Het was even schrikken, toen vorige week maandag plots bleek dat er een hele nieuwe betalingsregeling geldt in onze – voor de rest fantastische – kinderopvang*. Met onmiddellijke ingang. Slik.
Dat betekent voor ons een gigantische streep door de rekening (vooral voor kind 2). Want vanaf nu geldt de regel: opvang bestellen = opvang betalen. Ik ben helemaal mee met de basis van dat principe, maar de uitwerking is zo strak dat het volledig haaks staat op het leven waar werkende ouders mee geconfronteerd worden. De enige reden waarom onze zoon naar de kinderopvang gaat trouwens, is omdat wij brave burgers zijn die allebei full time werken en belastingen betalen. Het is geen echte keuze, het is een manier om te overleven. (En ja, ons huis af te betalen en onze rekeningen. Dat is uiteraard een soort van keuze. Het kan vast met (iets) minder, maar zo zot doen wij echt niet. Integendeel. Met één loon zouden we het nooit redden in deze wereld)
Het grote probleem is de starheid van het decreet. Deze regeling geldt meteen voor een heel jaar, zonder uitzondering. Tot nu toe was het zo dat als Basiel een dag niet ging, we die dag ook niet moesten betalen. (Want bij de bakker hoef ik ook niet te betalen voor een brood dat ik niet ben komen halen) Ik begrijp dat zo’n systeem tot misbruik zou kunnen leiden, omdat er uiteraard voorzieningen zijn getroffen voor een kind dat verwacht wordt. Ik begrijp ook dat er crèches zijn waarbij je van in het begin intekent voor een vaste prijs per maand, maar zo zijn wij nu eenmaal niet begonnen. Eén van de voordelen van deze crèche vonden wij. (Bij mijn tandarts betaal ik wel als ik minder dan 24 uur op voorhand afbel, maar ook daar: begrip. Ik hoef echter niet voor een heel jaar te beslissen wat en wanneer ik iets ga kopen bij de bakker, slager of supermarkt)
Onze zoon is 5/5 ingeschreven, omdat we beide full time werken. Tot nu sprongen wij een gat in de lucht met elke uitgespaarde dag. Een dagje naar oma, naar moeke, een tripje met tante of meter. Het gaf ons telkens zuurstof, want een dag crèche kost ons nu bijna 22 euro (En dat dag-bedrag gaat nog oplopen). Reken maar uit hoe goed je dat voelt, als er per maand een paar dagen wegvallen. Soms is één van ons een dagje onverwachts thuis (lange vakanties liggen moeilijk, gebeurt max. 1 keer per jaar) en was het zalig om plots een gezinsdag te hebben. En bovendien geld uit te sparen! Deze tijden zijn voorbij. Als we hem nu thuishouden, moeten we daar 22 euro voor betalen.
Vijf dagen per week ingeschreven zijn, betekent vijf dagen per week betalen. Er zijn maar twee uitzonderingen:
– 18 “baaldagen” (voor een kind dat voltijds gaat, het aantal vermindert als je kind bv. maar 4/5 dagen is ingeschreven): Je mag 18 keer “onwettig” afwezig zijn, zonder dat je daarvoor hoeft te betalen. Merk op dat dit minder is dan het aantal wettelijke verlofdagen van werkende ouders. (Ik zit aan het minimum, maar toch, 20 dagen!) Bovendien valt ziekte hier ook onder. Je kind MAG dan niet naar de crèche, maar je MOET toch betalen. Zelfs een doktersbriefje biedt geen soelaas, betalen zal je. Als je dan bedenkt dat sommige mensen een oppasser moeten betalen om bij dat zieke kind te blijven, lijkt gaan werken plots te absurd voor woorden.
– Vakantie: Alle vakantie die minstens een maand op voorhand wordt aangevraagd én langer dan een week duurt, wordt niet in rekening gebracht.
Ik leef mee met mensen die in ploegen werken, geen partner hebben en moeten jongleren, af en toe wat dagen thuis zijn of in het midden van het jaar hun 4/5-dag moeten wisselen. Daar heeft het decreet allemaal geen oren naar. Er is zelfs geen mogelijkheid om de situatie per maand te bespreken (als sommige mensen pas hun werkrooster krijgen) of in het midden van het jaar te veranderen (als je 4/5-regeling bv wordt goedgekeurd, ik zeg maar wat). Vooral daar heb ik het moeilijk mee, dat alles vastligt voor een volledig jaar. Ik leef ook een beetje mee met mezelf, want de welgekomen hulp van familie en vrienden in het opvangverhaal, vervalt bij deze. Hoe voelt dat om 22 euro te betalen voor een kind dat gewoon thuis is? Heel pijnlijk in deze moeilijke tijden, gok ik. We halen het wel, dat zal wel weer. Maar betalen voor diensten die niet geleverd worden, volgens mij heeft Test-Aankoop daar een vette kluif aan. (En nog eens: ik snap het basisprincipe, maar het is hier even mijn portomonnee)
Ik begrijp dat kinderopvang een ongelooflijk duur verhaal is. Ik begrijp dat mensen zonder kinderen het niet fijn vinden dat hier zoveel geld naartoe vloeit. Ik begrijp dat mensen die zo’n fantastische job doen (al dan niet zelfstandig) daar iets aan moeten overhouden (naast een standbeeld is het toch ongehoord dat zo’n intense job nauwelijks leefbaar is?) Ik begrijp dat de huidige regeling misschien iets te gemakkelijk was voor ouders. Ik begrijp dat dit nodig is om het een beetje leefbaar te houden. (Nee, heb ik dat echt net gezegd? Minstens 400 euro per maand neertellen is voor de gemiddelde ouder nooit gemakkelijk, toch niet in mijn omgeving) De extreme starheid begrijp ik niet. Een jaar is lang.
Beste regering en economische situatie (voor u begint te briesen over verkiezingskeuzes, het is een decreet van de vorige regering), was het niet de bedoeling om zoveel mogelijk mensen aan het werk te krijgen? Waarom neemt u dan maatregelen die meer neigen naar de vrouw aan de haard? Waarom werkt u werkende ouders dan zo hard tegen?
Ik begrijp het oprecht niet zo goed. Maar misschien had ik een andere diploma moeten halen dan dat op de universiteit van Gent. Politieke spelletjes en mensen kloten, op welke school wordt dat precies gegeven?
Met vriendelijke groetjes,
Sofie
PS: Veel succes met uw gevechtsvliegtuigen!
*Onze kinderopvang treft uiteraard geen schuld, zij worden ook verplicht mee te stappen in het systeem. Al had ik het graag vroeger geweten dat het zou ingaan. Toch ook dankbaar voor de proefperiode van 3 maanden die de stad Gent voorziet.
*Excuus voor het veel te kort door de bocht en harde taalgebruik. Het moest er even uit.
*Aanvulling na wat commentaren: Ik zeg toch heel duidelijk dat ik het basisprincipe begrijp, dat opvang bestellen gelijk staat aan opvang betalen. Ik heb het wel heel erg moeilijk met de termijn van een jaar. Dat betekent concreet dat iemand die het eerste halfjaar maandag niet werkt, het tweede halfjaar vrijdag (in 4/5-werksituatie) toch 5/5 moet betalen omdat er – na overleg en ruimschoots op tijd – niet met die dag mag geschoven worden. Dat begrijp ik dan weer niet, nee.
*Ik weet dat niet-constructief klagen gemakkelijk is. Maar dit is mijn blog, ik mag hier doen wat ik wil. Het kwam hard aan, maar uiteraard zijn wij ongelooflijk blij met onze fantastische opvangplaats. Laten we niet vergeten, dat er nog steeds een groot gebrek aan plaatsen is. Uw hart luchten, dat kan echt goed doen. We zullen ons uiteraard schikken, want ik heb geen politieke plannen. *knipoog*
*Zoals al duizend keer aangegeven, ik ben zo gelukkig met onze crèche. Zo gelukkig dat we daar terecht kunnen, ik besef dat we dikke gelukzakken zijn. De verzorgsters zijn fantastisch. Een andere plaats was er gewoon niet, nergens. We hadden één andere plek, maar vlak voor mijn bevalling werden die mensen geschorst en niemand wilde ons vertellen waarom. Dan laat je je kind daar niet meer gerust achter, toch? Ik vind minstens 400 euro per maand heel erg veel geld, dat is een zware hap uit ons budget. Voor twee full time werkende mensen, is dat een zeer bescheiden budget. Ik leef heel erg mee met andere mensen, die veel meer moeten betalen (wat bij zelfstandige crèches vaak zo is, ik besef dat. Van mij mogen ze dat gelijk trekken), maar ik heb me vooral uitgesproken over de starheid van het systeem (in tijden van flexibel werken) en dat onze broeksriem weer wordt aangehaald (ONZE, op MIJN blog. Dit is mijn verhaal) De droom voor een huis waar niet iedereen op elkaars tenen trapt, heb ik al lang opgegeven.
Heel herkenbaar dit verhaal.
Wijzelf sprongen een gat in de lucht toen we hoorden dat er misschien kans bestaat dan onze garnaal in september 2015 naar de creche mag. Voor zijn of haar voorganger die in april 2015 normaal ging starten was dit onmogelijk.
Nu zijn we blij met de opvang maar wanneer we het kostenplaatje bekijken, dan schrikken we toch wel enorm. Als leerkracht ben ik 14 weken (I know, gelukzak) thuis per jaar. Ook hier zal er dus veel betaald worden, zonder dat er naar de creche gegaan wordt. 🙁
Die 14 weken weet je toch op voorhand? Moet je daar dan ook voor betalen misschien? Want hierboven lees ik: “Alle vakantie die minstens een maand op voorhand wordt aangevraagd én langer dan een week duurt, wordt niet in rekening gebracht.”
Nee Joke, dit maar 1 keer per jaar. Je hebt ‘recht op’ (klinkt al verschrikkelijk) 1 gezinsvakantie per jaar. Die moet minstens 1 week duren. (in mijn opvang 2 weken, anders geef je verlofdagen af)
Als leerkracht kan je in je contract bij de crèche laten vastleggen dat je kind tijdens de schoolvakanties niet komt en dan moet je die dagen ook niet betalen. Zeker aandringen hoor! Ze hebben natuurlijk liever dat je kind wel komt, maar als je het op papier laat zitten, moet het niet.
De bakker die het bestelde brood niet aan jou verkoopt, kan het wel aan iemand anders verkopen. Als Basiel niet naar de creche komt, kan zijn plaats voor die dag niet aan iemand anders gegeven worden. Vind ik dus normaal dat je ervoor moet betalen.
Als alle ouders vakantie op voorhand doorgeven, kan van die communicatie gebruik gemaakt worden om vakantieregelingen voor het creche-personeel te plannen. Vind ik normaal dat ze daar dan geen geld voor vragen.
Gewoon even wat weerwoord. Ik snap dat het niet leuk is om van een flexibele regeling naar een strakke regeling te gaan. Maar ik vind je vergelijkingen iets te kort door de bocht en iets te extreem (net zoals jij de nieuwe regeling iets te strak vindt :-)).
Verder zit ik zelf niet in politiek, weet enkel wat er in kranten staat en heb dus geen goed, compleet of genuanceerd beeld over budgetten en bestedingen. Heb dus ook geen voorstel over hoe het beter kan / moet / zou zijn.
Aangezien je toch niks kan veranderen aan de situatie, geniet gewoon van extra gezinsdagen en laat ze niet verzuren door het idee dat je nu enkel tijd met je gezin krijgt en niet die €22 terug.
Ik ben het wel eens met Leen. Ik vind dat je het iets te eenzijdig bekijkt. En snap dat het niet leuk is maar er zijn zoveel dingen niet leuk in het leven.
Hier een verhaaltje van een gelijkaardige iets: ik ben nog student en werk vaak als babysit bij verschillende gezinnen. De laatste jaren merk ik meer en meer dat het de trend is dat ouders uren reserveren en die plots nogal last minute afzeggen. Op zich ben ik best wel flexibel en snap dat er soms eens iets veranderd aan werkplanning/kindjes etc. Maar de laatste maanden ben ik eens beginnen bijhouden om hoeveel uur per maand dat dat gaat (aangezien het echt wel de spuitgaten begon uit te lopen), en eerlijk als je er zo bij stil staat is het om te wenen. En ik krijg dus ook meer en meer het gevoel en het idee dat ik moet gaan werken met een regel: te laat afzeggen is een gedeelte van de uren wel betalen. Ik kan dan geloven dat er dan best wel veel ouders gaan reageren zoals jij, ja maar ik heb toch van die uren geen gebruik maakt.
Maar ik heb ze wel vrijgehouden en kan als die uren plots vrijkomen niet zomaar meer ergens anders gaan werken of iets anders doen. Daarnaast moet ik omgekeerd ook geen 3 of 4 x per maand zeggen oh sorry het is mooi weer ik kom niet. Maar goed ik kan er uren over uitweiden maar dat is niet bedoeling. Wou maar aantonen dat er ook een andere kant van het verhaal is en dat bij crèches en onthaalouders ook zo is. Met die dag die plots vrijkomt zijn zij niet zo veel en ze moeten wel hun personeel betalen.
Daarnaast vind ik 18 baaldagen wel nog vrij veel, dat is toch minstens 1 dag per maand.
En vind ik 400 euro voor fulltime kinderopvang per maand ook nog meevallen in een stad als Gent. Ik hoor en zie toch vaak bedragen van 500-600-700 euro per maand voorbijkomen.
En zoals Leen zegt bekijk het ook van de mooie kant, als je een extra dagje vrij hebt heb je wel leuke extra tijd met je zoon. En die tijd kan niemand je afnemen 🙂
Ik vind 18 baaldagen dan weer enorm weinig. Ziektedagen zitten daarbij hé! Mijn zoontje was in de eerste helft van het jaar al 15 dagen afwezig door ziekte. Stomweg serieuze verkoudheden met koorts, een griepje en een buikvirus. De klassiekers dus.
Een kind met koorts is niet welkom in onze crèche. Ik vind dat heel begrijpelijk, want zo gaan virussen nog veel sneller rond. Bovendien hoort een ziek kind, bij voorkeur, thuis te zijn, om in alle rust te bekomen. Maar dit decreet zegt eigenlijk: ouders, pech als uw spruit ziek is, zelfs met een doktersbriefje ga je tóch de volle pot betalen als je boven die 18 dagen uitkomt. Eerlijk gezegd, dat vind ik belachelijk. Want weet je wat het effect is? Véél ouders die hun kind voor vertrek rap een suppo geven en toch ziek afzetten. Dat je zelfs met een doktersbriefje niet ‘wettig afwezig’ kan zijn, dat gaat er bij mij echt niet in!
Hier ben ik tekort door de bocht gegaan, dacht namelijk dat er ook ziektedagen waren. Dan is het inderdaad niet zoveel!
We gaan ook eens opnieuw praten als je gaat werken én een kind hebt, Hanne. Eens zien of je 400 euro in de maand dan nog altijd zo weinig vindt. Mijn vriend en ik hebben een vergelijkbare gezinssituatie als die van Sofie: twee hoog opgeleide ouders die allebei fulltime werken in een redelijk oké betaalde job (geen managersloon, maar wel een job waar je dat diploma voor nodig hebt). En ik kan je garanderen: 400 euro per maand is POKKEveel voor degene die het moet dokken!
Hier net hetzelfde. Met dat verschil dat we een vast maandbedrag betalen waar de 20 dagen “verlof” al vanaf zijn. En daar zit ALLES in. Op een jaar moeten we 20 dagen niet betalen (verlof, ziek, snipperdagen, alles zit daarin). En ik ben één van de gelukkige mensen met veel verlofdagen… Dus wij gaan vaak betalen voor dagen dat hij niet moet gaan.
Hier in de buurt zijn crèches trouwens echt duur: 30-35 euro per dag. Schandalig is dat.
Onze creche is IKG, dat verklaart de lage prijs. Maar eerlijk, meer zou ons echt niet lukken.
Na Sofie haar aanvulling mijn iets genuanceerder antwoord 🙂 Ik snap het hoor dat het niet leuk is om plots van systeem te veranderen. En inderdaad een jaar is lang maar mensen die bv na een halfjaar naar een 4/5 systeem gaan kunnen voor dat halfjaar dan toch de maandelijkse baaldag gebruiken? En oke dan zullen er misschien ergens wel nog een keer een paar dagen zijn dat je wel betaald als je kindje niet gaat. Maar in veel crèches is dat sowieso de regel. En eigenlijk is het ergens toch ook een gemak dat je weet oke hij/zij kan 5 dagen per week in de opvang terecht want oma’s, opa’s, tantes, nonkels, babysits kunnen ook ziek worden en met een kinderdagverblijf heb je toch iets meer zekerheid dat je er wel degelijk terecht kan.
Hoorde laatst ook van andere mensen dat door een nieuwe regeling ze nu 2 euro per dag meer moeten betalen voor de pampers, op een maand dus ook 40 extra. En oké dat is op een jaar best wel veel geld maar helaas kunnen we er weinig aan veranderen.
Ik schrik soms gewoon een beetje hoeveel mensen er klagen dat opvang, kinderen in het algemeen, school, etc geld kosten. Dat weet je toch op voorhand? Wij hebben er nog geen en weten nu al dat als we er wel willen dat toch vrij veel geld extra per maand zal kosten. Maar dat hoort toch bij de keuzes die je maakt? En ik ben zeker ook geen voorstander van vrouw aan de haard (daar heb ik straks geen 6 jaar voor gestudeerd) maar we kunnen toch ook niet verwachten dat de overheid in gratis opvang voorziet?
En helaas kleine kindjes kosten geld, maar grote kindjes nog veel meer (zeker in september 😉 ).
Om te zeggen dat kinderen die naar school gaan meer kosten dan naar de opvang, dat is pas verkeerd! Toon mij 1 normale school die 400 euro per maand kost…
En inderdaad, we weten op voorhand dat kindjes veel geld kosten. Maar dat alles zomaar dag op dag kan veranderen. Dat kan gewoon niet. Wat zou je ervan zeggen mocht je baas plots jouw contract wijzigen in jouw nadeel?
Sofie zegt trouwens ook niet dat de overheid in gratis opvang moet voorzien.
We zullen nog eens praten als je zelf een kindje hebt én de kosten.
Ik denk dat ik toch een vrij goeie inschatting kan maken van de kosten door vaak te babysitten en dus veel te horen en te zien over de situaties en de kosten. Maar oke ik zal ook niet altijd even blij zijn om te betalen (zoals nu met gelijk welke factuur daar mopper ik dan ook wel een keer op). Maar dan denk ik oke het hoort nu eenmaal bij het leven, we kunnen er niet onderuit. Als je de kranten leest zal het er in de toekomst zeker niet op beteren.
Ik zeg niet dat een school 400 euro per maand kost, maar er zullen ook veel kosten zijn op die leeftijd. Eten op school (zelf meebrengen kan ook maar betaal je vaak ook voor de opvang en een drankje), opvang (voor en naschool), uitstapjes, in het middelbaar boeken en nog duurder schoolgerief
En kijk eens naar verder studeren, momenteel al meer dan 600 euro per jaar inschrijvingsgeld, boeken kosten ook al snel een paar 100 euro per jaar (afhankelijk van de richting), een kot is ook al snel minstens 300 euro (dus dat is dan de vervanger van een crèche ;)) en dan nog leefgeld, kledij, dokterskosten etc (want niet iedereen woont op pendelafstand van een groot stad) als je alles bij elkaar telt per jaar kom je ook op een enorm bedrag.
Het zal misschien vaak minder dan 400 euro per maand zijn, maar er zullen nog veel kosten komen. En deze discussie grote/kleine kindjes kosten geld heb ik al vaak gehoord bij babysitgezinnen en de gezinnen die ondertussen grotere kinderen hebben (ik ben al een oude babysit ;)) geven nu toch vaak toe dat het er niet beter op geworden is.
Als mijn baas morgen mijn contract zomaar zou veranderen zou ik ook niet blij zijn, maar ook dat kan gebeuren (hoeveel mensen krijgen niet plots te horen dat ze ontslagen zijn). En dan kan je ook maar proberen er het beste van te maken
“Het hoort nu eenmaal bij het leven, we kunnen er niet onderuit.” Ik vind dit een vrij enge gedachte. We kunnen toch niet zomaar stilletjes ja knikken en ons intussen blauw betalen aan allerlei extra kosten “omdat het nu eenmaal de gang van zaken is”? We mogen toch wel eens op tafel kloppen en zeggen dat we niet akkoord zijn?
Ik heb -voorlopig- nog geen weet van een verandering van betalen in onze crèche. Ik vind het wel schandalig dat de opvang op school, tijdens de middagpauze, duurder wordt. Sowieso vind ik dat die opvang gratis moet zijn want sinds wanneer is het begrip school opgesplitst in voormiddag-school en namiddag-school? Ga ik daarvoor een andere school zoeken? Nee, want het is of wordt bijna in elke school die trend, betalen voor elke extra die ze je kunnen aansmeren. Maar moet ik me hierbij zomaar neerleggen? Nee toch…
Ja maar je hebt op tafel kloppen en gewoon kwaad zijn er er over klagen. Dat zijn 2 andere dingen toch? Misschien is dat een enge gedachte, maar alles kost uiteindelijk geld, voor niets gaat alleen de zon op (en wie weet hoe lang dat nog gratis). En in dit geval zie ik nu ook niet in wat er zo schandalig is. Bv dat geval waarover iemand hier verteld van inschrijven voor 3 dagen en nu plots 5 dagen moet betalen dat vind ik ook schandalig.
Maar 400 euro per maand betalen voor 5 dagen per week fulltime opvang in Gent vind ik echt wel meevallen. Ik kom bij heel wat gezinnen die voor dezelfde dienst minstens 500 euro betalen, gaan of niet gaan. En oke als je bij de start afspreekt dat afwezigheden niet betaald moeten worden dan snap ik dat dat pijn doet als het ineens veranderd.
Maar niemand houdt je tegen om een andere oplossing/ander systeem te kiezen? Maar zoals andere mensen hier ook schrijven je kan toch eigenlijk niet verwachten dat je voor 5 dagen per week inschrijft en dan maar ziet wanneer je wel en niet gebruik maakt van de dienst. En zeker niet wanneer er zoveel opvang tekort is.
Mijn zus werkt in een kinderdagverblijf en bij hun is het ook het systeem betalen voor de dagen die je bij de start van het contract kiest. Waarom? Omdat ze anders in de problemen komen om al hun kosten te betalen. Uiteindelijk is het voor die mensen handel drijven om het cru te zeggen. Zij rekenen op die inkomsten en berekenen daar ook hun kosten op.
Zelfde met die opvang over de middag op school, vroeger werd dat vaak gedaan voor vrijwilligers. En het was dan gratis maar of dat zoveel beter was weet ik niet (herken mij nog toestanden bij ons op de lagere school dat die gewoon zeiden tegen kleuters oh in uw broek gedaan blijf zo maar lopen tot juffrouw komt is onze taak niet). Nu moeten scholen er helaas vaak extra mensen voor in dienst nemen en die moeten jammer genoeg ook betaald worden (zodat zij dan weer hun kinderopvang kunnen betalen)
Ik ben het niet eens met je dat kinderen zonder meer een persoonlijke keuze zijn. Kijk, het is vrij simpel. Als iedereen de afweging maakte dat het niet hoeft, is er ook geen toekomstige geneatie. Of beeldender: als jouw redenering het zou halen, kunnen alleen mensen met genoeg geld kinderen krijgen. Er bestaan zo’n landen, zoals Amerika of Engeland. Daar is kinderopvang bijna niet van de overheid, maar in heel grote mate privé. Dus daar zijn verschillende opties: thuisblijvende moeders (als die een partner hebben), familie die inspringt (als die er is, en er een goede band mee is, en ze in de buurt wonen) en als dat niet gaat: kinderen (ook absurd kleine) die heel de dag alleen thuisblijven. Ik moet je niet uitleggen dat er zo’n circuit en met zoveel stress ruimte ontstaat voor opvangsystemen, babysitters, weet ik veel wat die niét het beste voorhebben met kinderen.
Hanne, ik vrees dat je niet zo goed inschat dat er verschillende klasses mensen bestaan, verschillende leefomstadigheden en dat we er echt niet komen als alleen de überstabiele middenklassers, uiteraard allen in een vaste relatie en liefst tweeverdieners, aan kinderen beginnen. En dan denk ik even alleen economisch, en heb ik het niet eens over de morele draagwijdte van wat je eigenlijk zegt – want er zullen altijd mensen zijn die kinderen krijgen en er financieel niét ruim genoeg voor staan vierhonderd euro per maand voor de opvang opzoij te zetten. En wat dan? Zijn die mensen dan fout? Moeten die het dan maar alleen oplossen?
Overigens, je mag niet vergeten dat er echt nog wel andere kosten bijkomen. Je zegt zelf dat je babysit. Jij hebt ook geld nodig om dat te doen, en dat is begrijpelijk. Dan is er het huis. Ook mensen die heel bescheiden leven, die het voor kleine kindjes eventueel niet noodzakelijk vinden zo’n hippe eigen babykamer te hebben, zelfs die redden het niet met een studio waar het en lawaai door heel de ruimte galmen. En als je babysit, weet je zelf ook wel dat een lopend kind ruimte nodig heeft, voor zichzelf en om de volwassenen rond hem heen niet volledig gek te maken.
Pas op, ik verbind hier geen conclusie aan die alles op zal lossen. Ik reageer ook niet kort op de bal, of toch niet die van Sofie. Ik weet zelf niet goed wat ik ervan vind dat de oude flexibiliteit opeens weg is.
Maar wat ik wel vind: Hanne, je redenering dat kinderen een privé-keuze zijn, dus iets waar ouders alleen maar zelf voor opdraaien, die klopt echt niet. én als je verder kijkt, zul je zien dat dat al op vrij veel vlakken geldt. Op een aantal mag er echt wel hulp zijn, willen we niet in een doorgedreven kapitalistische economie verzeilen.
PS Scholen zijn toch ook ondersteund door de overheid? Denk je zelf niet dat het een kwestie van tijd (na moeilijke tijden, dat wel) is voordat crèches zullen volgen?
Wow hier schrik ik gewoon van…..zo duur allemaal ! Ben ik blij dat mijn kinderen al groot zijn en toen ze klein waren bij de oma konden….ik begrijp nu ook hoe het komt dat mensen vaak zo lang wachten om kinderen te krijgen….met een startersloon is dat gewoon onmogelijk….en als je dan een tweeling of erger nog…een drieling hebt…..
Ik heb een tweeling en zal voor het tweede kind zeer weinig betalen. Mijn twee kindjes samen zullen minder kosten aan opvang dan dat Sofie betaalt voor eentje. De overheid houdt wel degelijk met zeer veel dingen rekening. Desalniettemin blijft het zeer duur en een serieuze hap uit het maandelijkse budget. Omdat ik een tweeling heb, kon ik wel niet anders dan naar IKR crèches te kijken, anders zou het echt onbetaalbaar zijn, met als gevolg dat het vroegste dat ik een plaatsje kon vinden januari 2015 is (ze zijn geboren in februari dit jaar). Door het nieuwe decreet zijn er nu meer IKR crèches en misschien had ik dus wel vroeger een plaatsje kunnen vinden.
Maar ik klaag echt niet, de kinderopvang zal me minder kosten dan ik op voorhand had ingerekend. Mijn meisjes zijn tien weken te vroeg geboren en het is dus goed dat ze niet te vroeg naar de crèche gaan. Ik leef nu van mijn spaarcentjes en geniet van mijn meisjes. Ik voel me een grote gelukzak want ik besef dat niet iedereen zoveel tijd met hun kinderen kan doorbrengen.
Ik hoop wel dat als ze naar de crèche gaan, er een zekere flexibiliteit zal zijn. Ik zal toch eens moeten navragen hoe de crèche omgaat met ziektedagen, enz. Gezien ze extreem prematuur waren, ben ik echt als de dood voor infecties, vooral RSV. Als RSV de ronde doet, dan blijven ze thuis, punt. Ik wil niet de overbezorgde moeder uithangen, een ander kind kan misschien aansterken door aan veel bacteriën blootgesteld te worden, bij prematuurtjes ligt dat toch iets anders. Ik weet nu nog niet of ze longschade hebben opgelopen. Een simpele verkoudheid kan bij hen tot hospitalisatie leiden. Ik weet van andere ex-prematuurtjes die perfect gezond waren tot ze naar de crèche gingen, RSV opgelopen, een week het ziekenhuis in en aan de zuurstof, schade opgelopen aan de longen en sedert dien, de ene longontsteking na de andere, constant aan de puffers en constant aan de antibiotica, een abonnement op ziekenhuisopnames. Dit wil ik kost wat kost vermijden. Ik zal met 18 dagen niet toekomen.
Nog een aanvulling trouwens… Een koppel in onze straat heeft een kindje dat tot nu toe 3/5e naar de crèche gaat: mama werkt voltijds, papa heeft wisselende uren. Hij kan twee dagen per week zijn dochter opvangen. Ze hebben dus bij de start een contract afgesloten dat zij 3 dagen per week naar de crèche gaat, maar dus wel op wisselende dagen. Héél veel crèches staan dat toe, en terecht, want hoe kunnen ouders in ploegen anders een opvangplan samenstellen?
Die crèche heeft beslist dat met ingang van vandaag dat die ouders een voltijdse opvang moeten betalen. Dus ook voor die twee dagen waarop dochtertje niet gaat. Die mensen zien dat uiteraard niet zitten en dat betekent een serieuze financiële aderlating. Geld dat zij op voorhand niet konden voorzien dat ze zouden moeten uitgeven. Het kind gaat bovendien in april naar school! Ook hier, enige flexibiliteit zou toch wel mogen.
Oke dit vind ik ook wel schandalig! Hele andere situatie dan bv fulltime aanvragen en maar 3/5 laten gaan.
Is inderdaad erg voor die mensen, en zeker voor die paar maanden. Hopelijk vinden ze een oplossing.
Wij hebben in maart of april van dit jaar al een mail gehad van k&g waarin dit nieuwe decreet uitgelegd werd. Jullie niet dan?
Ik begrijp dit volledig. Als je aan een creche vraagt om 5 dagen een plaats voor je kind te reserveren, dan moet je daar ook voor betalen. Je kan niet van een creche verwachten dat ze zich schikt naar de wisselende werkdagen van al haar ouders. Lazen we hier een aantal jaar terug niet het verhaal van de zoektocht naar de creche? Door dit systeem zal er minder onderbenutting zijn van de creches en kunnen ze mss meer kindjes opvangen.
De echte financiële aderlating zit trouwens bij de crėches zelf, bij de “kleintjes” zoals die waar wij gaan (25 kindjes) staat het water aan de lippen. Zij moeten itt vroeger nu ook het geld zelf innen bij de ouders en hopen op tijdige en correcte betaling want ze hebben niet de financiële draagkracht om een incassoburo in te schakelen om de betalingen op te volgen (k&g had dat wel). Ook het aantal kinderen per verzorgende is veranderd. Heel belangrijk dus dat men voor een gans jaar de verzorgenden kan inplannen.
Ik vind 18 dagen + vooraf aangekondigde vakanties ook wel doenbaar… Ik weet nog niet hoe ze het bij ons zullen invullen (creche mag kiezen).
Als het een troost is, bij een tweede wordt de opvang goedkoper. Bij ons toch een kleine 3€ per kind en met 2 kindjes in de creche voelen we dat verschilletje toch ook. Je krijgt er ook een stuk van terug via de belastingen, en je kinderbijslag gaat gevoelig omhoog.
Ik begrijp dat dit niet leuk is, Sofie. Het is nooit leuk om ineens te horen dat iets duurder is dan je op voorhand had ingeschat. Ik versta dus ook dat je kwaad bent. Maar … 🙂
Wat ik minder goed begrijp, is dat je in een reactie hierboven ergens schrijft ‘onze crèche is IKG, dat verklaart de lage prijs. Meer zou ons echt niet lukken’. Daar moet ik toch een beetje bij fronsen. IKG betekent ‘inkomensgerelateerd’ (dat weet je al, maar misschien niet iedereen die dit leest), wat erop neerkomt dat je volgens je loon betaalt. Met andere woorden: wie meer verdient, betaalt ook meer, en omgekeerd. Eigenlijk zou dat dus ook willen zeggen dat niemand (tenzij mensen die van hun ouders heel wat hebben gekregen) meer kan betalen dan wat ze zouden moeten betalen in een IKG-systeem. Dat is toch raar?
Ik denk dat wij allemaal, niet alleen jij, ook ik, te veel verwachten. We verwachten dat we én een eigen huis in een niet goedkope stad hebben, we verwachten dat we één of twee auto’s hebben, jaarlijks op vakantie kunnen, en liefst ook nog minstens een weekendje weg, enzovoort. Daarvoor werken we dus, om dat allemaal te kunnen bekostigen. We werken niet omdat de staat dat stimuleert (je lijkt dat te suggereren met de zin ‘was het niet de bedoeling om zoveel mogelijk mensen aan het werk te krijgen?’) maar omdat we vinden dat we dat verdienen, dat en misschien nog meer.
Ik denk heel vaak aan de dingen die ik anders zou doen als we het met minder geld moesten doen. Ik kan er heel veel bedenken. Geen reisjes meer maar goedkope uitstapjes van thuis uit. Grotendeels tweedehandsspullen kopen. Geen merken voor chocolade, cornflakes, appelsap. Meer met de fiets doen, minder met de auto. Ik wil niet zeggen dat dat de dingen zijn waar jij op moet besparen omdat je daaraan te veel geld uitgeeft – dat kan ik uiteraard niet weten. Ik geef enkel wat voorbeelden. Ik denk heel vaak: we kunnen het (bijna) allemaal met nog minder doen, maar we willen niet. Omat we denken dat onze levenskwaliteit erbij zal inschieten. Eigenlijk geloof ik daar zelf niet in – maar ik geef toe: ik leef er zelf ook niet echt naar.
Ik moest er gewoon aan denken toen ik het las. We zeggen allemaal te gauw dat iets niet mogelijk is, dat we écht niet met nog minder kunnen rondkomen. Maar dat kunnen we wel, alleen moeten we inzien dat dat betekent dat we enkele dingen loslaten waar we nu van denken dat ze onontbeerlijk zijn.
Nogmaals: ik bedoel het niet als kritiek, enkel als een randbemerking.
Ik heb geen idee hoe IKG berekend word, maar het betreft in ons geval wel een prijs die heel zwaar doorweegt. Inkomensgerelateerd, dus een rekenmachine bepaalt hoeveel wij moeten overhouden voor de crèche. Ik schrijf ook MINSTENS 400 euro (als je 20 werkdagen x 22 euro doet, zit je al aan meer). Ik hoor ook bedragen van 500-600-700 euro. Bij die prijs zou ik moeten bijbetalen om te gaan werken, dat vind ik een absurde situatie. Ik vind het verschrikkelijk voor mensen die dat moeten neertellen, werkelijk, geen idee hoe ze het doen. Al ken ik vrij weinig kindjes die (zoals de onze) 5/5 gaat. Ik weet dat we het geweldig goed hebben, dat wij in luxe baden. Maar telkens ik dat zeg, word dat gelijk even vakkundig genegeerd.
Neen hoor, ik negeer het niet. Ik weet dat je dat schrijft. Ik vind het gewoon raar dat je ook schrijft dat meer betalen echt niet mogelijk zou zijn, terwijl je eigenlijk bedoelt dat het niet mogelijk zou zijn met je huidige manier van leven. Dat zou correct zijn. (Het is trouwens je recht om te vinden dat je dat wil behouden, ik wil er geen kritiek op geven, je er enkel op wijzen.)
Als het een troost mag wezen; onze zoon gaat 3/5e en onze creche vindt dan dat hij nog vijf dagen op een jaar mag wegblijven. Unk?! En als hij daarbuiten wegblijft, dan moeten we niet alleen de normale dagprijs betalen, maar ook nog eens een extra erbovenop. Ahja, want K&G legt bij voor een aanwezig kind tot een bepaald bedrag en als jij hem niet brengt krijgen ze dat geld niet en dus moet jij ook die extra ophoesten. 1 ding is zeker; ik breng mijn kind ook als ik eens een snipperdag thuis ben. Alleen voor vakanties of ziekte laten we hem thuis. Kan ook al eens deugd doen, wat tijd voor uzelf, vind ik wel.
Onze crèche was trouwens nog privé toen wij daar inschreven. Vast bedrag per maand en dan koos je zelf of je hem al dan niet bracht. Dat heeft natuurlijk nadelen (ahja, betalen voor dagen dat hij niet gaat), maar ook voordelen, want ze zou maar 3 dagen op een jaar sluiten. Dat vond ik superhandig, want ik moet vaak op feestdagen werken. Een week voor hij moest gaan, kregen we plots te horen dat ze K&G was geworden en dat ze heel de maand augustus zou sluiten en ook tussen kerst en nieuw. Dat vind ik eerlijk gezegd nog veel erger dan moeten betalen. Hoe krijgen wij in vredesnaam ooit die periodes overbrugd?
Enfin, lang verhaal kort: ook ik heb absoluut begrip voor de nieuwe reglementen. Waarom het nodig is en waarom tot dit soort beslissingen overgegaan wordt. Maar ook ik vraag me af welke werkende ouder hier nog mee lacht.
Veerle, je hebt absoluut een punt!
En Vee, dat was dus ook mijn eerste gedachte toen ik jouw post las; als je echt weinig verdient, dan ligt de prijs in een inkomensgerelateerde crèche ook veel lager. Ik ken mensen die maar 8 euro per dag moeten neerleggen of zelfs één koppel dat maar 2 euro betaalt. Wij betalen heel wat meer dan dat, maar wij verdienen dan ook gewoon heel veel meer dan zij. Natuurlijk is het een fikse hap uit ons budget en uiteraard moeten wij ook dingen anders doen (als is het gewoon minder sparen) owv die som die er iedere maand moet liggen. Maar dat is dan omdat wij dat huis hebben gekocht waar die mensen zelfs nog niet aan kunnen denken. Of omdat wij geld geven aan allerlei medische toestanden omdat we daarin graag het beste willen, terwijl zij het moeten doen met de goedkoopste oplossingen daarvoor. Etc etc.
In Nederland ken ik trouwens verschillende mensen die gestopt zijn met werken, omdat ze exact verdienden wat ze aan kinderopvang moesten geven. Zo zot zie ik het hier gelukkig nog niet meteen worden …
Amai zeg, wat hebben wij geluk met onze creche! Is een gesubsidieerde creche en daar zijn ze nog altijd ongelooflijk soepel! Ik ben leerkracht, en in ons opvangplan staat dat dochter in de vakanties niet komt. Dus moeten we niet betalen dan. Ah ja, dat zijn geen baaldagen volgens het hoofd, dat is mijn werkrooster! Toch te zot voor woorden dat onderwijsmensen in andere opvangvoorzieningen wel zouden moeten betalen in de grote vakantie… De overheid stimuleert hen eigenlijk om hun kind te “dumpen” in de creche terwijl ze zelf twee maanden thuis zitten?
Ik vrees dat er veel zieke kindjes in de creche gaan afgezet worden… ah ja, ze thuishouden en TOCH moeten betalen??
Pas op, ik begrijp waarom deze nieuwe regeling er is maar ik vind het wel heel jammer. Een baby heeft ook deugd aan een dagje vakantie (onderzoek bewijst dat kleine baby’s stress hebben in de opvang) als mama of papa een snipperdagje nemen… en dat gaan veel mensen nu niet doen.
Ik vind het “te zot voor woorden” dat de creches 3 maanden per jaar, onbetaald, een plekje zouden moeten vrijhouden voor een kindje van een leerkracht, en ondertussen andere kindjes niet kan aanvaarden.
Ik denk dat er in die vakantieperiodes veel ouders blij zouden zijn om dat plekje in te nemen wanneer hun crèche toe is. Veel crèches sluiten 3 weken de deur in de grote vakantie of zijn toe tussen kerst en nieuw. Voor leerkrachten is dat echt een veel te rigide regeling.
Inderdaad, je maakt mij niet wijs dat een crèche die dagen niet kan opvullen. Natuurlijk niet als het last-minute gebeurt, maar veel ouders die een flexibel systeem vragen weten wel een beetje op voorhand welke dagen hun kind zal komen. Idem voor leerkrachten, die vakantieperiodes liggen duidelijk vast. Ik weet dat onze crèche, nochtans een kleine (14 kinderen), geregeld voorziet in ‘noodopvang’ van andere kindjes waar de crèche gesloten is. Die plaatsjes van kindjes die in de vakantie langer thuisblijven dan de klassieke verlofregeling zijn met andere woorden heel snel opgevuld. Zeker in gemeenten met gebrek aan opvangcapaciteit.
Ik ben leerkracht en mijn oudste dochter ging niet in de vakanties. De crèche (toen van het ocmw) gaf die plaats dan in de vakantie aan kinderen van wie de onthaalmoeder op vakantie was. Ik moest die dagen niet betalen. Nu, 9 jaar later zelfde crèche maar zelfstandig, heb ik een vast bedrag te betalen per maand, of mijn zoon komt of niet. Hij is in de vakantie dus wel geweest.
Ze kan die plek wel opvullen. Mijn eigen kind heeft deze zomer zo’n plekje gekregen, nadat de vaste crèche in jaarlijkse sluiting ging.
Als ik dit allemaal lees ben ik zooo blij met onze (prive) creche. Wij betalen 26 euro per dag. Is ons kindje ziek dan betalen we niet mits voorlegging ziektebriefje. We hebben ook 10 verlofdagen die we mits maand op voorhand door te geven, vrij kunnen kiezen. Houden we haar toch een dagje extra thuis betalen we niet de volle dagprijs maar 15 euro. Aangezien de creche 3 weken sluit in juli komen we eigenlijk wel toe met die 10 extra dagen want zoveel verlofdagen heb ik niet echt…
Als je het dan allemaal uitrekent kan je dan voor baby nummer 2 niet beter op zoek naar ook een prive creche met mss wel een hogere dagprijs maar een soepelere regeling? Want idd betalen voor dagen dat ze niet gaan doet pijn…
Ik betaal ook een vast bedrag. 25euro.. en ziektedagen met doktersbriefjes moet ik niet betalen en vakantie op voorhand doorgegeven inderdaad ook niet.. (voorlopig, want mijn kind zal pas vanaf mei 2015 gaan..)
Is dus niet IKG en voor ons veel geld wat we op voorhand wisten en dus ook ingecalculeerd hebben maar als je dan berichten leest in de media dat ze het allemaal nog wat duurder gaan maken dan ben ik toch ook bang.. Ja ik heb bewust gekozen voor mijn kind maar mensen die werkloos zijn betalen 2euro per dag.. ik ga full time werken, betaal belastingen en krijg te horen dat we nu maar eens de prijs moeten betalen van jarenlang geprofiteerd te hebben.. sorry maar ik kom net om de hoek kijken.. Ben net 4 jaar aan het werken.. Ik heb niet gekozen voor een rechtse regering die vooral de middenklas gaat lastig vallen. Dat de lasten ook eens gelijk verdeeld worden. Want 2 euro per dag meer voor mij is geen 2 euro per dag meer voor de dokter de om de hoek. Als ik de mensen hun reactie lees dat het allemaal maar normaal is.. Triest.. heel triest.
Ik lees deze blog al een tijdje en nu zou ik toch wel een graag reageren…
Wij zitten een beetje in een gelijkaardige situatie: 2 ouders die fulltime werken. Dochtertje van 2 jaar gaat naar de opvang op alle dagen behalve woendag. Dit is mogelijk omdat mijn echtgenoot dan probeert de combinatie te doen van opvang/ werken. Zo één dag spaart ons dan toch alweer 24 euro uit.
Ik lees hier veel dingen waarbij een grote zucht volgt…
400 euro niet veel? Mmm, ik vind dat een behoorlijk budget uit een standaardloon.
Sofie heeft hierboven ook meermaals aangegeven dat haar ventilatie zich vooral richt naar het feit dat je EEN JAAR op voorhand blijkbaar alles moet geregeld hebben. Het gaat niet over het feit dat bestelde dagen dienen betaald te worden. Ook hiermee heb ik het voornamelijk erg moeilijk. Stom voorbeeld: In het najaar gaan wij vaak een verlengd weekendje weg naar zo’n vakantieparkt Landal (topper trouwens 🙂 ). Wij doen dit samen met een bevriend koppel (en kindjes uiteraard). Man van bevriend koppel werkt in shiften. Kan onmogelijk in januari zeggen welk weekend past, dus bijhorende maandag en vrijdag zijn te bestellen en te betalen.
Ik hoor het je (weet niet wie) graag zeggen hierboven: “het staat je vrij andere oplossingen te kiezen voor opvang”. Euh welke? En kom nu niet af met grootouders,he. Want mijn ouders werken nog allebei voltijds. Zij vinden het zelf heel erg dat ze voor ons niet kunnen doen (constante opvang van de kinderen) wat hun ouders voor hun kinderen wel konden. Daarom dat ze dolgelukkig zijn als ze hun 45+ dagen en/of recupdagen kunnen/mogen spenderen met de kleinkinderen. Zij hebben quality time met de kleinkinderen en voor ons is het weer 24 euro uitgespaard… Tot nu…
Voor iemand die 400 euro niet veel vindt, is die 24 euro misschien helemaal niet veel, maar voor ons betekent het wel wat.
En nog even betreffende dat brood dat wel nog kan verkocht worden aan andere klanten en dagopvang die niet meer kan uitbesteed worden aan andere kinderen. Das waar… maar excuseer: als je een tweetal maand op voorhand aangeeft dat je kindje een dagje thuisblijft owv onvoorziene “andere opvangmogelijkheden”, dan kunnen werkuren ook aangepast worden. Ik werk zelf in een woonzorgcentrum in een middenkaderfunctie, dus niet als zorgkundige, maar ik zie het toch niet gebeuren dat personeel ontslagen wordt bij onvoorziene overlijdens of eventueel verhuizen van bewoners naar andere rusthuizen. Das een kwestie van organisatie. En loopt het de spuigaten uit? Ok lieve mensen, ga dan over tot een constructief gesprek en probeer een oplossing te vinden, maar hoe het het dagelijks leven in de maatschappij enkel nog maar in regels en wetten wordt gegoten… Dat maakt de mensen zuur. Van zo’n regeltjes word ik namelijk ook een beetje zuur.
En de opmerking “geniet gewoon van je kindje op zo’n onvoorziene vrije dag en denk niet aan die 24 euro”. Dat gebeurt… Ik geniet van die momenten, maar het heeft een bittere nasmaak te weten, dat ik er wel voor aan het betalen ben. Centjes die niet naar de kindjes gaan later….
Betreft: een toevoeging bij mijn eigen comment 🙂
Ik heb hierboven geredeneerd vanuit een idee dat er teveel personeel zou zijn als er teveel kindjes onvoorzien dagen zouden afzeggen. Nu lees ik dat dit vooral een probleem is voor andere kindjes die dan geen plaats zouden vinden voor opvang owv de “bezette plaatsen”. Ok, dan ben ik inderdaad te kort door de bocht gegaan, want lege plaatsen moeten er idd ook niet zijn. Maar dan nog vind ik een jaar op voorhand bestellen veel te lang. En 18 “baaldagen” te weinig als ziektedagen hier ook nog eens invallen.
Hier in Engeland betalen we 743 pond (rond de 930 euro) per maand per kind. Doordat ik een “workplace nursery” koos (ie creche van het werk) is het wel fiscaal aftrekbaar. Dus netto gaat er voor twee kinderen zo’n 1,000 pond per maand van mijn loon af. Voor mensen die geen plaats in de workplace nursery gevonden hebben loopt het op tot 900 pond per kind per maand. Geen baaldagen en geen vrijstelling voor vakantie. Eens de nursery tijd over is wacht ons de keuze tussen priveschool (6,000 pond per jaar per kind voor lager, 10,000 pond per jaar per kind voor secundair) of staatsschool (waarbij de kwaliteit afhangt van je postcode). Anderzijds betalen wij hier wel (flink wat) minder belasting op ons loon dan we in Belgie zouden betalen. Dus het is overal wel wat :-). groetjes van over het Kanaal.
Marie, deze regeling is een stuk problematischer dan de onze. Want een dure crèche maar minder belastingen, dat compenseert alleen als je een goedbetaalde job hebt. Maar wat met de mensen die wel opvang nodig hebben, maar geen loon dat negenhonderd pond kan missen?
Hoe ik het begrepen heb van een vriendin die in Londen woont liggen de lonen dan wel weer een pak hoger?
Wij hebben maanden geleden al een mail gekregen van K&G hierover. Jullie niet? Nadat het ook al in diverse kranten verschenen was overigens.
Je hebt het zelf in vorige posts ook al wel aangegeven Sofie, maar ik denk echt dat je te veel wilt. Ik heb mijn leuke job opgegeven voor iets dichter bij huis omdat we anders de opvang van onze dochter niet rond kregen. En binnenkort nemen we allebei 1/5 ouderschapsverlof op omdat de dochter naar school begint te gaan, en ik geen idee heb hoe we dat anders kunnen oplossen. We zijn al jaren niet meer op verlof geweest omdat we daar de centjes niet voor hebben…. Keuzes moeten nu eenmaal gemaakt worden, en het kind gaat dan voor op alles anders.
Los daarvan vind ik sommige comments hierboven ook wel bij de haren getrokken. 400 euro is altijd veel geld, daar moet zo smalend niet over gedaan worden. En een perfect sluitende jaarplanning verwachten voor jonge tweeverdieners met kinderen is gewoon niet haalbaar. O, en kindjes worden over het algemeen wel vaker dan 18 dagen per jaar ziek hoor. De mijne toch. Dat is al erg genoeg om daar je 20 verlofdagen op het werk aan te koppelen (maar again: kind gaat voor), laat staan als je er dan ook nog eens voor moet gaan betalen aan een plek waar ze op dat moment niet welkom zijn.
Ik dacht dat het pas zou ingaan vanaf 1/4/2015, de communicatie over de exacte datum heeft ons in ieder geval niet bereikt. Er worden hier allerlei veronderstellingen gedaan over onze levensstandaard (ja, ik weet dat wij gaan zeilen zijn e.d.), maar ik hou er stevig de knip op. Is het zo gek dat als je hard werkt, ook ontspanning verdient? Dat hoeft niet voor mij (ook al vind ik het geweldig), maar je bent met twee in een relatie. Mijn lief heeft dat echt nodig, en verdient dat ook echt.
Natuurlijk verdienen jullie ontspanning. Wij ook. Iedereen, eigenlijk. Ik wil jullie rekening helemaal niet maken.
Maar er zijn wel degelijk oplossingen voor veel problemen waar jij op je blog over schrijft. Niet altijd de leukste, dat klopt. En natuurlijk zou het fijner zijn als alles gewoon zou lopen zonder problemen. Maar er zijn wel oplossingen voorhanden.
Daar ga ik mee akkoord. Er had in wat je schreef eigenlijk niet moeten staan ‘maar dat is onmogelijk’ (nl. geen IKG-systeem) maar ‘maar dat is niet leuk’. Dan had ik geknikt in plaats van gefronst. 😉
Doordat je aangeeft hoeveel je moet betalen in het IKG-systeem, kunnen andere ouders in hetzelfde systeem wel een beetje een inschatting maken van jullie “levensstandaard” 🙂
Ik vind dat er twee discussies door elkaar gehaald worden.
Ten eerste is er de vraag over kinderopvang, dat die duur is, nog duurder wordt, dat daar meer en meer de houding heerst van ‘een kind is uw eigen keuze, los het dan ook zelf op’ – dat vind ik problematisch.
Daarnaast is de manier waarop Sofie de dingen verwoordt. Ze zegt zelf dat dit haar blog is (wat natuurlijk waar is), en ze zegt ook vaak dat ze nu eenmaal dramatisch is in haar bewoordingen. Het is dus allemaal erg persoonlijk gebracht. Dat lokt natuurlijk ook discussies uit, die dan afdwalen van het eigenlijke onderwerp en ingaan op de situatie Sofie-zelf.
Zoals bijna iedereen hier – anders zouden we niet reageren hé – heb ik over beiden mijn mening. Maar waar ik het eerste de moeite waard vind mijn mening te ventileren, vind ik het tweede eerlijk gezegd te futiel en vooral mogelijk kwetsend om een openbare comment op te geven.
Ik wil misschien wel opperen: heel veel van de ventilatie-posts van Sofie lijken neer te komen op een nogal verwarrende combinatie van hulpeloosheid enerzijds en verontwaardiging anderzijds. Dat begrijp ik niet zo goed. Ik begrijp wél heel goed dat vierhonderd euro véél geld is, en dat je dat voelt. Ik begrijp uit je levensstijl ook dat je het kan betalen, dat we ons geen zorgen moeten maken om het welzijn van jou, Basiel of Tom, maar dat je het wel voelt. Dat is normaal, en ik vind het ook verdedigbaar daar vragen bij te stellen, die niet per se meteen een antwoord moeten hebben. Wat ik niet zo goed begrijp, is dat je er niet bijzonder trots op lijkt te zijn dat het wel allemaal lukt: werken, een relatie onderhouden, moeder zijn, wonen in de stad die je belangrijk vindt. En, stom om dankbaar te ‘moeten’ zijn als het tegenzit, maar toch: dat we niét in Engeland leven, en dat er zelfs voor tweeverdieners als jullie toch een zekere tegemoetkoming voorzien wordt. Een teken van de overheid, hoe dan ook, dat ze vindt dat je niet méér je best hoeft te doen dan 22 euro per dag over te hebben. Veel geld, maar er wordt ook nog altijd bijgelegd.
Pas op pas op, ik suggereer niet dat je daarom maar dankbaar moet zijn en zwijgen. In de comments hierboven heb ik wel al voorzichtig gezegd dat ik bepaald geen tegenstander ben van (min of meer) ‘gratis’ kinderopvang. Maar dat is een andere discussie.
Maar ik begrijp niet zo goed die hulpeloosheid, die soms nog terugkeert. Het lijkt zo weinig een bewuste keuze te zijn, het lijkt alsof het je gewoon overkomt, alsof je niet anders kan. Je weet zelf ook wel dat deze post terug doet denken aan je befaamde brief aan De Coninck, dat de kans er ook nu weer is dat hij opgepikt zal worden. Maar ook toen was er die toon, waarin je lijkt te verwachten dat iemand anders, in casu quo de regering, zal ‘inzien’ dat ze fout zitten, en dat je daarop wacht. Of zoals je in je addendums van deze post doet: porties dankbaarheid, ‘besef dat we het allemaal niet zo slecht hebben’ stellen tegenover porties ‘dit vind ik niet oké’. Toegegeven: tegenover je ouders kan je best zo te werk gaan. Maar dit is politiek, en gemeenschap, en dan maak je toch beter gewoon je punt?
Ik vind dat je weinig opkomt voor jezelf, veel op de persoonlijke bal blijft spelen, en weinig zegt: hey, ik ben Sofie, ik werk, ik heb die keuze gemaakt om absurd veel te pendelen, ik heb ook de keuze gemaakt om een kind op de wereld te zetten, maar ik zou het financieel anders willen zien. Klaar. Punt.
Dit vind ik nu eens een mooie comment zie :-D. Klaar. Punt. 😀
In Nederland betaalden wij 1250 euro per maand voor 4 dagen per week opvang, altijd. Dat komt neer op ongeveer 72 euro per dag. Geen baaldagen en ook vakantiedagen die ver op voorhand werden doorgegeven werden niet in rekening gebracht. Dus altijd 1250 euro te betalen, hoeveel dagen we ook gebruik maakten van de opvang. In Nederland is kinderopvang geprivatiseerd, en dat is duidelijk te zien aan de prijzen. De Belgische prijzen zijn een stuk lager omdat de kinderopvang enorm gesubsidieerd is door de overheid, maar je gaat me niet horen zeggen dat 400 a 500 euro per maand weinig is voor een jong gezin om dat er elke maand te leggen. Ik zeg wel dat dat al reeds erg gesponsord is door de overheid, en dat veel mensen dat niet lijken te beseffen. 25 euro voor ongeveer 10 uren kwaliteitsvolle opvang voor je kind (met warm eten in, dat kreeg mijn dochter niet in de Nederlandse creche, enkel wat brood), is op zich niet zo duur. Als je een meisje van 16 jaar laat babysitten betaal je per uur veel meer, maar zo iemand is niet opgeleid om je kind te verzorgen, de opvang vindt in je eigen huis plaats… Mijn ervaring tot nu toe is dat de kwaliteit van de Belgische creche hoger is dan de Nederlandse, en dat lijkt me vooral dankzij de overheid te zijn. Ook is de tewerkstellingsgraad van jonge moeders veel hoger in België, alweer dankzij de inspanningen van de Belgische overheid. Niet dat ik nu de overheid ga aanbidden ;-), maar door even in een ander land te wonen (een buurland!, waar ze dezelfde taal spreken :-)), zijn mijn ogen wel open gegaan over de inspanningen die de overheid toch wel doet.
Ik versta het nieuwe decreet dan ook volledig. Vakantiedagen die je een maand op voorhand doorgeeft worden niet aangerekend, dus het ‘groot verlof’ dat de meeste mensen toch jaarlijks nemen, moet je niet betalen. En dan heb je nog 18 snipperdagen. Na mijn Nederlandse ervaring is dat al enorm flexibel… Ik hoop echt dat hierdoor meer mensen plaats gaan krijgen op een IKG opvang, want die strijd om daar binnen te geraken is toch vreselijk?
PS: ik ben GEEN voorstander van het Nederlandse model, de tewerkstellingsgraad bij jonge ouders is daar erg laag, daar wordt de maatschappij niet beter van volgens mij. Maar het helpt mij wel om in te zien dat de Belgische overheid wel degelijk inspanningen doet voor jonge gezinnen. Het enige voordeel aan het Nederlandse systeem is dat er genoeg opvangplekken zijn :-). (oh ja, en mijn man zijn werk sprong bij om de Nederlandse creche te betalen, anders konden wij dat bedrag er uiteraard niet leggen – vooraleer je denkt dat wij grootverdieners zijn. Ons IKG tarief in België is 17,5 euro, dus ik vermoed dat dat wilt zeggen dat ons gezinsinkomen lager is)
PS2: kinderopvang is niet het enige dat veel goedkoper is hier, je zou de ziektezorgverzekering in Nederland eens moeten bekijken… Maar als Belg zijn we het gewend om in een vrij rood stelsel te leven, dus na een tijdje besef je dat niet meer… (of het rood genoeg is (er zijn nog veel te veel gezinnen die niet rondkomen) dat is een andere discussie ;-)).
PS3: ik ben het trouwens niet eens met je vergelijking met de bakker. Je zou het eerder moeten vergelijken met een huurcontract voor een woning. Als je twee weken op reis bent, dan betaal je die maand toch ook niet de helft van de prijs? Je houdt het huis wel bezet die twee weken, er kan niemand anders in wonen. Net zoals jouw kind de plaats op de creche bezet houdt als hij/zij niet komt.
Ik besef heel goed dat wij het heel goed hebben. Maar elke keer dat ik dat schrijf, wordt het precies vakkundig genegeerd :). De situatie in Nederland is inderdaad nog een pakje erger!
J, in Nederland krijg je, als ik me niet vergis, een pak van die 1250 euro gerecupereerd via de belastingen. Maar het blijft superveel, en meer dan in België. Wat ook verklaart waarom je in Nederland amper nog full time werkende moeders vindt.
Ja in nederland is het nog duurder. Ik woonde zelf de afgelopen 10 jaar in nederland. Eén van de redenen waarvoor ik naar belgie verhuisd ben toen ik zwanger was van mijn eerste dochter is juist dat absurde systeem van kinderopvang. Daarom zou ik het ook heel erg als we in belgie ook naar zo’n systeem evolueren. Het is niet omdat het er in andere landen nog erger aan toegaat, dat we ons hier niet mogen verzetten tegen een systeem dat niet werkt.
Voor mij gaat het niet in hoofdzaak over dat maandelijks bedrag (en ja dat is wel veel), maar om het feit dat je betaald voor iets waar je geen gebruik van maakt en om de volledige inflexibiliteit van het systeem.
Ik ben het volledig eens met wat Sofinesse schrijft en hoop dat nog meer mensen dit systeem gaan aankaarten.
Ik heb het een beetje moeilijk met 1 zin, je begrijpt dat er crèches zijn met een vaste maandprijs maar zo zijn jullie niet begonnen. Als ik het me goed herinner, was er voor jullie ook eerst geen plaats in de goedkope stadscrèches en toen na een blogpost was er miraculeus wel een plekje. Fijn voor jullie, maar dat kan natuurlijk niet voor iedereen. Voor ons bleven de deuren gesloten. Dan kom je in een privé-crèche terecht waar voltijdse opvang geen 400 maar 620 euro kost, onafhankelijk van ziekte of vakantie. Echt niet omdat je daarvoor kiest, maar omdat er nergens anders nog plaats is. Maar ok, mijn kind is mij dierbaar en ik wil dat betalen als er kwaliteitsvolle zorg tegenover staat. Wat mij dus vooral stoort aan de nieuwe regeling is dat het aantal kinderen per verzorgende is opgetrokken tot 9. DAT is pas erg.
Waarom betalen mensen met een gelijk inkomen toch verschillende tarieven omdat er te weinig IKG plaatsen zijn, het ene kind is toch niet meer waard dan het andere?
Enfin, sinds april is onze dure crèche IKG geworden en dus veel goedkoper dus wij springen een gat in de lucht. Er zijn meer IKG plekken gecreëerd door de overheid en dat vind ik erg waardevol. Omdat onze uitstekende crèche anders zijn deuren had moeten sluiten wegens kan absoluut niet concurreren met het zwaar gesubsidieerde circuit. Dus de crèche kan nu verder draaien, hoera. De regels zijn wel nog strenger dan bij jullie want wij hebben enkel de snipperdagen, vakantie zelfs een maand van tevoren doorgegeven telt niet, gaat allemaal van die snipperdagen af. EN, hetgeen mij dan wel kwaad maakt (want ik ben wel akkoord met opvang vragen = opvang betalen) is dat wij op een dag dat ons kind niet komt, MEER betalen dan wanneer het wel komt, op de afwezigheidsdagen betalen wij nl het maximumtarief, toch een 5 euro meer per dag dan ons normale tarief. Daar zie ik de logica dan weer even niet van in. Maar ik vind het op zich wel fair dat het systeem ietsje slechter wordt voor de mensen die er al van konden genieten als de keerzijde is dat er meer mensen (en liefst iedereen) van kunnen genieten…
Dit is dus wat ik bedoelde met 400 euro voor fulltime opvang valt in mijn ogen mee. En daarmee bedoel ik niet dat 400 euro weinig geld is, neen iedereen moet daar hard voor werken. Maar er zijn zoveel gezinnen in Gent die ook gebruik zouden willen maken van IKG opvang initiatieven maar er is jammer genoeg niet voor iedereen plaats. En die mensen belanden dan inderdaad in duurdere privé opvang waardoor ze al snel 500-600-700 euro per maand betalen voor net dezelfde dienst (en ze heel waarschijnlijk in dezelfde loonsklasse vallen). Dat bedoel ik dus met 400 euro voor fulltime opvang valt mee. En je dus eigenlijk best blij mag zijn als je toch een goedkoper plaatsje hebt kunnen vinden.
Ik heb ook heel wat Nederlandse vriendinnen en zoals andere mensen hier schreven daar is het een pak duurder en vandaar dat ik dan ook denk dat je blij mag zijn met een relatief goedkoper opvang initiatief en de overheid doet in mijn ogen al heel veel. Want zij creëren inderdaad zoals iemand hier zei meer IKG opvang plaatsen, geven al subsidies enz.
Wij zijn gewoon allemaal veel te veel gewoon dat de overheid het wel zal oplossen en je kan in mijn ogen (maar dat is mijn persoonlijke visie en blijkbaar vinden mensen dat een enge visie) niet verwachten dat overheid voor alles opdraait.
Pas op ik zeg ook niet dat we naar de 1 kind politiek ofzo moeten gaan he, maar wel dat veel mensen (waaronder ik niet sofie bedoel of andere mensen die hier schrijven) maar gewoon in het algemeen toch beter op voorhand eens zouden nadenken wat 1 kind, 2 kinderen en eventueel 3 kinderen kosten. Zo hoorde ik laatst van kennissen een verhaal: gezin met nu reeds 1 kindje, kindje gaat naar de oma voor opvang maar eigenlijk is dat een beetje te zwaar voor oma, maar het is gemakkelijk en goedkoop voor de ouders. Nu zijn ze zwanger van kindje nummer 2 en waren ze aan het kijken om beide kindjes naar de opvang te laten gaan, want ja zoals ik hier boven schreef toch een beetje zwaar voor oma. Wat blijkt het is te duur voor die mensen om 2 kindjes in de opvang te hebben? Dan denk ik hmm daar had je toch beter op voorhand eens over nagedacht? Alle klinkt misschien cru maar in mijn ogen is het een compleet foute instelling om eerst kinderen te maken en dan maar te zien wat je er mee gaat doen en wat je dat eventueel gaat kosten. En ik weet iedereen kan tegenslag hebben in het leven en onverwachte dingen meemaken maar dat is iets helemaal anders. En ik schrok dus ook best wel van bovenstaand verhaal omdat ik dat moeilijk kan begrijpen dat je daar op voorhand niet beter over nadenkt.
Een kind is een beslissing van het hart en het hoofd. Ik heb me op voorhand grote financiële zorgen gemaakt, duizend berekeningen gemaakt. Iedereen zei “Ach, je ploetert er wel door.” Dat doen we ook, we wisten wat het begin. Basiel krijgt nu pas een broertje/zusje, omdat hij tegen de geboorte al naar school is. Allemaal beslissingen van het hoofd. Behalve dan de kindjes zelf, want met je hoofd kan je alleen maar beredeneren dat het niet haalbaar is. Maar mijn hart was veel groter….Ik wilde altijd een groot gezin, maar het zal bij twee kindjes blijven. Het hoofd. Een leven zonder kinderen, dat voorbij gaat met alleen maar gaan werken om te leven, dat zou ook zonde zijn. Ik wil niet van te veel dingen spijt hebben op mijn sterfbed. Maar jij kan toch echt niet bedoelen dat kinderen alleen weggelegd zijn voor de ‘rijke’ mensen?
Neen dat bedoel ik zeker niet, en ik zeg ook niet dat jullie er niet over nagedacht hebben. Bij een andere vriendin willen ze ook wachten met een tweede omdat de opvang kosten anders de pan uit swingen. Maar zoals dat verhaal dat ik beschreef, vind jij dat dan niet raar? Wat als oma ziek wordt of nog erger dood gaat? Dat is toch een geval van niet grondig nadenken?
En ik wil ook zeker kinderen en liefst later van geen dingen spijt hebben. Maar je kan toch ook geen kinderen krijgen en maar kijken wat er mee gaat gebeuren?
Ik heb het geluk gehad van in een gezin op te groeien waar er nooit financiële problemen waren, mijn vriend heeft wel zwarte sneeuw gezien en moet zeggen dat hij daar toch wel vaak mee bezig is. En dat hij hoopt dat zijn kinderen dat hopelijk niet moeten meemaken en het dus belangrijk vindt van op voorhand te kijken van oke wat is het budget en wat kunnen we daar mee doen.
“Alle klinkt misschien cru maar in mijn ogen is het een compleet foute instelling om eerst kinderen te maken en dan maar te zien wat je er mee gaat doen en wat je dat eventueel gaat kosten. En ik weet iedereen kan tegenslag hebben in het leven en onverwachte dingen meemaken maar dat is iets helemaal anders. En ik schrok dus ook best wel van bovenstaand verhaal omdat ik dat moeilijk kan begrijpen dat je daar op voorhand niet beter over nadenkt.”
Dit vind ik inderdaad redelijk cru, beste Hanne.
Het lijkt alsof je bedoelt dat “kinderen krijgen” alleen maar voor de rijkere onder ons zal weggelegd worden in de toekomst. Wij hebben doelbewust gekozen voor onze dochter. En nu zelfs een tweede onderweg. Ja, ook ik maak me soms zorgen over het financiele later. Nu is dat het maandelijks kribbe-geld. Later zijn dat de studies, het op kot gaan (want ik wil hen dat niet ontzeggen) en de bijhorende kosten. Ik denk zelfs al aan het feit of we hen later financieel voldoende gaan kunnen ondersteunen bij het kopen van een eigen woonst. En voor de reactie komt “dat zijn eigen keuzes die je maakt”. Neen mijn beste, dat is wat bankinstellingen op dit moment al vlakaf zeggen tegen mensen: “kunnen je ouders je niet ondersteunen?”
Maar goed, first things first: nu de kribbe! In vgl met je vriendinnen in Nederland zal dit inderdaad nog “meevallen”, maar in een comment hierboven is ook de andere kant van de medaille getoond: de scandinavische landen.
Ik ben blij dat onze dochter is ingeschreven in een kribbe waar ze de juiste zorgen etc krijgt. Ik betaal dit met graagte. Maar daar ging het niet over in de oorspronkelijke post. Het gaat over het feit dat je een jaar op voorhand niet kan voorspellen wanneer je nog eens een recupdagje kan agenderen om deze te spenderen met je kindjes…
En nog iets: 400 euro is wel veel. Voor een gemiddeld loon is 400 euro meer dan genoeg. Het zal mensen er meer en meer toe brengen thuis te blijven of deeltijds te gaan werken, maar dan krijgen we weer heel het gedoe met pensioenregeling.
Ik begreep meteen de titel van deze blogpost.
Maar dacht dat het over iets heel anders zou gaan. Over de nieuwe opvangratio, namelijk. Dat er meer kindjes per begeleider toegelaten worden volgens het nieuwe decreet. Veel meer dan in andere landen (de Skandinavische bijvoorbeeld). Wat dus ongetwijfeld een invloed heeft op de kwaliteit van de opvang. Daar zou ik mij precies eerder druk in maken…
PS Ik heb geen kindje in de opvang (ben thuisgebleven), maar is het niet zo dat die 400 euro in de maand ook fiscaal aftrekbaar is? Of vergis ik mij daarin? En als het zo is: wat blijft er dan nog over?
Die is inderdaad fiscaal aftrekbaar. Dat is natuurlijk fantastisch, maar je moet het wel eerst volledig leggen. En daar wringt al een grote schoen. Het komt pas twee jaar later terug (afhankelijk van de situatie natuurlijk), soms moet je ook nog opleggen ineens na al die belastingen 😉
je kan 11.20 euro/dag inbrengen, waar je dan ongeveer de helft van terugkrijgt zeker?
Dus er blijft voor een voltijdse dag nog grootteorde 15 euro over die je zelf moet betalen.
Om even te reageren op eerder vragen over de situatie in Engeland- ik kan enkel spreken over lonen in de academische wereld, en die liggen hier inderdaad een stuk hoger dan in Belgie. In London krijg je gemiddeld een nog hoger loon dan in Manchester, waar wij wonen, maar daar liggen de prijzen van creches en scholen nog hoger dan deze die ik eerder aanhaalde. De overheid geeft wel steun voor kinderopvang voor mensen met zeer lage lonen. We krijgen geen kindergeld sinds vorig jaar omdat we “teveel” verdienen. In het algemeen denk ik dat het beleid hier als net als in NL als resultaat heeft dat vrij weinig vrouwen fulltime werken. Het is inderdaad alleen interessant om full time te werken (vanuit een puur financieel standpunt) als je in de hogere loonklasse valt. Om even een voorbeeld te geven, in mijn buurt hier in de suburbs van Manchester ben ik de enige mama die fulltime werkt, terwijl vrijwel al mijn Belgische vriendinnen full time werken. Dus dat is echt wel een groot verschil. Ratio verzorgers kindjes ligt hier heel laag vind ik (3 kindjes per verzorger in mijn creche tot 2 jaar), daar ben ik wel heel blij mee want dat maakt echt wel een verschil voor die heel jonge kindjes. Hier gaan kindjes naar de creche tot ze met school starten rond de leeftijd van 4 jaar, dus we betalen ook wel langer de kosten. Maar een voordeel is dan weer dat we tot die leeftijd niet moeten piekeren over naschoolse opvang (creche open tot 6pm). Conclusie: dit is een heel complexe discussie en ik vind het heel moeilijk om een voor of tegen standpunt in te nemen over Engeland vs Belgie!
In plaats van te vergelijken met Nederland en Engeland, moeten we (en de Belgische politiek) misschien eens durven vergelijken met de Scandinavische landen. Daar hebben ouders (jaja, mannen en vrouwen, daar is dat de normaalste zaak te wereld) de kans om véél langer thuis te blijven na de geboorte van hun kindje, zonder dat dit hun carrière nadelig beïnvloedt. Bovendien zijn de bedrijven daar ook anders georganiseerd, zoals bijvoorbeeld met crèches gekoppeld aan bedrijven, zodat de combinatie werken – gezin veel haalbaarder is dan hier in België. Want laat ons wel wezen, heel deze blogpost gaat niet over hoeveel Sofie moet betalen, en over hoeveel vakantiedagen ze juist heeft, het gaat in essentie over hoe moeilijk het is om jonge kindjes te combineren met je werk.
Het begint al bij een positieve zwangerschapstest: we moeten onmiddellijk op zoek naar opvang, hopend dat we nog ergens een plaatsje vinden. Dan, eens het kindje er is, moeten we maar zien hoe we het allemaal geregeld krijgen, rekening houden met de nieuwe regelingen van de opvangdiensten, en uiteraard fulltime blijven werken, want we hebben gestudeerd, en er wordt van ons verwacht dat we bijdragen aan de maatschappij. Een jaar later begint de volgende stress: een plaatsje vinden voor de kleuterschool. Volgende probleem, want tegenwoording kan je als ouders niet meer kiezen naar welke school je kind gaat, je kind moet misschien zelfs naar een school die helemaal niet aansluit bij je eigen opvattingen.
Moeten we dat allemaal aanvaarden? Moeten we hier nu echt discussiëren over hoeveel Sofie nu net moet betalen, en moeten we wel zeggen dat ze ‘verwend’ is en genoegen moet nemen met minder? Of moeten we durven zeggen dat het anders en beter kan, zoals in Scandinavië? Misschien moeten we niet zeggen ‘oh, maar in Engeland is het nog erger’, maar misschien moet er gekeken worden naar landen waar het wél haalbaar is om werk en gezin te combineren, en waar de productiviteit zeker zo hoog ligt als hier in België.
Als mama van een kindje van 1, en met nummer 2 op komst, durf ik hier zeggen dat ik Sofie haar gevoel van onmacht volledig begrijp, en dat ik vind dat een aantal reacties naast de kwestie zijn. Als maatschappij moeten we meer ambitie hebben dan hoe we het nu aanpakken, moeten we de ambitie hebben dat zowel mannen als vrouwen kunnen werken en daarbij voor hun kinderen kunnen zorgen, zonder constant met de stress te moeten zitten van ‘vind ik wel een plaatsje?’ en ‘krijg ik alles wel geregeld?’. Landen als Zweden tonen aan dat het allemaal véél haalbaarder kan, dus waarom doen we dat dan niet?
Volledig mee eens 🙂
Helemaal mee eens!
Ik geef u groot gelijk. Maar in landen als Zweden ligt de effectieve pensioenleeftijd dan ook op 67 jaar. Ze werken er gemiddeld 10 jaar langer (allez, ken de precieze cijfers niet, maar hier ligt het rond de 57, dacht ik), dus als een vrouw gemiddeld 2 jaar thuis blijft op een carrière, is dat nog 8 jaar langer werken dan hier. Dan is zo’n systeem betaalbaar. Als we willen vergelijken, moeten we het totaalplaatje vergelijken.
volledig mee eens!
Die één verzorgster per 9 kinderen is inderdaad het allerergst aan heel het decreet. Als je daarover begint na te denken…. Terwijl die eerste jaren van een kind net zo belangrijk zijn voor zijn verdere leven.
Sofie,
Je geeft hier nogal wat commentaar op het decreet en de politiek, maar ik vrees dat je toch ook naar je creche (of in dit geval misschien Stad Gent) moet kijken.
Wij zitten ook met een wat starrer systeem, maar onze chreche doet helemaal niet moeilijk over veranderingen, zolang die op tijd zijn doorgegeven.
Misschien steekt jouw creche zich weg achter dat decreet om niets van flexibiliteit meer toe te laten.
Pfieuw, er is hier al heel wat geschreven, gezegd en geargumenteerd over de kinderopvang, maar ik wou toch ook nog even mijn ding erbij gooien 🙂
Wij hadden het geluk om op 3 plekken terecht te kunnen met ons toekomstig kind. Maar, alle 3 de plekken waren niet inkomensgerelateerd.
Volle pot te betalen dus. Dat is heel wat als je 5/5 je kind ergens wil achterlaten.
Dus, wij hebben een redelijk zware knoop doorgehakt. Of dan vooral ik eigenlijk.
In plaats van 5/5 opvang voor het kind te voorzien, gaan wij voor 3/5 omdat dat financieel het meest haalbaar is.
Ik zet een stap achteruit op mijn werk en ga (voorlopig voor een jaar) 4/5 werken en de oma springt 1 dag in de week bij (ik weet dat heel veel mensen die optie niet hebben en wij bij de lucky ones zijn, geloof mij).
Nu, ik kies er zelf voor om 4/5 te gaan werken en heb dus voor mezelf de beslissing gemaakt dat mijn kind vóór mijn carrière mag gaan. Maar anderzijds was het ook gewoon realiteit dat wanneer ik mijn kind 4 of 8 dagen per maand thuis kan laten van de crèche, dit financieel een pak draaglijker is en deze beslissing dus zeker ook financieel beïnvloed is geweest. En dat vind ik eigenlijk een beetje jammer.
Wij hebben ook de stap naar 4/5 werken gezet, allebei. Dat betekende dat onze kinderen beiden 3 dagen per week naar de crèche gingen. Nu ze allebei naar school gaan, betekent het dat ze nooit naar de opvang gaan. Met financiële argumenten had het bij ons weinig te maken. We zagen het gewoon zelf niet zitten om onze kinderen zo weinig te zien. Ik denk niet dat een kind eronder lijdt als je het 5 dagen per week naar de crèche stuurt, dat niet. Maar ik wou gewoon zélf meer tijd bij mijn kinderen doorbrengen dan maximaal twee uurtjes per avond en twee dagen in het weekend.
Bovendien is de extra tijd die je daardoor krijgt, de rust die het brengt, het feit dat je eerst met hen kan spelen en dan pas aan de avondrush begint (koken, eten, opruimen, kinderen in bed krijgen) me zoveel meer waard dan het feit dat mijn collega’s 5 dagen op 5 een beroep op me kunnen doen. Soms krijg ik daar commentaar op (‘je kinderen gaan heus niet doodgaan van de opvang! die van mij gaan zooo graag!’) en dan haal ik mijn schouders op. Ik zit ‘s avonds liever 5 boeken voor te lezen aan mijn zoon en mijn dochter te helpen met haar DoReMi. Maar dat is een persoonlijke keuze, ik vind niet dat mensen zich verplicht moeten voelen om het ook zo te doen.
ik denk ook dat je crèche zich wegsteekt achter het decreet om zo star te zijn. De crèche waar mijn dochtertje gaat is ook inkomensgerelateerd en daar is de regeling toch een stuk soepeler… moet je zeker niet voor een volledig jaar reserveren, je kan dit gemakkelijk per maand doen als je wil… Maar je kan niet meer de dag zelf afbellen, daar wordt een dag voor aangerekend, je kan niet meer bijvragen wat vroeger wel kon etc… Mss toch eens rondkijken voor een alternatief?
Dag Sofie,
Eerst en vooral moet je zeker al deze comments helemaal niet persoonlijk nemen! Je biedt met je blog een platform aan voor een duidelijk erg relevant thema waar veel ouders blijkbaar graag hun ervaring/mening ook eens over kwijt willen, en ook graag die van anderen eens lezen. Niemand twijfelt aan je integriteit en realiteitsbesef, en je respect voor je kinderopvang en de mensen die er werken. Wie zijn hoofd boven het maaiveld steekt… 🙂 Wees vooral maar trots op je blog dus, en wat je er mee te weeg brengt. Mijn bewondering heb je alleszins.
Persoonlijk ben ik een sterke aanhanger van de “niet klagen, maar keuzes maken en doen”-mentaliteit die hier al vaak aangehaald wordt, gewoon omdat het leven al zo kort is, te kort voor negatieve energie. En happy mama’s zijn happy baby’s (in en buiten de buik ;)). Verder behouden voldoende maatschappijbesef (=dit blijven allemaal luxeproblemen voor de (gewone) middenklassers, sorry maar zo is het) en relativeringszin mij ook van de dagelijkse verleiding om in het grote bad met zelfmedelijden te duiken, iets waar we allemaal vaak toe verleid worden, en al zeker als je mama wordt (zo ervaar ik persoonlijk toch).
Korte schets: mijn zoontje gaat 4/5 naar de opvang, wij betalen 23 eur per dag (niet IKG) die aan het begin van de maand vakkundig van onze rekening worden gehaald door de domiciliëring die wij moesten ondertekenen toen ik vijf weken zwanger was (het voorschot voor de eerste maand (=een jaar later) mocht enkele weken later…). Eerste ziektedag is altijd betalend, ook al zijn er dagen over van de 20 baaldagen die we hebben. Terwijl die laatste moeilijk op te krijgen zijn, want onze opvang sluit elke schoolvakantie een week (behalve de herstvakantie), elke brugdag en vier (!) weken in de zomer. Ik heb zelf 22 verlofdagen per jaar. You can do the maths… Om 18u gaat de tent ook dicht, terwijl ik dan meestal net van achter mijn bureau kom en nog een uurtje mag rijden. (=allemaal eigen keuze en duidelijk toen we aan de kleine snotter begonnen en kozen voor deze opvang, dit is geen klaagzang)
Financieel is dit een serieuze brok uit ons budget en praktisch een gedoe. MAAR, en nu ga ik misschien erg belachelijk overkomen door héél praktisch te worden, deze zaken primeren voor mij:
– Onze opvang is een warm, gezellig plaatsje waar ze veel knutselen, zingen, zo veel als mogelijk buitenspelen, vers koken, … Er hangt geen flatscreen-tv (dit zag ik in een andere opvang!), elke dag worden verhaaltjes voorgelezen en wordt er gedanst. Soit, peuter-heaven zeg maar 🙂
– Elke morgen wordt mijn zoontje met vele zorg aangepakt, wordt gevraagd hoe het gaat met hem. In zijn schriftje lees ik zijn doen en laten, en krijg educatieve tips (ok, soms iets TE buttelend maar soit :)). Wij mogen ook zelf rondlopen in de opvang en er staan ‘s morgens koekjes en koffie klaar, naast een groot dagboek dat je kan inkijken over het reilen en zeilen van wat er overdag gebeurt, incl. foto’s.
– Flesjes en boterhammetjes mogen ‘s morgens gewoon meegegeven worden. Zo kan mijn zoontje om 7u20 rustig starten met zijn ontbijt samen met de andere ukkies gezellig in een kringetje terwijl ik al onderweg naar het werk ben. Geen rush voor hem, geen stress (en opkuis, sorry :)) voor mij.
– Zo kan ik nog even doorgaan.
– Dit alles wordt gerealiseerd door twee zelfstandige dames met ongeveer 15 kindjes in totaal. Eentje daarvan is nu zwanger en loopt hoog risico op CMV. Als zij stopt, heeft ze zo goed als geen inkomen meer. Moest ze elders gewoon in dienst zijn, zat ze al lang op haar gemak in de zetel thuis en dat voor de komende 11 maanden. Dat is pas een kl*te-systeem denk ik zo!
Dus conclusie voor mij: je hebt groot gelijk dat je onlogische en onmenselijke kronkels in de wetgeving aankaart! Maar laat je dag/week/maand er niet door vergallen, voor alles is een oplossing en aan het einde van de dag wordt het geluk van je kleine man en zijn ouders door heel andere dingen bepaald. Of zou zo het toch moeten zijn.
Succes meid!
PS: Nog een kleine aanvulling op decreet-niveau (ipv boterhammenniveau zoals mijn reactie hierboven :)): de onlogische kronkels zijn er om aangekaart te worden, absoluut. Maar al bij al ben ik blij dat we leven in een maatschappij waar emancipatie gefaciliteerd wordt. Ik ben geen feministe, maar zou het niet zien zitten om aan de haard te zitten. Gelukkig voorziet onze maatschappij dat vrouwen het werk van andere vrouwen (sorry voor de gender-veralgemening hier) aan een al bij al betaalbare prijs kunnen overnemen (kinderopvang, dienstencheques, …). Anders waren we gewoon allemaal dik gesjareld, daar aan onzen haard! 🙂
Ik vind die nieuwe regeling verschrikkelijk… en dan denk ik vooral aan de kindjes. Wat ik dacht dat ging gebeuren, gebeurt effectief. Mama’s brengen hun kindjes naar de opvang terwijl ze zelf vakantie hebben. Vriendin van me werkt in het onderwijs, en zoon is vier dagen per week geweest in de vakantie! Erg is dat…
Pas op, ik spreek niet over een keer een snipperdagje, als mama verdien je dat ook echt, een keer een kinderloze dag, heb ik ook al gedaan 🙂 maar er zijn zoveel mensen waarvan de baby nu gewoon quasi standaard gaat terwijl de ouders thuis zijn (“ahja, er is toch voor betaald!”). Bij de vriendinnen van me die dat doen, vraag ik me toch soms waarom ze dan kinderen nemen? Om een paar uurtjes per dag mee bezig te zijn? Uit heimwee naar dat simpelere, kinderloze bestaan?
Dat slaat toch nergens op? Dus als je voltijds werkt, dan is het ok om je kind 5/5 te brengen, maar als je thuiszit (bijvoorbeeld als leerkracht in de vakantie) dan is het niet ok om je kind te brengen, om wat voor reden dan ook?
Er is geen enkel onderzoek dat uitwijst dat een kind dat vaak naar de crèche gaat, er slechter aan toe is, hoor. Ik vind dan ook dat ouders die hun kinderen vaak naar de crèche sturen, daar niet mee moeten inzitten. dat ik mijn kinderen niet voltijds heb gestuurd, heeft enkel te maken met wat IK wou, niet met een eventuele angst dat ik ze niet gaf wat ze verdienden.
Ik begrijp wél dat ouders die graag bij hun kinderen zijn tijdens de vakanties, moeite hebben met het bedrag dat ze daar nu voor moeten neertellen. Dat is inderdaad echt niet leuk.
Aan de andere kant vraag ik me af welke regeling haalbaar is voor ouders én crèche. Moet je als crèche genoegen nemen met ouders die te pas en te onpas hun kinderen sturen? Dat is toch niet realiseerbaar? Waar ligt de grens? Moet drie keer per maand ‘spijbelen’ kunnen? Wie gaat de crèches betalen voor die dagen?
Ja dat snap ik ook niet…..betalen moet je toch, maar dan liever met mijn kind bij mij….
Je blog telt maar echt mee als spammers je reactievenster gevonden hebben! Proficiat! (Zie reactie hier boven de mijne…) 🙂
Wat je hier beschrijft vind ik een gevolg van de keuzes die je maakt. De samenleving is op een bepaalde manier georganiseerd en daarover kan je je informeren. Nadien kan je zelf beslissingen nemen om binnen deze context te leven volgens de prioriteiten die je stelt.
Toen ik mijn man “gevonden” heb en we wisten dat we kindjes wilden, hebben we bewust gekozen en beslist om niet te ver van onze beide ouders te wonen. We werken beiden in de hoofdstad en gezien de files en ons werk leek ons dat het beste omdat ze zo konden inspringen in de opvang. Niet alleen ’s avonds omdat bij ons de creches sluiten om 18u en we dan nog niet thuis zijn maar ook financieel (2 kindjes voltijds in de opvang, dan kon ik beter stoppen met werken). We hadden ook graag in Gent gewoond… Als we daar nog eens zijn, mijmeren we erover maar dat blijft bij 1x/jaar. We hebben onze keuze gemaakt, we leven er mee ; gelukkig en tevreden.
Ik werk ook voltijds omdat ik altijd een onafhankelijke vrouw heb willen zijn en blijven. Je weet maar nooit wat er gebeurt. Ook vind ik dat professioneel bezig zijn mij een vorm van voldoening geeft, objectief gezien en dat is belangrijk voor mij. Ik heb echter geen droomjob, integendeel. Hoewel ik onlangs nog van werk ben veranderd is het nog altijd geen droomjob. Geld speelt mee voor mij, in belangrijke mate. Mijn droomjob zou me niet veel opleveren daarom heb ik ervoor gekozen om in de hoofdstad en in een andere sector te werken. Mede daardoor wonen wij nu in een mooi, groot huis (vinden wij toch;-)) met een grote tuin op “den buiten” waar er veel plaats is voor ons gezin en feestjes en BBQ’s voor en met onze vrienden en familie. Het steekt soms dat mijn job niet super is, maar het is de keuze die ik heb gemaakt. Ik leef er mee ; gelukkig en tevreden.
Ik besef dat ik niet alles kan hebben in het leven. Sommige mensen misschien wel maar daar wil ik me niet aan spiegelen.
PS1 Wij hebben 2 kindjes van 1.5 jaar verschil die samen naar de creche gingen (tot vorig jaar). Een creche met een maandforfait of ze nu gingen of niet. Geen IKG, ca 29 euro/dag, geen korting voor tweede kind. We hebben véél dagen betaald dat ze niet gingen wegens ziekte of omdat ik verlof had. Ik heb er niet te veel bij stil gestaan.
PS2 De economische return van de F16 vliegtuigen was heel groot. O.a. dankzij die goeddraaiende economie hebben wij een (relatief) betaalbare kinderopvang.
Ik ben het daar grotendeels mee eens, Natalie, maar ik denk dat het voor Sofie nu lastig is omdat ze de nieuwe opvangregeling niet op voorhand kende. In die zin had ze niet echt een keuze. Ik versta dus ook wel dat ze daar niet blij mee is.
je betoog dat het voor mensen in ploegendiensten ed niet te doen is kan ik volgen, maar als je 18 baaldagen én vakanties niet in rekening gebracht krijgt, is het voor jullie zelf dan echt zo’n groot verschil?
maar goed, ik ben Nederlandse, zo’n systeem lijkt me sowieso al heel fijn. Ik betaal €75,- per dag x 3 dagen x 52 weken per jaar x drie kinderen. Krijg wel terug van de belastingdienst, maar netto blijft het echt meer dan €22,- per kind per dag.
in nederland verdien je ook meer dan in belgie, dus enkel de dagprijs vergelijken zegt nog niets.
Iets helemaal anders maar misschien kan het de meerkost van de duurdere kinderopvang compenseren : al eens nagevraagd om je lening voor je huis te herzien? Wij hebben gisteren nieuw contract getekend (bij dezelfde bank) en moeten elke maand nu 52 euro minder afbetalen wegens voordeligere interestvoet
Ik heb eens een vraagje mijn zoon en zijn vriendin zijn uit elkaar sinds 4 weken en hebben een regeling getroffen voor de klein dat ze week om week bij de ouders is . Dus Co ouderschap mijn zoon en zijn ex vriendin wonen 60 km uit elkaar dus hij kan onmogelijk de klein daar naar de creche brengen . Nu zegt de creche tegen de mama ja dan zal jij voor iedere dag dat ze hier niet is 20 euro moeten betalen !!! Sorry dus een creche kan hier zomaar zeggen hoe de ouders hun regeling moet treffen . Dus als je een scheiding hebt wat ge op voorhand niet plant en ook niet kan inplannen moet ge toch de creche blijven betalen klopt dat ???
Ik wil de Della Taylor-leningen voor mij waarderen op een lening van € 4000. Als u een dringende lening nodig heeft, vermijd dan oplichting door nepgeldschieters en solliciteer via een echt leningbedrijf via e-mail Yawnerstaylor@gmail.com
Goededag. Voor alle doeleinden een lening nodig? Heeft u een financieel probleem? De garantie van Bridge Finance is gebaseerd op het verlenen van financiële diensten aan klanten tegen gunstige rentetarieven. Onze leningen zijn eenvoudig en snel. Neem vandaag nog contact met ons op om de lening te krijgen die u nodig heeft. Elke lening met een rente van 2% kunnen wij aanpassen aan uw budget. Als je geïnteresseerd bent, neem dan nu contact op (peterhelps01@outlook.com)