Het is een verhaal uit de oude doos, maar omdat het zo grappig is, wil ik het u niet onthouden. Toen het lief en ik met oudjaar een overzicht maakte van verschillende soorten momenten, stond dit bij ons allebei op één in de categorie ‘grappigste moment van het jaar’. Hou u dus maar vast.
Mijn lief doet af en toe publieksopwarmingen, bijvoorbeeld voor de inlachsessie van De Kampioenen. U weet wel, dat programma dat ze blijven herhalen. Toen we vorige zomer ongeveer drie weken samen waren, was het zover. Er moesten wat sessies ingelachen worden, er moest wat opgewarmd worden.
U weet hoe dat gaat, ge hangt dan voor de opnames wat met De Kampioenen rond in the green room. Ja, dat is cool. Dus het lief en ik staan wat te babbelen in een kringetje, met onder andere Ann Tuts, ook wel bekend als Doortje. Het lief staat recht tegenover mij in de kring, naast hem staat Doortje. En dan gebeurt het.
Op een bepaald moment, midden in een geanimeerd gesprek, zie ik mijn op dat moment kersvers lief verlekkerd naar mij kijken. (Ik zeg kersvers en verlekkerd in dezelfde zin, maar maak u geen zorgen, ook meer dan een jaar later kijkt hij nog steeds verlekkerd naar mij, alleen is hij niet meer kersvers.) Op het moment dat ik hem zie denken ‘lekker stuk’ (of iets dergelijks), zie ik zijn hand verdwijnen op de poep van Ann Tuts. En hij begint er zachtjes over te wrijven. De hele kring geneert zich dood, Ann verstijft. Het lief blijft verlekkerd wrijven, tot hij merkt dat de hele groep zich wat ongemakkelijk voelt. Op dat moment beseft hij dat niet over mijn derrière aan het wrijven is, maar over dat van een andere vrouw.
En dan kan ik mijn lach niet meer inhouden. De tranen vloeien uit mijn ogen, ik voel waar mijn buikspieren zitten, het is gieren. Het lief krijgt een gigantisch rode kop. De kring begint eerst wat ongemakkelijk te lachen, maar uiteindelijk ziet iedereen de gigantisch grap ervan in.
Man, de blik op het gezicht van mijn lief op het moment dat hij besefte dat hij een vreemde poep vast had. Hilarisch, ik heb zelden harder gelachen. En nu ik eraan terugdenk, begin ik opnieuw te gieren. De poep van Doortje, man, allez jong.