• Waar je bij je eerste ongestoord tot de middag in bed kon blijven liggen om de moeilijke nachten in te halen, kan je dat nu op je buik schrijven. (Je weet wel, die buik die nog net iets meer uitgerokken is dan de vorige keer) Je oudste is wakker en vraagt ook aandacht. *geeuw*
  • Een eerste kind wordt al gauw gezien als een gigantisch wonder. De buitenwereld is laaiend enthousiast, bezoek en cadeautjes stromen toe, iedereen is ondersteboven. Bij een tweede is er nog altijd veel liefde en warmte, maar het nieuwe is er voor andere mensen wat van af. (Terwijl ik zo mogelijk nog meer onder de indruk ben, ik heb het allemaal nog bewuster beleefd)
  • Je hebt het allemaal al eens gedaan, dus men durft al eens te denken dat het wel gewoon passeert. Maar het is dubbel zo druk, dus dubbel zoveel hulp zou eigenlijk wel welkom zijn. (Neem dat oudste kind eens mee, knuffel de baby eens intens zodat mama eventjes kan dutten, neem eens een mand strijk mee, breng eens wat eten mee. Ik zeg maar wat, maar nieuwbakken moeders hebben daar veel aan. Ze houden zich sterker dan ze zijn. I know I did.)
  • Er is plaats voor twee kinderen in je hart, daar hoef je geen seconde over te twijfelen. Dat hart groeit gewoon. Het is een beetje als verzamelingenleer, vind ik. Er komt gewoon een verzameling liefde bij. Je hebt dus twee verzamelingen en daartussen ook nog de doorsnede, waar die liefde samenkomt als de oudste bijvoorbeeld heel lief is voor de jongste. (Ik heb verder nochtans alleen maar een haat-verhouding met wiskunde. Na het zesde middelbaar heb ik mijn boeken ritueel verbrand.)
  • Je zegt al eens per ongeluk Basiel tegen Felix. Of omgekeerd. Weinig slaap mensen, weinig slaap.
  • Die bedankkaartjes zullen waarschijnlijk nog langer op zich laten wachten. Want zoals gezegd, het is dubbel zo druk. En de tijd lijkt nog veel sneller te gaan dan de vorige keer. Maar iedereen: super bedankt alvast voor alle kaartjes, cadeautjes en bezoekjes.
  • Waar je na die eerste zwangerschap uiteindelijk dacht dat je lichaam er nogal ongeschonden uitkwam, is het bij de volgende gewoon een stukje meer om zeep. Met zoveel mogelijk trots natuurlijk, maar ik heb het daar toch lastig mee. Ik probeer iets te regelen met Weight Wachters, snel.
  • Ik had er bij kind 1 al niet bijzonder veel last van, maar bij kind 2 is het helemaal weggevallen. Goede raad? Hartelijk bedankt. Maar ik doe toch vooral mijn goesting. Ik volg mijn gevoel en als ik twijfel, zal ik het wel vragen. En ge moet zo raar niet kijken Kind & Gezin, ge kunt mij niet het gevoel geven dat ik het niet goed doe, hoe hard ge ook probeert.
  • Een baby moet niet elke dag in bad hoor, best niet zelfs. Een kleuter trouwens ook niet. En van wat vlekken op je kleren is ook nog nooit iemand doodgegaan.
  • Het zwangerschapsverlof ziet er heel anders uit, de dagen zijn korter. Toen kind 1 een baby was ging ik overal naartoe, want ik had overal mijn borsten bij en veel meer dan slapen doet zo’n baby toch nog niet. Ik zou dat met kind 2 ook kunnen doen, maar ik word vrij snel weer thuis verwacht voor kind 1. (Een schooldag, dat vliegt voorbij he)
  • Als je een kind van hetzelfde geslacht krijgt, kan je alle kleertjes in principe gewoon weer opnieuw gebruiken. Je doet dat ook, maar soms wil je ook dat nieuwe kleintje in iets nieuws te stoppen. Sorry. Ik voelde me daar wat slecht over, tot iemand me vroeg “En je gebruikt gewoon weer dezelfde buggy als de vorige keer?” Euh ja. Dat ding is niet kapot he, integendeel. Dat kan nog vier kinderen aan.
  • Het gaat al eens mis, maar dat is niet erg. Ik heb het onder andere over die keer dat Felix aan de borst hing, Basiel melk over de tablet gooide even verderop, spaghettigsaus op het vuur stond aan te branden, iedereen begon te wenen en Basiel toen ook nog begon te plassen. Net toen hij geen pamper aanhad. Kijk, dat passeert. Al is de tablet ondertusssen op pensioen.
  • Er is nog meer bigger picture. Nog meer gezin. Nog meer heerlijk vooruitzicht. Want je weet veel beter wat er gaat komen, je weet dat elke fase geweldig is en dat je bijna elke keer denkt ‘ooh, hij kan weer zoveel meer, het IS nog leuker nu’. Je mag alleen niet vergeten daar aan te denken als twee kinderen per ongeluk de boel bij elkaar krijsen en je even denkt dat je gaat ontploffen.