Als ge iets echt niet lust, dan moet ge dat niet eten of drinken. Dat is uzelf nodeloos kwellen. Natuurlijk moeten alle kinderen spruiten en olijven geproefd hebben voor ze het verbannen – maar eens het established is dat ge iets echt niet lust, hoeft het niet meer voor mij.
Ik lust naast mayonaise ook geen alcohol. Ik vind dat het smaakt naar rot fruit. En ik weet niet hoe het bij u zit, maar ik lust geen rot fruit. Ik snap niet wat al die andere mensen daar in zien. Maar bon, dat is dus een probleem.
Van op afstand ziet u het probleem waarschijnlijk niet. Want ah ja, ik kan altijd Bob zijn. Het is voor mij toch geen moeite om niet te drinken (en nee, ik ben niet in te huren). En mooi, die extra calorieën zijn ook al geen gevaar. Ik lust het toch niet (dat we dat compenseren met andere lekkere dingen, goes without saying, maar toch). Maar serieus, het is oprecht een probleem.
Ik ben namelijk altijd nuchter. Al-tijd. Ook als de rest van het gezelschap redelijk aangeschoten is. Ook als mijn lief te veel van het goedje gedronken heeft en in hetzelfde bed slaapt. Werkelijk al-tijd. Ik ben nooit mee in de zattigheid. En op een bepaald moment is dat gewoon niet meer leuk. Op een bepaald moment snap ik de grappen niet meer – nee, ik lach gewoon met de mensen die zo zat zijn dat ze zelfs een stuk kaas grappig zouden vinden. Maar dat is nogal eenzaam, snap je.
We zijn er. Het is eenzaam om alleen nuchter te zijn. Als u af en toe Bob moet zijn, herkent u het misschien. Maar dat is bij mij dus altijd zo. Op het einde van de avond voel ik me altijd eenzaam nuchter. Zielig hoor.
Het is hier van de vroege shift deze week, maar ik ben gisteren met mijn lief toch veel te lang blijven plakken op een gezellig terras bij gezellige mensen. Er was al een nieuwe dag begonnen toen we thuis waren, gelukkig dat ik nuchter was. Anders had ik die wekker om 4u15 helemaal niet overleefd, maar dit ter zijde. Op het terras zaten vier mensen. En na een avond evenveel lege flessen wijn. En ik heb niet geholpen, obviously.
Toen we naar huis gingen was mijn lief flink aangeschoten. Niet stiepelzat, maar wel zattekes. Zijn ogen verraden hem dan altijd, eigenlijk is het wel schattig. En als er te veel alcohol in zijn lijf zit, begint hij daar meestal over te zagen.
“Ge vindt het erg e, dat ik zat ben?” – Nee, lieverd, ik vind het gewoon grappig.
“Ge zit mij dus gewoon uit te lachen he. Stop nu ne keer met lachen, zo zat ben ik niet hoor.” – Nee, liefje, je bent helemaal niet zat. Van anderhalve fles wijn word je ook helemaal niet zat.
“Amai, ik zie u graag. Echt niet te doen. Maar ik ga wel blijven drinken hoor. Allez ja. Zo met vrienden en al. Gij begrijpt dat niet”. – Niet erg schat, heb ik gezegd dat je daar mee moet stoppen? En nee, ik begrijp dat niet. Ik drink de hele avond cola light.
En dan kom je thuis. En gaat alles een beetje trager. Tanden poetsen, kleren uitdoen, het bed vinden: het gaat bij momenten vlotter. En dan kruipt hij zo helemaal tegen mij, met een lekker alcoholbekje. En met lieve en ‘aanmoedigende’ woorden. (Dames, you know what I mean. You also know dat het dan geen avance is)
Niet erg trouwens. Het duurt meestal geen drie minuten voor hij naar dromenland verhuist. En licht snurkend in slaap valt.
Alcohol, kan iemand mij uitleggen hoe je dat leert drinken? Volgens mij mis ik echt vanalles.
Ik weet het niet, jongsken, ik kan u niet helpen. Ik lust wel pinot de charente en cocktails, maar doe mij geen bier, wijn of sterke drank drinken want dat is VIES. Dat is al ambetant als mensen vragen of ge geen wijn meedrinkt, en dat ze iets anders moeten gaan halen voor u. En een vat op café is ook nooit aan mij besteed. En ik ben meestal nuchter, ja. Maar als het er écht op aankomt, als ik weet dat iedereen weer heppie zat gaat zijn behalve ik, dan zorg ik wel dat ik zelf mijn drank mee heb. Een zoete cocktail. Of een tinto de verano (rode wijn met fanta). Ik zou zeggen: blijven proberen. Probeer eens een tinto de verano bijvoorbeeld: een derde rode wijn (geen GOEIE wijn want dan worden de mensen boos) en twee derde fanta citroen (geen sinaas!). Ik vind niet dat ge nog alcohol smaakt dan, maar misschien gij wel nog, ge moet het maar eens proberen anders…
Ik herinner mij precies toch wel een avond waarop de mojito’s bij u vlot binnen vloeiden Lies 🙂
De foto is hilarisch! 😀
Zo’n foto publiceren én in hetzelfde bericht duidelijk maken dat je niet drinkt: er zijn volgens mij betere combinaties mogelijk voor je zelfvertrouwen… 😉
Die foto is genomen op de wijnbeurs Megavino. Alwaar ik luisteraars wijn sta in te schenken. Bloednuchter he jongens, bloednuchter!
Alleen jammer dat je er op deze momentopname straalbezopen uitziet…
Ik moet ook geen bier hebben, maar wijn drink ik wel zeer graag. Dat is pas ontstaan in mijn twintiger jaren, daarvoor moest ik dat ook niet hebben. Een fris wit wijntje van goede kwaliteit, lukt ook niet? Of bubbels? Met een zwangerschap achter de rug begrijp ik wel hoe ge u voelt eigenlijk. Het is inderdaad best een beetje zielig om altijd de enige te zijn die nuchter het bed induikt.
Heel herkenbaar, ik drink zelden alcohol en ben ook altijd bob van dienst. Ik zou zo graag eens mee kunnen genieten van een glas rode wijn bij het eten. Maar er zijn wel drankjes die ik lust, heb je al eens mojito geprobeerd, of pineau, of cider met een scheutje cassis, of koffie met een scheutje amaretto, of een cosmopolitan? Die smaken mij in elk geval wel, ook al doe ik er soms erg lang over 😉
Laat je eens weten of je er iets van lust? Bij mij is het niet omdat ik het niet lust, maar op den duur is het een gewoonte en het is zo gemakkelijk als we eens op stap gaan.
@Sarah: Er is weinig dat ik nog niet geprobeerd heb. Een ding lukt een beetje: rode wodka met appel-kers. Maar dat hebben de meeste mensen niet in huis 🙂
Ik kan mij dat allemaal niet meer herinneren, wat maar één ding kan betekenen: je liegt. Keihard.
tja fie, je hebt het van je moeder meegekregen in je genen…niet van je vader….ik ben ook altijd nuchter ( ja fie, behalve toen in wenduine op de braderij….) maar ik vind dat helemaal niet erg.
Op zoek gaan naar de meest zoete dingen? Er is zo een bepaald drankje dat echt binnenkapt gelijk fruitsap, en waar je de alcohol echt niet in smaakt. Troela denk ik. Alle, zo heette het op café, weetniet of dat hetzelfde is als die flessen troela in de winkel. Ofwel zelf cocktails mengen en beginnen met heel weinig alcohol en stilaan opbouwen? Eenmaal je wat aangeschoten bent gaat dat steeds vlotter binnen, lekker of niet 🙂 Campari-Orange ofzo, dat is ook niet zo straf van alcoholsmaak?
Tot een paar jaar geleden lustte ik ook niks van alcohol…. Ondertussen heb ik dat toch wel leren drinken. Alleen rode wijn en bieren krijg ik niet binnen, juk. Maar cocktails (en dan vooral Mojito en Pina Colada, mmmmmmm!!)
Ik heb trouwens hetzelfde maar dan met koffie. Na het eten, ‘ s ochtends op het werk, iedereen praat gezellig met een koffietje. En ik kan niet meedoen. 🙁
en Sangria? Of idd en cocktail? Ik heb een man diene enkel bier lust! En dan nog alleen jupiler of stella. Nooit wijn, champgne,…
opvallend dat men zo enthousiast reageert op een artikel over alcohol (leren) drinken.
en nu wil ik even de moraalridder gaan uithangen:
alcohol leren drinken om ‘erbij’ te horen is voor mij een zeer slechte motivatie.
Neem van mij aan: je mist echt niets dat je ook niet op een andere manier kan bereiken (neen geen andere drugs maar eerder een manier van denken) of het zouden bepaalde nadelen zijn…
het cliché “alcohol maakt meer kapot dan je lief is” heeft zijn bestaansreden en dan bedoel ik niet alleen op het mogelijke gevaar in het verkeer …
Ben ik dan een saaie geheelonthouder die anti-alcohol is ?
neen (dat van dat saai hoop ik toch), ik lust best veel alcohol maar ik drink enkel voor de smaak, en niet voor het effect en dat kan inderdaad iets zijn dat je kan leren appreciëren.
Uit eerste hand kan ik je wel garanderen dat uitspraken zoals “alcohol = hard drugs” niet overdreven zijn…
is dit voor iedereen het geval? Neen natuurlijk niet, niet iedereen is even gevoelig aan verslavingen en is het niet aan alcohol dat men verslaafd geraakt, dan is het wel aan iets anders, maar net omdat alcohol drinken zo sociaal aanvaard is (zeker nu dat roken gedemoniseerd wordt, iets wat ik trouwens ook terecht vind) maakt dat men er zo gemakkelijk verslaafd aan kan geraken
soit na schrijven herlezen en herschrijven van deze post: geef ik je de raad
luister naar je lichaam en leef naar je eigen principes.
Welkom bij de club! En misschien missen we alcohol-vrij wel iets, we winnen er ook bij (straffe verhalen en leuke posts bijvoorbeeld :))
@Frank – Ik drink alcohol voor het gevoel, en absoluut niet voor de smaak. Ik ben niet graag de enige nuchtere in gezelschap. Vroeger dronk ik ook niet zoveel (omdat ik het niet lustte), en dat was soms heel vervelend. Denk maar aan een toost met champagne, en jij die als enige niet mee toost. Niet uit principe, maar omdat je het niet lust.
Het is gewoon een kwestie van je grenzen te kennen. Het is leuk af en toe eens aangeschoten te zijn. En daarbij horen ook vaak straffe verhalen (en eventueel een leuke blogpost). 🙂
@frank…blij dat er iemand zo
reageert…het lijkt wel of je moet leren drinken om erbij te horen!!!
I go with Frank!
Drink als je’t lekker vindt, maar niet ‘om zat te zijn’… Dat kan voorvallen, als de Sangria van die avond geweldig lekker is, maar drinken om te drinken?? Neen, dat is voor onzekere tieners, niet voor zelfzekere, gesettelde twintigers die net een huis kochten :-). Ik acht mezelf in dezer ervaringsdeskundige :-P.