Zout.

Ik zat alleen in de auto. Dat op zich was al heel lang geleden, ik ging de jongens halen die een dagje bij vrienden waren geweest. De radio stond aan.  De muziek kwam binnen, hard. Het is deels bewust, maar even goed half onbewust gebeurd. Ik heb muziek zachtjes uit...

Stapelgesprek.

Ze moesten eigenlijk al slapen. Ik ging naar boven om was in de kast te leggen en was op de trap getuige van een geanimeerd broergesprek. Ze hadden mij en mijn wasmand niet gehoord, dus ik sloop stiekem nog wat dichterbij.  Er gingen grapjes over en weer tussen het...

36.

Allerliefste, Als alles anders was.  Dan zouden wij nu je verjaardag vieren met een weekendje Leuven. Het zou een babymoon worden, om ons jaarlijks romantisch minitripje naar de zon te vervangen gezien mijn hoogzwangere toestand. Ik stelde me op voorhand voor dat...

(On)telbaar

2: Het aantal weken dat Rosalie niet meer in mijn buik zit. De tijd dat we ons verdelen tussen thuis en het ziekenhuis, tussen twee niet-verenigbare werelden. Tegelijk mag je niet zeggen dat ze twee weken oud is, want haar leeftijd is eigenlijk 28 weken + 3 dagen. Als...

De wereld van neonatologie.

Bij de eerste kriebeling van de herfst veranderde ons leven in een vingerknip. Ik ben nooit fan geweest van het meest sombere seizoen van het jaar, maar de aanblik is nu nog zwaarder. We stapten ongewild een wereld binnen die je nooit van dichtbij wil kennen: de...

Het is donderdag.

De dag die op zaterdag onhaalbaar leek. De dag die ons ontslaat van de zware mentale last om over leven en dood te beslissen. De dag die staat voor de mijlpaal van 26 weken zwanger. Ik lig hier nog, dat is op zich een wonder. Uit de berichten die we zaterdag en zondag...

De schommel van hoop en angst.

Het is allemaal heel onwerkelijk. Maar schrijven is altijd een uitlaatklep geweest, dus wil ik nu ook even uitleggen wat er precies gebeurd is. Hoe we totaal onverwacht in deze moeilijke situatie geraakt zijn. Alweer een onmogelijke situatie. Ik dacht dat het niet...

Hartig(er).

Vroeger (laat ons zeggen een jaar of vijf geleden) ging ik met plezier voor- en hoofdgerecht overslaan om me volledig op het dessert te kunnen storten. Het vooruitzicht van een dessertenbuffet zorgde al dagen van tevoren voor opwarmspeeksel. Je kon me geen groter...

De kracht van een versopgemaakt bed.

Ik wil niet weten hoe lang de lakens al op Tom zijn bed lagen, toen ik daar voor de allereerste keer bleef slapen. Maar ik vermoed dat het eerder in maanden dan in weken uit te drukken was. En hij had nog wel een wasmachine op zijn appartement! Iets waar ik op dat...

Archieven

Categorieen