Tegenwoordig gaat het in hele conversaties bij ons. Al duikt er af en toe een woord op dat we niet begrijpen, dat zorgt meestal voor gigantische frustratie bij de 3-jarige. Hoe meer vermoeidheid, hoe meer frustratie. Maar meestal is het genieten. Een bloemlezing hieronder.
- Komaan mama – We rijden op een helling en ik trek de fietskar waar hij inzit. Variant op hetzelfde thema: Kan jij het mama?
- Felix moet ook mee he – Iedere keer als we aanstalten maken om ergens naartoe te gaan
- Wotteltjes. Vleesje. En rijst. En ook wotteltjes. Soep ni he. – Basiel, wat heb je vandaag gegeten op school?
- Kijk, das ook een nieuwe auto he – We hebben sinds een paar weken een nieuwe auto, een Skoda. Hij zegt dit tegen elke Skoda die we tegenkomen.
- Dat is voor de trrrrram he (we zien tramsporen). Dat is voor de trrrrein he (we passeren treinsporen). Kijk, de bus mama! De Bus! – Het is elke dag trein, tram, bus-dag in zijn hoofd. Bij elke sirene moeten we ook bevestigen dat het de politie/ziekenwagen/brandweer is.
- Maar mama, wij moeten naar Rox kijken! – Ik stel voor om op te ruimen.
- Nee, mama, nu moet jij geen melk maken, ik wil twee toterhammetjes. Met vleesje en met ontituur. – Ik zeg dat hij even moet wachten want ik ben aan het kolven.
- Mamaaa, jij moet je melk nog wegdoen. – Ik heb nog een ontblote borst nadat ik Felix eten heb gegeven.
- Maar ik kan da ni – Hij wil dat we helpen bij het maken van een puzzel, al doet hij 30 stukken en meer vlot op zichzelf.
- Mama, ga je het vogeltje zetten? – hij is moe en wil gaan slapen. Het vogeltje is ooit ingevoerd omdat hij niet wilde gaan slapen, maar tegenwoordig is hij zo moe na school dat hij als een blok in slaap valt. Maar het vogeltje (=een kookwekker in de vorm van een….uil!) is wel gebleven. Als hij zelf wil gaan slapen, vraagt hij dus naar het vogeltje. Rituelen en routine, he is a big fan.
- Kijk mama, de maan daar! Dat is een steen in de lucht. – We wandelen naar school. Unk.
- Kijk, die heeft een rode mond he. Dat mag he. Ja-eeh. – Een vrouw op televisie heeft felle lippenstift.
- Wazda jong? – Ongeveer 20 keer per dag. Bij alles.
- Wil je een broek aandoen of niet? – Of niet. – Lijkt me wel een duidelijk antwoord. Retorische vraag ook hier, want hij haat broeken. Vrijheid, blijheid.
Hij wordt zo groot. Hij weet al zoveel. Hij is zo bijdehand. En hij heeft afgelopen vrijdag zijn allereerste optreden gegeven. Ik kan niet zeggen hoe oninteressant ik de andere optredens vond en hij hard mijn hart tekeer ging toen Basiel op het podium stond. Shame on me, maar hij was geniaal.
fantastisch, heb zitten lachen.
bij onze 2jarige komt er ook steeds meer uit, maar zo’n originele volzinnen ontbreken nog. ‘k kan al niet wachten wat de commentaar hier zal zijn als ik broertje of zusje in de lente ook weer zal borstvoeding geven/kolven.
Oh, ik moet altijd bleiten als ik kindjes zie optreden. Ook als het de mijne niet zijn! Leuke foto!
Ik ben blij dat ik niet de enige ben voor wie het optreden van de eigen kroost leuker lijkt dan de rest. En amai, ik ben fan van dat basiliaans!
Love this!
Ik denk dat onze Gust en jouw Basiel ongeveer dezelfde leeftijd hebben als ‘k de conversaties hoor.. Ook hier moest de melk nog worden weggestopt 🙂 En gisteren vroeg ie of hij ook eens chocomelk van mijn borst mocht drinken (euh ja, as if…).
Maar we zijn vooral in de Waarom – Daarom fase gearriveerd en die zou ellenlang kunnen duren… *help*
Hier is de variatie “Allé mama!” (vooral als het – naar haar mening – niet snel genoeg vooruit gaat. Dochter van haar vader)
Dezelfde fascinatie trouwens voor vervoersmiddelen, met op kop: de vrachtwagen 🙂
Altijd leuk, zo’n peuter-/kleuterconversaties!
Herkenbaar! Toch geweldig hoe je met een 3-jarige al kan converseren. Hier wordt meermaals per dag gesproken over een “pap machien”. Een kolfapparaat dus … 🙂
Oh ja, je eigen kids on stage zien, altijd een topper. Zeker als ze daar dan met volle overgave staan. Geweldig toch!