De bel gaat. Ik doe open, want mijn lief is bang van onaangekondigde belgeluiden. Ziet dat er iemand aan de deur staat die met zielige puppy-ogen iets probeert te verkopen, dan kan hij daar niet aan weerstaan. Zo heb ik al een verstopt plantje gevonden (hij was gezwicht voor een marginaal wijf die rondkomt met lelijke planten) en heeft een vriendin hem onlangs moeten redden van de ‘brandweer die kalenders verkocht’. De kerel had trouwens geen enkel brandweer-ding bij zich en was redelijk gepensioneerd (of zag er zo uit), dus we hebben sterk onze twijfels of hij wel van de brandweer was. En ik ben blij dat we geen stomme kalender van 10 euro hebben om bij het oud papier te gooien.
Anyways. De bel gaat, ik doe dus open. Onze bejaarde buurman van een paar huizen verder staat voor de deur. U hoeft hierbij niet te weten dat hij zijn pyjamabroek aanhad, maar dat was wel het geval. En hij had ook een fles een champagne bij.
“Ja, goeiendag. Sorry voor het storen, maar een oude man uit Mariakerke heeft dat bij mij afgegeven omdat jullie niet thuis waren. ’t Schijnt dat er hier een kindeke geboren is. Het is van een grijze man op de fiets uit Mariakerke. Voor jullie.”
– “Euh. Ik ken geen oude grijze man uit Mariakerke. Dat zal wel niet voor ons zijn.”
“Jawel, het was zeker voor jullie. Allez, ik geef het ook maar af he. Die mens stond bij mij voor de deur. Veel plezier ermee he.”
– “Euh ja. Bedankt dan zeker. Ik heb geen idee van wie het is, maar ja bon.”
En de versleten pyjamabroek was weg. De dag ging voorbij. We zetten een viergeslacht samen voor de foto, aten kroketten en cake en lieten onze zoon gewillig bewonderen. Toen waren we weer thuis. En de bel ging. De buurman stond weer voor de deur.
“Ja, dat is nu heel ambetant. Maar die fles was eigenlijk niet voor jullie. Het was voor de andere buren, voor hun huwelijksverjaardag of zo. Ja, enfin, ik zou ze terug moeten hebben.”
Chance dat we ze nog niet soldaat hadden gemaakt. En beste grijze, oude man uit Mariakerke, misschien toch best een kaartje voorzien de volgende keer. Santé.
hahaha grappig!
haha. en had hij de tweede keer ook nog zijn pyjamabroek aan?