We wonen tegenwoordig een klein beetje verder van het historische centrum van Gent. Niet zoveel, maar we pakken best de fiets. Niks erg hoor. Het is een mooi tochtje langs het water en op een kleine 10 minuutjes staan we waar we moeten zijn.
Gent is trouwens over het algemeen een zeer fietsvriendelijke stad. Over het algemeen zeg ik, want kasseien zijn natuurlijk iets minder vriendelijk. Ik krijg daar altijd jeukende handen van en met een kleine en door zwangerschap geambeteerde blaas is dat ook niet altijd de meest comfortabele reismethode. Ik rij vaak zelfs via een omweg, als dat betekent dat ik de kasseien kan vermijden. Tramsporen zijn trouwens ook niet altijd een winner. Ik ben al een paar keer tegen de grond gegaan door die dingen. Op mijn linkerbil nog steeds met litteken daardoor. En mijn lief staat doodsangsten uit elke keer dat ik op het rijwiel stap. Maar bon.
Je gaat in Gent gewoon best met de fiets. Dat heb ik altijd gevonden, behalve misschien toen ik op de Blandijnberg woonde (het hoogste punt van Gent). En nu ik met een prachtig kerstcadeau mag rondrijden (supermooie nieuwe retrofiets), neem ik nog liever de fiets.
Maar ik wilde eigenlijk gewoon zeggen dat Gent zo van die fantastische fietsbruggen heeft gemaakt, waardoor je gewoon langs het water kan blijven rijden en niet gehinderd wordt door kruispunten met auto’s. Een topuitvinding. Ook al durft mijn schoonmoeder er niet onder te rijden (het is nogal hevig naar beneden), ik ben echt een grote fan.
Sinds we in de Brugse Poort wonen, rij ik dus vaak langs de fietsbrug onder de Feniksbrug. En daar is me iets geweldigs geks opgevallen. De duiven.
Als ik daar overdag passeer, dan stikt het daar van de duiven. Dat is niet altijd even aangenaam, want die beesten hebben natuurlijk nooit geleerd om naar het toilet te gaan. Ze kuisen niet flink hun poepje af (of is dat een cloaca?), ze spoelen nooit door en nemen ook niet echt de moeite om een intiem plekje te zoeken. Ze doen het gewoon overal, maar vooral onder de brug. Ik ben altijd een klein beetje bang dat er iets op mijn hoofd of ander lichaamsdeel terecht gaat komen. Maar dat is overdag.
Als het donker is, is het helemaal anders. Dan is er geen duif te zien. Waar zitten die beesten dan? Serieus. Gaan die naar een duivennachtclub of zo? Of kruipen die gewoon gezellig in hun zetel? Misschien slapen ze wel, maar dat is dan niet onder de brug. Als het ergens anders is, kunnen ze daar dan overdag ook niet uithangen? En bij voorkeur ook hun behoefte doen? Maar los daarvan. Waar zijn die plots als het donker is?
Ik zit er mee.
Wat doen duiven ’s nachts?
LOL
Als zoon van een duivenmelker kan ik daar formeel in zijn: een duif is niet bepaald een clever beest, maar nog net wel zo clever om wanneer het donker wordt (en je dus niet meer veilig kan vliegen) ergens te gaan zitten waar een kat (wél uitstekend gewapend in het duister) niet bij ze kan. Die brug is daar niet zo’n geschikte plaats voor – je moet er overigens wel opletten, ik heb er daar al ‘ns eentje tegen m’n hoofd gekregen. Het was erger voor het beest dan voor mij, maar toch…
Duiven… heb ik slechte ervaringen mee. Of toch mijn linkerschouder.
Duiven? Die vogelen toch ‘s nachts?
Volgens mij zitten die dan te slapen onder de brug, tussen de metalen balken van de draagstructuur. En leuk dat je teverden bent van die fietsbruggen, we aim to please 😉