Dus een tijdje geleden kreeg ik het plots in mijn hoofd om de zolder te verbouwen. Plots is wat overdreven. We wisten altijd wel al dat er iets mee moest gebeuren, het was alleen niet de bedoeling om er meteen zo drastisch voor te gaan. Maar het gat werd me plots te veel, het gat moest daar weg.

Ik leg het even uit. De zolder is op dit moment één grote ruimte, met een vaste trap ernaartoe. Maar boven op de zolder is die trap niet afgewerkt met een leuning, het is gewoon een gat. Een megagevaarlijk gat, waar je kan in vallen en kei hard je nek kan breken. Op zich is het een klein wonder, dat gezien mijn wereldberoemde onhandigheid, ik nog geen been of teen gebroken heb op die trap.

Maar ik kreeg het dus in mijn kop. En als het in mijn kop zit, dan zit het niet ergens anders, als u begrijpt wat ik bedoel. En er was ook onmiddellijk een plan.

De ruimte wordt opgedeeld in twee delen. Het grootste deel wordt een volledige en volwaardige (slaap)kamer, het andere gedeelte wordt een bureau/overloop. Dat betekent concreet dat er een veluxraam moet gestoken worden, dat er muren + deur geplaatst moeten voor de (slaap)kamer en dat er aan de andere kant een muurtje en ingewerkt bureau komt. Op die manier, exit gevaarlijk gat.

Na een periode van offertes en aannemers aanspreken, hebben we beslist. En het zou normaal gezien even duren, maar plots moesten we beslissen of ze al dit weekend mochten komen. Of anders pas over een maand. Nou. Ja. Dit weekend dan maar.

Toch lichte paniek in de fabriek. Want op dit moment is de zolder onze verzamelplaats van rommel. Er staan bepaalde meubels die uit de weg moeten. De crime scene moet ontruimd worden. Zo snel mogelijk, want vrijdag staan ze hier al met gybroc. Slik. Vrijdag al.

Daarboven komt nog dat we van garage moeten wisselen (dat is nog een ander verhaal, maar we konden plots een goedkoper exemplaar bemachtigen vlak naast ons huis ipv een paar straten verder) en dat onze agenda bomvol zit. Paniek in de fabriek dus. Een klein beetje maar.

Maar mijn lief zegt dat alles goedkomt. En ik geloof hem.

(Maar toch, als u kaboutertjes heeft, stuur maar naar de Brugse Poort)

Op algemene aanvraag. Let niet op de rommel. En het is eigenlijk ook wel groter dan het lijkt op deze foto.