil. Ik ben altijd blij als er een nieuwe post is. Pure ontspanning vind ik het. Ik vind het net leuk dat jij onverbloemd jouw mening geeft. Én ik ben blij dat ik niet de enige jonge vrouw ben die gulzig is in het leven. Ik wil ook een leuke job én een leuk huis én een goede relatie én een hechte band met mijn kinderen én feestjes met vrienden én nog zoveel andere dingen. Ik begrijp het gevoel van ‘niet te willen inboeten’. Ik weet ook dat daar geen pasklare oplossing voor bestaat. Ik ken je helemaal niet maar ik vind dat je dat goed doet. Jouw blog is de max! Trek je niets aan van al dat negativisme… Het is het niet waard :-).
Zeg. Je kunt die kosten fiscaal inbrengen hé. Van de auto dus.
Hier een link over het inbrengen van werkelijke beroepskosten door bedienden, zou wel eens iets kunnen zijn: http://financien.belgium.be/nl/particulieren/vervoer/aftrek_vervoersonkosten/woon-werkverkeer/forfait_en_werkelijke_kosten
Nog even over de treinrit Gent-Dampoort – Antwerpen Katwilgweg.
Dit is waarschijnlijk de kortste.
Afstappen in Antwerpen-Zuid. Dan plooifietsen naar Nostalgie in 20 minuten (zie Google maps, selecteer fiets) in de wandel/fietskoker van de Kennedytunnel. Van deur tot deur zou dit voor jou 20+60+20=100 minuten zijn, plooiritueel inbegrepen. Dat is nog comfortabel qua tijd.
Groeten,