Ik schrijf deze post vanuit mijn eigen zetel, in een warm huis waar ook weer water uit de kraan komt. Ongelooflijk zalig, I can tell you.

We zitten in week 22. En ik weet niet hoe dat komt, maar ik heb plots het gevoel dat alles in orde moet zijn. Liefst nu. Nu, dus. Waarschijnlijk is  het dat wat ze nestdrang noemen, maar ik wil dat die kinderkamer in orde komt. Nu, maar bij benadering is morgen ook nog goed. Ten laatste. Het verhuizen heeft eerst alle energie opgeslorpt, maar nu wil ik dat het vooruitgaat. Ik bedoel, over vier maanden is die baby hier. Dat_is_totaal_niet_meer_lang.

Ik ben begonnen aan een lijstje, want ja, ik ben wel een beetje een lijstjesmens. Ik schrijf de dingen graag even op. Als u, de ervaren moeder die perfect weet hoe het er aan toe gaat met toekomstige geboortes, daar nog dingen aan toe wil voegen. Let me know. Really. Ah ja, en jij ervaren papa die met nestdrang weet om te gaan, ook uw tips zijn welkom. Merci.

Maar wat we dus nog moeten doen, en naar mijn gevoel ook met grote hoogdringendheid:

–          Kraamgeld aanvragen

–          Kinderbijslag in orde maken

–          Ouderschapsverlof aanvragen (met een klein hartje)

–          Geboortekaartjes ontwerpen (allez, vriendin F. gaat dat doen. Thanks honey!)

–          Doopsuiker regelen (ik zou dat graag zelf maken, in het concept van de geboortekaartjes. Of ben ik gek?)

–          Adressen verzamelen voor de geboortekaartjes (ik denk dat wij veel mensen kennen man. Serieus)

–          Geboortelijst leggen

–          * Beslissen of we ook ‘leuke’ spulletjes op de geboortelijst zetten.

–          Checken hoe de ziekteverzekering werkt als je gaat bevallen (ik heb van mijn leven nog nooit in een ziekenhuis gelegen)

–          Beslissen of we een tweedehands of nieuwe buggy gaan kopen. En wat voor model. (En hopen dat mensen toch stukjes buggy willen kopen – Urban jungle)

–          Luiertafel aanschaffen en installeren in de living.

–          Park en andere spullen ophalen bij nicht (super dat ik ze mag lenen!)

–          Beslissen of we een babyborrel gaan doen of niet

–          Peter & meter kiezen en de personen in kwestie de vraag stellen

–          Vaderschap erkennen

–          Lactatiedeskundige raadplegen, om een vlotte borstvoeding te garanderen (as if that’s possible)

–          Borstvoedingsbeha’s en compressen aanschaffen

–          Kinderkamer schilderen (kan pas als het laatste stuk vliesbehang er hangt, en daar zijn wij niet handig genoeg voor)

–          Kinderkamer inrichten, dus voorzien van bedje en vooral kast (ik wil die kleertjes in een kast leggen, dringend!) – kan pas als bovenstaande in orde is

–          Het blijven volhouden om niet te verklappen of Hugo een meisje of een jongen is (it is going great, dat had niemand van mijn verwacht. Dikke duim, Sofie)

Ok. Dat is nog een deftige lijst en er is nog niet al te veel doorkruist. Er is nog werk aan de winkel. Is het normaal dat ik een klein beetje panikeer?

 

 

* Wat die leuke spulletjes betreft. We hebben een deftige geboortelijst aangelegd, maar allemaal met dingen die we echt nodig hebben. Ik kan me niet voorstellen dat wij zoveel mensen kennen dat die lijst ooit leeggeraakt, maar ik word daarin zwaar tegengesproken door vriendinnen. En ze maken me ook bang, dat mensen dan met lelijke dingen gaan afkomen, omdat ze liever ‘iets’ geven dan een bijvoorbeeld een stukje bij te leggen bij een buggy of zo. Ik had het vandaag op facebook gezet, in no time meer dan 30 reacties. Dus nu twijfel ik mij kapot om daar ook veel leuke babyspulletjes op te zetten, die niet strikt noodzakelijk zijn. Allez, zoiets. Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe dat gaat, als je een baby krijgt. Dus, wat aanvullen die lijst of niet?