- Je kan al schrijven, dus je hoeft dat niet meer te oefenen door je naam te schrijven in het stof op het aanrecht.
- Je moet elke werkmandag voor dag en dauw gewassen en gekleed zijn, want zodra ze er zijn is de badkamer OOK een gemeenschappelijke ruimte. En ze beginnen doorgaans om 7u.
- Maar er zijn ook dagen dat ze niet beginnen. Terwijl je ze wel verwacht had.
- Poepen is een heel stuk moeilijker als je maar één ruimte kan gebruiken, twee kinderen hebt én werkmannen rondlopen.
- Hygiëne wordt een vaag begrip, want de uitdrukking dweilen met de kraan open is voor deze situatie uitgevonden.
- Je moet bedragen betalen die meerdere maandlonen beslagen. Je moet dat bovendien verschillende keren doen. Dat is beangstigend en doet pijn.
- Je eet stof. Dat smaakt niet zo goed.
- Je zegt honderdduizend keer tegen jezelf dat het maar tijdelijk is. Tot je die plaat echt niet meer kan horen.
- Je denkt dat het bij jullie wel allemaal volgens plan gaat verlopen, maar je bent mis. Verbouwen verloopt nooit volgens plan.
- Je denkt dat je wel even x aantal weken op je tanden kan bijten. Maar je bent mis, want het draait altijd uit op minstens 2 keer x aantal weken. Sowieso.
- Je kan een groot deel van je huis niet gebruiken, dus je moet downsizen. Ook op essentiële dingen. Uiteraard sneeuwt het net als je sneeuwbotten bij Shurgard staan. Uiteraard vind je die zwembril nooit meer terug. Hetzelfde geldt voor die ene linkerschoen, de bijpassende slip van die supermooie beha en dat kei belangrijke document dat je echt nodig hebt om die premie aan te vragen.
- Je kan geen mensen uitnodigen, want dat is te schaamtelijk en onpraktisch. Maar als je dus zelf niet uitgenodigd wordt, zijn er geen dinner party’s.
- Je gaat van de ene breakdown naar de andere. Lekker.
Maar het is maar tijdelijk hoor. HET IS ECHT MAAR TIJDELIJK.
Aaaaaaaaaah dat stof! Dat door alle kieren en spleten dringt, tot in de diepste krochten van je kleerkasten, eetkasten en neusgaten… Onze jongste dochter was één week oud toen de verbouwingen begonnen en ik had mijn hele moederschapsverlof lang precies één leefkamer tot mijn beschikking (geen keuken gedurende 3 maanden – alle afwas gebeurde in bad) – en leefde in de voortdurende vrees dat Tess haar oren en longen voor de rest van haar kindertijd zwaar beschadigd zouden zijn.
Maar kijk: zoveel jaren later, en nog altijd belachelijk tevreden met het resultaat (en Tess is een behoorlijk normale vijfjarige vandaag).
Het komt dus wel goed!
hey Sofie, ik hoor dat het je hoog zit, en dat begrijp ik. Ook wij zijn tijdens onze verbouwing in ons huis blijven wonen. De kost om tijdelijk iets anders te huren wilden we ons besparen. We hadden wel nog een bovenverdieping, dat maakt een super groot verschil met jullie situatie. Maar onze beneden was véél kleiner dan hetgeen jullie nu nog over hebben (ik tracht de positieve punten voor jou te belichten :-)). Ik heb niet elke dag afgestoft, wegens geen zin en ‘s avonds toch weer vuil. Is het geen optie om een werftoilet te plaatsen? Dan blijft de badkamer overdag ook gewoon voor jullie. Ik denk niet dat dit een onoverkomelijke kost is. Het kan helpen als jullie een mini klein beetje privacy behouden… Ik hoop dat het vlot gaat, bij ons duurde het al bij al ruim 6 maanden. Ik had in die periode ook verwacht om op meer ‘dinner partys’ uitgenodigd te worden, maar stel vast dat onze agenda nu voller zit dan toen. Als we elkaar zouden kennen, zou ik je zeker uitnodigen! Sterkte ermee…