Ik zit nog met een paar onverwerkte trauma’s uit mijn jeugd. Zo kan ik bijvoorbeeld geen schotelvod verdragen in mijn perimeter, maar zo gaat mijn haar ook een beetje rechtstaan van het woord Oilily. Dat heeft alles te maken met mijn moeder die daar vroeger een ongelooflijke fan van was. Ik was – laten we beleefd blijven – minder fan.

Mannekes, heb ik gevloekt op die felgekleurde kleren! Misschien heb ik er ooit zelfs gaten geknipt in de hoop ze niet meer te moeten dragen, maar dat heb je niet van mij. En uiteraard kon mijn oma alles herstellen, zodat ik eraan was voor de moeite. Ik was waarschijnlijk beter voor een javelbehandeling gegaan, maar dat durfde ik niet. Het ergste was die vuilgroene blinkende winterjas in de vorm van een ajuin. Zo ziet hij er toch in mijn herinnering uit, ik heb helaas (nog) geen foto teruggevonden van het kleinood. Ik begrijp dat de volgende foto mijn trauma ook niet echt kracht bij zet, want zo verschrikkelijk ziet het er eigenlijk niet uit. (Ok, ik ben nog op zoek naar vreselijkere foto’s. Ze komen. Maar mijn zus en ik dragen hier wel allebei Oilily.)

SofieOlily

Maar ondertussen begrijp ik het ook gewoon. Ik vond het toen misschien niet zo mooi (_understatement_), maar eigenlijk was het gewoon megahip. Mijn moeder was een hipster als het op kinderkleren aankwam, I must admit. En nu ik zelf kinderen heb, kan ik ook maar heel moeilijk aan leuke kinderkleren weerstaan.

Mijn favoriete winkel in de buurt (waar we twee keer onze geboortelijst hebben gelegd, maar over geboortelijsten heb ik het later nog wel eens met tips & tricks) heeft veel te veel leuke kleertjes voor mijn portemonnee. Iedere keer als ik passeer bij Bollebuik in Mariakerke, verlies ik de tijd uit het oog met snuisteren tussen de toffe kinderkleertjes, geweldig speelgoed en duizend andere veel te schattige dingen. Basiel vindt dat meestal niet erg, want ze hebben daar een boomhut om in te spelen. I know, een boomhut. En een knikkerbaan. En kinetisch zand. En “Nee, ik wil niet naar huis, mama!”

IMG_6150

Ik kom daar nu toch al een paar jaar met veel plezier, dus toen ze me vroegen om te helpen bij de lancering van hun gloednieuwe webshop, kon ik alleen maar heel enthousiast “JA!” gillen. Dus ik roep het hier nog even voor de mensen die niet meteen in Mariakerke geraken maar toch graag snuisteren: Bollebuik heeft nu ook een webshop! Hoera!

Het wordt nog veel beter trouwens, want ik mag cadeautjes weggeven! Ik mag drie lezers gelukkig maken met een waardebon van 25 euro die je helemaal mag spenderen op www.bollebuik-be.be ! Laat in de comments gewoon even weten welk baby-item voor jou onmisbaar was/is? Ik kies samen met Basiel drie namen uit het potje.

Woensdagavond maak ik de winnaar bekend op mijn facebookpagina.

Zeg, en het is niet mijn schuld als de soep aangebrand is  omdat je te lang op de webshop hebt rondgeneusd he.