Ik had er op Twitter al iets van gezegd deze week, en ik bleek gelukkig niet helemaal alleen.
Het ging er ook over in het nieuws afgelopen week, dat één op de tien Belgen een alcoholprobleem heeft. Het komt net na een periode waarin de alcohol nog rijkelijker dan anders vloeit en ik me weer eens serieus geërgerd heb. Ik drink namelijk geen druppel alcohol, al 31 jaar niet.
Ok, er was die ene avond in mijn studententijd dat ik vond dat ik het toch echt eens moest voelen waar iedereen het zo lyrisch over had en dat ik met mijn neus dichtgeknepen zoveel mogelijk wodka-cola achterover heb gedrukt. En ook die keer dat ze mij zo een zoet drankje hadden gegeven dat ik niet geproefd had (terwijl ik dat normaal echt altijd meteen proef) dat ze er ook alcohol hadden ingedaan. Je kan dat misschien grappig vinden, maar ik vind dat niet grappig. Zou je het ook grappig vinden als ze xtc in mijn drankje hadden gedaan?
Ik drink niet, geen druppel. Ik heb daar hele goede redenen voor. Ten eerste vind ik het absoluut niet te drinken, het smaakt wat mij betreft naar verbrand rot fruit. Ten tweede ben ik er als de dood voor om de controle te verliezen, omdat ik niet weet wat het goedje met mij zou doen. En in de derde reden komen de voorbije twee samen, want dit alles heeft meer dan waarschijnlijk een psychologische reden. Ik zie (helaas) van (veel te) dichtbij hoe alcohol iemand kapot kan maken en kan het daarom alleen maar associëren met ellende. Ik haat alcohol. Het heeft me dan ook heel wat tijd en moeite gekost om het mensen zonder een alcoholprobleem te gunnen om van een glaasje te genieten. Ik heb een diepgewortelde angst voor zatte mensen, deep shit.
Maar geen alcohol drinken ligt moeilijk in deze maatschappij, zo verschrikkelijk moeilijk. Het wordt eigenlijk gewoon niet aanvaard, ik moet me elke keer weer verantwoorden. Daarom 8 dingen die ik echt niet meer wil horen (of ik zou het glas wel eens in uw gezicht kunnen kappen, nu zijt ge bang he)
1. “Drink je echt geen glaasje mee?” – Zelfs bij vrienden en familie krijg ik dit steeds weer op mijn bord. Nee, ik drink echt geen glaasje mee. Ik zal nooit een glaasje meedrinken. Bedankt om het weer maar eens te vragen (not).
2. “Maar dit zal je wel lusten hoor” – Toch niet, dankuwel. Meestal maakt de geur alleen al me kotsmisselijk, maar uit beleefdheid heb ik in het verleden al ongeveer overal aan genipt. En nee, ik lust DIT ook niet. Het smaakt namelijk naar alcohol.
3. “Drink jij echt NOOIT? Dat kan toch niet?” – Jawel, dat kan wel. Stop met mij te beschouwen als één of ander rariteitenkabinet omdat ik nee zeg tegen een (hard)drug.
4. “Rode of witte wijn bij het eten?” – Seriously? Ik had bij de cava toch al duidelijk gemaakt dat ik geen alcohol drink? En ik heb mijn glas omgedraaid, hoeveel duidelijker kan ik zijn?
5. “Maar eentje kan geen kwaad hoor” – Inderdaad, zelfs toen ik zwanger werd kreeg ik alcohol voorgeschoteld. Ik kan het u helemaal uitleggen maar laten we dit onthouden: eentje kan wel kwaad. Ik weet dat er geschifte gynaecologen zijn die beweren van niet, maar het is duidelijk bewezen. Het is echt gevaarlijk. Het is een beetje zoals met rauwe eieren eten of CMV. De kans dat jij net die vervelende besmetting oploopt is klein maar is er wel, en als het gebeurt kan het grondig mis gaan. Is dat echt een risico dat je wil lopen om toch dat glaasje te kunnen drinken?
6. “Maar champagne is zelfs goed voor de baby hoor, dat kan echt geen kwaad” – Say what? Mag ik er op slaan, aub?
7. “Maar mijn eerste pint smaakte ook niet hoor. Ge moet daar door.” – Is dat dan zoals bij die eerste sigaret waar je slecht van was maar waar je ook je grootste doorzettingsvermogen hebt bovengehaald om een roker te kunnen worden? Proficiat.
8. “Maar het is zo plezant. Ik kan me niet amuseren zonder, dan durf ik niets” – Ik denk dat je een probleem hebt. Echt.
Gelukkig zijn er ook echt mensen die moeite doen om een lekker alternatief te voorzien (al ben ik immer en altijd content met een fles Spa Blauw – want jongens, fruitsap is echt niet ok als alternatief) of die wel het nodige tact hebben, maar toch werkt het serieus op mijn zenuwen. Het kan trouwens ook geweldig eenzaam zijn om de enige nuchtere te zijn.
Maar wat ik wou zeggen, het klopt gewoon niet dat je je moet verantwoorden om het feit dat je GEEN alcohol drinkt. En dan heb ik het nog niet eens over hoe sociaal aanvaard het is om met ‘maar twee glaasjes is ok hoor (of meer)’ toch nog achter het stuur te kruipen. Of ‘maar ik heb veel gegeten en mijn laatste glas dateert al van twee uur geleden’ proberen weg te komen. Wat mij betreft zou nultolerantie veel duidelijker zijn, maar de ‘dan kan ik op restaurant geen glaasje meer drinken’-mensen gaan me dat waarschijnlijk niet vergeven.
En toch, ik vind het onaanvaardbaar. Nog onaanvaardbaarder dat er zo lacherig wordt over gedaan. Het gaat er precies alleen maar over om niet gepakt te worden, terwijl het zou moeten gaan over verkeersveiligheid. Op elke kilometer, dus ook geen excuses als het ‘maar een paar kilometer is’. Want ook daar kan je iets voorhebben, of wil je dat echt eerst uittesten?
Ach ja, misschien zou ik het ook niet leuk vinden als ik geen dessert meer zou mogen eten op restaurant, want dat is toch een beetje hetzelfde. Of wacht, toch niet. Daarmee breng ik geen andere mensen in gevaar, toch?
*Mijn oprechte excuses voor de harde toon van de post, maar het zit me nogal hoog. En ik was mijn coolness en hipsterheid toch al verloren door in de vorige post te bekennen dat ik echt graag thuis ben.
Ik snap dit zeker! Ik word even ‘kwaad’ van roken en sigaretten, aangezien mijn vader is gestorven aan de gevolgen van longkanker. Zelf drink ik af en toe wel eens een glaasje cava of wijn, maar nooit in die mate dat ik niet meer weet wat ik doe. Nu ik zwanger ben, zijn er inderdaad altijd nog mensen die me een glaasje aanbieden, wat ik echt bijzonder vreemd vind. Je ongeboren baby krijgt gewoon dezelfde hoeveelheid alcohol te verwerken als jijzelf en is ocharme zo groot als een granaatappel. Serieus?! Mensen doen ook alsof het voor mij nu zo’n gigantische opoffering is om geen alcohol te drinken. En hoewel ik met de feestdagen normaal gezien wel graag een cava’tje drink, vond ik het nu écht geen enkel probleem om fruitsap te drinken. Ik snap ook gewoon al niet dat mensen de keuzes van anderen niet respecteren. In onze vriendenkring zijn er ook verschillende mensen die geen alcohol drinken en ik bied hen dat ook nooit aan en drink in hun bijzijn ook nauwelijks een glas alcohol. Net zoals ik nooit tegen een vegetariër zou zeggen “ja maar, doe gewoon dat vlees vantussen dat broodje, dan is het toch ook vegetarisch?!”, want dat gebeurt ook dikwijls bij vegetariërs in mijn omgeving. Respect en begrip zijn blijkbaar erg moeilijk voor sommigen/de meeste mensen.
Moet je bij mij komen eten en drinken 😉 – de man drinkt ook geen alcohol, buiten heel occasioneel een viervruchtenlikeur. Ik heb dus altijd mijn bob bij :). Maar ik vind wel dat, als je inderdaad duidelijk hebt gemaakt dat je dat niet drinkt, je het niet voorstelt aan de mensen en een alternatief voorziet. Doen wij altijd (ook van die probleemgevallen hier in de familie); en ik vind dat ook maar de normaalste zaak van de wereld. Voor mij moet je je dus absoluut niet verantwoorden!
wat een oprechte post… ik hou er echt van…
zelf vind ik dat je niet drinkt als je nog moet rijden… not done!
nummer 5 & 6 als je zwanger bent? 😮 ik heb nu een groot hoofd en veel verstand (vind ik zelf toch 😉 ), maar dat gaat mijn verstand toch te boven hoor…
zelf kan ik wel eens genieten van een biertje of een glaasje wijn, maar het zullen er zelden meer dan twee zijn.
en als andere mensen niet willen drinken is dat toch hun zaak? of in dit geval de jouwe… je zou je er toch niet moeten voor verantwoorden?
welke redenen je ook hebt om niet te drinken… blijf doen waarbij jij je gelukkig voelt.
en geniet van het samenzijn met de mensen die al die leuke alternatieve bieden als je op bezoek bent!
Gij zijt een even grote zaag als ik! Hahaha. Het lief en ik zijn een dream team, echt. Maar wanneer het over alcohol gaat kan ik soms zijn ogen uitkrabben. Mijn papa verloor zijn been door aangereden te worden door een dronken bestuurder. Gedurende mij ganse opvoeding en leven ben ik geconfronteerd geweest met de gevolgen van drinken en rijden. Mijn ouders drinken niet (mijn papa 2x zat gezien) en ik zelf drink dus zelden. Sommige dingen vind ik echt lekker, maar het stopt na een glaasje voor de goesting (baileys vind ik lekker en 43). Wijn vind ik bijvoorbeeld slecht net zoals champagne of cava. Dat snappen mensen niet. Elke keer weer liever een chocomel dan wijn. Nu heb ik al meer dan een jaar niet gedronken en dat stoort mij niets. Mensen snappen dat niet 🙂 net zoals algehele complete het-interesseert-me-niets-wat-je-eet Nul tolerantie bij het rijden. En dat gaat echt ver. Mensen niet laten babysitten omdat het van het genre “een glaasje of drie kan geen kwaad bij het eten” volk is. Ook al is dat dan dichte familie. Ik snap het gewoon niet, de fun. Of het glaasje om te ontspannen. Ik eet wel een bak friet met stoofvleessaus als ik ontspanning wil 😀
Ik ook, om dezelfde redenen. Die tweede iets minder, ik zou dat wel eens fijn vinden, maar één en drie, daar kan ik me perfect in vinden. Wel grappig, ik lijk wel wat op jou: heb (eerst een journalistiek, nu) een communicatief beroep, doe (wel nu nog altijd) improvisatietheater, heb twee zoontjes van 1 en 4, en blijkbaar lusten we ook allebei geen alcohol. Cheers to that!
Ik drink ook geen alcohol om krak dezelfde redenen als jij, lieve Sofie. Ik begrijp je 1000%, echt waar. Mijn lieve papa was verslaafd aan alcohol en is verongelukt toen ik 16 was. Men heeft mij toen willen sparen door te zeggen dat hij niet gedronken had, maar ik wist wel beter… Soit, alcohol drinken is niét de standaard en ik vind mijn alcoholvrij leven minstens even leuk. Meer nog: hoe zalig is het om na een feestje wakker te worden met een fris hoofd terwijl al de rest mottig is van een kater? 🙂
Ik drink zelf heel graag alcohol, jammer genoeg lust ik bijna alles. Ik drink echter bewust weinig of niet, vooral voor de calorieën en omdat het gevaarlijk is in het verkeer. Ik ben absoluut ook voor nultolerantie, dat is gewoon duidelijk en veilig. Ik voel ook de sociale druk rond drinken, ik trek er mij zo weinig mogelijk van aan en probeer heel bewust te kiezen wat en hoeveel ik wel en niet drink.
Ik drink graag een glas wijn, en zelfs één te veel.
Maar ik voel me niet beledigd door jouw post en de toon is niet te hard.
Integendeel : je hebt overschot van gelijk.
Veel mensen zien niet in hoe dom het is om alcohol te beschouwen als iets waar iedereen best voor de gezelligheid even aan mee doet.
Zeer vervelend voor wie niet wil (zoals jij, zoals sommige moslims enz) of mag (ex verslaafden, en dat zijn er meer dan we willen weten) drinken.
Ik probeer in elk geval daar op te letten. Wie geen glas alcohol wil moet daarover geen vraag om uitleg krijgen, laat staan drang om toch een glaasje te nemen. Ik neem mij voor nog meer te letten op lekkere alternatieven (wat ik daarover hoor van niet-drinkers : alles is zo zoet – een fles spa wordt voor sommigen snel saai).
Tenandere : mocht alcohol vandaag ‘uitgevonden’ worden, het raakte wellicht nooit op de lijst van voedingsmiddelen die verkocht mogen worden 🙂
Ik begrijp je frustratie heel goed. Als er mensen op bezoek komen die geen alcohol drinken probeer ik altijd wel wat alternatieven te voorzien en ik zal nooit aandringen bij hen om toch iets te drinken. Dat zou van weinig respect getuigen.
Maar je toon is inderdaad nogal hard en het komt wat over alsof iedereen die wel graag een glaasje wijn drinkt een halve crimineel is. Wat de waarheid uiteraard ook geweld aandoet.. 🙂
ik drink ook nooit en ja, ik krijg af en toe vragen, maar algemeen valt het toch nog wel mee. Ik blok het gewoon snel af. Neen ik drink niet, so what, get over it 😉 Maar idd: omgekeerde wereld bijna hé
Sterk geschreven!!
Dat altijd moeten verantwoorden heb ik ook nooit gesnapt. Wij moeten ons precies ook altijd verantwoorden, niet over alcohol, maar wel over het feit dat wij vegetarisch eten. Hónderden keren hebben wij al hetzelfde moeten horen: “Maar die beestjes zijn toch al dood!”, “Maar ge eet toch wel vis dan?” (NEEN, want dat zijn ook dieren, hoe moeilijk is dat nu seg..), “Maar 1 stukske kan toch geen kwaad!”, en de ergste: “Maar, waarom?!”.
Ik begrijp echt niet waarom mensen zo in andermans bord (of glas) zitten te kijken. Dat is toch ieder z’n eigen keuze zeker..
Oh, en wij drinken altijd kraantjeswater: even gezond, lekker en geen plasticafval! 🙂
Vergeet punt 5 en 6. En vervang punt 8 door: ‘Maar hoe word je dan wakker ‘s morgens? Ik ben niks voor mijn eerste zjat ‘s morgens’
en dan krijg je mijn ergernissen, maar dan met koffie :p
Ook altijd overal aangeboden en sociaal normaal dat je het drinkt, in mijn koffie-familie dan toch. Bij taart, na een diner,…
Koffietje?
– Nee, ik drink nooit koffie.
Nee, nooit? Ik zal u een thee brengen dan?
– Nee, drink ik ook nooit, vind ik ook niet lekker.
Iets anders dan?
– Nee, nee, ik heb nog water, is goed.
Cola of iets anders fris ofzo?
– Nee, ik drink zelden frisdrank
Gewoon water? (inclusief rare blik)
– Ja, is goed voor de dorst, niet?
Inderdaad! Ik lust ook geen koffie, noch thee. En dat ligt sociaal OOK zo moeilijk. Team no koffie for the win!
Ik ging het net zeggen! Ik krijg diezelfde rare blikken en irritante vragen zelfs als ik zeg dat ik geen koffie drinkt. Zotjes.
Oh ja, met alcohol heb ik dat niet, want ik drink geregeld een glaasje.
Maar ik snap je wel volledig en vind de toon duidelijk, maar niet hard. Ik voel me alleszins niet aangesproken 🙂
Yups, die koffiediscussie. Die heb ik ook voortdurend.
Ik sluit mij helemaal aan bij de mensen hierboven en ja, vegetariër zijnde ben ik het intussen ook wel kotsbeu om elke keer “Geen vlees? Maar toch wel vis dan?” te moeten horen. Het is nochtans simpel, als het kakt eet ik het niet 😉
Ik geef je helemaal gelijk! Zelf drink ik enkel cocktails (wijn en bier lust ik echt niet), maar ik heb járen totaal niets gedronken. Ik ben altijd bob, want of ik nu een cocktail drink of een glaasje fruitsap of wat spuitwater, dat is allemaal lekker, dus waarom zou ik dan iets gaan drinken dat mijn rijgedrag in gevaar kan brengen? Mijn vriend is van het principe “een glaasje kan geen kwaad” en ook al blijft het effectief bij dat ene glaasje, ik rij dan toch gewoon liever zelf zonder dat ene glaasje op. Voor mijzelf houd ik die nultolerantie dus al aan (en daar heb ik ook geen problemen mee) en ik zou het ook zoveel duidelijker vinden als die gewoon algemeen wordt ingevoerd.
‘t Is inderdaad frustrerend dat zo’n harddrug zo algemeen aanvaard is en dat je bizar bent als je daar niet aan meedoet (want ook als ik wel drink omdat ik niet moet rijden, is het niet veel; zat ben ik nog nooit geweest, want no way dat ik de controle wil verliezen – wat misschien evenveel wijst op controlefreakgedrag als op gezond verstand, maar soit 😉
oooh zo herkenbaar! en de keren dat je dan gewoon niks krijgt om te drinken! echt zot!! Ik drink nu occasioneel wel s een half glas cava mee op een verjaardag of zo maar voor de rest ook niks. om dezelfde reden als jij. ik moet professioneel nogal wat recepties en walking dinners organiseren en ik kan me daar echt over opwinden dat cateraars zo totaal ongeïnspireerd zijn om alcoholvrije dranken te voorzien. Ik hoop diegene waar ik vaak mee samenwerk toch al een beetje ‘opgevoed’ te hebben daarin 😉
Ooh, dat eeuwige fruitsap. Daar krijg ik op voorhand al buikpijn van!
Bueno, bueno… Con que ilusión y pensando en nuestros hermanos de Kenia hacéis que nos sintamos orgullosos de todo este gran traballo que lleváis adelante. Gracias por compartir con las delegaciones vuestros proyectos y hacer posible que Kenia pueda tener más vida. Gracias por ser esperanza y futuro. RosalÃa.
Hoera! Ik drink heel af en toe een glas wijn, omdat ik het lekker vind. Maar niet meer. Zat zijn is stom. En niet als ik moet rijden. Ik overweeg om zelfs dat ene glas, al vind ik het lekker, voortaan te laten staan. Omdat ik ook in mijn dichte omgeving en in mijn professioneel leven zie hoeveel alcohol kapot maakt. Ik walg ervan, in de krant een artikel over een dood kind in het verkeer door alcohol lezen en een paar pagina’s verder lezen dat je gewoon geen gezellig kerstfeest kunt hebben zonder bubbels. Bah.
Weet je, toen ik nog vegetarisch at probeerden mensen mij ook voortdurend vlees op te dringen. Na een tijdje begon ik te vermoeden dat dat een soort defensiemechanisme is. Als ze er in slagen om jou alcohol te doen drinken, hoeven ze er niet bij stil te staan dat geen alcohol drinken voor hen misschien ook nog zo slecht niet zou zijn…
Team no koffie for the win!
Sterke post waar ik me helemaal in kan vinden.
Het is niet dat ik nooit alchohol drink (ik lust het wel :-)) maar als we met de auto op de baan zijn is er steeds een bob die dan geen druppel alchohol drinkt die dag/avond.
Rijden en drinken gaan gewoon niet samen.
Al voeren we een strijd om mijn schoonvader daar van te overtuigen…
Al drink ik graag een glaasje Cava of wijn, ik ben DIRECT voorstander van 0-tolerantie op gebied van alcohol in het verkeer. Zou voor iedereen veel duidelijker zijn.
Ik zie (helaas) ook van (veel te) dichtbij hoe alcohol iemand kapot kan maken.
Dankjewel voor de post, moedig!
Groot gelijk. Ik heb nog nooit alcohol gedronken en ik vind alternatieven niet nodig. Als ik dorst heb, drink ik wel water. Ik ben gestopt met koffie, maar drink veel kruidenthee en gewoon gekookt water. Vooral voor dat laatste word ik soms raar bekeken.
‘k kan me in je meeste opmerkingen volledig vinden, maar ‘k vind de toon inderdaad wel keihard alsof elke persoon die soms alcohol nuttigt dat ook misbruikt en afhankelijk is. Daarin verschil ik wellicht in mening met jou. Je geeft een stuk aan dat je al van te dicht gezien hebt wat alcohol kapot maakt in een leven en in dat geval kan ik je mening en toon ook perfect begrijpen.
Terwijl ik je keuzes perfect vindt en dat moet gerespecteerd worden en dat levert dan veel frustratie op, denk ik dat sommige van je redenen bovenaan soms wel goedbedoeld zijn. Maar ja, na de 1567e keer zo’n opmerking kan je mensen dan wel eens door het raam willen gooien.
Zelf drink ik dus normaal gezien wel wat alcohol, maar ‘k heb eveneens schrik om controle te verliezen en al absoluut geen zin om zat en ziek te worden (nog nooit geweest). Maar ‘k vind de smaak van sommige dranken wel ok en ‘k vind altijd water heel plattekes, dus een aperitiefje, of een glaasje wijn bij de maaltijd of eens een biertje op een terrasje kan ik appreciëren. Als ik moet rijden is mijn absolute maximum 1 aperitief en 1 glas wijn bij voorgerecht (of 2 aperitieven) en dan zeker zijn dat er nog voldoende eten komt en we nog een tijd tafelen. Met die limieten die ik mezelf opleg heb ik al moeten blazen en reed ik perfect safe. Maar ‘t gaat er effectief niet over om “controle” te passeren, maar om echt veilig te rijden met voldoende reactievermogen en bewustzijn. Sinds ik moeder ben ben ik daar nog zoveel sterker van bewust: ik ben verantwoordelijk voor die kleintjes op de achterbank…maar ook voor al die die langs baan wandelen, fietsen of op andere achterbanken zitten. Geeeez, hoe vreselijk moet het zijn om te weten dat je een ongeluk veroorzaakt hebt dat jouw schuld is terwijl je alcohol ophad? Als ik een kruis langs de weg zie staan, krimpt mijn maag altijd in elkaar. Zoiets wil je toch niet riskeren? Ook al is het maar 1 km ver rijden? Ook al zal op dat baantje zeker geen controle zijn? Daaaaar gaat het niet om!! Als je de baan opgaat ben je verantwoordelijk voor een hele hoop levens om je heen.
Dus als ik gezegd heb dat ik BOB ben en stop met drinken, vind ik het ook super irritant dat men nog blijft aanbieden of nog erger: als je even niet kijkt doodleuk je glas weer opvult. Daar kan ik ook heel geïrriteerd om worden.
Maar doorgaans bedoelt men het goed (of is men te laf en wil men vooral geen keuzes opdringen…keuzes die geen keuzes zouden mogen zijn). Momenteel ben ik zwanger en krijg ik toch ook bijna altijd de vraag of ik aperitief wil of wijn wens ….of omgekeerd, krijg ik excuses opeens omdat men al direct met de alcoholvrije bubbels bij mij kwam. Men bedoelt het “goed” en wil me vrij laten zelf mijn keuzes te maken ook al zijn het overduidelijk foute keuzes. Maar het is blijkbaar “correcter” om niets op te dringen. Een foute correctheid, men zou best wel assertiever mogen zeggen wat de juiste keuze is en welke opties gewoon uitgesloten zijn.
Enfin, blijkbaar zeg ik wel altijd kordaat en duidelijk genoeg dat ik tijdens mijn zwangerschap zeker geen alcohol wens te drinken, ook niet 1 slokje, want men heeft het men wel nog nooit een 2e keer aangeboden dan. ‘k heb wel al de opmerking gehoord “ah ja, ‘k laat jou kiezen eh, 1 klein glaasje kan vast geen kwaad” waarop ik dan wel antwoord dat dat wel kwaad kan omdat ik dezelfde bloedbaan deel met het kleine babytje dat nog volop in ontwikkeling is.
Bij deze zwangerschap smaakt water me beter, maar ‘k vond bij vorige zwangerschap wel lastiger om lekkere alternatieven te vinden om te drinken. Ik miste de alcohol absoluut niet (mijn smaak was gewijzigd en ‘t was ontzettend vies opeens), maar ik vond wel dat er bij een maaltijd weinig lekkere alternatieven waren. Water is zo plat, frisdranken en fruitsappen te zoet en te overheersend bij eten. Wellicht daarom dat mensen zich moeilijker kunnen inleven dat jij water echt perfect smakelijk vindt en dat ze nog eens dubbel checken of je echt niet een glaasje wijn of zo wil of dat er misschien een ander alcoholisch alternatief is met andere smaak waarvan men misschien denkt dat je het wel zal lusten.
‘k kan me ook wel voorstellen dat je bij koffie ook veel irritante reacties krijgt.
Exactly ! Ik lust het niet, het stinkt, het is gevaarlijk… En toch blijven mensen mij vragen waarom ik geen glaasje drink! Alsof ik pas “cool” ben als ik wel drink? Gelukkig drinken de meeste mensen in mijn vriendenkring ook zelden (of 1-2 glaasjes), maar nooit als ze met de auto moeten. Anders zouden ze wel wat tegenspraak mogen verwachten 😉 In mijn familie echter, ligt het helemaal anders. Mijn oom is gestorven aan longkanker, dus toen mijn mama na zijn dood haar laatste pakje oprookte (ze had al meermaals geprobeerd te stoppen met roken), werd ze vriendelijk verwezen naar de voorkant van het huis zodat de mensen in de tuin niet in de rook zouden zitten… Eens terug doet ze haar mond open over alcohol, hoe slecht dat ook wel niet is en hoeveel gevaren dat wel niet met zich meebrengt (ze drinkt zelf 1-3 glaasjes per jaar). De reacties die ze toen kreeg, niet normaal! Zij was de boeman, want zij rookte nog terwijl haar broer gestorven is aan longkanker! Nu moet je weten dat ze ook een broer heeft die een alcoholverslaving heeft: maar daarover werd niet gesproken. Aja, want een glaasje (of 2,3,4…) voor de gezelligheid mag toch wel??? Ondertussen is de broer met de alcoholverslaving al meermaals opgenomen, drinkt hij in ons bijzijn enkel alcoholvrij bier en wijn (want ja, frisdrank drinken, dat is niet even gezellig), maar weten we dat hij stiekem drinkt. Kortom: mama die vroeger bewust op een afstand en 5 sigaretten per dag rookte, was de boeman; de familie die in het bijzijn van mijn oom met alcoholverslaving blijft drinken: dat is aanvaard. Ik ben tegen roken en tegen drinken, maar met roken breng je enkel jezelf (ok, in mindere mate ook je medemens) schade toe. Dat kan niet gezegd worden van mensen die rijden met een glaasje te veel op…
Oja, de verzameling alcohol die ik in mijn kast staat, ligt alleen maar stof te vergaren… Je heeft toch geen drank als cadeautje als je weet dat niemand in huis drinkt?
En ik weiger om ze zelf weg te geven als cadeau: ik wil anderen niet aansporen om te gaan drinken!
Trouwens, over de opmerking “leren drinken”: waarom zou je iets leren drinken dat écht niet lekker smaakt en dat bovendien ongezond en gevaarlijk is?
http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/2578688/2016/01/08/Engeland-past-richtlijnen-aan-elke-hoeveelheid-alcohol-kan-kanker-veroorzaken.dhtml
🙂
Je hebt gelijk.
Telkens ik in het buitenland was de laatste tijd, of op toer met bijvoorbeeld Nederlanders, besefte ik hoe zot veel wij Belgen collectief drinken en hoe erg we ons gedrag goedpraten. Het contrast is groot als je ineens in een groep zit die zich daar vragen bij stelt. Ik denk dat jij het dus makkelijker zou hebben in bijvoorbeeld Nederland, waar niet alles met drank overgoten moet worden. 😉
Ik drink graag en vaak te veel, maar was al serieus geminderd toen ik zwanger wilde raken, en sinds ik zwanger ben dus helemaal. Het plan is toch om er in de toekomst wat meer op te letten. Al die buitensporigheden kunnen niet goed zijn. Dat geldt net zo goed voor eten als voor drank en sigaretten, we moeten daar niet onnozel over doen.
Bij mij moet niemand zich trouwens verantwoorden over de keuze om niet te drinken. Ik vind het bewonderenswaardig en verstandig. Wat rijden met de auto betreft ben ik trouwens ook pro nultolerantie. En ik weet niet meer wie het hier zei, maar die heeft wel gelijk: mensen die drinken vinden mensen die niet drinken vaak een beetje een bedreiging. In een gezelschap dat wel drinkt hoef je je niet te verantwoorden tegenover jezelf als je toch een fles opentrekt, namelijk. Geloof me, dat speelt zeker mee.
Dat is zo waar Lilith! Ik heb een Nederlandse vriendin en daar is het inderdaad volledig omgedraaid. Nultolerantie is daar de sociale norm, hier daarentegen…
Mja, ik heb Nederlandse familie en daar is het ook héél moeilijk om geen alcohol te drinken hoor.
Ik drink zelf heel graag een glas, maar ik vind de harde toon van je blogpost echt wel kunnen. Ik kan me er helemaal in vinden.
Ik heb zelf altijd mijn bob bij, mijn echtgenoot drinkt nauwelijks, omdat hij er niet tegen kan. En zo rijdt hij niet graag. Zelf mag ik drinken wat ik wil, ik heb namelijk geen rijbewijs (misschien moet ik dáár maar eens een blogpost over schrijven, ik krijg er al bijna 30 jaar de grofste reacties op).
Ik merk héél gelukkig wel dat er nu een generatie opstaat die de nultolerantie helemaal onderschrijft. Mijn kinderen (22 en 20) hebben allebei hun rijbewijs en een auto, en drinken nooit als ze moeten rijden. Nooit. Ze drinken ook nauwelijks, eigenlijk. En zo moet het zijn. Mijn dochter is zwanger, en raakt geen drup aan.
Ik vind het zo verschrikkelijk, die mensen die zeggen dat het toch moet kunnen, een paar glaasjes en dan rijden, want oh, natuurlijk kunnen zij dat en met hun reactievermogen scheelt niets hoor! Het zal je kind maar zijn, dat doodgereden is, bah.
Ik kan me bijna volledig vinden in je post, zeker het “eentje kan geen kwaad” gedeelte. Alcohol zegt me niks, wat helemaal niet wil zeggen dat ik me niet kan amuseren. Een vriendin heeft vroeger nog gezegd dat ze het best wel jammer vond, dat zij een paar pinten nodig had om zich op een fuif zo te amuseren als ik nuchter. Cantussen op water waren trouwens ook echt leuk.
Alcohol maakt me toch niet gelukkig, integendeel. Ik had al genoeg redenen om er niet van te houden en de praktijk hielp daar ook bij. Één glas kan nog net, vanaf een tweede voel ik me alsof ik al het leed van de wereld moet dragen. Ik zou niet weten waarom ik mezelf dat vrijwillig aan zou doen.
Ik drink zelden of nooit alcohol. Niet uit principe, maar ik vind het gewoon niet lekker. Een beetje wat jij zegt: het smaakt gewoon naar alcohol. Alles, wijn of cava of baileys, het smaakt gewoon allemaal hoofdzakelijk naar alcohol. En dat vind ik niet lekker.
Tijdens een etentje, met nieuwjaar of op een receptie neem ik soms wel een glaasje aan, maar ik moet al enorme moeite doen om het op te drinken. Het is niet lekker en ik drink het niet graag. Soms weiger ik ook, maar zoals ik zeg, het is niet uit principe. Het is wel opvallend dat het gewoon als standaard wordt gezien, ja. Iedereen krijgt een glas, er wordt niet eens gevraagd of je dat wel wil.
Wat ik wel heel vreemd vind, zijn die artikels (altijd na nieuwjaar) over volledig stoppen met alcohol. Eén of andere journalist gaat dan de ongelofelijke uitdaging aan om tijdens de hele maand januari geen alcohol te drinken. En vindt daar dan blijkbaar genoeg van om een artikel over te schrijven. Ik snap dat niet. Als dat echt moeilijk is, of als je elke dag iets te zeggen hebt over het feit dat je vandaag geen alcohol drinkt, dan heb je mijns inziens echt een probleem…
Heel herkenbaar allemaal! Ik drink ook nooit alcohol. Het zegt me niks, ik lust het niet, mijn lichaam reageert er ook onmiddellijk op.. De keren dat ik op een feestje zonder drank zat, niet meer te tellen. En ook: ‘Water??, oei, hebben we niet hoor, mag het van de kraan zijn?’ Aaargghhh. Ik smaak de toxische stoffen en alle vuiligheid er zo door.
Toxische stoffen in kraantjeswater?
Da’s ook nieuw voor mij. Ik drink niks anders 🙂
ik drink wel graag een glas, maar ik heb het niet nodig om mij te amuseren. Ik kan mij perfect vinden in een alcoholvrij feestje! Alcohol tijdens de zwangerschap daar ben ik ook extreem tegen. Bijna iedereen die ik ken bleef maar drinken toen ze zwanger waren, ze keken allemaal zo raar toen ik nooit iets dronk, ik moest mij verantwoorden “want ahja, ééntje, dat kan geen kwaad hoor!” yeah right. Ik ga nu wel overdrijven want hiervoor moet je echt alcoholist zijn, maar ik ken iemand met foetaal alcoholsyndroom, als je dat één keer hebt gezien, dat vergeet je nooit meer!
Serieus, zo herkenbaar. Ik heb jarenlang geen alcohol gedronken en héél af en toe drink ik eens één glaasje rode wijn. Letterlijk maar één glas en niet meer dan vier keer per jaar. Ook ik hoor constant die zinnen en veroordelingen die je hierboven beschrijft. Daar komt ook nog eens bij dat ik vegetariër ben. Je kan je al voorstellen hoe vaak ik met mijn ogen wil draaien als ik op die twee zaken aangesproken word en hoor dat ‘de dieren toch al dood zijn’ en ‘ik niet weet wat ik mis’ en meer van die bullshit. Aaargh. Ik word al een beetje kwaad als ik het hier gewoon typ.
Jij schreef hier, wat ik al duizenden keren heb willen zeggen, maar niet durfde! Ik drink ook geen druppel! Ik lust het gewoonweg niet! Maar is dit nu echt zo moeilijk te begrijpen?
En nultolerantie graag! Laat dit maar rap beslist worden!
Goh.. ‘k voel me eindelijk een keer begrepen nu ik hier mocht lezen, dat ik niet de enige ben 🙂
ik drink zelf wel af en toe een glaasje alcohol, maar dat zullen er per jaar maximum 10 zijn en dan nog heel goed gespreid.
Ik probeer wel altijd om een alcoholvrij aperitief te voorzien, zo trakteerde ik deze zomer op het werk met cava en kidibul (wat de zwangere collega megalekker vond 😉 ) en werd er hier op kerstavond een alcoholvrije cava geschonken.
Zelf ben ik niet zwanger (en nog nooit geweest) maar ik ben zeker en vast van plan om geen alcohol te drinken vanaf iedere mogelijke conceptie.
Tijdens mijn studententijd ging ik bijna nooit uit omdat ik een hekel heb aan zatte (kotsende) mensen en ik kan er absoluut niet tegen als mensen in mijn buurt roken
Ik drink zelf ook niet, tenzij 1x/jaar ofzo één wijvendrankje à la Baileys of weet ik veel. Ik vind bier, wijn, champagne, … afgrijselijk en ik walg van zatte mensen.
Wat ik wél nog nooit heb meegemaakt, is daar gekke reacties op krijgen. Ik zeg gewoon ‘voor mij geen alcohol’ en daarmee is de kous af.
Ik vind dat ook vreemd, dat je daar zo’n reacties op krijgt. Ik zou mij daar geen zak van aantrekken, van die opmerkingen, zeker als ik alcohol niet lekker zou vinden. Trek je er weinig van aan jong 😉
Ja hoor, ik volg je redenering. Ik drink nochtans nu en dan een glaasje, en vroeger veel te veel eigenlijk. Maar ik begrijp volledig dat je het de omgekeerde wereld vindt dat mensen aandringen om alcohol te drinken. En alcohol + drinken = absoluut, zonder excuus, altijd verkeerd.
Misschien een rare vergelijking, maar ik eet geen vlees (waar ook wel goeie redenen voor zijn, weten we allemaal wel denk ik?) en krijg ook heel vaak te horen dat het geen kwaad kan om vlees te eten, dat dat toch jammer is, dat ik toch niet alleen sla en wortels kan eten, enzovoort. Ik snap daar ook geen knijt van. Wat schieten mensen ermee op dat ik het wel zou eten? Wat schieten ze ermee op dat jij alcohol zou drinken?
Oei, dat moest zijn: ‘alcohol + rijden’ = absoluut altijd verkeerd 😀
Ik snap volledig wat je bedoelt hoor! Ik drink zelf wel, maar zat ben ik ook nog nooit geweest. Ik stop altijd lang voor ik dat punt bereik. Enerzijds omdat ik ook een controlefreak ben en anderzijds omdat mijn vader een alcoholverslaafde is.
En het is idd niet te schatten hoe vaak je je daarvoor moet verantwoorden. Nog meer als je helemaal niets drinkt, zoals jij. Onze maatschappij is op dat gebied helemaal scheefgetrokken. Ik heb bv. niet graag drank in mijn eten. Als ik niet zeker ben of er alcohol inzit, dan stel ik de vraag. Daar wordt vaak gewoon over gelogen. Precies of ik dan niet proef dat er alcohol in zit. Je zal dan maar die afgekickte alcoholverslaafde zijn, die dan net dat gerecht eet. En ik heb altijd een back-upgerecht. Het is niet dat ik de zaak ga verlaten als je mij de waarheid zegt of als je zegt dat je het niet weet.
Van wat je bedoelt met die eenzaamheid op feestjes dat begrijp ik ook. Tijdens mijn tienerjaren was ik altijd de verantwoordelijke die zorg droeg voor diegene die een glaasje teveel op had. Toen vond ik dat niet erg. Toen ik aan het einde van mijn twintigerjaren nog aan het doen was, had ik het echt gehad.
Iedereen zegt dat wat alcohol geen kwaad kan, daag ik uit om eens met een alcoholverslaafde te leven. Ik heb ondertussen gebroken met mijn vader. Niet omdat hij constant hervalt, maar omdat hij de schuld van zijn verslaving altijd bij een ander legt. En ook ontkent dat wij (mijn mama en mijn broers) daardoor door een hel zijn gegaan. “Want zo erg was het toch allemaal niet.” Omdat hij niet sloeg, maar de tirades die we te verwerken kregen of het feit dat hij ons leven en dat van andere in gevaar bracht, daar wil hij vooral niets over horen. Je kan niet geloven op hoeveel onbegrip wij daardoor moeten rekenen. Je moet je eigen vlees en bloed blijkbaar blijven steunen. No matter what! Want dat is wel een ziekte hè! En ook het gerecht laat ons op dat gebied in de steek. Onlangs is de alimentatie van mijn moeder voor een stuk afgenomen. Terwijl ze wel meer dan 10 jaar haar huwelijk heeft proberen te redden en voor hem gezorgd heeft tijdens zijn verslaving. En hij echt veel meer geld heeft. En o ja na mijn huwelijk heeft hij mij fijntjes laten weten dat als ik ooit een kind heb, dat hij dan een gerechtelijke procedure opstart om dat te kunnen zien. Ook daarvoor heb ik nu al angsten, terwijl ik niet eens zwanger ben. Zelfs nu slaagt hij er dus in om controle uit te oefenen. Ik heb op mijn blog ooit eens een post geschreven over hoe het was dat leven met hem. Mss moet ik het verhaal daar nog maar eens verder vertellen, want ik ben hier veel te hard over aan het uitweiden.
Maar ik vind dat je overschot van gelijk hebt. En hoewel ik wel eens één glaasje durf drinken als ik rijd (tijdens de feestdagen), zou ik er ook mee kunnen leven als het op een dag nultolerantie wordt. We gaan daar niet van doodgaan. Mss komt het er ooit wel. Toen ik 17 was, kon je immers geen café binnengaan zonder in een waas van rook terecht te komen. Da’s ondertussen ook wel veranderd :-).
Ik drink heel graag een glaasje en soms eentje teveel (uiteraard niet als ik met de auto ben). Daarnet nog 3 wijntjes op de nieuwjaarsreceptie van mijn werk. Een gin tonic op zaterdagavond, heerlijk. Ik lust bijna alles van alcohol, als het maar niet te zoet of te zuur is. Toch weet ik dat je gelijk hebt. Alcohol is een gevaarlijke hard drug waar al vele gezinnen aan kapot zijn gegaan. Vandaar, alles met mate. Wees niet te streng voor ons, liefhebbers van een glaasje. Voor ons is het lekker, ontspannend en doet het beslommeringen voor even vergeten. Voor mij nog een watertje.
Je hebt helemaal gelijk, je moet je niet hoeven verontschuldigen voor het niet drinken van alcohol. Ik drink het ook niet omdat ik het gewoon super smerig vind, net als koffie. Als je iets moet “leren drinken” is het wat mij betreft niet de moeite waard. In mijn omgeving doet gelukkig niemand daar moeilijk over. Misschien vinden ze het soms raar, maar alcohol wordt nooit opgedrongen. Ik woon in Nederland dus dat zou cultureel ook wat anders kunnen zijn dan in België. Wat ik soms wel irritant vind is dat mensen ervan uitgaan dat jij dan wel met dezelfde snelheid cola achterover zal slaan als zij bier. Uhh, nee, 3 glazen cola per uur vind ik ook niet lekker. Ik geef het wel aan als ik weer iets wil.
De etiquette wijdt er een hele rubriek aan, je staat er dus echt niet alleen in. Misschien heb je er iets aan. Want laten we eerlijk zijn, hoe boos je je nu ook voelt, mensen zullen het nog wel vragen.
http://www.beatrijs.com/tag/alcohol/
Ik lust wel eens een glaasje, maar er gaan ook weken/maanden voorbij dat ik niets aanraak. Ik snap het idee niet dat mensen alcohol nodig hebben om te ontspannen. Het feit dat mijn lief brouwer is, zorgt ook dat ik anders tegenover alcohol sta. Het is (voor mij) een drank die (meestal) met veel kennis van zaken en met pure producten gemaakt wordt. De manier waarop sommige mensen er dan ook mee omgaan is gewoon beschamend. Ik kan genieten van 1 speciaalbier en daarmee genoeg hebben voor een hele avond. De brouwers zelf hebben het ook liever zo dan dat er “gemorst” wordt met hun product.
Het idee alleen al om zat te zijn en de controle te verliezen over wat je doet of zegt, bezorgt me de kriebels, dus ik ga nooit of te nimmer over die limiet. Zelfs een beetje licht in mijn hoofd vind ik al creepy 🙂
Ook ik ben voorstander van nultolerantie. Vooraf een Bob kiezen en afwisselen, mooi verdeeld, toch?! Iedereen kent wel iemand die onder invloed van drank een ongeval veroorzaakt heeft. Waarom dan toch nog drinken en rijden? Kan ik echt niet bij.
O ja, mijn alternatief voor bier of wijn is ook water. Zeker geen cola of fruitsap (serieus?!). Of af en toe een Ice Tea Green als ik toch een extra smaakje wil.
Ik drink al 20 jaar geen alcohol en ben al even lang vegetariër (en ik ben 36) – en ik ben er gelukkig al over, over alle reacties die nog altijd volgen. Ze glijden gewoon van me af – maar dat heeft héél lang geduurd hoor. Al krijg ik nog steeds de krul van “Maar ik eet ook bijna nooit vlees hoor”… Van zodra ik zeg dat ik vegetariër ben, lijken heel wat mensen het gevoel te hebben dat ze zich moeten verantwoorden. Niet dus.
http://www.demorgen.be/opinie/en-als-we-nu-jan-met-zijn-watertje-eens-niet-langer-vragen-of-hij-ziek-is-bd2a6fdc/
Ik ben ook volledig tegen alcohol + rijden (ook niet één glas) en ik hou absoluut niet van mensen die te veel drinken.
Zelf drink ik eens af en toe een glaasje, zal max. eentje per maand zijn ofzo.
Maar ik heb ook al eens meer dan 2 jaar niet gedronken omdat ik toen een bepaalde medicatie nam.
Wat het verschil is met jullie reacties: ik kreeg/krijg nooit opmerkingen dat ik niet dronk/drink. En daarmee wil ik ab-so-luut jullie ervaringen niet in twijfel trekken hoor, integendeel. Maar ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand me iets zei in de aard van ‘allé, komaan, eentje dat kan toch’ en zelfs niet eens dat iemand me vroeg waarom ik niet dronk. Bizar verschil (wat zegt dat over mij? 😉 )
Natuurlijk is het niet oké dat iemand zich moet verantwoorden omdat ie geen alcohol drinkt, da’s de wereld op zijn kop. Maar wat domme uitspraken, die kan ik wel aan! Ik zit in het zelfde schuitje als jij (en heb ook nog andere “speciallekes”) maar vind vragen en reacties niet zo erg: dat opent net het gesprek over dit thema, toch? Voor mezelf is het alleszins leuker om het zo te zien dan om me te ergeren… http://el-en-co.blogspot.be/2016/01/we-zijn-allemaal-speciallekes.html
Wat denk jij?
Oh ja, op een bepaalde manier heb je gelijk. Maar het gaat er mij over dat ik me moet blijven verantwoorden, ook bij mensen die al heel lang weten dat ik geen druppel aanraak. En dat ik altijd raar word bekeken, terwijl dat echt de omgekeerde wereld is. Na opmerking 3562000 heb ik het wel gehad. Om nog maar te zwijgen van “doen we de rekening gewoon in 4?” en dat ik met mijn ene cola zero dan de gin tonics en wijnflessen van de rest moet betalen.
Wat vervelend dat je je steeds moet blijven verantwoorden! De mens is toch een merkwaardig beestje hé. Ik vind dat helemaal niet raar, iemand die ervoor kiest niet te drinken. Ik drink bijvoorbeeld geen koffie, dat vinden mensen ook soms raar 🙂
Ik drink wel alcohol, van sommige drankjes kan ik ook echt genieten. Een echt lekkere gin-tonic of een goed glas wijn, mmm! Tijdens mijn studententijd heb ik mij vaak echt laten gaan, maar dat ligt nu achter mij. Ik ben nooit meer echt zat, hooguit eventjes wat tipsy maar ik drink nooit meer zo veel dat zich dat doorzet in zat zijn. Niet zozeer omwille van controle verliezen, maar gewoon omdat je voelt dat het echt niet gezond is en je er achteraf echt mottig van kan zijn.
Tijdens mijn zwangerschappen dronk ik ook niet en wanneer ik moet rijden, drink ik enkel een aperitiefje mee. Ik vind het heel gek dat deze zaken (drinken tijdens zwangerschap of als je moet rijden) nog zo vaak gerelativeerd worden. Ieder kiest zelf of hij/zij drinkt of niet, maar als het gaat over gezondheid/veiligheid van anderen, zou de keuze toch snel moeten gemaakt zijn. Helaas nog veel werk aan de winkel…
Veel miserie..van veel te dicht bij…heel spijtig. Heel spijtig. Ik weet het!
Wees trots, dat je flesje water jouw ding is!! Ik ben trots op jou niet alcohol-drinken!
En verantwoording aan anderen is niet nodig.
Spijtig dat in het verleden “drank” een status-symbool was, en gewoon aanvaard en getoloreerd werd. (En dat is geen kritiek op de ouders van toen. Maar wel op de maatschappij)
Liefs van de nicht van je papa., Ann T
Ik rook niet, nooit gedaan. Ik begreep nooit waarom mensen uit mijn studententijd me aanmoedigden. Gelukkig heb ik nooit toegegeven. Dronken ben ik vroeger nooit geweest. Kwam tot dezelfde conclusies als jij uit en ik vond er niets aan. Buiten dat glaasje bubbels op een verjaardag en oudjaar drink ik eigenlijk geen alcohol. En nu ik je post heb gelezen ga ik ook dat laten. Tweede reden is de post van een vriendin die als status had gepost: Al een maand zonder alcohol. Alcohol en onze foute mentaliteit zijn zo ingeburgerd in onze maatschappij dat ik vermoed er nog heel wat moet gebeuren voor mensen echt wakker worden inzake deze bewustwording. Met vegetariërs wordt inderdaad ook geen rekening gehouden. Ik heb twee jaar bijna moeten discussiëren in elke brasserie om aub geen vlees en vis te mogen eten. Ondertussen ben ik flexietariër om die reden. Maar Sofie, je geeft me moed.
Niet drinken, niet roken, geen vlees eten zijn cool! Het is onze mentaliteit die dat niet is.
Bedankt voor deze eerlijke post!