Ik heb lang gedacht dat dat donderdag 7 juni een fictieve datum was, die eigenlijk niet bestond. Want het leek maar niet te komen, mijn laatste werkdag. Ik denk nu trouwens hetzelfde van donderdag 21 juni, ook wel bekend als due date. Die komt niet, ik blijf gewoon de rest van mijn leven hoogzwanger.
Voor u begint te panikeren, er zijn hier nog geen tekenen van uitdrijving. Behalve dan spionnen die me in de supermarkt tegenkomen en zeggen dat ik eruitzie alsof ik elk moment ga werpen. En anderen die vinden dat ik er uitzie alsof ik ieder moment kan ontploffen. Het kind is gezakt, maar zit verder blijkbaar nog goed op zijn plaats. En toch zijn er gebeurtenissen die bewijzen dat het wel kan gebeuren. Zo zijn twee vrouwen die op dezelfde dag waren uitgerekend, al lang bevallen. Als je zo’n bericht krijgt, is dat toch wel even slikken. Ik bedoel, dat betekent dat het ook mij kan overkomen. Serieus. Bevallen en al, dat doet toch pijn? Brr.
We zijn er zo ongeveer ook wel klaar voor. Denk ik. Het valiesje van Hugo is klaar, dat van mij iets minder. Ik heb namelijk nog nooit in het ziekenhuis gelegen en weet totaal niet wat ik moet meenemen. Ik zit met een paar prangende vragen, zou u kunnen stellen.
–Â Â Â Â Â Â Â Â Â Welke kleren doet ge aan als ge vooral veel in een ziekenhuisbed ligt?
–Â Â Â Â Â Â Â Â Â Moet ge handdoeken meenemen of is de kraamkliniek een hotel en voorzien ze dat daar?
–Â Â Â Â Â Â Â Â Â Wat doet een mens aan om te bevallen. Moet ik dat plannen of hou je gewoon aan wat je toevallig aan had toen je binnen ging?
Het zijn er maar een paar. Voor de rest heb ik ook heel veel vragen, die zelfs ik niet op het internet durf te zetten. Als ik er met vriendinnen over praat, zegt iedereen trouwens iets anders, dus daar kan ik ook niet echt op voortgaan. Dus ja, we zien wel zeker?
Maar we zijn dus bijna week 39. Officieel de laatste week. Al wrijft deze madam me vaak genoeg in het gezicht dat het ook nog drie weken kan duren. Ik vergeef het haar, want ze is een kei schoon dekentje aan het maken voor Hugo. Maar ik hoop ook dat het niet meer zo lang duurt. Pas op, zo ne keer thuis zijn en rusten/liggen/zitten/slapen wanneer uw lijf daar om vraagt, is echt wat ik nodig had. Maar mijn hoofd wil ook nog ‘snel snel’ zoveel mogelijk gedaan krijgen, dat ik misschien nog niet echt genoeg rust. En ongeveer iedereen zegt dat ik het komende jaar niet meer ga slapen, dus dat ik er nu van moet profiteren. Als u dus kaboutertjes heeft die mijn huis willen komen kuisen, ramen lappen, gordijnen ophangen, vooruit koken zodat de diepvries nog voller zit en nog duizend van die dingen. Ik sta daar voor open. Ik zal ze met liefde behanden. Ze krijgen zelfs een pintje, want we hebben net een nieuwe bak gekocht.
Ik wil graag nog wel een dag of twee slapen. Maar dan is het wel ok, denk ik. Al heb ik ook gewoon totaal geen idee. Serieus niet. En dringt het niet door dat het bijna zover is.
Bijna.
Ik herinner me nog heel goed dat ik ook mijn hoofd brak over die praktische en eigen simpele vraagstukken. Mijn antwoorden zouden zijn:
Рkleding in het ziekenhuis: comfortabele kleding waar je makkelijk mee in/op bed kan liggen, best nog zwangerschapskleding want die buik is ̩cht niet meteen weg, een deftige pyjama kan ook
– ik had handdoeken bij, want dat stond in de brochure van het ziekenhuis dat dat moest, maar uiteindelijk bleken ze er tóch te hebben
– om te bevallen: een ruim T-shirt of nachtjapon waar je geen hartzeer van hebt als je die nadien niet meer kan gebruiken, want er komen zeker vlekken op! (Maar wel eentje dat toonbaar genoeg is voor de eerste foto’s uiteraard 😉
Succes!
Ik kreeg in mijn laatste weken als kado dat er iemand héél mijn huis kwam poetsen: ZALIG vond ik dat 🙂
En verder: comfy kleren lijkt mij en vooral denk ik: niet al te warme kleren, want elke keer ik op kraambezoek ging was het pokkewarm in die kamers (ben zelf niet in het ZKH bevallen)
Succes als het zo ver is!!!
Dag Sofie,
Langs deze weg wil ik jullie veel succes wensen met de bevalling van Hugo. Ik ben trouwens reuzebenieuwd naar de naam hoor 🙂
Ziekenhuizen zijn meestal snikheet…dus pyjama met korte mouwen en makkelijk zittende trainingsbroeken zijn best ok. Niet teveel wit ondergoed, het is echt geen zicht, you know what I mean? Handdoeken moet je meestal zelf meenemen. Ik nam ook mijn eigen hoofdkussen mee dat kan mss een tip zijn.
Voor de rest, je super laten verwennen en véél op de bel duwen 🙂 Thuis lukt dat waarschijnlijk niet meer. Geniet nog van je rust en je kleintje in je buik, als ik er nu op terugkijk vond ik zwanger zijn zalig en zou het zo opnieuw doen. Wij duimen voor jullie! Belle en Cériel
hela Sofie,
vermits ik alleen maar 2 honden heb als ‘kinderen’ kan ik je moeilijk goeie raad geven voor al je vragen. Maar ik kan wel meespreken als het over ‘kliniekliggen’ gaat. Zoals ze allemaal zeggen, pak maar gemakkelijke kledij mee, zoals trainingen en zo van die dingen. En ja, in deze periode kan het hothothot zijn in een ziekenhuiskamer, dus, hoe dunner de kledij, hoe beter zou ik zo zeggen…..
Voor de rest wil ik je alle moed toewensen bij wat komen gaat. Maar ge zult dat zien, alle pijn zal snel verdwenen zijn wanneer kleine Hugo in uw armen ligt te maffen…. Ik ben ook echt wel benieuwd hoe en wat en wanneer 🙂
Blijf ons op de hoogte houden hé,
en bij deze dus, neem ook uw pc mee!!!!
dikke knuffels
kris
Ik heb voor mijn 2 bevallingen hetzelfde slaapkleedje gedragen. Een ruimzittend donkerblauw van de C&A. Toonbaar voor de foto, comfortabel en je ziet er geen vlekken op. Het ligt nu ergens in een lade. Misschien haal ik het ooit nog eens boven voor een derde 🙂
Veel succes alvast!
Ik had in de Hema extra zwarte katoenen slipjes en topjes gekocht en die zijn goed van pas gekomen. Neem ook een nachtlampje mee om s nachts borstvoeding te geven, het nachtlampje in het ziekenhuis is véél te fel. Succes, ge gaat dat goed doen!
Ik ben vandaag het geboortekaartje van Nuno tegengekomen in de babywinkel :-)!
voor de bevalling zelf, geen raad, ik had een geplande keizersnede, maar zoals gezegd voor erna: een paar comfortabele pyama’s/trainingen. En wat Hema ondergoed (pak maar een maatje ruimer of neem zelf wat maandverband mee, want die van het ziekenhuis zijn halve pampers). Bij mij hadden ze in het ziekenhuis zo’n zwangerschapskussen/worst ding, heel handig voor het voeden, check misschien of ze die bij jou ook hebben. Voor de rest: pak geen boek mee, je gaat toch niet lezen 🙂
Ik ben telkens bevallen in een ruim t-shirt. Bij mijn dochter heb ik trouwens alle vlekken weggekregen. Ik ben vergeten met welk merk van waspoeder, dju toch.
Aandoen in ziekenhuis: makkelijke kleren, zeker niet te warm want het is daar inderdaad om te stikken, en een broek die lekker ruim zit want die buik slinkt inderdaad maar heel gezapig. Alhoewel, bij mijn oudste ging het vrij snel. De borstvoeding helpt ook een handje mee om op een normaal gewicht te komen.
Handdoeken; die waren wij de eerste keer vergeten. Mijn man is toen de hele tijd bij mij gebleven en wij hebben ons drie dagen lang met dezelfde kleine handdoek uit het ziekenhuis afgedroogd. Maar weet je, dat is allemaal onbelangrijk op zo’n moment.
Maak je maar geen zorgen. Wat je ook meeneemt of niet meeneemt, je zal dat wel kunnen relativeren.
Veel succes, ik ben heel benieuwd naar hoe het zal lopen allemaal.
Dat nachtlampje vind ik een keigoeie tip!
Verder, want voor de mannen is bevallen ook oo zoo zwaar: tandenborstel + proper t-shirt (angstzweet, weetwel) + koekskes enzo voor de papa-in-spe
Ik had ook handdoeken mee (en toch redelijk veel).
Ook in m’n koffer: een fles champagne, wat glazen, een keukenhanddoek en een bus Dreft 🙂
Ik had een to do-list opgemaakt voor Ludwig voor als midden in de nacht m’n water zou breken ofzo. Nooit nodig gehad, want twee keer ingeleid. Maar het adres van het postkantoor in de buurt, telefoonnummer drukker voor geboortekaartjes,… stond daarop
Ook niet vergeten: uw gsm-oplader, fototoestel, shampoo/douchegel, moederboekske, kaart van de hospitalisatieverzekering, doopsuiker (was handig dat Ludwig daar niet meer speciaal om moest rijden… hadden we in autokoffer gezet tot na bevalling), en ook wel handig: ‘deftig’ kleren voor wanneer ge uit het ziekenhuis naar huis vertrekt. Ik moest toen onderweg nog langs winkel om pampers en babyvoeding in mijn hema-jogging en had wat bekijks 🙂
ik heb voor m’n 2 bevallingen hetzelfde slaapkleedje aangedaan en ik was héééééél boos op m’n moeder toen die na de eerste bevalling trots kwam zeggen dat ze alle vlekken eruit gekregen had… ik zou een paar ‘oorlogsbewijzen’ eigenlijk wel tof gevonden hebben maar soit. Ik droeg pyamabroeken in het ziekenhuis met gewone tshirts erboven want het is daar idd heel warm. In het UZ krijg je handdoeken maar ze zijn niet echt huidvriendelijk (lees: raspen :-)) dus de tweede keer was ik voorzien van robijntjeszachte handdoeken. Geniet nog van de laatste dagen (of weken wie weet :-))en heel veel succes met de bevalling!
Ik ben vorige keer bevallen met zo’n zwart zwangerschapskleedje van de H&M. Elegant genoeg voor de foto’s achteraf, vooral makkelijk genoeg voor tijdens, en uw borsten worden voldoende ondersteund zonder beha (ik moet er niet aan denken, een beha aandoen terwijl ik lig/sta te bevallen, juk).
Voor de rest doen gelijk ze hierboven zeggen. Dat van dat nachtlampje is idd een zeer goede tip, want zo elke keer een keifel licht moeten aandoen om borstvoeding te geven is niet ideaal.
Druivensuiker! Echt waar, heel handig voor tijdens de arbeid (en ook nadien, als je wat moet bijtanken van alle geleverde inspanning). Ik vond de variant met citroen OK, de variant met cranberry was chemische bucht die ik zelfs met mijn beneveld brein niet lekker vond.
Vers fruit de dagen nadien heb ik ook zwaar geapprecieerd. En ik had gewoon mijn fijne zwangerschapskledij mee, zit makkelijk, was zomers (goed in een warme materniteit) en oogt OK op foto.
Voor het bevallen zelf een goedkoop slaapkleedje uit de H&M. Ook een dure BH die nog steeds roze is, na een jaar wassen, van het ontsmettingsmiddel dat ze gebruiken bij de epidurale. Zwarte BH uit de Hema was allicht een betere keuze geweest.
En verder: Tom zal na de bevalling nog wel eens naar huis gaan, zeker, dus die kan gewoon meebrengen wat je mist.
Veel succes!
Idd, druivensuiker (dat is, samen met water, zowat het enige wat je mag eten/drinken).
Ik had ook een lijstje klaar voor Kristoff met wat er na de geboorte allemaal moet gebeuren, en vanaf de tweede keer ook een papiertje met onze sim-codes op. Die was ik door alle commotie bij de geboorte van ons Emma helemaal vergeten waardoor mijn gsm geblokkeerd werd na drie foute pogingen en we op zoek konden naar de puk-code…
Wat ik de eerste keer ook niet wist, is dat je onderbroeken moet meenemen die groot genoeg zijn. Ze leggen daar namelijk van die gigantische absorberende lappen in en de slipjes die ik bij had waren daarvoor veel te klein. Eigen maandverband is ook leuk, want die lappen zijn niet altijd even handig/comfortabel.
En voor de rest moet je vooral geloven dat alles wel goed komt. Ook als je iets niet bij hebt gebeuren er geen rampen 🙂
Alvast heel veel succes!!
Iemand had mij de raad gegeven om maandverband mee te pakken. Zo van die night toestanden. Doen, Sofie, ge gaat ons dankbaar zijn!!!
Een gewone broek is niet nodig. Ge gaat daar toch niet sebiet in geraken. Blijkbaar heeft je bekken nog wat tijd nodig om terug naar zijn normale positie te komen. Ik stond daar dus schoon met mijn jeansbroekske, klaar om naar huis te gaan. Ik kreeg ze wel niet toe.
En voor de rest genieten. Genieten van de hulp, genieten van de toesnellende verpleegsters als ge op da knopke duwt. En vertrouw op jezelf. Vraag op tijd hulp en info. Bij Milan lukte die borstvoeding niet meteen. En tijdens mijn laatste nacht had ik een vroedvrouw die bij de pinken was en die op één nacht van die tot dan toe verschrikkelijke borstvoeding iets schoons gemaakt heeft. Bij mijn tweede wist ik zelf al meer, maar heb ik ook sneller ingegrepen.
Hoor ons hier bezig… Er zijn zoveel vrouwen die meemaken wat jij straks gaat meemaken. En we hebben er allemaal mooie herinneringen aan. En gelijk jullie voorbereid zijn, kan het niet stuk.
Wel bedankt dat wij hier mogen meelezen en doe dat goed, strakskes. Wij duimen hier heel hard!!
Alles lijkt al gezegd hierboven! Ik heb mezelf ook beide keren op voorhand getrakteerd op een speciaal setje douchegel e.d., de laatste keer van Rituals. Handig omdat je dat al op voorhand in je valies kan steken en ‘t is gewoon extra verwennerij. Because we’re worth it. 😉
Veel succes!
Meestal geven ziekenhuizen een brochure mee van wat je moet meepakken, in St Lucas bijv hebben ze handdoeken voor de baby maar niet voor de mama. Heb me ook eindeloos de kop gebroken over kledij. Had een nachtkleedje bij voor de bevalling maar ze hebben me op het moment zelf in zo’n onflatterend ziekenhuisding gestoken en vond dat niet erg, dan bleef het mijne mooi. Hadden ons fototoestel vergeten (mijn valieske was nog niet klaar…) dus er zijn toch geen foto’s van… Ik heb nadien vooral een mooie nieuwe pijama aangehad, ook overdag, alhoewel ik dat eerst niet wou. Maar die zat gewoon het best. En dan een zwangerschapsjeans en losse training had ik bij om naar huis te komen, het is de trainingsbroek geworden, ik nog niks dat meer spande verdragen. Tip: zeker kine volgen in de kliniek als dat kan, helpt enorm tegen de stijfheid na de topsport die een bevalling toch is. En idd vragen of er een borstvoedingskussen aanwezig is. Voor de rest had ik niks speciaal bij, geen zaklampje, geen eigen maandverband, geen speciaal ondergoed en heb ook niks echt gemist, op dat fototoestel na…
Oplader van gsm, de maxicosi om ukkiepukkie mee naar huis te nemen, veel body’kes, koekjes (want tussen avondeten en ontbijt zit er 14u ofzo!).
Als je borstvoeding geeft: borstcompressen, spannend topje voor ‘s nachts (da’s makkelijker dan ‘n bh) en iets om te onthouden welke kant je laatst aan beebje gegeven hebt!
En zakdoeken, want ik begon bijna elke dag es te bleiten (omdat hij zo mooi is, omdat ik mijn dochter miste, omsat ik strontmoe was, …)
En ook leuk: dictafoon of ‘n videocamera (met de lens dicht dan) om de eerste schreeuw van je ukje nog es opnieuw te horen.
En genieten, keihard!
Succes!
Alles wat hierboven al gezegd is: makkelijke kleedjes uit de zwangerschapscollectie van H&M, loszittende bloesjes, en zeker niks met lange mouwen want het is ge-wel-dig warm in ziekenhuizen. Handdoeken voor jou en de baby, en tetradoeken. Veel kleertjes voor de baby want ze kunnen als eens veel vuilmaken. En vergeet echt die druivensuiker niet. Ik heb bij de bevalling van onze dochter de suikerzakjes die ze normaal bij de koffie doen moeten gebruiken, da’s niet zo handig 😉
alles wat hierboven staat had ik ook bij. En wat ik nog zou willen toevoegen: handige pantoffels (type birkenstock) om in het ziekenhuis snel aan te doen als je uit je bed moet. heel veel succes, doet dat goed: ik duim voor je!