Toen ik via mijn sociale kanalen een babysit zocht om bij Felix te blijven tijdens de uitvaart, kreeg ik daar bijna onmiddellijk (goedbedoelde) commentaar op van verschillende mensen. Mensen die bezorgd waren dat we onze kinderen wilden afschermen van het drama en het...
Alles is voor altijd anders.
Elke dag komt de zon op. Elke avond gaat de zon onder. Dat is niet veranderd sinds er maandag een bom op onze familie werd gegooid, maar ik voel het niet meer. Tijd kruipt heel traag voorbij, maar tegelijk vliegen de dagen om. Tijd wordt een onwezenlijk en vaag...
2018. Ik haat u.
Je hebt gevraagd om niets te schrijven. Dus ik zal zwijgen. Net als jij voor altijd. Maar godverdomme Thomas, godverdomme.
“Hoofdpijn up en al de rest – libido, mood, … – down”
Ofte de pil en het hormoonjuk. Sinds de zwangerschap van Felix zit migraine helaas in mijn pakket. Het begint vaak met spinnenwebben voor mijn ogen, daarna volgt steevast bonkende hoofdpijn langs de linkerkant. Ik weet ondertussen hoe ik ermee moet omgaan en ik kan...
Hoe verloopt een miskraam? (Enfin, het mijne. Niet volgens het boekske alvast.)
Ik heb het eindeloos door google gehaald. Tot ik zevenentwintigduizendkeer op dezelfde resultaten botste, en nog steeds niet echt een antwoord had. Blijkbaar wordt er niet zoveel geschreven over miskramen, net zoals er ook niet zoveel over gebabbeld wordt. Ik vind het...
Ode aan het thuiswerken.
Na mijn ontslag had ik gezworen dat ik alleen nog in Gent zou werken. Of tenminste op werkbare fietsafstand (in mijn hoofd: 15km). Als je hier al even komt lezen, weet je dat ik niet blij was met de afstand naar Nostalgie. Ik heb de afgelopen jaren wel eens geklaagd...
De entiteit ging op #tripromantique naar Malta. (Et Malta n’est pas mal)
De laatste jaren is het een soort herfsttraditie geworden: moeder en vader die hun kinderen een paar dagen achterlaten om de entiteit op te laden. Het is eigenlijk de schuld van mijn moeder. Want een paar uur nadat we opnieuw voet op Belgische bodem hebben gezet,...
Sofie en Tom gaan verbouwen.
We gaan dus verbouwen. Nogal stevig zelfs. Ook al was dat eigenlijk helemaal niet het plan. Maar goed, het begon met de winterkoude. Toen had 75% van ons gezin eens buikgriep (echt serieus, dat is drama met maar één toilet). Daarna hadden we wilde gezinsplannen. En...
(Niet) minder erg.
Het is moeilijk, ja. Tranen komen op de meest onverwachte momenten. Maar we lachen ook veel. Het leven gaat door. De vakantie doet deugd. Er zijn heel veel lieve mensen. Er zijn mensen die lieve berichtjes sturen, mailtjes, zelfs kaartjes. Er zijn ook ongelooflijk...
Mis.
Dagen gingen voorbij na het eerste lichte bloedverlies. Veegjes angst, met elk toiletbezoek dichter bij de akelige waarheid. Eerst was het niet alarmerend, de dokter bleef positief. Maar net toen mijn armplooi kapot geprikt was, kwam er slecht nieuws. Ik was kalm,...