Pas op, ik begrijp dat wegen onderhouden moeten worden en ik ben ongelooflijk blij dat het ook gebeurt. Alleen begrijp ik de spreiding ervan niet altijd even goed. (De financiering ook niet altijd, waarom voeren wij niet zo’n ding in dat je moet kopen als je bv door Oostenrijk rijdt? Of is dat te kort door de bocht. Misschien. Waarschijnlijk.) Ik woon al meer dan tien jaar in het fantastische Gent en rij al meer dan zeven jaar elke dag naar Antwerpen. Maar sinds kort een paar maanden is het wel heel moeilijk om mijn stad uit te rijden. (‘In’ gaat nog net iets vlotter, maar ‘uit’ is echt een ramp.)
Voor u mij veroordeelt omdat ik een verschrikkelijke ecologische voetdruk nalaat door elke dag zoveel kilometers te vreten: ik heb echt geen andere keuze. Eén van mijn dromen: met de fiets gaan werken. Maar radiostations in Vlaanderen liggen nu eenmaal in Brussel of Antwerpen, dus ik moet me sowieso gigantisch verplaatsen. Het is bovendien geen job waarbij je veel eisen kan stellen of thuis kan werken, dus ik moet echt naar Antwerpen. Ik ben dolblij met mijn job, dus we doen dat. Ik zou natuurlijk ook van Gent naar Antwerpen kunnen verhuizen, maar u begrijpt dat er andere dingen meespelen zoals vrienden, familie, het werk van je partner, je goed voelen waar je woont, een baksteen in de maag en ga zo maar door. Mijn geliefde stad verlaten voor mijn job: voor mij (en voor mijn gezin) echt een brug te ver.
Openbaar vervoer is – jammer genoeg – echt geen optie. Er ligt nochtans een spoorweg naast Nostalgie. Moest ik de trein nemen, dan zou ik op een bepaald moment kunnen zwaaien naar mijn bureau. Heel jammer dat het vanaf dat punt nog meer dan een halfuur duurt voor ik ook effectief op dat bureau zou aankomen. (Trein rijdt namelijk sowieso eerst naar A’pen Centraal, waar ik dan de tram zou moeten terugnemen richting Linkeroever.) Bovendien begin ik op een uur te werken, waarop het openbaar vervoer nog maar net wakker wordt. Ik zou er dus nooit op tijd geraken, laat staan dat ik me er bij zou neerleggen dat ik dagelijks dubbel zo lang onderweg zou zijn. Het zou met openbaar vervoer naar de 3 à 4 uur pendelen gaan, terwijl het nu schommelt tussen 1u30 en 2u – op normale dagen. Dat vind ik al meer dan genoeg. Ik betaal me werkelijk blauw (als ik alles van een heel jaar autokosten samen tel, dan is het meer dan 1/3 van mijn loon. En de auto wordt ALLEEN maar gebruikt om te gaan werken) aan mijn eigen mobiliteit, maar hoe graag ik ook zou willen, het kan niet anders. (En hoe hou ik mijn hart vast voor de aangekondigde stijgende dieselprijzen, oh boy). Op zich is het hier even naast de kwestie.
Want ik wou eigenlijk een potje zagen over de wegenwerken in en rond Gent. Ik woon in de Brugse Poort en moet ’s morgens voor dag en dauw zo snel mogelijk op de E17 richting A’pen geraken. Dat kostte me vroeger (let wel: om 5u) precies 7 minuten. Via de coupure naar de Zuid, om daar vlot de E17 op te rijden. Die weg kan ik nog minstens tot eind oktober niet gebruiken, want de B401 wordt gesaneerd. Alle begrip voor natuurlijk, maar op- en afrit Gent Centrum is dus een paar maanden buiten gebruik.
Wel jammer dat er op hetzelfde moment ook gewerkt wordt aan de volgende afrit: Gentbrugge. Ik weet niet precies wat ze daar allemaal doen (de situatie wisselt ook wel eens), maar ook daar geen vlotte doorstroming.
Het andere alternatief vanuit de Brugse Poort is via de Muide. Maar helaas, ook daar werken. De Gasmeterlaan en Nieuwevaart liggen al maanden in het stof, sinds een paar weken is de Nieuwevaartbrug ook volledig afgesloten. Als ik dus via de Muide wil rijden (de enige vlotte weg op dit moment), moet ik omrijden via de Begijnhoflaan. Die kan ik deze week ook alleen via een omweg bereiken, want de Bevrijdingslaan ligt eveneens toe. Geen drama allemaal. Wel lastig dat als ik dan uiteindelijk op de R4 arriveer langs de Weba, ik opnieuw in werken zit. Tot mei 2015 gaat het daar over versmalde rijstroken. Zucht.
Ik kan eventueel ook de grote omweg via de R4 – E40 – R4 – E17 nemen, maar dat kost me elke dag nog meer kilometers (en dus geld) en tijd (en dus stress). Dat is echt een gigantische omweg.
Ik vergeet hier trouwens nog een heleboel werven (werkelijk, de halve stad ligt open), maar dit zijn diegene waar ik persoonlijk het meeste last van heb. ’s Avonds kan ik de nieuwe afrit aan de Coca-Cola nemen naar de R4 (richting Eeklo), maar daar is geen oprit-alternatief. En ik heb begin hier ook niet te zagen over de uren die ik deze week al verloren ben op de E17 rond Sint Niklaas, want ik begrijp volledig dat een wegdek vernieuwd moet worden.
Ik wou het allemaal gewoon even kwijt. Dat er wat begrip is voor mensen die niet anders kunnen dan met de auto te gaan werken, ook al is dat een dure en onaangename keuze. Dat ze in het vervolg misschien niet alles tegelijkertijd dicht gooien. Of zitten we nu voor de komende 20 jaar safe?
Wij wonen niet in een grote stad. Integendeel. We wonen in een dorp met een 300-tal inwoners. Ze gingen de toegangsweg naar het dorp vernieuwen. En terwijl ze toch bezig waren deden ze de tweede ook. We hadden drie dagen (langer duurt dat niet in een dorp) de keuze: of een overtreding begaan of thuis blijven.
😉
Ik ken Gent nog niet zo goed (hoewel ik er al 2,5 jaar woon) maar is de op- en afrit UZ geen optie?
En de Expressweg (E34) Zelzate-Antwerpen? Geen optie? Als je dan toch langs de Weba rijdt, kan je evengoed de Kennedylaan blijven volgen tot in Zelzate en dan de E34 naar Antwerpen? Of kom je Antwerpen verkeerd binnen dan?
Als ik op de R4 geraak, dan ben ik door het ergste heen. Het zou dan wel heel zot zijn om nog extra kilometers om te rijden via de E34 :). Die werken op de E17 zouden volgende week gedaan moeten zijn. Maar via de E34 is nog een paar tientallen kilometers om, dus nee bedankt :).
Ja ik heb het zelf nog eens bekeken op googlemaps en ‘t is idd een enorme omweg… In mijn hoofd was het precies minder ver 🙂
alléé, best dat ik het hier lees dat “onze” oprit B401 niet toegankelijk is. Als ik zaterdag naar Gent kom…Veel succes ermee, ik kan geloven dat het een enorme frustratie is.
Iedereen neemt UZ, dus ook dat is geen optie
Wij zijn wel verhuisd in functie van het werk. Ik mis Gent soms wel, vooral het ‘spontaan iets gaan drinken en altijd wel iemand tegenkomen’. We doen ook minder aan cultuur en uitgaan sinds we in een dorp wonen (maar dat kan ook met de twee kleine kindjes te maken hebben natuurlijk). Nu ja, als ik ‘s morgens met de fietskar mijn twee koters afzet in de crèche en daarna een halfuurtje door de polders naar mijn werk fiets, prijs ik mezelf toch gelukkig. En ‘s avonds zijn mijn werkzorgen weggefietst als ik mijn kinderen ophaal. En ik heb meteen al een beetje ‘gesport’ ook 🙂
that’s the spirit!
meer dan 1/3 van uw loon voor de auto? ‘au’ dat doet pijn seg.
Ik vind het heel opvallend dat er zoveel werken tegelijk bezig zijn in Gent. Zou het toeval zijn dat de schepen van mobiliteit een groene is?
Ik heb het geluk dat ik wel met het openbaar vervoer naar mijn werk in Brussel kan geraken. Ik mag er niet aan denken dat ik dat traject elke dag met de auto zou moeten afleggen. Veel moed nog, want het ziet ernaar uit dat de werken nog wel enkele weken zullen blijven aanslepen.
Ik woon aan de andere kant, aan afrit Gentbrugge, waar inderdaad ook alles open ligt, mensen halsbrekende toeren uithalen (spookrijden, over volle witte lijnen rijden, draaien waar geen zinnig mens zou durven draaien) en iedereen de afrit neemt, maar de oprit richting Antwerpen dicht is (enfin, toch voor de kant van waar ik kom. R4 is het nu voor mij, maar voor jou niet echt een optie, wellicht). Horror dus. En ja, het zou nog wat zijn als de andere op- en afritten makkelijk toegankelijk waren, maar dat is duidelijk niet het geval. Fietsen is een complete nachtmerrie. En ja, ik kan nog altijd met de fiets naar de Colruyt, langs een weg die nu drie keer zo lang is en kweetniethoeveel gevaarlijker.
Dus ja, ik zaag in mijn hoofd ook een eind weg, terwijl ik altijd tegen mijn kinders zeg: “Ge moet niet zagen over iets waar ge niets aan kunt doen.” But still, I feel your pain. “Voorjaar 2016, dat is nog lang, hé, mama?”. Jaat, kinders, dat is nog lang. *zucht*
Ik ben nog zo eentje uit Gentbrugge. Eentje die zo goed alles met de fiets doet en zo al sinds het begin van het jaar ettelijke keren verrast werd door een onderbroken stuk straat op de route. De Brusselsesteenweg spant de kroon, met onderbrekingen die je makkelijk 2 km doen omfietsen van de colruyt, een paal midden op het nieuwe fietspad en een levensgevaarlijk vernieuwd kruispunt waar auto’s nog voor de lichten mogen afslaan en je als fietser maar zelf moet zien hoe je veilig over geraakt. O ja, woensdag waren er ook nog kermiskramen die elke zijstraat tot aan het keizerspark blokkeerden… Adem in, adem uit, aan alles komt uiteindelijk een eind?
Het is momenteel een ramp in Gent om ergens te geraken of weg te geraken.
Ik hou mijn hart al vast voor volgende maand, terug de schooldrukte… dat gaat nog wat worden!
Op- en afrit UZ Gent is druk, maar wel te doen, Sofie. Misschien eens proberen waard?