Dus ik heb morgenavond een presentatie. Het is altijd mijn natte droom geweest om ooit het gala van de gouden schoen te presenteren (terwijl ik helemaal niet van voetbal houd, maar het gouden oog doen ze nu eenmaal niet meer, dus ja). Ik doe dat gewoon echt heel graag. (Als je mij wil boeken, stuur gewoon een mailtje :-))

Er zijn heel stijve presentaties, compleet met galakleed en al. En er zijn er van het lossere type, waar ik het publiek net niet vraag om op hun kop te gaan staan (ze zouden het nog doen, believe me). Als ik moet kiezen tussen impro, acteren en presenteren, dan weet ik het wel. Presenteren is mijn meest natuurlijke habitat, daar voel ik me echt thuis.

Enfin, morgen ga ik het voor het eerst doen samen met mijn lief. En het is compleet met galakledij en al. Geweldig. Ik heb dus gisteren een uur voor de spiegel staan paraderen in al mijn kleedjes. Vanavond doe ik dat nog eens over voor het lief, die dan zijn oordeel mag vellen. Over de jaren heen heb ik zo een paar jurken verzameld. In de solden schaf ik me er soms eentje aan voor weinig geld of ik ga al eens langs bij vriendinnen. Want ge kunt geen twee jaar op rij hetzelfde kleed aandoen voor hetzelfde jaarlijkse concert, dat is echt not done.

Mijn laatste heb ik bij de vorige wintersolden gekocht. Het zit strak aan de borsten, met speciale bandjes en al, maar van daaruit gaat het vrij los naar beneden. Perfect volgens de regels van Trinny & Susannah. Ik weet nog dat ik me er redelijk moest inmurwen, maar dat het wel goed zat eens ik het kleed aanhad.

Gisteren doe ik dat ding aan en het glijdt gewoon over mijn lijf. Ik sta er nog niet meteen bij stil. Ik krijg de rits dicht zonder mijn adem in te houden, ik kan er nog een radslag mee doen, zonder risico op scheuren. Ik denk “maar allez, dat dieet is kei tof.”

En dan besef ik het. Dat verdomde kleed raakt alleen maar mijn balkon. Het spande een halfjaar geleden en nu is er plaats over.

 Inderdaad. Zwart op wit. Ik werd plots geconfronteerd met het bewijs dat mijn borsten gekrompen zijn. Auw. Ik wilde wel graag wat vermageren, maar daar niet e maat. Dedju.