Ik loop een beetje achter, maar ik doe dus ook mijn best voor #100happydays. Eigenlijk is dat iets waar ik de laatste jaren mijn best probeer voor te doen, met wisselend succes. Ik durf nogal eens last te hebben van een halfleeg glas, dus dit is een topdracht voor mijn innerlijke pessimist. Want ik heb zoveel dingen om gelukkig over te zijn. Ik heb alleen maar dingen van deze week opgelijst. Zelfs maar een paar, want mijn hoofd is soms vaak wat zeef-erig.
*Een man die mij traag ziet rondrijden en zegt: “Zoek je parking misschien? Wacht, ik ben die witte auto in die straat. Maak een toertje en ik zal op je wachten. Ik ga zo wegrijden.” Zo sympathiek, ik kreeg het er echt warm van.
*Mensen die ik graag zie en die goed nieuws brengen. Twee keer deze week al, twee keer!
*Mijn stem voor dag en dauw opwarmen door kei hard mee te zingen met de Nostalgie Big 5 Nederlandstalige cd. I love you Gordon, kon ik maar even bij je zijn.
*Twee keer in de auto stappen en toevallig ‘ons’ liedje horen. Romantisch. Melig, maar ja zo zijn wij ik.
*Een zoentje vragen aan Basiel, die dat dan ook doet en meteen zijn hoofd ook draait naar papa. Evenwicht in de kusjes, megaschattig.
*Op uitstap gaan met collega’s, in de geschiedenis stappen en trots zijn. Jaren heb ik ervan gedroomd om bij de radio te werken , tot het bijna abstract werd. Maar toen werd het echt. Ik schuif nu toch op heel regelmatige basis de microfoon open, maar het blijft een topgevoel. #100jaarradio
*Werkdates met Matthias Sercu. Wat een crème is me dat zeg. Ik keek al graag naar Marsman, maar nu ben helemaal verkocht. En als je nog eens iemand nodig hebt in één van je volgende topreeksen, I am here boy.
*voor het eerst OOIT met mijn lief alleen op vakantie gaan. Vijf nachten, drie volle dagen. We zijn al eens weggeweest zonder kind maar dat was met vrienden (binnenkort nog eens trouwens, te decadent voor woorden), maar nog NOOIT alleen met elkaar. In ons TGV-verhaal was daar precies niet genoeg tijd voor. Maar nu dus wel. Menorca, here I come.
*De eerste vakantiedag van 2014 (ik lieg, ik was ook al eens thuis op 28 maart). Maar na lange werkweken, lange werkdagen, weekend- en feestdagprestaties. Nu twee vrije dagen. Op te souperen in het geweldige gezelschap van mijn geweldig lief. Me love.
*Pasen is al even geleden, maar ik wou het toch nog delen. Kindjes die op zoek gaan naar chocolade eieren, dat bezorgt mijn hart grote sprongetjes.
