Melk, dat gaat er in als niks. Van de borst, van de fles – hij slokt het naar binnen. We zitten zelfs al in de fase dat meneer zijn fles zelf vasthoudt. Melkmuiltje, for sure.
Tot zover het goede nieuws. Want als we het hebben over vast voedsel in vloeibare vorm, dan is het wel even een ander verhaal. U weet nog dat ik ongeveer gecrasht ben door dat klein ventje al werkend van exclusieve borstvoeding te voorzien? U weet nog dat ik daardoor een maand vroeger dan ik had gewild, toch naar patatjes ben overgeschakeld (op 5 maanden om precies te zijn), in de hoop dat hij toch iets minder moedermelk zou nodig hebben. Ik bedoel, dat was het plan.
Maar waar iedereen dacht dat Basiel ook van al dat andere lekkers zou smullen, was iedereen fout. Niet. Hij wil het gewoon niet eten. Dat de eerste groentepap op 24 november niet bepaald een succes was, daar maakte ik me niet druk in. Maar ondertussen zijn we een week of acht later en gaat er nog steeds geen lepel in.
Ik heb me eerst strikt aan de regels gehouden, een groente per keer. Om het gewoon te worden. Maar ondertussen hebben we die regel ook overboord gegooid. En is ook fruitpap de revue gepasseerd, omdat het misschien ook kon dat hij een zoetebekje was. Everything. Maar niks. Als er een lepel in de buurt komt, houdt hij zijn lippen stijf op elkaar. Als je er toch in slaagt er een lepel in te duwen (in een moment van baby-onoplettendheid bijvoorbeeld), krijg je het mooi weer uitgespuwd in je gezicht.
Dat we elke keer baby en zijn vierkante meter moeten schoonmaken vind ik niet erg, maar dat hij anderhalve maand later nog steeds niks wil eten, baart me toch een beetje zorgen. Hi j kan niet blijven leven op melk.
Volgens mij ligt het probleem vooral bij de lepel trouwens. Want ik heb ook al geprobeerd om hem melk te voederen via datzelfde instrument, en ook dat weigerde hij pertinent. Terwijl melk er anders bijzonder vlot ingaat. En vandaag heb ik hem fruitpap gevoederd door er telkens zijn tut in de deppen (bij wijze van test). Hij spuwde zijn tut niet uit, en wel integendeel. Het is dus niet dat hij het niet lust. Maar o wee als je met een lepel en diezelfde fruitpap afkomt. Dan klemt hij zijn lippen stijf op elkaar.
En ja, ook al potjesvoeding geprobeerd (wat me her en der geadviseerd werd), maar het effect is net hetzelfde. Zijn lippen zijn verzegeld, blauw politielint is er niks tegen. En als je toch binnengeraakt, spuwt hij het uit.
Ik ga nu proberen om groentepap/soep te maken en hem dat in een fles te geven. Alweer als test. Maar hij kan moeilijk in de refter op school zijn eten uit een papfles drinken, het is wel degelijk de bedoeling dat hij gewoon uit een brooddoos kan eten. Of in het schoolrestaurant, whatever. Maar wel als een grote jongen.
Maak je geen zorgen, zegt iedereen, dat komt wel. Maar ten eerste ben ik daar in het algemeen totaal niet goed in (al ben ik meestal wel erg rustig als het op mijn kind aankomt, maar al de rest van het leven: stress in het kwadraat), ten tweede vraag ik me dan af wanneer het wel komt. Ik bedoel, ik ben al acht weken geduldig. Ik vind dat best flink van mezelf. Dikke duim ja.
Maar het ventje is ondertussen dik zes maanden en ik zou toch wel graag hebben dat hij stilaan zijn mond opent als we met een lepel lekkers afkomen. En er ook van eet. Liefst ook met smaak, maar ik wil niet hebberig zijn. Eten met een vies gezicht, daar kan ik ook mee leven. Dus ja mama’s en papa’s, wat zijn uw ervaringen en tips? Smijt maar. We kunnen er maar van leren.
Oh ja. Had ik al gezegd dat hij ooit 5 hapjes knolselderpuree gegeten heeft op de crèche? Toen ik hem de volgende ochtend bracht kwamen binnen de twee minuten drie verschillende mensen enthousiast aangelopen “Basiel heeft gisteren 5 hapjes gegeten!”. Wereldnieuws was het in De Bron. (Het hoeft niet gezegd dat ik ondertussen geen knolselder meer kan zien, daar wij dachten daarin het magische antwoord gevonden te hebben. Not.)
Is het best van me toch zorgen te maken, beginnend zo? Andere trucjes of lepe moves om het vast voedsel toch in zijn maag te krijgen. Ze zijn welkom. Alvast bedankt en smakelijk.
– Ah ja, Rapley hebben we ook al geprobeerd, zonder veel succes.
– Spelen met de lepel (met een zonder voedsel in de buurt): check. Hij heeft dan niet echt schrik van de lepel, maar er is nog altijd eten overal behalve in zijn mond.
Misschien hem eens zelf laten knoeien in eten met een lepeltje of een lepeltje als ‘speelvoorwerp’ geven om dan met een identiek lepeltje hem erna te proberen eten te geven? (als een oorlogsslagveld opruimen toch geen probleem is voor jou nadien 😉 )
Je moet niet bang zijn, als hij op de kleuterschool komt zal hij zeker in staat zijn om ‘deftig’ te eten. 🙂
Gewoon een beetje geduld hebben denk ik en het vooral niet forceren.
Rapley. zelf laten eten.
Mijn schoongrootmoeder (grootschoonmoeder?) zei ooit dat een van haar kinderen ook niet van een lepel wou eten. Ze maakte dan zo vloeibaar mogelijke groentepap en vergrootte het gat in de papfles wat. En zo ‘at’ dat kind wel.
Ik besef dat het geen blijvende oplossing is, maar misschien kan het dienen als overbrugging.
En toch eens langsgaan bij een kinderarts? Al is het maar om gerustgesteld te worden?
Succes!
Ik sluit me bij I aan, al eens Rapley geprobeerd, gewoon een stuk gestoomde broccoli of wortel in het handje en zien wat er gebeurt. In het begin waarschijnlijk niet veel maar zo vermijd je het lepel-gedoe. En hij zal wel eens starten, nog geen achttienjarigen gezien die alleen melk drinken, maar na 8 weken zou mijn geduld toch ook op zijn.
Ik zou het niet forceren, gewoon blijven aanbieden en geen overdreven aandacht aan schenken als hij niet wil. Dat doe ik hier ondertussen al een klein jaar met de dochter die weigert om stukken fruit te eten. de aanhouder wint. Hoop ik 😉
Ik zou zeker ook rapley uittesten!
kwam hier ook om rapley te noemen, maar ben niet de eerste zie ik.
groente en fruit van de lepel gingen ze hier overigens pas beter eten nadat ze pap als ontbijt kregen en zo wenden aan vaste structuur.
succes.
Dochter van 9 maanden is ook geen lepelfan. Rapley lukt wel, geen grote hoeveelheden, maar beter niets. Als je er vragen over hebt, mail je maar. Succes ermee!
Hmmm… Hier geen ervaring met Rapley, maar het lijkt mij het proberen waard.
Wat doet hij met een lepel als er geen eten op ligt, steekt hij die dan wel in zijn mond?
Het lijkt misschien vergezocht, maar eens met een andere lepel proberen dan de blauwe op de foto? Wie weet vindt hij geel een smakelijker kleur?
Rapley dus. Zelf niet voluit geprobeerd, maar klinkt goed.
En dat hij daar in het begin niet veel van binnen heeft, geen probleem. Die groente/fruitpapjes bij ons komen er in het begin ook hetzelfde uit als ze er in gaan. Baby’s halen voedingstoffen toch vooral uit melk.
En eerst de fles, zodat de honger weg is en daarna nog eens een lepel aanbieden?
ik denk dat je een aantal opties hebt, rapley is zeker een poging waard en heel vloeibare pap in een bekertje of een fles met heel grote opening. Maar als je echt het idee hebt dat er iets mis gaat, kan je ook eens langsgaan bij een logopedist. Dan kan hij/zij eens nakijken of alles ok is. Soms kan het zijn dat de tongriem een beetje te kort is en dat kan heel snel verholpen worden.
Zelf zachte brokjes laten eten, hem laten spelen met een lepel (helemaal buiten de eetsituatie dus) zodat hij het eerst niet door heeft dat hij het waarschijnlijk zelf in zijn mond steekt? Er is ook een nummer van K&G waar ge met zo’n vragen terecht kunt hé. Ge krijgt dan gratis en voor niets advies. Kan handig zijn.
Wel opletten met K&G. Bij ons had een verpleegster ons wijsgemaakt dat we op vier maanden MOESTEN starten met groentepap omdat onze zoon anders een ijzertekort zou riskeren. Na wat opzoekwerk bleek daar niets van aan. Ik heb dus gewacht tot 6 maanden.
Maar ze geven ook nuttige tips, hoor. Ik wil niet te veel zagen over K&G. Ze hebben ons ook al vaak geholpen, tenslotte.
ondertussen al heel wat ervaring opgedaan met voedingsproblemen allerhande (als mama en als logopediste) en het eerste dat ik je aanraad is: experimenteer met verschillende lepels! brede, smalle, korte, lange lepels. kleurtjes kunnen soms ook ineens als “interessant” beschouwd worden.
eenmaal hij je een lepel in zijn mondje laat steken, lepel omlaag duwen op zijn tong. dat stimuleert hem om tegendruk te geven en zijn mondje te sluiten.
succes!
ik kan je niet helpen, maar 8 weken proberen vind ik wel ferm
heb je al eens geprobeerd met de tut? Of neemt hij die niet? Een vriendin van me had hetzelfde probleem en zijn gebruikt de tut als lepel, duurt wel lang, maar misschien eens het proberen waard? Succes!
Onze oudste dochter (inmiddels 7 jaar) wilde niet overschakelen van melk naar patatjes. De lepel was niet het probleem, wel de voeding. Alles spuwde ze er kokhalzend weer uit. Wanhopig werd ik ervan. Toen zei de kinderarts van KenG dat we moesten bouwen op smaken die ze wel at. En dus deden we een schep groentenpap in een normale hoeveelheid melk gedurende twee dagen, toen twee scheppen groentepap in de melk, enz opbouwen. Dit was het enige dat wel lukte. (en het was een verademing na het papkotsen). Succes, en ik hoop dat je de werkmarathon overleefd!
Geen tips helaas. Fruitpap gaat hier super vlot, groentepap niet. En nu zitten er ‘stukjes’ in, en dat vind ons madam helemaal gruwelijk.
Dus ik lees ook even de reacties, je weet nooit of er iets helpt 🙂
Lees al een tijdje mee op je blog en vond dit nu eens het uitgelezen moment om te reageren. Heb een beetje hetzelfde meegemaakt met mijn zoon. Die weigerde ook alle vaste voeding. Melk geen probleem, maar geen vaste voeding. Het is bij ons iets beter gegaan toen hij zelf de lepel kon hanteren. Maar eigenlijk was het probleem bij hem dat hij geen gepureerde en gemengde dingen wou eten. En kleuren waren ook belangrijk. Dit klinkt echt belachelijk, hé… maar mijn zoon heeft heel lang alleen op RONDE rijstkoeken, rijst, pasta en kip geleefd. Allemaal mooi apart gescheiden. Op twee eet hij nu ook groene groentes (brocolli en bonen) en gele (maïs en paprika). Maar zoals jullie met de knolselder wisselt het nogal eens. Hij kan een hele week alleen maar bonen eten en dan drie maanden weigeren. Probeer er eens iets van patroon in te zien? Misschien heeft hij ook iets tegen bepaalde kleuren, vormen, texturen… ?
En oja, onze kinderarts zei ook dat vaste voeding het eerste levensjaar niet zo heel belangrijk is. Wij zijn ook gewoon een tijdje gestopt met vaste voeding. Kan ook gewoon zijn dat hij er nog niet klaar voor is? Ik weet niet, hé, ik zeg maar wat. 😀
Succes!!
Appelmoes proberen…dat ging er hier bij alledrie in . Goed vloeibaar en eerder gieten dan schepjes geven.
Maar ja…de boekjes schrijven het anders voor hé…ik heb me daar , behalve bij mijn eerste kind nooit veel van aangetrokken en zie eens…ze zijn 14 , 12 en 4 en NORMAAL. ;-))
Verbaasd dat je de volgende tips nog niet in je crèche hebt gekregen… Hoe ouder kindjes zijn, hoe moeilijker het vaak is om te starten met groentepap omdat ze hun mondje niet meer reflexmatig opendoen als er een lepel aankomt. Dus een aantal praktische tips die zichzelf al bewezen hebben:
1. hoe krijg ik een lepel in een kind? Maak een redelijk stevige pap, ze moet lekker aan de lepel blijven kleven als je die ondersteboven houdt. Best dus ook een diepere lepel zodat de pap niet over de randen komt. Dan steek je de lepel, ondersteboven, van links naar rechts wiggelend in zijn mondje ( een klein beetje duwen en forceren is vereist maar doordat je de lepel ondersteboven te houden doe je hem geen pijn.)
2. hoe zorg ik ervoor dat hij het goedje inslikt? In het begin moet je een beetje vertrouwen op zijn slikreflex. Je houdt een tutje de aanslag! Haalt de lepel uit zijn mond en duwt het tutje erin. Waardoor hij spontaan begin te zuigen. ( een beetje hetzelfde systeem als tutje in pap doppen maar dit gaat iets sneller en hij leert de lepel kennen en associëren met eten)
3. Immens veel geduld! De gouden regel is… bij elke maaltijd een half uur proberen!
Afhankelijk van hoe koppig hij is duurt het een paar maaltijden voor hij spontaan zijn mond zal opendoen. Het kan zijn dat je het tutje nog wat langer moet gebruiken omdat hij lang alleen aan de fles heeft gedronken en de manier nog niet kent om vast voedsel naar binnen te krijgen.
Veel succes ermee!
ik heb de andere tips niet gelezen, maar weet dat een kind van 1 gerust nog 75% van zijn voeding uit melk mag halen. maak_je_geen_zorgen. echt.
en verwacht ook niet van rapley dat hij dat op een week tijd kan. overigens kan je dat best combineren. zet hem gewoon bij elke maaltijd mee aan tafel en voorzie fingerfood. Grote stukken, want in het begin pakken ze dat in hun hele vuist en moet het dus groot genoeg zijn zodat er nog een stuk uitsteekt.
En je kan hem ook al leren om van een beker te drinken en zo soep en smoothies geven.
En verder, nog eens: laat het los. kijk naar je kind, volg hem en heb vertrouwen.
Als je nog een leestip wil, begin dan met Stefan Kleintjes (Borst tot boterham)
Stomme tip, misschien. Maar verschillende soorten lepels proberen?:-) Nee? 🙂
Wij zitten met hetzelfde probleem (al 5 weken aant proberen).
is het dan uiteindelijk gelukt? En hoe?
Toch blij dat we niet de enige zijn met dit probleem 🙂
Hey,
Wat ben ik blij om dit te lezen ook al is dit van een tweetal jaren geleden. Hier zijn we nu al een 7 tal weekjes aan het oefenen en ik herken het hele verhaal. Ik probeer zelf rustig te blijven en te zien wat er komt. Binnenkort vraag ik het eens na bij kind en gezin en daarna zien we wel…
*zucht van opluchting* ons kleine meid is dus nie zo heel anders dan andere kinderen :). Borstvoeding loopt heel vlot, ze is nu 7 maanden, en drinkt nog goed. Al ben ik sinds een week of 2 ook een of 2 voedingen aan het vervangen door een fles poedermelk… Afkolven tussendoor vraagt precies meer van mijn lijf dan live voeden. Maar die patatjes dus …. pfff Ze zit al heel lang mee met ons aan tafel en toont superveel interesse voor wat wij eten, ze grijpt er naar met haar handjes… als we niet snel genoeg zijn, hangt ze vol met wat op ons bord ligt. Ze brengt het niet naar haar mond maar speelt er mee. Op zich heeft ze geen probleem met de lepel: ze neemt hem gemakkelijk in de mond en zuigt erop alsof het een speen of zo is. Maar eens ze door heeft dat er iets a la patatjes of zo op ligt, spuwt ze alles uit. We zullen nog maar wat proberen en het speels houden zeker? 🙂