Gewoon een paar dingen, zodat ge nog mee zijt met onze citytrip he. Ik wilde maar even zeggen:

– dat je bedrogen uitkomt als je in een lege wagon stapt op de subway. Dat betekent namelijk dat er iets aan de hand is, zoals een ongelooflijke stank. Bijvoorbeeld. Twee keer peoples, en twee keer zijn we er met open ogen ingelopen. (En meteen weer gevlucht, ook al mag je normaal niet tussen wagons bewegen – but hey, an emergency is an emergency.) Daarna kan je je amuseren met het bekijken van andere mensen hun reactie, dat wel.

– dat ik waarschijnlijk de enige persoon op de hele planeet ben zonder smartphone. Ik ben achter, zoveel is zeker.

– dat je zeker Top of the Rock moet doen, want het uitzicht is geweldig. Maar echt fantastisch. Dan pas begrijp je wat voor een gigantische stad dit is. En ok, het is niet onaardig als iemand vraagt of ze een foto van het mooie koppel moeten nemen en met z’n drieën ‘ooooh’ roepen als ze mijn buik zien. En die liftman die ‘congratulations’ zei, deed ook wel deugd.

– dat ik blij ben dat we hier lang genoeg zijn, zodat we ons niet hoeven te haasten. En dat je dan bijvoorbeeld een halve dag door Central Park kan wandelen, terwijl het wel zomer lijkt. We hebben bikini’s gezien, dus ja, zomer. En een picknickje gehouden. We are so romantic.

– dat je zeker een keer naar Coney Island moet gaan, maar dat je best wel even checkt of het open is. Ik vond het super om langs het strand te kuieren, maar de jongens waren nog een beetje te hangover van St Patrick’s Day, peinsk. Ofwel lag die beroemde hotdog op hun maag.

– dat er ondertussen toch al mensen zijn rechtgestaan voor mij op de subway. En dat ik me afvraag vanaf welke leeftijd het niet meer beledigend is als mensen u laten zitten ‘omdat je oud bent’.

– dat ongeveer alles aan mijn lijf pijn doet. Mijn voeten uiteraard, maar dat is nog te doen. Maar mijn rug. Auw. Ik moet er ook wel bij vertellen dat ik nog nooit iets heb moeten dragen. Mijn lief sleurt rond met de rugzak, ook als ik daar zeven pulls, vesten en sjaals te veel heb ingestopt omdat ik dacht dat het misschien koud ging zijn. Maar u had al door dat ik een fantastisch lief had, nee?

– dat we vandaag snel in de H&M zijn binnengegaan om een los en luchtig kleedje te kopen. Want dat ik veel en veel te warm aangekleed was, terwijl het plots zomer werd. Instantly. Zeker 26 graden. Ik hoop dat u geweldig jaloers bent.

– dat obesitas hier echt wel duidelijk een probleem is. Maar dat de porties ook echt gigantisch zijn. Een klein drankje is ongeveer het grootste wat je bij ons kan krijgen. En overal staan de caloriën erbij, maar de juiste mensen kijken er blijkbaar niet naar.

– dat we nog zoveel moeten doen: MoMa, Soho, Times Square, Ground Zero, (baby)shoppen en zoveel meer. Komt nog wel, samen met een verslag.

– dat ik begrijp waarom ze het ‘the city that never sleeps’ noemen. Omdat dat gewoon zo is. Je kan hier op alle momenten naar de winkel, ook ‘s avonds en op zondag. En dat is zo superhandig. (En ook wel dat ik redelijk veel slaap in de stad die nooit haar ogen sluit, maar ik heb een geldig excuus e?)

– dat het stilaan etenstijd is. Nog even nadenken wat het vanavond wordt. Gisteren heb ik gekookt, maar sebiet gaan we waarschijnlijk voor coleur locale.

This was Sofie. From Forest Hills, Queens, New York.