Het derde trimester staat in mijn nek te hijgen, dus ik vond het wel tijd om nog eens te bekijken hoe het staat met de praktische kant van de zaak. Met het totale gebrek aan energie heb ik het gevoel dat er helemaal niets gebeurt, maar hieronder een overzicht om mijzelf gerust te stellen. Eigenlijk schrikt vooral de administratieve kant van het verhaal me echt nog af, want voor de rest ziet het er goed uit:
- NAAM: Check! Hoewel ik heel erg hoopte op een meisje, was er toch alleen maar een jongensnaam voorhanden. Toen je er op de echo echt niet kon naast kijken (wat een spel was me datte!), was er eigenlijk geen discussie meer over de naam. Ik ben er wreed content mee. Ik moet me zelfs serieus inhouden om hem niet te verklappen, want in mijn hoofd is Dorus al helemaal een…
- GEBOORTEPLAN: beetje bijgestuurd. Na jullie reacties en tips, ben ik toch eens langsgegaan bij Het geboortehuis. Daarna nog wat weken lopen twijfelen, maar nu toch beslist dat er een vroedvrouw aan huis komt om me bij te staan bij de arbeid en mee te gaan naar het ziekenhuis. En te bewaken dat alles zo natuurlijk mogelijk gebeurt, als ik zelf niet meer in staat ben om dat aan te geven. Ik ga zelfs twee “mindful bevallen als je al eens bevallen bent”-lessen volgen. Raar dat ik zulke dingen niet gedaan heb bij mijn eerste bevalling, maar de waarschijnlijkheid dat het de laatste keer is dat ik zwanger ben, maakt blijkbaar dingen los. Oh ja, binnenkort ook een rondleiding in het vernieuwde verloskwartier van Sint Lucas!
- METER & PETER: Meter is gevraagd en heeft ja gezegd (hoera!), we hebben ook een peter gekozen maar die moeten we nog vragen. We zijn naarstig op zoek naar het juiste moment.
- OUDERSCHAPSVERLOF: Aangevraagd en goedgekeurd! Als er geen hogere krachten anders over beslissen, stop ik met werken twee weken voor de bevalling en blijf ik met baby vijf maanden thuis. De droom was om zes maanden ongestoord exclusief borstvoeding te geven (wat dus niet kan als je werkt en fysiek van je kind verwijderd bent – toch niet ongestoord, eerder uitputtingsslag – zie de vorige keer), maar dat lukt dus niet. Maar ik ben wel al heel blij met de twee maanden ouderschapsverlof die ik aan het zwangerschapsverlof mag plakken.
- ANDERE ADMINISTRATIE: Een ramp. We zijn nog niet naar het stadhuis geweest om het vaderschap te erkennen, kraamgeld noch kinderbijslag zijn aangevraagd. Ook de mutualiteit is nog niet in orde. Eigenlijk heb ik vooral stress voor deze kant van de zaak, dat is toch echt een gedoe allemaal.
- GEBOORTEKAARTJE & DOOPSUIKER: Londen was even in Gent en we hebben een bijzonder vruchtbare speedmeeting gehad. De vragen over de verschillende soorten papier vond ik wat moeilijker, maar het komt helemaal in orde. De adressen zijn wel ook nog niet aangevuld of vernieuwd.
- GEBOORTELIJST: Check. Beslist om toch een kleintje te leggen bij Bollebuik, met zelfs al een afspraak die geregeld is. Voor de rest ook al flink wat tweedehandsmarkten/websites afgeschuimd en alles is er ongeveer.We mogen een prachtig wiegje lenen van de meter voor de eerste weken, daarna zullen we dan beslissen of dat park echt zo nodig is bij een tweede. Ik ben nog steeds in twijfel.
- BABYKAMER: Basiel is nog niet verhuisd naar het grote bed, er staat nog geen extra kast in de kinderkamer en de babykleertjes liggen bijgevolg ook nog bij mijn moeder (na uitgeleend te zijn aan andere bevallen familie). Een schop onder bepaalde konten is hier misschien wel nodig. Nu ik er aan denk, draagmand en maxi cosi zijn hier ook nog niet.
- BASIEL VOORBEREIDEN: Als ik vraag wat er in mama haar buik zit, zegt hij “baby”. Maar voor de rest zijn er weinig voorbereidingswerken. Hij gaat in dezelfde periode ook naar school gaan, dus dat gaat allemaal een beetje veel zijn denk ik. Het worden heftige tijden voor dat mannetje. Iemand raadde aan om hem een pop te geven, zodat hij de dingen die ik met de baby doe ook met de pop kan doen. Om jaloezie te vermijden. Of gewoon, go with the flow? In ieder geval, voorlopig heeft hij geen idee wat er gaat gebeuren.
Zo zien we er ondertussen uit. 27 weken.
Maar al bij al staan we er goed voor he. Nog wat administratieve zever en een geboortekaartje en die kleine Dorus mag komen (over een week of 10-12 laat ons zeggen). Of zijn er nog belangrijke dingen die ik vergeet?
In geval van het kinderbijslagfonds moet ge eigenlijk enkel nog een attest bezorgen waarop de vermoedelijke bevallingsdatum van spruit nummer twee staat.. De rest gaat vanzelf omdat er al een dossier is en de mutualiteit kan toch pas vanaf het moment dat hij geboren is?
Bij ons was de oudste net 2 jaar toen ons 2de kindje geboren werd. Ik was op voorhand bang voor jaloerse buien en grote emotionele aanpassingen bij kind 1. Daarom heeft de baby een kadootje ‘meegebracht’ voor zijn grote broer: een basisset duploblokken. Een schot in de roos (hij kon hier lang alleen mee spelen, wat niet echt zijn sterkste kant was en als je een baby’tje hebt is dat wel zeeer handig) en er was meteen een positieve associatie. Bezoek bracht ook vaak voor hem een attentie mee… En hij mocht ook vaak ‘meehelpen’, bv samen in bad en de voetjes wassen. Jaloers is hij uiteindelijk nooit geweest.
Onze oudste was 2j5m toen de jongste kwam. Al die stress of hij er wel aan kon wennen was helemaal niet nodig, vanaf ik thuis was uit het moederhuis was het alsof het nooit anders was geweest. Kinderen wennen rapper aan nieuwe dingen dan wijzelf, denk ik 🙂
Met een goeie kolf (check maar eens de mogelijkheden bij de dames van B&B) kan je ook makkelijk die 5e maand overbruggen om de 6 maanden exclusief rond te maken. Kolfrecht heb je immers tot je kindje 9 maanden oud is. Hier vanaf 15 weken terug gaan werken (4/5 ouderschapsverlof) en de 6 maand exclusief gehaald (in de mate van het mogelijke om de 2 à 3 uur gekolfd). Niet altijd even plezant dat kolven, maar wel nog altijd blij dat het gelukt is 🙂
Hier ook gaan werken op 5 maand en ook 6 maand exclusief borstvoeding gehaald. ‘t Is wringen en zoeken (en zuchten, vaak, ik HAAT kolven), maar bon I did it. 🙂
En ik doe het nog steeds, niet meer exclusief weliswaar. Maar kolven blijft sucky.
staat uw valieske al klaar? het is nog heel vroeg maar misschien wil je nog enkele nieuwe dingen halen voor jezelf? ik heb toen nog enkele gemakkelijke broeken en borstvoedingsbloesjes gekocht.
Hier ook zes maand exclusief gehaald en al vanaf maand vier aan het werk (4/5). Het kan inderdaad!
Ik las op voorhand boekjes met mijn zoontje over een broer of zus krijgen. In het ziekenhuis kreeg hij ook een cadeautje als hij langskwam. Ik heb me veel zorgen gemaakt over de aanpassing. Had op voorhand echt ‘compassie’ met dat ventjen. Maar dat is allemaal heel vlot verlopen. Enkel de borstvoedingsmomenten als ik met de twee alleen thuis was, waren ‘moeilijk’ (en dat is een beetje een understatement).
En waarom kan een werkende mama niet exclusief 6 mnd borstvoeding geven? Alyssa is ondertussen 13,5 maand en heeft nog nooit een druppel kunstvoeding gehad. Nochtans al op 4 maand weer aan de slag gegaan en werk net als jou niet bij de deur. En heb zelfs een krakkemikkig goedkoop kolfje. Als je ervoor wil gaan moet je dat toch gewoon doen?
Ik heb dat vorige keer ook gedaan, maar dat was complete uitputting. Daarom dat ik nu bij mijn kind wil zijn, om dat te vermijden. Die dronk zodanig veel in de crèche, dat ik met kolven echt niet kon volgen. Ik kolfde vier keer per dag, aangevuld met al een gevulde diepvries en dat was nog niet genoeg. En hij dronk ook nog bij mij natuurlijk. Ik stond om 4u30 op om te kolven, soms stond ik zelfs ‘s nachts om om genoeg te hebben…terwijl dat mannetje al doorsliep. Ik was toen op sterven na dood. Als hij bij mij dronk, had hij altijd genoeg. Dus dat probeer ik toch zo lang mogelijk te doen!
ik heb de schoolstart van tiemen uitgesteld omdat zijn zus toen net geboren was. Hij is toen in september gestart ipv na de paasvakantie. Ik had ook een vroedvrouw vh geboortehuis om me bij te staan bij de bevalling maar dat is toen niet doorgegaan omdat ik toch ingeleid ben, maar zeer kontent van de pre en postnatale ondersteuning!
Lieve Sofie,
Inderdaad gewoon rustig blijven en met de flow meegaan 😉 Finn had zijn eigen kamer pas op anderhalf jaar en ook Rowen heeft een paar maanden moeten wachten. De eerste wist ook totaal niet dat de tweede eraan kwam, tot hij er was. En toen heeft ie hem meteen geaccepteerd. Tuurlijk is er af en toe jaloezie, maar niks om je zorgen over te maken. Ik ben trouwens twee keer een maand te vroeg bevallen, dus mijn ‘voorbereiding’ heb ik twee keer niet kunnen afwerken. Guess what? Geen enkel probleem! Geniet nu maar van je laatste trimester en de laatste weken met 1 kind. Een huishouden met 1 kind is echt easy 😉 Liefs!!
Ik zal je zeggen wat het moeilijkste is aan een 2de kind: terug gebroken nachten… je eerste slaapt nu normaalgezien goed door, en dan moet je terug elke nacht X aantal keer uit voor de baby.
dat weegt door, zeker omdat je nr1 in huis hebt die OOK aandacht wilt van mama.
tip: besteed nr 1 uit aan oma’s, meters en peters en profiteer van de rust als nr2 slaapt en slaap dan ook wat zodat je krachten kan bijtanken.
als Basiel nu nog niet in een 1-persoonsbed slaapt zou ik hem ook niet meer veranderen, maar gewoon een baby-ledikantje bijkopen (lenen?)
succes en je gaat dat goed doen ! Geniet er nog van !
(cesar is my guess !)
Amaai, jij bent al goed voorbereid! Ik zit nog in de fase van “eens zien waar ik extra zwangerschapskleren kan lenen”. (Ben dan ook nog maar 18 weken). Anders is er nog niets geregeld al doen anderen het wel voor mij door ineens met een babybadje of een speelgoedje af te komen voor baby 2. Van papierwerk heb ik nog niets geregeld, behalve op het werk om mijn moederschapsbeschermingsverlof aan te vragen (ik wil je niet jaloers maken, in de sociale sector krijgen we vanaf de 6 maanden zwangerschap nog 3 maanden moederschapsbeschermingsverlof, dus dan heb ik nog voldoende tijd om dingen in orde te brengen). Veel succes met de voorbereidingen. (ik gok op Leon).
Een baby heeft de eerste weken enkel zijn mama nodig (en misschien ook wel propere pampers ;)) De rest komt wel… Mijn zoontje is geboren midden in verbouwingen. We leefden op de chape, de aanbouw was nog niet eens winddicht en we hadden geen keuken… en dat is ook allemaal goed gekomen!
Vaderschapserkenning hebben wij niet gedaan. We vonden dat je als je toch langs het gemeentehuis moet om de geboorte aan te geven we dat evengoed op die moment ook konden doen. Is een tripje naar het gemeentehuis gespaard (want geef toe die openingsuren zijn niet voor werkende mensen) Mijn beide kindjes hadden in het ziekenhuis mijn naam en na de aangifte die van mijn vriend.
Als voorbereiding voor grote broer haalden wij een meter van de ikea in huis. Tijdens de laatste 100 dagen mocht hij er dan telkens een cijfertje afknippen. Zo had hij een idee van hoe lang het nog ging duren tot de baby er was.
Bezoek bracht voor hem ook veel kadootjes mee en ook wij kochten een kraan (waar hij zot van is) die hij dan kreeg in het ziekenhuis.
Ondertussen zijn ze 5 en bijna 2 en is het eigenlijk de jongste die het meeste jaloers is. De rol van grote broer is hem op het lijf geschreven alsof het nooit anders is geweest.