Als je op een bepaald moment beslist om te stoppen met de pil, dan weet je dat je daar wel…zwanger van kan worden. Dat is ook redelijk de bedoeling, maar je mag niet te hard hopen. Want je gaat naar de dokter en die vertelt je dat je toch zes maanden tot een jaar moet rekenen voor de conceptie. En je praat met vriendinnen die dat ook zeggen, dus je gaat er van uit. Dat het wel even zal duren. Komt trouwens goed uit, want je moet eerst nog verhuizen.

Als je meer dan een decennium aan de pil hebt gezeten, weet je niet meer zo goed hoe je eigen cyclus eruit ziet. Niet, so to speak. En nadat je wat op het internet hebt gezeten, ga je er ook van uit dat het een paar maanden zal duren voor die zich zal herstellen.

Kijk, dan is het dus lastig om te weten wanneer je precies over tijd bent. Want alles tussen 28 en 35 dagen wordt beschouwd als normaal. En je denkt, maar nee, van de eerste keer. Dat zou wel heel zot zijn. Dat is niet mogelijk.

Maar op dag 34 word je toch een beetje benieuwd. En misschien heb je al wel een zwangerschapstest in huis. Je beslist om nog 1 dag te wachten. Want zoals dat ding zegt ‘je test waarschijnlijk te vroeg’. Je leest de bijsluiter 753 keer en legt het ding weer op zijn plaats (nee, wij hebben geen vaste plaats voor zwangerschapstesten als u dat zou denken, maar bovenste schuif naast mijn bed.). Ge babbelt met uw lief, die ondertussen gemerkt heeft dat ge het niet meer houdt van de spanning. Ge spreekt af om de ochtendurine van de volgende dag goed te besteden.

En dan wordt het nacht. De nacht voor de belangrijke plas. Rond 5u word je wakker en moet je heel erg dringend naar het toilet. Maar je wil de ochtendurine niet verspillen. Je probeert nog een beetje te slapen.

Nee, lukt zeker niet. Rond 5u37 maakt ge uw lief wakker om te zeggen dat ge moet plassen. En dat ge het dan maar op het stokje gaat doen. Ook al is het nog nacht. Uw lief probeert wakker te worden. En het te snappen. Ge plast erop, niet echt heel erg handig. En dan probeert ge er twee minuten niet naar te kijken, maar ge ziet het resultaatvenster onmiddellijk naar zwanger kleuren. Geen paniek, het controlevenster heeft niet gewerkt. Deze test klopt niet.

Ge kruipt weer in bed. Uw lief kijkt ook naar de test en zegt dat we er straks wel nieuwe gaan kopen. Straks, over een uur of twee dus pas. Want dan pas gaat de winkel open. Ik hoef niet te zeggen, dat ge niet meer slaapt.

Om 7u55 stond ik in de Delhaize, te wachten tot de deuren opengingen. Ik vroeg aan de mevrouw achter de balie twee zwangerschapstesten. Twee ja, want ge wilt zeker zijn.

Omdat het plassen OP het stokje nogal misgelopen is een paar uur geleden, gaat ge nu voor het potje. Probleem: in welk potje gaat ge plassen? Ge vindt iets in de keuken en doet het daarin. Het is gek, maar voor de goede zaak. Ge hebt niet genoeg, dus giet ge het over in een kleiner potje. Alles gaat goed.

Ge steekt dat ding precies 5 seconden in het potje. Uw lief timet. Binnen de 10 seconden bevestigt het controlenvenster dat de test gelukt is. En tegelijkertijd verschijnt er een dikke plus. Ge hebt twee testen gekocht, dus ge doet het nog ne keer. Om zeker te zijn. Positief, again.

Mijn lief was toen al te laat voor zijn werk. Ge kust elkaar, vol ongeloof. Superblij, maar ook verward. Ik heb nog ongeveer een uur naar de sticks zitten kijken. Alle drie. En het heeft nog even geduurd voor ik het echte besefte.

Wat een ontdekking.