Zelfkennis is het begin van alle wijsheid. En mijn naam betekent toevallig wijsheid. Ik loop daarvan dus over, maar bijgevolg is er ook veel zelfkennis. Ik weet van mezelf dat ik een emotionele kip ben (mijn lief spreekt van een dramatische pitta) en heb er ook geen problemen mee om dat toe te geven. En ja, ik ben ook lomp. Ik doe stomme stoten.

U denkt, ze zal wel een beetje overdrijven. Maar toen ik vrijdagavond in de auto een paar stomme stoten aan het overlopen was, moest ik het toch nog eens constateren. Yep. Ge zijt echt lomp, kind. Om het u te bewijzen, zal ik er even randomly drie neerschrijven.

Stel u voor dat ge een hele avond op een verrassingfeestje voor de 30^ste verjaardag van een vriendin hebt gezeten. En de namiddag als een gek hebt zitten koken, voor datzelfde feestje. Dan kan het dus zijn, als ge in de auto van Leuven naar huis stapt, dat de panty’s die ge al de hele avond aanhebt en die vervelend drukken op uw nog niet zichtbare, maar toch al zwangere buik niet goed zitten. Dan kunt ge die panty’s effe laten zakken. Zeker omdat ge met uw lief en goeie vriendin in de auto zit. Het wordt pas echt stom, als ge vergeet dat ge dat gedaan hebt tegen dat ge weer in Gent bent. En uitstapt. Met uw panty’s op uw knieën. Ik hoef er geen tekening bij te maken?

Of stel u voor dat ge elke morgen een smoothie maakt. Want dat is gezond en ge zijt zwanger. Dus perst ge elke morgen appelsienen. Daarna doet ge die in de blender, en draait ge er een banaan of een kiwi bij. Omdat het weekend was en mijn lief gezellig in de living lag, dacht ik. Ik doe het even in de living. Ik heb gewoon de blenderpot genomen en de appelsienen geperst. Toen kwam het moment waarop ik het geperste appelsiensap zou overgieten in de blender. Which I did. Alleen jammer dat de onderkant van de blender er niet op zat. Appelsiensap all over the place, dus. Ja, ik ook op mijn wit tafelkleed.

En ah ja. Dan was er ook die keer dat ik op de parking van de Carrefour stond te wachten. Denkende dat ik in een file stond, om de parking af te rijden. Het leek wel heel erg lang te duren. Ik stond namelijk helemaal niet in de file. Ik stond gewoon achter een rij geparkeerde auto’s. Ik had daar nog lang kunnen staan wachten, ja.

Lomp dus. Ik zei het toch.