Ik maar beter eerlijk zijn, het lukt me voorlopig (nog) niet echt goed om mezelf op gang te trekken na de vakantie. Dat de valiezen uitgepakt zijn, is volledig de verdienste van mijn lief. Dat de strijk die daar – helaas- mee gepaard gaat professioneel in een hoek is geduwd, is dan weer volledig mijn verdienste. Ach wat. Zolang iedereen ’s ochtends nog iets proper heeft om aan te trekken is het goed, toch?

Ik zou nochtans beter in gang schieten voor bepaalde dingen, maar mijn hoofd is op dit moment niet veel meer dan wat losse flodders. De vakantie was fantastisch, maar een beetje te kort. Het was thuiskomen en onmiddellijk rushen, terwijl ik eigenlijk nog wel wat tijd thuis kan gebruiken. Grote oprommelactie. Renovatie koer. Kledinguitmestmanoeuvre. Diepvries volproppen met verse dingen voor moeilijke dagen. Dat soort stuff. Maar vooral heel veel dingen doen met Basiel, die ik toch wel serieus gemist heb. En ook eens op het gemak thuis zijn, niet haasten, want ik heb het gevoel dat dat er altijd overschiet.

Bon. Het is niet de bedoeling dat dit een zaagstukje wordt, integendeel zelfs. Aangezien we dit weekend op luiewijvenweekend gaan (ik weet het, weer niet thuis, maar het is voor het goede doel!) en ik dus moet oefenen in het lui zijn, heb ik even uw hulp nodig:

De kwestie verjaardagsparty: Stel dat je voor dat je zoon binnenkort 2 jaar wordt en je graag een soortement van feestje wil geven, maar dat je huis zich daar absoluut niet toe leent. Prop je de mensen er dan toch in? Kies je voor een picknick op de Blaarmeersen? Of heb je toevallig nog ideeën? (Vorig jaar had ik namelijk een picknick gepland die in het water is gevallen. Ons huis was vervolgens stampvol. Gezellig, maar wel druk. En er zijn kindjes die plaats moeten hebben om te spelen). Behalve de peter wonen alle andere familieleden in Brugge of OLV Waver, sommige komen dus al niet vaak tot hier. We mogen zelf zo vaak gaan feesten, ik wil iets terugdoen. Ik ontvang zo graag mensen.

De kwestie verjaren op de crèche: Ik wil de kindjes in de crèche graag trakteren op iets leuks/lekkers, maar nog meer de verzorgsters. Want die staan daar elke dag opnieuw en doen dat fantastisch. Basiel was doodgraag bij de Muisjes en is ondertussen supergelukkig bij de Konijntjes. Het moet gezegd, er lopen daar een paar schatten tussen. Ze organiseren allerlei leuke dingen en hun omgang met kinderen leunt perfect aan bij hoe ik het op voorhand had gedroomd. Dus ik wil ze wel eens bedanken. Aangezien het woord mis-baksel speciaal voor mij is uitgevonden, durf ik me niet echt te wagen aan de cupcakes-hype. (En zeg nu niet: “dat is kei gemakkelijk, dat kan niet misgaan”. Alle zoete dingen die bij mij in de oven gaan, komen eruit zoals het op voorhand totaal niet bedoeld was. Vraag maar aan, wel ja, iedereen die al heeft moeten proeven.) Ik dacht eventueel wafels te bakken (dat is niet in een oven!) of is dat totaal fout in deze tijden waarin we vooral gezond willen zijn? Dus: gezonde snacks die ik op een namiddag in elkaar gebokst krijg? Anyone?

De kwestie koer: Ik wil er liever niet over praten. Tenzij de kaboutertjes nu bezig zijn, denk ik niet dat het nog voor deze zomer zal zijn. Zucht. Klein budget, kleine ruimte en nog steeds op zoek naar de Roger in mezelf, zijn dodelijk voor toffe koertjes blijkbaar.

Maar verder alles dik in orde hoor. Toen ik gisteren ging sporten met vriendin N., zei die heel treffend. “Voel jij je ook zo bruin?”. Hell yeah, topgebronzeerd.