De tram is aangekomen. Ik ben er maar opgesprongen. Maar de pijn van het begraven van mijn jeugd wordt gigantisch verzacht, want:

– vanaf 8u30 presenteer ik de Nostalgie Love Classics Top 100

– vanaf 19u30 zakken kei veel vrouwen af naar mijn living. Die gaat vol zijn, met ladies en met desserts.

Dit is nog een lege tafel. You can tell.

Dit is nog een lege tafel. You can tell.

– morgen mag ik het fantastische cadeau dat ik van mijn lief gekregen heb, laten aanpassen. Het is prachtig (tell you more soon)

– morgen is er ALWEER feestje met mijn lief en mijn zoon.

– zondag is er ALWEER feestje, met de familie.

Dus allez, zo erg is dat 30 worden ook niet zeker?