Liefste Felix,

Ongelooflijk dat het alweer tijd is voor een jaarbrief. Ik denk dat je zo rond de verjaardag van Basiel (in juni) je eigen verjaardag begon te plannen. Met concrete ideeën over de taart, het feestje, het eten en de cadeautjes. Om vervolgens nog een keer of driehonderd van gedacht te veranderen. Wel driehonderd keer een enorm duidelijk gedacht.

Want je weet wat je wil, ook al is je lievelingswhatever van gisteren vandaag soms een absolute no go. Je geheugen werkt ook haarscherp als het je uitkomt. Als ik je bijvoorbeeld ’s avonds al sussend iets beloof terwijl je al half in slaap bent gevallen, is dat gegarandeerd het allereerste waar je ’s ochtends op terugkomt. Niet zelden gaat het over eten, toch nog altijd één van je favoriete hobby’s. Zoals die keer dat je tegen dat de sushi thuis arriveerde al in slaap was gevallen, maar je de volgende morgen 100% terecht je maki-ontbijtje opeiste.

Onze gezamenlijke liefde voor sushi zegt veel over ons. Want ik moet het verschillende keren per week toegeven, wij lijken echt enorm op elkaar. De fysieke gelijkenis is er zeker, maar we hebben ook allebei een vrij groot dramagehalte. (Zelfkennis, jaja)

Ik herlas daarnet even de brief die ik voor je vierde verjaardag heb geschreven en ik moest echt glimlachen. Veel is er niet veranderd, je bent in veel dingen hetzelfde gebleven of nog intenser geworden.

Je bent onze clown. Je broer is eerder van de droge opmerkingen, jij bent een full blown nar. Kunstjes en trucjes, grapjes en grollen en honderdduizend gekken bekken. Op twee seconden kan je ook tranen toveren, meestal omdat de allergrootste catastrofe van de hele wereld precies jou is overkomen. Want zijn er ergere dingen dan een yoghurtje met blauwe bessen te moeten opeten als je ook eentje met perzik had kunnen kiezen? Of is er een groter drama dan zelf je sokken in de wasmand te moeten gooien?

Gelukkig compenseer je dat kleuterdrama volop met het rondstrooien van liefde en knuffels. Je neemt je tijd om boekjes voor te lezen voor Rosalie of om haar alles te vertellen over Brandweerman Sam of de Buurtpolitie. Je geeft ook graag complimentjes, je zal het altijd zeggen als je mijn outfit mooi vindt of als het eten lekker is (meestal zonder groenten dan).

We noemen je ook vaak ons knutselkind. Het is echt ongelooflijk wat jij allemaal maakt. Waardeloos materiaal is jouw beste vriend, geen enkele kartonnen doos is veilig in jouw omgeving. De laatste weken maakte je onder andere een stoomboot, kasteel en televisie. From scratch. Je werkt eraan met een visie en een ongelooflijke precisie. Alles wat je tegenkomt, wordt met jouw tomeloze fantasie een prachtig kunstwerk.

Het is een plezier om je in huis te hebben. Om je mee te nemen in het leven. Al vloeken we soms wel eens bij het vooruitzicht van je uitgebreid slaapritueel. Want je krijgt altijd toevallig superveel honger op het moment dat je moet gaan slapen en het uitkiezen van een voorleesboekje lijkt soms wel drie eeuwen te duren. Maar tegelijk zijn er weinig dingen zo heerlijk als je opgekrold tegen mij in slaap te voelen vallen.

Je hebt de beste grote broer van de wereld en het is fantastisch om te zien hoeveel jullie om elkaar geven. Ondertussen ben je ook zelf een geweldige grote broer geworden. Twee broers die ongelooflijk goed zorgen voor hun fragiele zus, en voor elkaar.

De sandwichpositie is waarschijnlijk niet de meest dankbare in een gezin, maar jij bent absoluut de lekkerste gekleurde korreltjes (van Albert Heijn) met boter op onze sandwich.

Proficiat jongen. Aardbeien en hartjes voor jou, precies zoals je besteld had voor je verjaardagstaart.