Eigenlijk ben ik nooit een fan geweest van make-up. Het is niet alsof het me totaal niet interesseert, ik ben er eigenlijk gewoon een beetje bang van. Ik ben allergisch aan doofpotoperaties op grote en kleine schaal, en een kilo schmink voelt voor mij als just another verstopmanoeuvre.
Van mijn eerste lief mocht ik geen make-up gebruiken. Hij zei altijd dat ik mooi genoeg was van mezelf (dat werkte wel als argument) en dat ik het moest opsparen voor als ik het over twintig jaar echt nodig zou hebben. Dus eigenlijk haalde ik mijn mascara en oogschaduw alleen maar boven voor heel speciale gelegenheiden, zoals een trouwfeest.
Uiteraard ga ik voor presentatieopdrachten wel een stap verder. Je kan best nog voor een tikkeltje meer gaan dan the whole shabam, als je er onder een spot niet als een uitgewrongen dweil wil uitzien. Ik ben ook al een paar keer professioneel opgemaakt voor televisie of een fotoshoot. Dat is zowel al glamoreus meegevallen als lelijk tegengeslagen.
Het laatste jaar ga ik in het dagelijks leven ook af en toe voor een vleugje. En elke keer opnieuw word ik overladen met complimenten. Dat zou eigenlijk leuk moeten zijn, maar het maakt me geweldig onzeker. Want betekent dat dan dat ik er echt zo afgewassen uitzie zonder? Of dat ik minder vrouw ben omdat ik me weghoud van the beauty-industrie? Feit is dat van de twintig jaar waar mijn eerste lief over sprak, er al vijftien gepasseerd zijn. Is het tijd om mezelf jonger/frisser/beter te maken met een laagje vernis?
Toen ik onlangs met een bende vriendinnen op weekend was, gingen we zaterdagavond op restaurant. Iedereen riep bijna tegelijk dat ik er (helemaal uitgedost en opgemaakt door vriendin Barbara) zo geweldig uitzag. En dat ik dat echt altijd zou moeten doen. Ook toen ik afgelopen weekend deze foto op Instagram zette, waren de reacties nogal overweldigend. Allemaal complimenten, maar ik werd er eigenlijk alleen maar onzeker van.
Het ding is dat ik me er altijd bewust van ben als ik make-up draag. Ik voel dat de hele tijd zitten. Je zou kunnen argumenteren dat het ligt aan de vervallenheid van mijn producten, maar het gebeurt even hard met kraakvers en kwaliteitsvol spul.
Het is gewoon je goeie punten een beetje extra in de verf zetten, hoor ik ook vaak. Niks mis mee. Het is trouwens niet alsof ik hier rondloop als ma Flodder. Ik ben heel erg bezig met mijn outifts en uiterlijk. Ik maak mezelf dus echt graag mooi, maar toch blijft make-up me afschrikken.
Puur natuur en verdrietig. Real life.
Ik vind het wel eens gezellig om in de badkamer te klungelen met kwast en poeder, maar ik mag er niet aan denken dat ik dat op dagelijkse basis zou moeten doen. Puur natuur voelt zoveel echter, authentieker, waarachtiger. Ik hou van openheid, niet van me verstoppen achter een laagje.
Maar de reacties met make up zijn zo overweldigend positief, dat ik toch ergens druk voel. Het gekke is ook dat ik er absoluut geen hol van ken (no clue waarvoor 75% van de producten voor dienen), maar dat mensen me vaak zeggen dat ik me zo mooi heb opgemaakt. Het lijkt wel alsof het een slapend talent is van mezelf. Al zou het natuurlijk ook kunnen dat de aap zelfs met slecht aangebrachte schmink toch een iets minder lelijk ding is.
Ik ben natuurlijk 33 ondertussen, dus misschien is het moment echt aangebroken om aan de oplapwerken te beginnen. Ik weet ook niet helemaal waarom het me zo’n oncomfortabel gevoel geeft. Want ik voel me graag mooi en vrouwelijk, dus ergens is het ook een grote contradictie.
Hoe zit dat bij jou?
- Schminkpop van geboorte
- godin der natuur zonder hulpmiddelen
- het betere oplapwerk in de dagelijkse routine
- special occasions person
Ik ben zelf nog serieus in dubio over dat plamuren. Maar af en toe kan geen kwaad zeker?
(Of kan ik het echt niet meer uitstellen?)
Special occassion
Ik hou ook echt niet van het gevoel van die gekleurde foundation en zo op mijn gezicht. Dus ik doe het meestal zonder die laag, maar wel met een klein beetje eyeliner en mascara. Dat ziet er toch niet iets frisser uit, zonder dat ik de make-up echt voel.
Je hebt een goeie kop of je hebt die niet. Jij hebt die duidelijk wel, en goed aangebrachte make-up maakt je inderdaad nog mooier of verdoezelt wat je wil verdoezelen. Less is more, vind ik, en dat is bij schmink niet anders.
Ik zette mijn eerste kohlpotlood streepje toen ik 12 was en ben er niet meer mee opgehouden. Ondertussen is het streepje wel vervangen door mascara – dat valt niet zo op. Als ik niks op heb, zeggen mensen mij: “Moh, jij hebt gelijk geen wimpers?” omdat ze zo bleek zijn.
Ik ga ook nooit het huis uit zonder lipstick. Ook zeker al sinds mijn veertiende. Nu durf ik al eens naar de bakker gaan zonder (maar da’s vooral omdat ik niet meer in Brugge woon en ik hier toch niemand ken).
Misschien blog ik er ook eens over…
Schminkdoos van bij geboorte 🙈 Maar sinds een tijdje wel enkel natuurlijke producten en dat helpt tegen dat ‘ik voel dat zitten’ gevoel 😊
Hangt heel erg af van dag tot dag. Eerst en vooral wel even schetsen: ik ben blond. Zo blond, dat ook mijn wenkbrauwen én wimpers dat zijn. En als er nu 1 ding is dat ik niet mooi vind (bij niemand), zijn het blonde wenkbrauwen en wimpers. Mijn persoonlijke mening. Dus wat ik bijna altijd doe als ik de deur uitga, zijn mijn wimpers en wenkbrauwen. Dat is voor mij een minimum. Mijn leven werd recent een stuk makkelijker toen ik dingen ontdekte als wimpers liften & verven (blijft 8 weken) en wenkbrauwen verven (doe ik zelf, duurt kwartiertje, blijft zo’n 2 weken). Kost allicht wat meer maar hey, tijd kost geld, nietwaar 😉
Maar dus.
Werkdag: getinte dagcrème, compact of los poeder, wenkbrauwen & wimpers. Basic dus.
Thuisdag: nikske. Naar de supermarkt en kinderen van school halen, dat is #nomakeup. Iets van choose your battles 🙂
(Familie)uitstap overdag: zelfde als werkdag, basic dus.
(Vrienden)uitstap ‘s avonds: basic + wat oogschaduw en/of oogpotlood en/of blush en/of lippenstift. Afhankelijk van het evenement en waar ik zin in heb. Soms all of the above.
Zelden: vloeibare fond de teint. Te veel masker-gevoel. Soms eens compacte fond de teint maar meestal eigenlijk gewoon combi getinte dagcrème (de fameuze bb creams) + compact poeder tegen het glimmen (ik ben een mega glimworm, zucht).
En ja, het is wat het is. Ik vind mijzelf er ook echt beter uitzien met make-up. Dat maakt mij soms onzeker maar anderzijds: what can I do? Mijn gezicht is wat het is, inclusief ‘gebreken’ (mijn eigen woorden) zoals slechte huid, littekens, bleke wimpers en wenkbrauwen, kleine ogen, steeds meer rimpels,… Ik heb daar vrede mee, mede omdat, indien ik dat zelf wil, ik het kan ‘pimpen’, wat dan meteen ook mijn zelfvertrouwen pimpt. Dus waarom zou ik het niet doen. Ik doe het eigenlijk ook vooral voor mezelf. Anderen zullen er weinig last van hebben of ik in Gent ga shoppen mét of zonder make-up, denk ik dan…
(ik werkte ooit een paar jaren bij L’Oréal, ik weet het 1 en ander van make-up en het aanbrengen ervan. Maar ik ben to-taal geen experte! Zo’n workshop waar je de basics aanleert, is echt wel leuk om eens te doen hoor!)
In mijn tienerjaren was ik er een periode echt door bezeten. Dan is dat weer serieus afgezwakt. Nu dagelijks mascara en als ik er wat bleek uitzie (en niet te lui ben en nog tijd over heb) wat BB crème. En bij speciale gelegenheden doe ik wel de hele reutemeteut. Gij ziet er alleszins vree goed uit zonder :-), maar zeker ook met. Maar voor alle dagen hoeft dat toch niet voor mij.
Speciale gelegenheden schminkster maar mij heel goed bewust dat het wel wat meer zou mogen. 48 zijn doet wat met je huid 😐
Tuurlijk ben je mooier mét maar de naturel versie met er ook zijn.
Met=mag uiteraard
Haha … Ik lees gelijk over mezelf. Ook hier alleen speciale gelegenheden. Alhoewel het een beetje aan het veranderen is … Onlangs zelfs mijn wimpers laten “tinten” …😊
Zelfde leeftijd, ik ga voor oplapwerk.
Ik vind mezelf er ook net iets meer ‘fruitig’ uitzien indien ik er toch een beetje aanveeg, zeg maar. 😅 maar het HOEFT niet elke dag. Integendeel.
Dag Sofie,
Ik wil je heel graag maquilleren met een “mineralen make- up” van Jane Iredale!
Deze voel je echt niet zitten! Geen reacties met gevoelige huid(lag zelfs op de meest gevoelige huiden gebruikt worden) , voelt heel natuurlijk aan, niet getest op dieren, bevat een zonnebeschermer spf 15 tot 25.
Je moet make-up zien als : bij jezelf de mooiste dingen in je gelaat naar voor laten komen. Je trekt toch ook geen kleur aan die niet bij je past als “winter-type”
Dus doen.. subtiel .. maak je winter-type zijn helemaal af met een beetje make-up!
Kom je daarvoor tot in Gent :)?
Ik gebruik nooit make-up. Als ik een gigantisch feest heb (of mijn moeder wil gelukkig maken) dan doe ik een héél klein beetje oogschaduw aan en een lik mascara, maar dat is letterlijk al wat ik in huis heb. Ik trek het mij allemaal niet aan, hoe mooi ze ook zeggen dat ik eruit zie met make-up: ik vind het te veel last voor een te kleine surplus.
Ik heb me ooit twee of drie keer professioneel laten opmaken. Dat volstond voor mij. Ik kan me niet voorstellen dat ik elke ochtend een kwartier of langer moet besteden aan allerlei rommel op mijn gezicht smeren. De mensen moeten mij maar nemen zoals ik ben.
Ik ben vier jaar ouder dan jij en doe het al 20 jaar elke dag, zelfs nu met een verse baby 🙂 Ik trek een dun lijntje met een licht oogpotlood, doe een beetje mascara op (voor mij echt onontbeerlijk), twee dotjes foundation op m’n wangen en een streepje blush. Drie minuten, echt. Pas dan heb ik het gevoel dat ik er goed uitzie. Ik stap nog veel liever buiten met nat haar dan met een naakt gezicht. Uit onzekerheid natuurlijk, want ik heb bewondering voor een goede vriendin die het in haar vrije tijd meestal niet doet. Ze ziet er beter en wakkerder uit mét, maar ook keigoed en naturel zonder.
Hier doe ik het enkel bij gelegenheden.
Het moet daarom geen ‘special’ occasion zijn, eerder gewoon als ik met vrienden heb afgesproken, of een familiefeest, of een (netwerk)-event, …
Voor een gewone werkdag maak ik me niet op.
Puur wegens tijdsgebrek. ‘s morgens geen zin om me op te maken en ‘s avonds geen zin om me te ontschminken.
Ik vind van mezelf dat ik er véél beter uitzie met make-up, niet dat’k er ROTSLECHT uitzie zonder :’), maar make-up is zeker in upgrade in mijn geval. Wat niet wil zeggen dat het daarom de dagelijkse standaard moet zijn.
This is my face, live with it :).
special occasion (en dan nog maar zelden)
grappig ik haalde net mijn make-up uit de kast om me snel met wat uitgesmeerde lippenstift en foute oogschaduw een beetje halloween look te geven en ik stelde vast dat al mijn borsteltjes uit elkaar vielen …verstorven zoals ‘k dat zou zeggen in ‘t dialect.
toen ik net afgestudeerd was en begon te werken gebruikte ik wel consequent make-up. Ik zag er heel jong uit en was ervan overtuigd dat me dat een professionelere serieuzere look zou geven. ‘k bleek echter al snel aan de meeste make-up producten allergisch te zijn, dus ik zat altijd wel ergens met exceem, een gezwollen rood oog enz.
Bovendien is mijn man zoals je eerste vriendje: vrij anti-make-up. Door die combi ben ik afgezwakt naar een beetje mascara tot…niets meer.
‘k vind bij vele mensen make-up heel onnatuurlijk , overdreven enz. ‘k zie het doorgaans veel liever naturel. Maar ‘k moet toch toegeven dat ik soms ook het omgekeerde denk: dat de juiste (minimale) touch het net wat verzorgder en frisser doet uitzien. Maar ‘k haal dat resultaat zelden zelf. en dus blijf ik ervan af.
En toch vroeg ik me deze ochtend met de verstorven oogschaduw in mijn handen af, of ik toch niet af en toe, een klein beetje, wat vaker….hmm ‘k weet het niet. ‘k zal uit routine het wellicht toch niet doen. ‘k moet bovendien eerst dan weer goeie allergievrije make-up vinden.
Ik doe ook enkel make up op bij speciale gelegenheden (allee, gaan eten met vriendinnen in het weekend kan ook een speciale gelegenheid he). Maar eigenlijk zelden voor het werk.
Ik verschiet altijd een beetje als ik collega’s hoor zeggen dat ze zich nooit en nergens vertonen zonder schmink. Ik sta daar dus niet vroeger voor op ‘s morgens.
Helemaal hetzelfde hier! Ik droeg maximimaal drie keer per jaar make-up, voor een trouwfeest, kerstmis en een speciaal avondje weg. Ik voel mij ook zo snel moe onder dat laagje, precies of dat drukt op mijn gezicht! Maar in februari werd ik 34 en ik had al enkele maanden last van uitslag, acne in mijn gezicht. Gezonder eten, meer sporten, niets hielp en dus zocht ik noodgedwongen een uitweg in make-up: in het weekend gaat er vaak een laagje op en hoewel ik altijd het gevoel heb dat ik erbij loop als een halve barbie (terwijl ik echt een minimum op mijn gezicht heb), begin ik me er wat meer vertrouwd mee te voelen. Maar als mijn uitslag morgen weg is, stop ik er onmiddelijk mee. Ne mens kan dan tenminste eens in zijn ogen wrijven zonder zich zorgen te moeten maken dat er een zwarte veeg staat… Doe dus vooral waar je je zelf goed bij voelt!
Ik draag dagelijks make-up en kan echt niet zonder. Ik voel me net beter als ik het op heb. Ik zit in de fase dat ik heel weinig slaap heb (baby-fase, je weet wel) en ik voel me 1. echt een zombie als ik in de spiegel kijk en 2. Ik heb echt geen zin op van iedereen te horen hoe moe ik er wel niet uitzie. Dus vandaar, is het een soort van ‘verslaving’ zeg maar. Ik draag het allemaal heel graag en het is een me-time moment waar ik echt van geniet, ik kan ook echt dolgelukkig zijn als ik een nieuw productje kan uitproberen en ik tevreden ben van het resultaat. Het was wel een lange zoektocht maar ik heb wel echt producten gevonden die me absoluut niet het maskergevoel geven. Door mijn overenthousiasme voor make-up start ik in januari 2018 een opleiding als visagiste bij Mud.
Ik kan ook wel echt eens genieten van een make-off day. Dan zal ik hoogstens een getinte dagcrème gebruiken die me toch een soort van gezonde gloed geeft.
Mijn dagelijkse make-up routine:
Dagcrème, oogcrème
Strobe cream
Foundation op waterbasis (is zeer licht)
Concealer
Fixatiepoeder zodat alles mooi blijft zitten
Dan doe ik mijn ogen, afhankelijk wat ik ga doen maar verkies vaak lichte tinten. ‘s Avonds durf ik wat intenser gaan.
Mascara, blush en soms kleur ik mijn wenkbrauwen in met poeder en breng ik wat extra highlight poeder aan.
Ik ben dus wel een echte sminkpop als ik het hier zo zie staan, maar zie er echt niet zo uit (denk ik toch :-p)
Groetjes!
Schminkpop van bij geboorte, maar tegenwoordig minder fel opgemaakt dan vroeger. Al kan ik er wel van genieten om eens all the way te gaan op dat vlak, hoor. Zonder schmink kom ik zelden of nooit buiten. Behalve op vakantie de laatste twee jaar, maar ja, toen had ik mijn zonnebril op, hé. Zelf op de materniteit was ik helemaal opgemaakt. 😉
Hey! Normaal reageer ik nooit op een blog, maar nu vond ik toch dat ik moest! 🙂
Als je een laagje make up goed aanpakt (lees: met de juiste producten voor je huid), zou je die niet mogen voelen zitten!
Ik heb zelf een make up cursus gevolgd en kan (op papier) iedereen opmaken voor shoots e.d.! Mezelf maak ik ‘s ochtends echter op in 2 minuten, en die make up zorgt er net voor dat ik er iets minder “net-uit-bed” of “beetje-moe” uitzie. Voor een gewone dag, hoeft dat niet meer te zijn vind ik!
Als je geïnteresseerd bent, kom ik je graag eens opmaken via je te tonen hoe ik doe en hoe ik er dan anders (beter?) uitzie…
Groetjes 🙂
Dorien
Ik heb me ooit es volledig laten opmaken in een workshop, en ik herkende mezelf erna niet meer. Dus of het was een slechte workshop of ik sta helemaal niet met make-up (of ik moet het nog gewoon worden). Ik heb ook totaal geen idee hoe je dat doet, make-up, maar sinds een paar jaar doe ik wel mascara aan als ik ga werken of bij speciale gelegenheden, omdat ik er dan toch ietsje beter uitzie en je dat niet voelt. En ik ben 26 (bijna 27), voor de referentie 😉
Special occasions en nooit iets meer dan oogschaduw en mascara. Dat plamuursel vind ik echt zo vies, brrrrr, vaak oogt het toch ook niet zo geweldig. Ik weet er gewoon ook wel heel weinig vanaf vrees ik. Heel af en toe denk ik dan ook van, zou ik niet nog ietsje meer kunnen doen, maar na twee minuten begraaf ik dat idee alweer.
Hier ook nooit make-up, en als ik er al eens gebruik begint dit na enige tijd te prikken op m’n huid en wrijf ik per ongeluk in m’n ogen en zit ik daar dan met tranende ogen en zwarte vegen in m’n gezicht ;o). Onlangs werd ik opgemaakt voor een fotoshoot ik vond dat wel eens tof en ontspannend maar was blij toen ik het weer af kon wassen…
Voor speciale gelegenheden zal ik dat wel eens doen maar verder is het hier vaak ofwel enkel iets om die vreselijke wallen wat te verdoezelen + wat mascara of helemaal niets. Ik ben daar een grote kluns in, weet er eigenlijk bitter weinig van af en kan het niet opbrengen om daar vroeger te moeten voor opstaan.
Ik snap niet goed dat sommigen dat als een last zien? Ik schmink mij elke dag – ooit eens een workshop gevolgd bij MAC en ik was helemaal verkocht! Door het meer en meer te doen is dat nu snel gedaan. Ik vind hun producten ook echt goed, en ik ben ook aan zeer veel zaken allergisch. En schminken is niet gelijk aan ‘geplamuurd zijn’ of eruit zien als een barbiepop, dan doe je het gewoon niet goed 😉. Ik zie er beter uit met een beetje make-up, so what? Ik vind het zelf fijner om make up te dragen. Ik vind trouwens dat een vrouw met subtiele make up er veel verzorgder uitziet dan een vrouw zonder make up. Dat is echt niet slecht bedoeld, maar ik vind ook dat je vanaf een bepaalde leeftijd wel wat make up mag opdoen, je blijft geen 18 jaar hè 😬. Maar iedereen moet natuurlijk doen waar hij of zij zich goed bij voelt! Als je toch graag wat meer make up wil dragen, een paar tips: volg eens zo’n workshop, je leert wat bij jou past maar ook hoe je make up goed aanbrengt op een subtiele manier. De truk is om bepaalde dingen gewoon nog beter te laten uitkomen. En koop goede kwalitatieve make up, das ook echt belangrijk!
Jij maakt het jezelf toch altijd erg moeilijk he 😉
Als mensen je complimenten geven over je make-up, word je onzeker over hoe je er naturel uitziet. Maar als verschillende mensen je doorheen de jaren nav verschillende posts zeggen dat je niet zo op kilo’s moet focussen want dat je er geweldig uitziet, dan geloof je hen niet.
Ik neem elke dag 5 min voor dagcreme, lijntje, mascara en blush.
Tegen de stroom misschien, maar vind je ogen echt wel van het scherm spatten met die eyeliner. Misschien toch in je ochtendroutine steken ;-).
In de zomer vaak niets. In de winter zie er er bleek uit, dan gebuikt ik wat rouge. Ik krul mijn wimpers ook met zo’n krulding (?), maar dat is geen echte make-up. Voor een feest doe ik soms een piepklein beetje oogschaduw op.
Mascara doe ik heel zelden. Dan mag ik niet in mijn ogen wrijven, iets wat ik dan uiteraard vergeet en hop: daar staat de pandabeer.
Sofie, stel dat maar uit , echt!! Make-up is toch nergens voor nodig? Kost veel tijd, geld, en je poriën vinden zo’n troep ook niet altijd even fijn.
Jij hebt perfect beschreven hoe ik mij voel als ik make-up draag. ‘t Voelt niet natuurlijk, ik ‘voel’ dat ook echt zitten, …
Ik snap die onzekerheid wel, denk ik. Je doet iets, krijgt complimenten, maar weet dat het resultaat de ene keer al eens beter uitvalt dan de andere keer. Dat dat compliment misschien niet elke dag gegegen wordt. Dus vraag je je af of je nog wel oké bent op je naturel dagen of de dagen dat de make-up net niet zo voordelig is.
Maar ik vind: je ziet er mooi uit mét, maar zeker en vast ook zonder. Beide andere versies, mentaal zonder twijfel, maar ook fysiek. Mét kan je op de foto’s doorgaan voor een Spaanse die een glamour feestje houdt. Zonder op de foto als een Spaanse die al enige winter in de kou heeft doorgebracht 😉 En: als naturel, authentiek en dapper. Dat is ook mooi, echt waar. Trouwens, ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben die hier bij de foto’s al dikwijls gedacht heeft dat jij echt fotogeniek bent.
Ik zou doen waar je zin + tijd voor hebt. Denk dat die onzekerheid wel gaat wegebben na een tijdje, als je bij jezelf telkens goed aftoetst: doe ik dit voor het zicht van anderen of voor mezelf? Je lijkt me wel iemand die er fun in kan hebben het zo af en toe eens te doen. En we moeten eerlijk zijn: het maakt je er niet lelijker op :=)
Vroeger deed ik af en toe nog wel eens make up op maar nu de dertig gepasseerd eigenlijk zo goed als nooit meer. Het is volgens mij niet gezond, ik voel me perfect zonder en wie er niet op kan kijken moet maar naar ergens anders kijken. Ik hou van leuke kleren en juwelen en dat moet maar voldoende zijn. Geen hoge hakken, geen make up. De mooiste make up is nog altijd je eigen glimlach en je eigen gevoel dat je goed in je vel zit. Ik vind het altijd grappig dat zodra iemand die zich altijd schminkt zich eens niet schminkt, iedereen vraagt of die niet ziek is, of wat er gebeurd is dat ie er zo slecht uit ziet. Ze kunnen maar beter je normale gezicht kennen en je een complimentje geven bij een speciale gelegenheid toch? Zodra je alle dagen make up draagt zal ook niemand je daar ooit nog mee complimenteren … En de dagen dat ik er echt moe uit zie? Dan bén ik ook meestal erg moe en dan is het wel handig dat mensen dat zien, dan weten ze meteen wat ze aan je hebben die dag 😉
Herkenbaar! Ik gebruik nooit make-up, omdat ik er 1) niks van ken en 2) geen geduld voor heb. Niet enkel voor het aanbrengen, maar ook voor het eraf halen ‘s avonds. Maar toch, op onze trouw was ik eens opgemaakt (en ja, ik voelde dat ook keihard zitten), en toen kreeg ik massa’s complimentjes. Iedereen zei dat ik dat vaker moest doen. Toen mijn schoonbroer twee maand geleden trouwde haalde mijn schoonmama nog eens aan hoe goed een beetje make-up mij wel stond, maar pff. Ik besteed mijn tijd liever aan andere dingen 🙂
Ik ben er te lui voor: zelfs al duurt dat maar vijf minuten ‘s ochtends, ik breng die liever in mijn bed door. En ‘s avonds ontschminken, dat vergeet ik élke keer wanneer ik dan toch eens uitzonderlijk iets op heb. Ik ben dus al lang blij als ik niet vergeet wat (kleurloze) dagcreme te smeren 🙂
En tegelijk interesseert het mij wel en koop ik om de zoveel tijd dan toch eens iets van oogschaduw of dergelijke om dat vervolgens 5x te gebruiken en daarna te moeten wegsmijten omdat het vervallen is… (stom stom). Eigenlijk zou ik eens zo’n workshop willen volgen, zodat ik tenminste weet hoe of wat, maar dat vind ik dan weer te duur voor “maar wat schmink” (idem met stijl- of kleuradvies voor kleding enzo, ge gaat toch niet betalen voor zo’n “oppervlakkige” luxe zekers?). Hmm, misschien ben ik eigenlijk vooral te gierig 😉
Al is er wel één ding dat ik nooit meer opdoe en dat is mascara. Ik wrijf sowieso al makkelijk in mijn ogen, laat staan wanneer ik mascara “voel” zitten. En jah, als er nu iets is dat je daarmee niet moet doen, is het wel wrijven natuurlijk 🙂
Je kan bij Mud of Mac workshops volgen, ze leggen je alles uit vanA tot Z en je kan gewoon het bedrag volledig opshoppen aan make up! Zo betaal je niet enkel geld voor een workshop én je kan nadien direct aan de slag 🙂 ohja, deze producten bewaren ook echt veel langer!
Ik schmink mij nooit. Ik heb het ook nog nooit gedaan. Maar ik ben 38 en ik zou wel eens willen weten hoe ik er dan uit zie. Misschien dat ik (als ik ooit eens durf) mij in een winkel ga laten schminken.
Godin der natuur. En gewoon happy met mezelf.
Ik herken mezelf heel erg in wat je schrijft.
En ook die onzekerheid die ontstaat door de goedbedoelde complimentjes begrijp ik helemaal… maar ik denk dan ‘liever een complimentje als ik het bij een speciale gelegenheid wel eens op heb; dan dat ik dagelijks make-up zou dragen en mensen me zouden zeggen dat ik er moetjes/ziekjes uitzie als ik dan eens een keer geen make-up draag.’
Ik denk namelijk dat mensen gewoon zien dat er iets anders is dan anders en er daarom iets over zeggen. Ik denk niet dat dat wil zeggen dat je er anders niet goed uitziet.
ik draag nooit make-up behalve als ik uitga een beetje mascara en wat potlood. Voor de rest weet ik niet hoe ik eraan moet beginnen. Het zou misschien niet misstaan wat foundation ofzo met de rimpeltjes maar aan de andere kant blijf ik content dat ik ‘s avonds of ‘s morgens niet met heel dat gedoe zit om dat erop of eraf te krijgen 😀
Ik maak een onderscheid tussen gewoon gaan werken en special occasions:
– gewoon gaan werken: gekleurde dagcreme, mascara en wat blush, very basic maar toch instant effect
– feestjes: dan wordt het gezicht nog gepoederd, oogschaduw erbij en lipstick
Op die manier maak ik toch een verschil, maar zonder dagelijkse rompslomp.