Jaja, ik weet het. Ik heb u op instagram en andere kanalen al serieus gespamd met foto’s van onze roze badkamer. Maar dit is ook een beetje mijn eigen persoonlijke archief, dus wil ik hier toch graag ook nog even die roze badkamer spammen. En misschien ineens van de gelegenheid gebruik maken om te vertellen hoe die precies roze is geworden. En the making of zo een beetje.

Het begon met de zoektocht naar een vintage meubel. Misschien heb ik te veel afleveringen van House Rules Australa gezien, want daar maken ze er een sport van om oude kasten tot prachtige “vanities” om te toveren. Ik zit daar vaak met kwijlende ogen naar te kijken. Het moest en zou een vintage meubel worden (want ja, als ik iets in mijn hoofd heb, dan zit het niet in mijn gat)

Na wat opzoekwerk en welgemikte tips (waarvoor dank!) belandde ik bij Sixtyfruits. Een heerlijke winkel die precies doet waar ik van droomde. Het enige wat ze toen nog niet deden (ondertussen wel!) is ook een extra blad maken op de kasten. Die zijn weliswaar behandeld tegen vocht, maar deze extra toegevoegde waarde had ik er misschien nog wel graag bij gehad.

Het meubel moest wel aan een aantal voorwaarden voldoen, vooral de afmetingen waren een uitdaging. Aangezien de muren nog gebouwd moesten worden was er wel een paar centimeter speling, maar het moest er echt knal in passen. Uiteindelijk werd het na lang wikken en wegen deze topper. Ik vond het eerst duur, maar toen ik de prijzen voor badkamermeubels in ‘gewone’ sanitairwinkels zag, bleek dat allemaal goed mee te vallen. Het ding heeft van half februari tot half juli bij mijn ouders in de garage gestaan, dat was nagelbijten. Jammer dat ik de uiteindelijke unboxing heb gemist, die eer is naar loodgieter JP gegaan terwijl wij in Frankrijk zaten.

Het was ergens half december dat we de boodschap kregen om tegels te gaan kiezen. Dat vond ik veruit het moeilijkste. Ik ben op zich geen gigantische tegelfan, het ziet er gewoon zo vaak oersaai en lelijk uit. In onze badkamer beneden hebben we witte metrotegels. Dat vind ik nog altijd heel mooi, maar ik wou dat wel geen tweede keer. Ik schuimde wat winkels af, maar vond absoluut mijn goesting niet. Ik zocht tegels zo dicht mogelijk bij het Pinterestfotootje dat ik eerst in mijn hoofd had, want bleken helaas niet vormvast te zijn (ik had daar ook nog nooit van gehoord, maar dat is gene winner naar ‘t schijnt)

De dag na mijn baarmoederoperatie trokken we naar Gedimat. Ik kon eigenlijk nauwelijks stappen, maar we moesten toch maar eens de knoop doorhakken. We kozen uiteindelijk groenige tegels, hoewel ik toen al volop naar de roze exemplaren van dezelfde tegels zat te loeren. Het was niet echt het groen van mijn dromen, maar we hadden toch iets deftigs gevonden.

Onderweg naar huis zei ik tegen mijn lief dat ik eigenlijk liever de roze versie wilde. Ik had in geen honderd jaar verwacht dat hij daar ook echt mee akkoord zou gaan. Kwam het door de zieligheid en pijn van de operatie? Of door de recente gebeurtenissen die het kiezen van tegels tot een belachelijk banale activiteit maakte? Ik weet het niet. Maar we keerden terug en veranderden de bestelling. Het plaatje in mijn hoofd begon te kloppen.

De tegels op de grond zijn een tint lichter dan die in de douche. Het is geen grote ruimte, dus de rest is bewust wit. Want kleine bekentenis: eigenlijk hou ik helemaal niet zo van tegels. Ik vrees dat het trauma te wijten is aan de enorme dosis afschuwelijk lelijke exemplaren die op de markt zijn. Ik ben ook een klein beetje allergisch aan de stijlvolle tegels die je nu honderd keer in een dozijn ziet, maar dat had je vast al door. Deze badkamer mocht een statement piece worden en dat is ook gelukt (ja joh, ik ben zelf niet meer bescheiden).

Ik weet dat heel wat mensen hun hart vasthielden tijdens the making of, want het was meteen nogal in your face met dat roze. Zonder voegen zag het er ook nog helemaal anders uit. Pas op, ik vond het zelf ook spannend. Want hoe goed ik me ook dingen op papier ruimtelijk kan voorstellen, voor grote en kleurvlakken is dat toch een uitdaging. Maar goed gegokt en gewonnen wat mij betreft!

De inbouwdouchekraan, opbouwkraan aan de lavabo en zwarte radiator komen van Sax. Het was de bedoeling om daar ook de lavabo te bestellen, want ik weet dat loodgieters zo een deel van hun welverdiende loon binnenhalen. Maar ik kon het echt niet over mijn hart krijgen om 300 euro te betalen voor een model dat Ikea ook verkoopt voor 80 euro. Helaas was het juiste model in België niet meer beschikbaar, maar de fantastische Els van Maison HB heeft dat opgelost door voor ons eentje in Lille te halen. Nog eens merci!

Onze loodgieter was een klein beetje grumpy eerst (we hadden ook al het meubel daar niet besteld), maar moest achteraf toegeven dat we nooit het resultaat had kunnen behalen met wat er bij Sax te verkrijgen was. Moeilijke oefening, want het is ook belangrijk om werkmannen te vriend te houden en te geven waar ze recht op hebben. Maar met een beetje geven en nemen kom je al ver.

De ronde spiegel had ik maanden geleden al gekocht bij Sanitairwinkel in Merksem (ook na een lange zoektocht) en is daar opgehaald door een collega van Tom. We waren nog geen twee uur terug van vakantie of hij hing al omhoog (“Ik dacht, ik doe dat meteen, want anders ga jij toch blijven zagen”, zei hij). Ik trok daarna meteen naar de winkelstraat om het geheel van de nodige decoratie te voorzien. Over de kleur van de handdoeken is enorm gedebatteerd online, maar ik ben er content mee. Aangezien de handdoeken van de badkamer beneden ook bijna aan vervanging toe zijn, kunnen deze eventueel doorgesluisd worden als het toch blijkt te vloeken (want beneden past alles, met witte metrotegels/hout/zwarte accenten). En dan ga ik nog eens wild in een of andere handdoekenwinkel.

Ik heb me gigantisch geamuseerd met het ontwerpen van deze badkamer. Ik bespaar jullie het verhaal van het lek. Wij kregen het ook pas te horen toen het al opgelost was, maar ik heb de loodgieter telefonisch echt moeten troosten.

Bottom line: het was zalig om het plaatje dat ik in mijn hoofd had, helemaal te zien samenkomen. Ik word echt enorm gelukkig van met interieurshizzle bezig te zijn. Maar vooral: zot content met het resultaat. (En ja, ik wil daar precies op de een of andere manier meer mee doen, want ik word er kei gelukkig van. Iemand een idee?)

De bovenste verdieping van ons huis is nu helemaal van ons. Master bedroom parent suite. Met een slaaphoek, een gigantische ingemaakte kastenwand, een bureauhoek en sinds twee weken ook een Pinterest-waardige badkamer.

Echt vent, elke keer lijkt het alsof ik een megasjieke hotelbadkamer binnenwandel. Alleen de roomservice werkt nog niet zo goed.