Gisteren was een historische dag in de wereld van de humor. Gisteren stonden er namelijk vijf vrouwen op het podium van de Lunatics in de Bal Infernal in Gent. Tien borsten. Vijf paar tieten. Een volledig vrouwelijke bezetting. Alstublieft.

Voor de mensen die er niet bij waren, jammer. Al die vrouwen hebben namelijk bewezen dat wij – van het vrouwelijke en tevens sterke geslacht – bijzonder grappig kunnen zijn. Alle vooroordelen die u mocht hebben over vrouwen en humor, zijn vlotjes de kop ingedrukt door de hilarische oestrogeen en progesteron-hoeveelheid die al het komische testosterongeweld op slag deed vergeten.

Toegegeven, er was lichte zenuwachtigheid bij het publiek, onszelf en onze mannelijke collega’s. Een risico toch. Vrouwen die zijn meestal niet grappig en al zeker niet bewust, toch? Als we die allemaal samen gooien, gaan daar dan nog andere dingen uitkomen dan menstruatiegrappen en gegiechel? Living on the edge, people. Stel u voor dat 150 man gewoon een hele avond niet kan lachen. Stel u voor.

Maar het spijt me mannen, de vier vrouwen die gisteren op ‘mijn’ * podium stonden. Die waren top. Hilarisch. Dolkomisch. Oprecht grappig.

Ons ego is gestreeld. Dat van de mannen gekraakt. Maar ze komen er wel bovenop.

Trouwens. Het is rood en het staat in de wei. Weet u wat het is?

Inderdaad, een tampony.

* Ik zeg mijn podium, omdat ik de MC van dienst was. En dan mag ik dat zeggen. Dan ben ik gelijk een beetje de baas, moehaha.