Dagen waarop we met z’n drieën nog een beetje in bed blijven liggen, om rustig wakker te worden. Wij toch, want dat kleine monster kan meestal niet wachten om aan de dag te beginnen.

Dagen waarop mijn lief een grote toer gaat lopen, zodat ik rustig drie wasmachines kan wegwerken en met mijn zoon kan spelen. Dat allemaal terwijl op de achtergrond mijn favoriete opgenomen (en heerlijke foute) tv programma speelt. (Vitaya is my best friend)

Dagen waarop ik daarna zelf klaarsta om te gaan spinnen en aangekomen in het fitnesscentrum merk dat ik geen slot bij heb voor mijn fiets. Waardoor ik noodgedwongen moet terugkeren naar huis, met het schaamrood op de wangen omdat mijn lief nog had geroepen “vergeet het slot niet mee te nemen he”.

Dagen waarop we de zon schijnt en we beslissen om dan maar de fiets te nemen om wat frisse lucht op te snuiven, wat schoolafstanden te bekijken, een verse kip van het kraam te gaan halen en nog te stoppen in de gloednieuwe supermarkt die de hele zondag open is. (Trouwens: vals plat met een volle fietskar (kind + boodschappen) is bijna even fel als spinning)

Dagen waarop Basiel een lange middagdut doet, zodat mijn lief en ik echt tijd kunnen maken voor elkaar. (Zalig!) En ik daarna zelfs nog een heerlijk bad kan nemen, terwijl hij naar het opgenomen voetbaloverzicht kijkt.

Dagen waarop ik mijn valies mag maken, omdat ik over drie dagen vertrek op Nostalski. En dat de vriendin die meegaat ook nog even langskomt om te bekijken hoe goed we eruit zien in onze geleende skikledij. (En hoe we toch gaan proberen te diëten als we ginder zijn)

Dagen waarop we gezellig samen eten, lachen, onnozelheden uithalen. Waarop ik door mijn mannen om 20u30 in bed wordt gestopt, omdat ik de volgende dag om 4u45 moet opstaan om radio te maken. (Vanaf nu zit ik elke dag tussen 8u30 en 10u met De Hits van Vandaag, ge komt toch eens luisteren?).

Dagen waarop ik daarna onmiddellijk in slaap val, met een heerlijke glimlach op mijn gezicht.

Lege zondagen. I love them.