Omdat ik het gevoel heb dat een groot deel van mijn tijd slapend voorbijgaat dezer dagen, heb ik voor mezelf wat beelden naast elkaar gezet. En voor jou natuurlijk. En voor de archieven.

Eén van de voordelen van opnieuw een jongen te krijgen, is natuurlijk dat al die kleertjes opnieuw gebruikt kunnen worden (hoera voor de gierige pin in mijn diepste gedachten). De hele lading moet ik nog eens deftig bekijken, maar feit is dat Dorus wel in een heel ander seizoen geboren zal worden dan Basiel. Het kind heeft dus echt wel een paar warmere dingen nodig. Links de vangst na een tweedehandsbeurs van de Gezinsbond (hoe de max zijn die dingen eigenlijk?), tevens de eerste waar ik ook mijn lief naartoe gekregen heb. Hij was zowaar onder de indruk, want ze hadden daar ook speelgoed! We hebben ook nog een Bumba-knuffel gekocht (4 euro), een doos Dublo-blokken (7 euro, wordt zot veel mee gespeeld) en een autostoel voor een maatje groter. Rechts de eerste cadeautjes die Dorus heeft gekregen van heel lieve vriendinnen!

Om te bewijzen hoe succesvol die Bumba-knuffel wel is, wil ik je dit niet onthouden. Getrokken in de Delhaize aan de Watersportbaan, waar Basiel na twee seconden vraagt of hij naar de visjes mag gaan kijken en vervolgens een sprintje trekt richting de bak met kreeften. Hij wilde per se zijn gloednieuwe Bumba aan die beestjes tonen. They were impressed, I can tell you.

Hij kan zo ongelooflijk braaf zijn, ge hebt er geen idee van. Een uur lang een trein vooruit duwen op de sporen, geen enkel probleem. Of een volledig kookshow opvoeren. Ik moet dan zijn keukentje in het middelpunt zetten en hij vertelt wat hij maakt terwijl hij in de poten roert. Move over, Jeroen Meus. Want ik denk niet dat jij zulke dingen in je ondergoed of pyjama doet, of wel?

Maar voor u denkt dat wij hier bespaard blijven van peuterpuberteit, vergeet het. Hieronder een impressie van hoe hij reageerde toen hij stiekem snoepjes in mijn kar had gelegd en ik die weer teruglegde. Hij heeft trouwens nog op drie andere plaatsen in de winkel de vloer gedweild. Met veel lawaai. Ik blijf daar meestal rustig onder, no matter what other people think. Je hebt trouwens twee categorieën: de mensen die kijken met een ‘wat een slechte moeder’-blik en de mensen die instemmend knikken, jaja, dat heb ik ook meegemaakt. Het gaat wel over (of denk ik dat laatste er zelf bij?)

Ik kan heel koppig zijn, but I pick my battles. Als hij graag verkleed als een vis naar de Ikea wil, dan ga ik daar geen spel van maken. Want waarom zou dat eigenlijk niet mogen? Een beetje jammer wel dat hij het desbetreffende Halloween-kostuum op de avond bij uitstek niet wilde dragen, maar met een mini-haai gaan shoppen is ook best schattig. Over de tut ben ik dan wel weer streng, die gaat niet mee naar buiten. Die is er eigenlijk alleen om te slapen, maar hij was op de foto net wakker.

Er zijn dus dagen waarop het allemaal wat lastiger gaat, maar eigenlijk is het vooral genieten. Precies wat deze foto uitstraalt. Daarom is het ook mijn favoriet.

En hoe zit dat bij jou, ga jij ook wel eens door de foto’s op je gsm?