Om eerlijk te zijn, heb ik daar zelfs geen halve seconde moeten over nadenken. Borstvoeding is voor mij heel uiteraard. Als ik nog eerlijker ben, wringt mijn moederhart altijd een klein beetje als ik aanstaande moeders hoor zeggen dat ze voor flesjes gaan. Dat ze het zelfs niet willen proberen. Ik wil hier uiteraard niemand op de tenen trappen en ik weet dat kindjes met flesvoeding ook groot geraken.
Maar ik ben dus voor. Ook al heb ik ondertussen geweldig veel horrorverhalen voorgeschoteld gekregen. Van de meest verschrikkelijke tepelkloven tot nog veel ergere borstontstekingen (allemaal redelijk normaal uiteindelijk), tot zelfs dat ene verhaal waarbij een halve borst moest worden weggesneden. Horror dus.
Maar zelfs die bloederige verhalen, kunnen me niet van gedacht doen veranderen. Ik ben nogal vastberaden en gemotiveerd om daar volledig voor te gaan. Op aanraden van Lien ben ik dan ook even langs geweest bij een lactatiedeskundige, om zoveel mogelijk problemen te vermijden door de baby alvast goed aan te leggen. Waar het allemaal begint.
En zij heeft ook niet geprobeerd om iets te verbloemen. Er zijn ‘nadelen’ aan borstvoeding.
– Borstvoedingskindjes slapen minder snel door. Heel plastisch uitgelegd door de lactatiedeskundige trouwens. “Ofwel stop je je kindjes ’s avonds vol met een dik pak friet zodat het zeker geen honger krijgt tot de volgende ochtend. Ofwel geef je het een gezonde, lichte maaltijd. Sneller honger, maar veel beter”. Samen met de illustratie dat een babymaagje niet veel groter is dan een grote knikker, begreep ik het wel. En ja, ik ben bang voor het gebrek aan slaap. Maar toch.
– Ik besef dat het ook iets langer zal duren voor mijn borsten weer een erotische trekpleister worden. Maar gelukkig heb ik een fantastisch lief die dat allemaal begrijpt, en dat mij daarin steunt. Aangezien hij zelf vol allergieën zit, zijn die eerste antistoffen voor Hugo extra belangrijk.
– Het valt allemaal op mijn schouders, ik kan mijn borsten niet even uitlenen aan mijn lief. Dat betekent dat ik altijd zal moeten opstaan voor voedingen. Ja, dat besef ik. En ik weet ook dat ik het in begin precies alleen maar met melken ga bezig zijn. Maar ik ben dan ook thuis, terwijl mijn lief gewoon meteen weer moet gaan werken. En ik hoop een geweldige adrenalinerush. (Bovendien zijn er wel veel andere dingen die de papa wel kan doen, ik maak me daar geen zorgen over)
– Je kan niet overal met je borsten gaan bloot zitten, maar met enige discretie ben ik toch niet snel geneigd om me daar door te laten doen. Dus vrienden en familie, niet gegeneerd zijn, ik ga borstvoeding geven in jullie gezelschap. Met een dekentje en een goede beha, bereik je al veel. Ik heb gewoon weinig zin om me op te sluiten.
En uiteraard zijn er ook voordelen, anders zouden we die hele melkfabriek gewoon negeren. Dat begrijpt u. En ik wil u graag overtuigen.
– Ook al is er niks mis met flesvoedingkindjes (ik ben het levende bewijs), blijkt uit honderdduizend onderzoeken dat het gewoon veel beter is voor je kindje. Het is natuurlijk. Het bevat veel antistoffen.
– Als het eenmaal vlot verloopt, dan wordt het heel gemakkelijk. Je hebt je eten altijd bij – gratis en voor niks – en het is altijd op temperatuur. Geen gezeul met flesjes.
– Het is natuurlijk en het lijkt me heel erg leuk om te doen. Voor de verbondenheid met de baby, bijvoorbeeld. Om die unieke band die we nu delen, nog een paar weken/maanden verder te zetten. Dicht bij elkaar.
– Gezond. Het is gewoon goed voor het kindje. En het is de natuur.
Dus nogmaals, ik weet niet waar ik aan begin. En ik wil niemand veroordelen, iedereen heeft zijn eigen goeie redenen om het wel of niet te doen. Maar ik was toch redelijk in shock toen iemand me vroeg of ik ‘mijn borsten naar de knoppen ging helpen door borstvoeding te geven’ of de mensen die roepen dat ‘de papa nu ook wel eens uit zijn kot mag komen en hij nu wel ’s nachts mag opstaan’. Het is namelijk geen wedstrijd. Het is zoeken naar een evenwicht. We gaan helemaal door elkaar geschud worden, maar ik vertrouw erop dat we met alle veranderingen ook wel een nieuw evenwicht zullen vinden. Hoeveel mensen hebben het ons al voorgedaan? Ah voila.
Maar ik ga Hugo dus aan de borst hangen. En ik ga dat proberen toch drie maanden vol te houden. We zien wel hoe het gaat, maar ik ben erg gemotiveerd. En wordt daarin gesteund door mijn lief, ook niet onbelangrijk.
Maar ik ben wel curieus, hoe ging dat bij u?
Ik had een volgens de vroedvrouwen ‘echt borstvoedingskindje’ (iets met de manier waarop ze drinken), dat ging eigenlijk ineens goed. Helaas moesten we dat na een dag stoppen en heb ik daarop 2.5 weken enkel gekolfd, maar ook dat ging ok. Nadien deed het kind verder alsof hij nooit iets anders gedaan had 🙂 In het begin doet dat wel wat pijn (Lansinoh zalf hielp geweldig goed en ooh, dit ook: http://www.mothermates.com/, gewoon te krijgen bij de apotheek), maar verder heb ik zelfs geen vervelende kwalen gehad. Het kan zonder horror 😉 Enige nadeel hier: het kind dronk om de 2u (kleine baby, klein maagje…), ook ‘s nachts. En dat heeft hij làng volgehouden. De hormonen trekken u daar gelukkig wel doorheen. Succes ermee!
Je vergeet nog één niet onbelangrijk voordeel 😉 nl.: BV zou goed zijn om die zwangerschapskilo’s vlugger kwijt te geraken (niet dat jij daar een probleem mee zal hebben, eigenlijk)
Ik ben ook grote voorstander van BV, maar ik kan je geen positief verhaal erover geven. Tepelkloven die zeer pijn deden. Ik heb maanden afgekolfd (maar met plezier). De fout lag bij het aanleggen (ontdekte ik pas veel te laat) en de slechte begeleiding in het ziekenhuis.
Maar mocht er nog een tweede kindje gekomen zijn, zou ik het direct opnieuw doen met de kennis die ik nu heb. Je doet er goed aan een lactatiedeskundige te raadplegen. Met de juiste begeleiding zou BV geen probleem mogen geven, denk ik. Veel succes!
Ik heb in totaal mijn 3 kinderen meer dan 6 jaar borstvoeding gegeven en telkens heb ik moeten zeggen ‘nu is het genoeg, kind’. Echte horrorverhalen heb ik niet gehad. Wel eens een borstontsteking bij de eerste, maar motivatie en goede begeleiding is bij jou duidelijk aanwezig, dus ik denk dat dat bij jou wel goed komt. Gewoon erop vertrouwen dat er voor elk probleem een oplossing is. Weten dat het natuurlijk is. Dat je dat echt wel kan. Dat het lastig kan zijn, maar dat je goed omringd bent. En echt niet aanmodderen als de baby niet goed drinkt, maar efkes laten checken door iemand die er veel vanaf weet. En voor de rest, gewoon doen wat je denkt dat goed is en je hoofd niet laten zot maken. Uiteindelijk speelt je baby ook een belangrijke rol in dit alles, en niemand weet hoe hij het zal doen. Maar niettemin, ik hoor graag dat je zo gemotiveerd bent. Go, girl!
Helaas na 3 weken ‘moeten’ stoppen… elke keer Menno huilde van de honger huilde ik mee omdat ik wist dat het weer pijn ging doen (lees kloven…)… de dag dat ik gestopt ben, was de opluchting heel groot maar het schuldgevoel des te groter. Gelukkig heeft Menno de overstap naar flesje goed doorstaan en de papa was heel blij dat hij ook mee kon voeden (het opstaan was iets minder leuk, haha!).
Vind het super dat je het al wilt proberen, want inderdaad ik ben ook niet zo happy als ik hoor dat mama’s er onmiddellijk vanuit gaan dat ze hun spruitjes met flesjes willen voeden… maar hé ook die mama’s zullen hun motieven hebben!
Ga ervoor en hopelijk lukt het je om 3 maanden vol te houden.
Oh ja, wat erotiek betreft, ook al stopte ik met borstvoeding na 3 weken, mijn borsten hebben nog veel langere tijd ‘eigendom’ van Menno geweest, maar ja dat hoort bij het mama en papa worden zeker… en je bent nog niet bevallen, dus hij kan er nu nog van genieten hehe.
Ik heb een goeie 3 maand borstvoeding gegeven, niet heel lang… tot ik opnieuw aan het werk ging. Vooral de eerste weken heb ik gevloekt en gehuild! Kwaad op mezelf omdat ik dacht iets verkeerd te doen. Ons zoontje was bij momenten enkel rustig te krijgen door hem aan te leggen, maar als daarbij de tranen je in de ogen springen van de pijn heb je er snel genoeg van. Uiteindelijk heb ik mn lief in volle colère naar de apotheek gestuurd omdat ik de wanhoop nabij was, die Lansinoh zalf heeft dan gelukkig veel pijn weggenomen en zo is het geleidelijk aan goed gekomen. Ik zo blij dat ik het volgehouden heb en niet heb opgegeven! Je moet er echt wat in komen, en je baby uiteindelijk ook.
Ach ja.. iedereen heeft zo zijn verhaal, bij sommigen lukt het van de eerste keer prima, anderen hebben dan wat minder geluk..
Allesinds… met jou enthousiasme zal het zeker wel lukken! Zoals Oon al zei… laat je hoofd vooral niet zot maken en geef niet onmiddelijk op als het even tegenslaagt.
Ondertussen is er hier een tweede kindje op komst en twijfel ik er geen seconde aan om opnieuw borstvoeding te geven! Ik neem nu ook mn ouderschapsverlof op om het nog een beetje langer te kunnen rekken 🙂 Veel succes!
Ikzelf heb nooit geen borstvoeding gegeven en dat was, in tegenstelling tot wat sommigen misschien denken, ook een zeer bewuste keuze. En het feit dat mensen soms het gevoel hadden dat ze mij daar moesten op aanspreken wrong soms toch ook een beetje aan mijn moederhart. Precies of iemand die de bewuste keuze maakt om voor flesvoeding te kiezen minder mama zou zijn of zo. Enfin, ik ben zeker niet op mijn tenen getrapt hoor, en het is nog minder mijn bedoeling om het hele debat ivm flesvoeding versus borstvoeding weer eens open te trekken. Maar ik wou toch eens effe mijn kant van het verhaal toelichten 🙂
Het berichtje van Karen zou ik zelf kunnen geschreven hebben… Ook ik heb de twee meisjes enkel flesjes gegeven. Ik heb daar heel goed over nagedacht en achteraf geen spijt van eigenlijk.
Met alle respect voor die lactatiedeskundiges enzo… maar toch erger ik me vaak aan hun verhalen. Alsof borstvoeding alleen maar super en flesvoeding alleen maar slecht is. En flesvoeding alleen gegeven wordt door marginale, egoistische moeders. Ik denk trouwens ook dat het melkpoeder anno 2012 helemaal niks (meer?) te maken heeft met “een dik pak friet”, maar bon. (waarmee ik niet ontken dat borstvoeding vast beter is)
Maar hey, ik vind het super dat je voor borstvoeding kiest… Dat gaat allemaal lukken, en mochten er toch wat ‘obstakels’ zijn, ben je gemotiveerd genoeg om die erbij te nemen en te overwinnen, da’s duidelijk. Veel succes!! x
Ik heb twee keer borstvoeding gegeven en dat ging prima. Geen horror, geen kloven en twee goede slapers. (minstens 4 uur tussen) De eerste had 4 maanden en de tweede 6 maanden gekregen, tot ik weer ging werken…
Als je zo gemotiveerd bent zal het wel lukken. Het enige waar ik voor moest uitkijken was paprika in mijn eigen voeding: dat gaf iedere keer krampjes.;..
Ik vond dat ook allemaal vanzelfsprekend, en dat is eigenlijk ook altijd als vanzelfsprekend blijven gaan. Ik heb wat miserie gekend ja, spruw doet ook écht pijn, maar ik heb eigenlijk nooit getwijfeld of ik wel zou doorgaan.
Bovendien had ik ook niet veel extra nadelen: Fien dronk al een kwartier ofzo na de geboorte gelijk een echte, ik heb nooit échte kloven gehad (het ging ernaar toe maar ik heb ze nog kunnen tegenhouden), ik heb nooit een échte borstontsteking gehad (idem), Fientje sliep al na drie maanden volledig door van tien tot zeven, enzovoort.
Dus ja, ik twijfel ook deze keer écht geen greintje, integendeel, daar kijk ik nu eens enorm naar uit zie, naar dat kleine beesje aan mijn borst…
Oei, die vergelijking met een ‘pak friet’ vind ik er zwaar over. Beetje overdreven om vandaag de dag zo’n vergelijking te maken en te insinueren dat melkpoeder zo slecht is. Ik ben pro bv, maar heb toch de nodige kritische bedenkingen. Ook bij al die zogezegde ‘onderzoeken’ dus. Maar die discussie zou ons te ver leiden :-).
Ons borstvoedingsverhaal. Zeer valse start door slechte begeleiding in het ziekenhuis. Na drie dagen: baby die veel te slap was door weinig/slecht eten én een borstontsteking from hell. Gelukkig bracht op dag 1 van de thuiskomst een lactatiedeskundige from heaven de verlossing. Met 1 oogopslag zag ze wat het probleem was: onze zoon had een te kort tongriempje waardoor hij zijn tong niet ver genoeg kon uitsteken. Geen kat die het opgemerkt had in het ziekenhuis! De volgende dag hebben we dat riempje laten knippen en met het gouden advies van de lactatiedeskundige onder de arm waren we vertrokken!
Geen tepelkloven of ontstekingen meer. Enkel ‘last’ van een zeer hoge melkproductie. Lees: de melk spoot meters ver doorheen de living. Vergemakkelijkte het openbaar borstvoeden niet bepaald.
Waar ik nog het meest van geschrokken ben, is de verstoorde relatie met mijn lichaam. Die borsten waren niet meer van mij (en mijn vriend :-)). Ik moest door de hoge productie 3 keer per dag een nieuwe beha aantrekken en in putteke zomer plakte ik als een vanille ijsje. Niet gezellig.
Ik heb het niet langer dan 3 maanden volgehouden. Uitstapjes zonder baby lukten wel, maar ik moest door die hoge productie maken dat ik om de enkele uren ergens kon afkolven. Niet in elke situatie even gemakkelijk. De drang naar volledige intimiteit met mezelf en mijn vriend werd dus veel te groot. De hoge productie heeft er wel voor gezorgd dat ik nog een hele tijd ingevroren melk heb kunnen geven.
Ik had dolgraag mijn borstvoedigsbeha’s opgebrand en een vreugdedansje erbij geplaceerd na die 3 maanden, maar dat is niet doorgegaan. Want jawel, ook voor nummer 2 gaan we de borstvoedingtoer op. Al ga ik wel eens navragen hoe je een hoge productie wat kan afzwakken.
Geen spijt dus hier, maar het is evident dat ik me op voorhand veel beter had moeten informeren (hoeveel uur tussen voedingen de eerste dagen, hoe borstontsteking voorkomen, …). Jij bent duidelijk een voorbereide vrouw, dus dat komt zeker goed! Succes!
Die dik pak friet vergelijken met kunstvoeding klopt misschien niet (helemaal) wat gezondheidswaarde betreft.
Maar zeker wel wat hoeveelheid, grootte betreft.
De natuurlijke maaginhoud van een baby is véél kleiner dan de hoeveelheden kunstvoeding die er steeds weer naar binnen gegoten worden.
Dit is ook de wetenschappelijke verklaring voor het feit dat flesvoeding gelinkt wordt aan overgewicht. Die véél te grote flessen melk die steeds naar binnengegoten worden, zorgen ervoor dat het babymaagje al van kleinsaf uitgerokken wordt.
Nog een tip: http://www.borstvoeding.com
En ook wel het borstvoedingshandboek van LLL en/of van Stefan Kleintjes.
Bericht voor Anne:
ik had zelf ook enorm last van overproductie, maar dit is echt makkelijk te verhelpen door blokvoeden. Contacteer een LLL-vrijwilligster mocht je er de volgende keer weer last van hebben.
Ook voor andere vrouwen die met borstvoedingsproblemen zitten: check de site van LLL en stuur een mailtje of doe een telefoontje naar één van de vrijwilligsters. Zij zijn fantastisch, staan steeds paraat en VOORAL beschikken ze over de juiste info als je graag verder wil gaan met voeden.
Ik vond borstvoeding zalig! De eerste keer heb ik 4 maand gegeven, de tweede keer 6 maand en altijd met spijt in het hart gestopt (werk). Het begin is gewoon het moeilijkst. Het doet pijn, je sukkelt en al het babybezoek staat er op te kijken. Maar eens jij en baby het door hebben is het easy peasy. Ik had twee reuzebaby’s van meer dan 4 kg en die sliepen al na 6 weken door, dus dat viel geweldig mee.
Enige nadeel: een cupje kwijt sinds de bv.
Wat wel absoluut noodzakelijk is, is een beetje begeleiding. Maar op dat vlak ben jij al goed bezig. Ik had een vroedvrouw aan huis en dat was in het begin echt mijn redding.
Veel succes!
Ik had ook veel horrorverhalen gehoord over borstvoeding maar me toch voorgenomen het te proberen. Ondertussen ben ik 5 weken bezig en het loopt vlot. De eerste week was wel pijnlijk (in het ziekenhuis ook Lansinoh lanoline zalf gekregen en dat hielp) maar verder nog geen problemen gehad. Ik heb wel fantastische ondersteuning gekregen van het personeel in het ziekenhuis (AZ Sint Lucas in Gent) en daarna thuis veel gehad aan de tips en hulp van kraamzorg (http://www.reddie-teddy.be/311/aanbod/bevalling/Pages/Kraamzorg.aspx).
Het is inderdaad heel makkelijk dat je overal en altijd kan voeden als je wil, en met de borstvoedingskledij van tegenwoordig kan dat ook heel discreet.
Laat je vooral niet zot maken door anderen hun verhaal en doe waar jij je goed bij voelt… Uiteindelijk ben jij de expert als het op je eigen baby aankomt.
Hier 2 “flesvoedingskindjes”. Bij onze eerste was het zo geen positief borstvoedingsverhaal. We hebben toen wel borstvoeding geprobeerd, maar het lukte echt niet, de zoon weigerde om zo te drinken. Zelfs met de hulp van de lactatiedeskundige lukte het aanleggen niet. Flesjes gingen er wel vlot in. Ik heb nog een weekje afgekolfd, maar voelde me daar absoluut niet goed bij dus vanaf dan was ‘t uitsluitend flesvoeding. Achteraf bleek dat de zoon bij de geboorte een nek-kwetsuur had opgelopen en dat daardoor de borstvoeding zo moeilijk ging. Eerlijk: ik heb daar toch wel een “mislukte moeder”-gevoel aan overgehouden, zeker de eerste dagen. En al helemaal toen ik van velen nog allerlei commentaar op mijn beslissing kreeg. Bij de geboorte van ons dochtertje ben ik meteen met flesjes begonnen en was ik ook iets beter gewapend tegen de vele opmerkingen die ik daarover kreeg. Maar ‘t blijft jammer, dat er toch nog altijd veel commentaar gegeven wordt, zowel op fles- als op borstvoeding. Ieder zijn keuze hé, zolang je er maar gelukkig mee bent, dat is ook zeer belangrijk 🙂
Ik ben ook helemaal voor! Ik heb Emma 9 maand gegeven (was perfect), Viktor een jaar (was eigenlijk wat lang, maar door omstandigheden voor hem wel “nodig”) en Kamiel heeft na zes maand zelf beslist dat het genoeg was (waar ik hem eigenlijk stiekem dankbaar om ben, want ik had schrik om bij de laatste te stoppen en dat hoofdstuk af te sluiten). Ik vond het geweldig intiem en onbeschrijflijk mooi.
Ik heb er eigenlijk nooit problemen mee gehad, behalve dan met de goedbedoelde commentaar van mensen die er zelf geen ervaring mee hadden.
Volgens mij is de grote vuistregel bij borstvoeding dat je je intuitie moet volgen… Er bestaan geen vast regels en je kan niks meten. Maar in mijn ogen is het het mooiste wat er is. En ‘s nacths wat vaker opstaan had ik daar met heel veel plezier voor over! (Tijdens de bevalling komen er blijkbaar ook speciale hormonen vrij die je met dat slaaptekort helpen 😉 en anders neem je Hugo toch lekker mee in bed? Maar da’s een heel andere discussie :p)
Hey!
Mama worden en zijn is absoluut prachtig, maar bij tijden ook zwaar… Vooral die eerste weken en maanden wordt je hele leventje flink door elkaar geschud, heb je tijd nodig om weer in balans te komen. Babytjes worden helaas nooit geboren met een handleiding. En als er al een handleiding bij geleverd wordt, dan is die vaak in het Chinees geschreven en vraagt ontcijfering heel wat tijd en energie… Of je nu borst geeft of flesjes heeft daar in mijn ogen niet eens zoveel mee te maken. Beide soorten voeding hebben hun eigen specifieke voor- en nadelen. Wat voor de ene moeder een groot voordeel is is voor de andere soms een even groot nadeel. Het hangt er vaak gewoon vanaf hoe je in het leven staat, hoe je tegen de dingen aankijkt, wat je belangrijk vindt…
Sommige moeders vinden borstvoeding het meest natuurlijke en meest logische vervolg op een zwangerschap. De (in hun ogen) kleine ongemakken wegen niet op tegen de vele mooie kanten van het zelf voeden van hun kindje. Anderen voelen zich eerder sociaal verplicht om voor borstvoeding te kiezen en vinden het een opluchting dat ze op een bepaald moment “mogen” stoppen en kunnen overschakelen op flesjes. Erg persoonlijk allemaal… Zolang iemand zich goed laat informeren, haar keuze doordacht maakt en achteraf niet teleurgesteld is in de keuze die ze gemaakt heeft, is het voor mij goed.
Als ik je verhaal zo lees, dan denk ik: “Die komt er wel! Goed geïnformeerd over het proces en de wegen waar naartoe als het even wat moeilijker gaat. Partner die haar steunt. En de juiste spirit.” Allemaal belangrijk bij borstvoeding! Ik maak me dus weinig zorgen over jouw slaagkansen als borstmama… 🙂
Ikzelf heb ervaring met borstvoeding (veel zelfs…), maar ook met kunstvoeding en kolfmelk. Ervaring met 100% borst, maar ook met flesjes, en met combineren van beide. Met al mijn kinderen heb ik een ander parcours afgelegd. Uiteindelijk hebben ze wel allemaal minstens 2 jaar lang moedermelk gedronken, in meerdere of mindere mate… Ik weet ondertussen: borstvoeding is heel logisch en gewoon (voor ons gezin). Heel uiteraard, zoals je zelf zo mooi zegt.
Ik wens jou en je gezinnetje nog heel veel deugddoende en prachtige borstvoedingsmomenten toe!
de zoon kreeg 8 maand bv ongeveer, de eerste maand was horror en heb ik alleen maar overleefd dankzij een superkraamverzorgster van reddie teddie én supervroedvrouw Nele Bryon. Dat is dus mijn tip voor u: bel Nele Bryon 🙂 (je weet toch dat je recht hebt op 7 gratis huisbezoeken door een vroedvrouw na de bevalling hé..). Bij de dochter was bv crash & burn en ik heb daar nog altijd heel veel spijt van..
Mijn dochter: redelijk wat horror, tot bloedens toe. Tepelhoedje hielp, maar ze kreeg daardoor niet genoeg melk en zakte van de P50 naar de P10. Paniek. Rechtstreeks uit de borst drinken, ging toen al niet meer. Nog meer paniek. Alles beginnen kolven, tot ze 6 maanden oud was. Ik had mijn doel bereikt maar jeetje, wat was dat kolven zwaar. (Ik kolfde ook op mijn werk en ben pas gestopt toen ze groenten begon te eten.)
Mijn zoon: droomstart. Goede drinker, heel gulzig. Beetje kloven, maar verwaarloosbaar. Tot ineens: spruw. Heel pijnlijk, voor zowel hem als mij. Ik had ook drie weken lang last van sinusitis. En toen kreeg ik ook een dubbele borstontsteking, 40° koorts en niets waard. Ik voelde me helemaal op, ik had het gevoel dat de borstvoeding teveel van mij vroeg na een heel zware zwangerschap. Ik ben gestopt op 7 weken. Dat deed enorm veel pijn. Ik had het graag langer volgehouden, zoals bij mijn dochter. Maar ik voelde me op, op, op. Ik kan er me tot op vandaag nog schuldig over voelen.
Wat doorslapen betreft: mijn dochter sliep op 2 maanden door. Mijn zoon is nu 5 maanden en helaas, de nachten zijn nog enorm onderbroken. Hij drinkt nu wel niet meer, maar slaapt heel onvast. We moeten er nog zo’n drie tot tien keer uit per nacht voor meneertjes tut.
Veel succes!
Oja, ik wil er nog iets aan toevoegen. Twee dingen, bij nader inzien.
1. Lansinoh-zalf: heel goed, maar je moet het juist gebruiken. Warm maken tussen twee vingers (die zalf is keihard als die uit de tube komt), enkel op de tepel zelf aanbrengen en vooral: niet te veel, anders krijg je het averechtse effect. (Bij mijn dochter ben ik daarover slecht geïnformeerd.)
2. Flesvoeding: borstvoedingsorganisaties gebruiken vaak het argument van de hoeveelheden; flesvoeding zou door de grote porties het kleine babymaagje overbelasten. Toen ik bij mijn zoon overschakelde van BV naar KV, heb ik hem bewust KV op vraag gegeven. Hij koos zelf wanneer en hoeveel hij dronk. Ik heb hem nooit geforceerd om grotere hoeveelheden te drinken, ik heb de tijd tussen de voedingen ook niet gerekt. Zoiets is perfect mogelijk. Maar over KV op vraag lees je niet veel. Jammer. In het begin dronk mijn zoontje 8 kleine flesjes per dag, terwijl op de verpakking stond dat dat er 5 moesten zijn. Maar ik heb daar geen aandacht aan geschonken. Nu drinkt hij vanzelf wat op de verpakking staat: 5 keer 210, maar ik heb dat nooit opgedrongen.
Kunstvoeding is niet ongezond, maar borstvoeding is gezonder. Wie daaraan twijfelt, moet zich beter informeren. Maar als je door omstandigheden toch voor KV kiest, kan je bijvoorbeeld op vraag voeden, zodat de vergelijking met het pak frieten minder opgaat.
Theo is ondertussen 8 maand en een beetje en drinkt nog steeds borstvoeding. Met een goede kolf (eigenlijk 2 tegelijk) op het werk. Geen kloven, geen ontstekingen, geen spruw,… Theo was een natuurtalent. En nu eten als hij het wil (naast de vaste voeding, natuurlijk), hij tevreden en ik blij.
Overigens: je moet, zeker in het begin, ‘s nachts wel af en toe wakker worden om eten te geven, maar de oxitocine zorgt ervoor dat je normaal gezien nadien zelf weer makkelijk inslaapt. En Theo die sliep op 10 weken door (8 uur), dus dat viel ook goed mee (maar is natuurlijk geen evidentie).
Veel succes!
bij de eerste ging ik dat ook 3 maanden doen. toen ik besefte dat ik dan na amper 2 maanden al moest beginnen afbouwen, en dat de productie riskeert stil te vallen als je BV combineert met KV, zag ik dat niet zitten, en heb ik geïnvesteerd in een goeie kolf, trouwens snel terugverdiend als je bedenkt hoe duur KV is. en toen ging ik voor 6 maanden. maar op 10 maanden hadden we een rondreis in de US gepland, dus ging ik nog wel effe voortdoen. trouwens, eens ze vaste voeding eten (6maanden) wordt het echt zoveel makkelijker. en dan ging ik voor het jaar, want vanaf dan kan je koemelk geven. en uiteindelijk zijn het meer dan 2 jaren geworden. 2 en een half eigenlijk, maar op het einde was dat nog maar eens per week ofzo.
bij de tweede deed het wat pijn aan de tepels in het begin omdat ze niet goed aanhapte, maar dat was snel gecorrigeerd. en lanoline van lansinoh hielp goed om te genezen. nu hoop ik toch minstens een jaar BV te geven. ik ga echt niet zitten klooien met flessen en steriliseren en al. maar eigenlijk moet je dat gewoon van dag tot dag bekijken en moet het ook voor jezelf plezant blijven. nu ja, of gewoon okay, ik wil het nu ook niet overromantiseren, maar behalve alle medische voordelen is het superhandig.
en van dat opstaan: ik geloof dat onderzoek al uitwees dat BVmama’s meer slapen dan flessenmama’s. zorg gewoon dat je het bed niet uitmoet, maar dat baby op een armlengte verwijderd ligt. bij jou in bed, in een wiegje er vlak naast, in een co-sleeper. en dut veel mee overdag!
en dat erotisch aspect: voor mij stond het ene het andere nooit in de weg
volg je gevoel en raadpleeg de lactatiekundige als er twijfels of problemen zijn (want de eerste weken kan het wel zwaar zijn, maar dat verbetert meestal snel en hoe langer hoe gemakkelijker) en dan komt het allemaal in orde. succes! ik ben benieuwd naar het vervolg 🙂
Ik heb het éénmaal geprobeerd, maar mijn kleintje had nooit genoeg, hij was constant aan het huilen om meer, ben noodgedwongen moeten overstappen op flesjes, en nog erger hij had ook nooit genoeg, alle, maar ook alle flesvoedingen uitgeprobeerd, met niets had hij genoeg, je kon het echt niet geloven maar dat kleintje slokte een VOLLE fles achterover, elk uur opnieuw en ik moest het hem geven of hij huilde zijn longen kapot. Was de wanhoop nabij, want de vermoeidheid was zo extreem, zowel ik als mijn man gingen er onderdoor en kind en gezin deed niets, op een gegeven moment kom je op een punt dat je als moeder enkel maar kan huilen en schreeuw je om hulp maar niemand die je helpt en op zo’n momenten begrijp je moeders die hun kindje iets kunnen aandoen. Er was gelukkig één persoon die me bij mijn eerste kindje ook bijgestaan had want het was ook zo’n hongerige beer en die zei ‘we gooien alle regels overboord en we gaan terug naar de tijd dat flesvoeding niet bestond en ik ben dan begonnen met maïzenpap te geven en van de ene dag op de andere dag waren mijn problemen opgelost, mijn kindje gelukkig en ik gelukkig. 🙂 maar ik heb de hel gezien. Mijn eerste was ook een moeilijk kindje want heb ook de zwaarste flesvoeding moeten nemen, en ik herinner me de vrouw die me bijstond, ze zei ‘je eerste kindje is je oefenlapje, bij het tweede gaat het een pakje vlotter’, ze was wel verkeerd, maar ik moet zeggen, bij mijn derde was het een droom, toen durfde ik geen borstvoeding meer proberen omdat ik ervan uitging dat het wellicht weer een supereter ging zijn, maar dat was niet zo, misschien omdat mijn derde een meisje was? Dat was een superkind, die was al blij met de eerste keuze flesvoeding en ze sliep al heel snel door. 🙂
Elk kind is anders, elke ervaring is anders, maar ze worden allemaal (veel te snel) groot 😉
Ik heb mijn dochter (nu 9 maanden) 6 maand borstvoeding gegeven. De eerste 3 maand exclusief, daarna enkel de ochtend en avondvoeding. Afkolven op het werk, daar wou ik niet aan beginnen. Die eerste 3 maanden had ik een beetje haat/liefde verhouding met borstvoeding. Aan de ene kant vond ik het fantastisch om mijn kleintje te kunnen voeden, maar het constant beschikbaar moeten zijn, bij elk huiltje je afvragen of ze alweer honger zou hebben enz vond ik best zwaar. Maar eens ik op 2 voedingen was overgeschakeld vond ik mijn ‘alleenrecht’ zalig. Ik ben wel een beetje noodgedwongen moeten stoppen, want dochterlief had op 4 maand al 2 tanden en op 6 maanden 6 tanden. Blijkbaar ging ze zo op een andere manier aanhappen zodat ik plots na 4 maanden vlotte voedingen, gigantische kloven heb gekregen (de details zal ik je besparen)
Ik ben heel blij dat ik het zo lang heb volgehouden en bij een volgende doe ik het zeker opnieuw. Dochterlief sliep overigens door van de eerste nacht thuis (direct van 12 tot 6) Toen ze ouder was merkte ik wel dat ze ‘s avonds 2 voedingen kort op elkaar nodig had om de nacht door te komen. Maar ik heb nooit in het midden van de nacht moeten voeden. Sinds ze ‘s avonds een flesje drinkt slaapt ze wel nog langer door (intussen het klokje rond)
Hoewel ik dus met pijn in het hart gestopt ben, was ik ook wel blij dat mijn lijf eindelijk weer van mij was! Chapeau voor de moeders die tot een jaar doorgaan, maar daar had ik geen zin in. Mijn oorspronkelijk doel was ook 3 maanden, zodat ik voor elke maand extra supertrots was.
Ontzettend veel succes in elk geval!
Als aanvulling
– voordeel van BV: je hoeft flesjes niet zorgvuldig uit te wassen en niet te steriliseren, aan ca 7-8 flesjes per dag is dat toch wel tijdrovend en ben je dat vlug beu
– nadeel van BV: je moet op je voeding letten, sommige dingen kunnen krampen veroorzaken, alcohol is ook te vermijden
– in het begin is het toch serieus zoeken hoe je baby aan te leggen. Terwijl je baby weent van de honger, is het jongleren… Een borstvoedingskussen kan de eerste weken goed helpen. Vraag er een in het ziekenhuis of neem het mee van thuis.
Succes !
PS ik ben helemaal pro bv
Geen zorgen over maken. Gewoon jouw kindje volgen. Heb zelf 4 kinderen en allemaal borstvoeding gegeven. Geen problemen gehad. Het vergt wel een beetje techniek in het begin (als kersverse mama denk je dat enkel die tepel belangrijk is, terwijl een baby best wel een grote hap van je tepelhof meeneemt in de mond. Dit voorkomt kloven en allerhande problemen.).
Verder : een rustige mama, geeft een gelukkige verzadigde baby. Maw : op jouw gevoel en dat van de baby voeden. Ondanks het feit dat ik er geen problemen mee had om borstvoeding te geven bij vrienden en familie, merkte ik wel dat de baby in die omstandigheden toch niet zo rustig dronk en snel erna weer honger had. Maw : je even afzonderen om borstvoeding te geven is vaak aan te raden om te kunnen genieten van een langere rustperiode tussen de voedingen door.
Wa
(Sorry, afgebroken doordat de kat op het toetsenbord van mijn pc sprong).
Wat de onderbroken nachten betreft : die heb je met flesvoeding ook (manlief mag dan wel opstaan, je wordt sowieso wakker) en borstvoeding zorgt voor een heel snelle manier van voeden, zodat je snel weer kan slapen.
Ikzelf heb/had 2 babies met allergieën en exzeem. Ook hiervoor is borstvoeding ideaal. WEL : na 3 maanden schakelde ik over op fruitpap en na 4 maand + groenten en gaf ik enkel ‘s ochtends en ‘s avonds nog borstvoeding. Ivm die andere voedingen : zeker ook je pediater om raad vragen : sinaasappel (ik gebruikte vervangingsproducten die bij de bioproducten te verkrijgen zijn), tomaten, yoghourt, ed. zijn niet goed om voor de leeftijd van 1 jaar te gebruiken. Ik heb deze raad enkel bij mijn 4de kind gekregen en heb gemerkt dat dit echt wel hielp.
De belangrijkste raad : niet te veel lezen en luisteren naar goedbedoelde raad : je zal snel genoeg het ritme en de verlangens van jouw baby ontdekken. Dus : vooral genieten en niet teveel zorgen maken.
Groetjes,
mama van 4 ‘intussen grote’ kinderen die (misschien wel dankzij de borstvoeding) alles lusten en heel dankbare eters zijn.
Ik vind nog steeds de BVtijd één van de mooiste tijden uit mijn leven.Ik genoot van de intimiteit en het mama zijn. Voor mij was het een logisch vervolg van mijn zwangerschappen. Die waren jammer genoeg niet zo mooi.
Mijn oudste werd 6 weken te vroeg geboren.Gelukkig had ik toen een geduldige non in het ziekenhuis,toen bestond dat nog :), die mij hielp bij het afkolven.
BV was in mijn tijd echt niet in, integendeel. Ik was de enige mama op de couveuseafdeling die BV gaf.
Ik heb 6 weken moeten afkolven en eindelijk kon ik haar na die lange periode aanleggen.Het lukte prima. Mijn dochter kwam op 2 weken tijd 1200 gram bij.Toen ik met haar op consultatie kwam,haalde de kinderarts een andere weegschaal, omdat hij dacht dat de zijne stuk was. Of de BV lukte, moest hij niet meer vragen.
Ik verloor de zwangerschapskilo’s zonder moeite. Ook mijn buik was vlug weg. En mijn borsten zagen en zien er nog steeds goed uit.
Ik heb mijn oudste maar 7 maanden BV gegeven. Iedereen raadde mij toen aan om te stoppen.Mijn borsten waren nog vol melk en ik gaf haar een flesje… Nu zou ik niet meer naar de anderen luisteren, maar vooral naar mezelf.
Bij de jongste was ik gelukkig al wat wijzer en hij heeft nooit een flesje gedronken. Het ging van de borst naar de beker. Ik heb hem tot zijn 18 maanden de borst gegeven.Toen was het genoeg voor hem.Hij durfde me soms wel eens te bijten, maar dan gaf ik hem een heel licht tikje. Hij stopte dan onmiddellijk.
Ik heb steeds op verzoek BV gegeven.Als de baby weende, legde ik hem/haar aan. Ik heb ook nooit voor en na de BV gewogen. Ik telde de plasluiers (het moesten er zo’n 6 a 7 per dag zijn).
Wat kloven betreft: de eerste 5 minuten drinkt de baby de meeste melk, de rest van de tijd ligt hij/zij te genieten. Nooit je baby van je borst trekken maar een pink tussen je tepel en zijn/haar mondje stoppen. Ik wreef ook altijd een druppeltje moedermelk over de tepel na het drinken en liet het opdrogen (een oud middeltje tegen kloven).
Ook tijdens de zwangerschap af en toe zonder bh lopen en je borsten dagelijks met koud water afspoelen helpt om je tepels minder zacht te maken.
Wat je tijdens je zwangerschap eet/drinkt mag je ook tijdens je BV-periode drinken/eten. Je moet het jezelf niet te ingewikkeld maken.
Hoe meer je aanlegt hoe meer melk je maakt.
Ik nam de baby ook bij mij in bed, tijdens het nachtelijk voeden.
Wanneer ze ongeveer 4 kilo wogen, sliepen mijn kinderen door.
Ik vond BV heel gemakkelijk. De eerste weken is het wat zoeken, maar dat zal met flesjes ook zo zijn. Een baby in huis, vraagt veel verandering, dat is nu eenmaal zo.
Ik ben een enorme voorstander van BV, was jarenlang actief als contactmoeder voor vzw Borstvoeding, maar om nu te zeggen dat je een slechtere moeder bent omdat je flesjes geeft… zo simpel is moeder zijn, nu ook weer niet.
Volg je gevoel en als je het niet meer weet, wat zal gebeuren ,dan vraag je maar raad aan andere experten = moeders. Veel succes !
Eerste drie maanden borstvoeding zei ik altijd dat ik bij een tweede kind direct flesjes zou geven wegens pure hel. Ondanks goede begeleiding vroedvrouw aan huis een borstabces gehad dat ze hebben moeten opensnijden, zoon die echt zeer slecht wou drinken,… Niettemin groeide zoon als een kool en sliep hij op 8 weken al nachten door. Maar toch borstvoeding blijven geven, ondanks het abces. Na drie maanden weer gaan werken en willen afbouwen maar zoon bleek absolute flesweigeraar. Enige manier om hem in de creche te laten drinken bleek afgekolfde melk meegeven. Ondertussen is hij 5,5 maanden en lust hij nu wel al poedermelk na laaaaaang proberen en geleidelijk aan opbouwen en ik geef nu nog de helft van de voedingen borstvoeding. Ondanks al mijn weerstand kolf ik nog 1x op het werk, blijkt veel minder erg dan gevreesd. En de laatste maanden kan ik zelf de borstvoeding niet missen, ik geniet er nu zowaar van. Handig, leuk, puur genieten. Ok, je moet wat op je voeding letten en lief kan niet overnemen, maar zoon sliep tot 4 maanden bij ons in bed en dan is een nachtvoeding echt niet zo zwaar afzien, gewoon aanleggen en na een kwartiertje rustig verderslapen, je moet je bed niet eens uit. Knap dat je voor de bevalling al goede begeleiding hebt, had ik daar maar aangedacht! Maar zeker ook na de bevalling beroep doen op die gratis bijstand van vroedvrouwen, die sleuren je er zo door. De eerste weken doen pijn maar bij bijna iedereen loopt het na 6 weken echt wel los en dan is het genieten. Succes!